۲ تِیمَتھِیَح 1
| کھْرِیشْٹینَ یِیشُنا یا جِیوَنَسْیَ پْرَتِجْنا تامَدھِیشْوَرَسْییچّھَیا یِیشوح کھْرِیشْٹَسْیَیکَح پْریرِتَح پَولوہَں سْوَکِییَں پْرِیَں دھَرْمَّپُتْرَں تِیمَتھِیَں پْرَتِ پَتْرَں لِکھامِ۔ | 1 |
Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ κατ’ ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
| تاتَ اِیشْوَروسْماکَں پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَشْچَ تْوَیِ پْرَسادَں دَیاں شانْتِنْچَ کْرِیاسْتاں۔ | 2 |
Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκνῳ· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν.
| اَہَمْ آ پُورْوَّپُرُشاتْ یَمْ اِیشْوَرَں پَوِتْرَمَنَسا سیوے تَں دھَنْیَں وَدَنَں کَتھَیامِ، اَہَمْ اَہوراتْرَں پْرارْتھَناسَمَیے تْواں نِرَنْتَرَں سْمَرامِ۔ | 3 |
Χάριν ἔχω τῷ θεῷ, ᾧ λατρεύω ἀπὸ προγόνων ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ὡς ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν περὶ σοῦ μνείαν ἐν ταῖς δεήσεσίν μου νυκτὸς καὶ ἡμέρας,
| یَشْچَ وِشْواسَح پْرَتھَمے لویِینامِکایاں تَوَ ماتامَہْیامْ اُنِیکِینامِکایاں ماتَرِ چاتِشْٹھَتْ تَوانْتَرےپِ تِشْٹھَتِیتِ مَنْیی | 4 |
ἐπιποθῶν σε ἰδεῖν, μεμνημένος σου τῶν δακρύων, ἵνα χαρᾶς πληρωθῶ,
| تَوَ تَں نِشْکَپَٹَں وِشْواسَں مَنَسِ کُرْوَّنْ تَواشْرُپاتَں سْمَرَنْ یَتھانَنْدینَ پْرَپھَلّو بھَوییَں تَدَرْتھَں تَوَ دَرْشَنَمْ آکانْکْشے۔ | 5 |
ὑπόμνησιν λαβὼν τῆς ἐν σοὶ ἀνυποκρίτου πίστεως, ἥτις ἐνῴκησεν πρῶτον ἐν τῇ μάμμῃ σου Λωΐδι καὶ τῇ μητρί σου Εὐνίκῃ, πέπεισμαι δὲ ὅτι καὶ ἐν σοί.
| اَتو ہیتو رْمَمَ ہَسْتارْپَنینَ لَبْدھو یَ اِیشْوَرَسْیَ وَرَسْتْوَیِ وِدْیَتے تَمْ اُجّوالَیِتُں تْواں سْمارَیامِ۔ | 6 |
Δι’ ἣν αἰτίαν ἀναμιμνῄσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μου·
| یَتَ اِیشْوَروسْمَبھْیَں بھَیَجَنَکَمْ آتْمانَمْ اَدَتّوا شَکْتِپْریمَسَتَرْکَتانامْ آکَرَمْ آتْمانَں دَتَّوانْ۔ | 7 |
οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ θεὸς πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ.
| اَتَایواسْماکَں پْرَبھُمَدھِ تَسْیَ وَنْدِداسَں مامَدھِ چَ پْرَمانَں داتُں نَ تْرَپَسْوَ کِنْتْوِیشْوَرِییَشَکْتْیا سُسَںوادَسْیَ کرِتے دُحکھَسْیَ سَہَبھاگِی بھَوَ۔ | 8 |
μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συνκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν θεοῦ,
| سوسْمانْ پَرِتْرانَپاتْرانِ کرِتَوانْ پَوِتْریناہْوانیناہُوتَواںشْچَ؛ اَسْمَتْکَرْمَّہیتُنیتِ نَہِ سْوِییَنِرُوپانَسْیَ پْرَسادَسْیَ چَ کرِتے تَتْ کرِتَوانْ۔ سَ پْرَسادَح سرِشْٹیح پُورْوَّکالے کھْرِیشْٹینَ یِیشُناسْمَبھْیَمْ اَدایِ، (aiōnios g166) | 9 |
τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν ἀλλὰ κατὰ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων, (aiōnios g166)
| کِنْتْوَدھُناسْماکَں پَرِتْراتُ رْیِیشوح کھْرِیشْٹَسْیاگَمَنینَ پْراکاشَتَ۔ کھْرِیشْٹو مرِتْیُں پَراجِتَوانْ سُسَںوادینَ چَ جِیوَنَمْ اَمَرَتانْچَ پْرَکاشِتَوانْ۔ | 10 |
φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ Ἰησοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου,
| تَسْیَ گھوشَیِتا دُوتَشْچانْیَجاتِییاناں شِکْشَکَشْچاہَں نِیُکْتوسْمِ۔ | 11 |
εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κῆρυξ καὶ ἀπόστολος καὶ διδάσκαλος.
| تَسْماتْ کارَناتْ مَمایَں کْلیشو بھَوَتِ تینَ مَمَ لَجّا نَ جایَتے یَتوہَں یَسْمِنْ وِشْوَسِتَوانْ تَمَوَگَتوسْمِ مَہادِنَں یاوَتْ مَموپَنِدھے رْگوپَنَسْیَ شَکْتِسْتَسْیَ وِدْیَتَ اِتِ نِشْچِتَں جانامِ۔ | 12 |
δι’ ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ’ οὐκ ἐπαισχύνομαι, οἶδα γὰρ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισμαι ὅτι δυνατός ἐστιν τὴν παραθήκην μου φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν.
| ہِتَدایَکاناں واکْیانامْ آدَرْشَرُوپینَ مَتَّح شْرُتاح کھْرِیشْٹے یِیشَو وِشْواسَپْریمْنوح کَتھا دھارَیَ۔ | 13 |
ὑποτύπωσιν ἔχε ὑγιαινόντων λόγων ὧν παρ’ ἐμοῦ ἤκουσας ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·
| اَپَرَمْ اَسْمَدَنْتَرْواسِنا پَوِتْریناتْمَنا تامُتَّمامْ اُپَنِدھِں گوپَیَ۔ | 14 |
τὴν καλὴν παραθήκην φύλαξον διὰ πνεύματος ἁγίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν.
| آشِیادیشِییاح سَرْوّے ماں تْیَکْتَوَنْتَ اِتِ تْوَں جاناسِ تیشاں مَدھْیے پھُوگِلّو ہَرْمَّگِنِشْچَ وِدْییتے۔ | 15 |
Οἶδας τοῦτο, ὅτι ἀπεστράφησάν με πάντες οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὧν ἐστιν Φύγελος καὶ Ἑρμογένης.
| پْرَبھُرَنِیشِپھَرَسْیَ پَرِوارانْ پْرَتِ کرِپاں وِدَدھاتُ یَتَح سَ پُنَح پُنَ رْمامْ آپْیایِتَوانْ | 16 |
δῴη ἔλεος ὁ κύριος τῷ Ὀνησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκις με ἀνέψυξεν καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνθη,
| مَمَ شرِنْکھَلینَ نَ تْرَپِتْوا رومانَگَرے اُپَسْتھِتِسَمَیے یَتْنینَ ماں مرِگَیِتْوا مَمودّیشَں پْراپْتَوانْ۔ | 17 |
ἀλλὰ γενόμενος ἐν Ῥώμῃ σπουδαίως ἐζήτησέν με καὶ εὗρεν
| اَتو وِچارَدِنے سَ یَتھا پْرَبھوح کرِپابھاجَنَں بھَویتْ تادرِشَں وَرَں پْرَبھُسْتَسْمَے دییاتْ۔ اِپھِشَنَگَرےپِ سَ کَتِ پْرَکارَے رْمامْ اُپَکرِتَوانْ تَتْ تْوَں سَمْیَگْ ویتْسِ۔ | 18 |
δῴη αὐτῷ ὁ κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. καὶ ὅσα ἐν Ἐφέσῳ διηκόνησεν, Βέλτιον σὺ γινώσκεις.
