۲ تِیمَتھِیَح 4
| اِیشْوَرَسْیَ گوچَرے یَشْچَ یِیشُح کھْرِیشْٹَح سْوِییاگَمَنَکالے سْوَراجَتْوینَ جِیوَتاں مرِتانانْچَ لوکاناں وِچارَں کَرِشْیَتِ تَسْیَ گوچَرے ہَں تْوامْ اِدَں درِڈھَمْ آجْناپَیامِ۔ | 1 |
Διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ, τοῦ μέλλοντος κρίνειν ζῶντας καὶ νεκρούς, καὶ τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ·
| تْوَں واکْیَں گھوشَیَ کالےکالے چوتْسُکو بھَوَ پُورْنَیا سَہِشْنُتَیا شِکْشَیا چَ لوکانْ پْرَبودھَیَ بھَرْتْسَیَ وِنَیَسْوَ چَ۔ | 2 |
κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, παρακάλεσον, ἐπιτίμησον, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ.
| یَتَ ایتادرِشَح سَمَیَ آیاتِ یَسْمِنْ لوکا یَتھارْتھَمْ اُپَدیشَمْ اَسَہْیَماناح کَرْنَکَنْڈُویَنَوِشِشْٹا بھُوتْوا نِجابھِلاشاتْ شِکْشَکانْ سَںگْرَہِیشْیَنْتِ | 3 |
ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσιν διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν,
| سَتْیَمَتاچَّ شْروتْرانِ نِوَرْتّیَ وِپَتھَگامِنو بھُوتْووپاکھْیانیشُ پْرَوَرْتِّشْیَنْتے؛ | 4 |
καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.
| کِنْتُ تْوَں سَرْوَّوِشَیے پْرَبُدّھو بھَوَ دُحکھَبھوگَں سْوِیکُرُ سُسَںوادَپْرَچارَکَسْیَ کَرْمَّ سادھَیَ نِجَپَرِچَرْیّاں پُورْنَتْوینَ کُرُ چَ۔ | 5 |
σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσιν, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.
| مَمَ پْرانانامْ اُتْسَرْگو بھَوَتِ مَمَ پْرَسْتھانَکالَشْچوپاتِشْٹھَتْ۔ | 6 |
ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἀναλύσεώς μου ἐφέστηκεν.
| اَہَمْ اُتَّمَیُدّھَں کرِتَوانْ گَنْتَوْیَمارْگَسْیانْتَں یاوَدْ دھاوِتَوانْ وِشْواسَنْچَ رَکْشِتَوانْ۔ | 7 |
τὸν καλὸν ἀγῶνα ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα·
| شیشَں پُنْیَمُکُٹَں مَدَرْتھَں رَکْشِتَں وِدْیَتے تَچَّ تَسْمِنْ مَہادِنے یَتھارْتھَوِچارَکینَ پْرَبھُنا مَہْیَں دایِشْیَتے کیوَلَں مَہْیَمْ اِتِ نَہِ کِنْتُ یاوَنْتو لوکاسْتَسْیاگَمَنَمْ آکانْکْشَنْتے تیبھْیَح سَرْوّیبھْیو پِ دایِشْیَتے۔ | 8 |
λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοὶ ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.
| تْوَں تْوَرَیا مَتْسَمِیپَمْ آگَنْتُں یَتَسْوَ، | 9 |
Σπούδασον ἐλθεῖν πρός με ταχέως.
| یَتو دِیما اَیہِکَسَںسارَمْ اِیہَمانو ماں پَرِتْیَجْیَ تھِشَلَنِیکِیں گَتَوانْ تَتھا کْرِیشْکِ رْگالاتِیاں گَتَوانْ تِیتَشْچَ دالْماتِیاں گَتَوانْ۔ (aiōn g165) | 10 |
Δημᾶς γάρ με ἐγκατέλιπεν ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ ἐπορεύθη εἰς Θεσσαλονίκην, Κρήσκης εἰς Γαλλίαν, Τίτος εἰς Δαλματίαν· (aiōn g165)
| کیوَلو لُوکو مَیا سارْدّھَں وِدْیَتے۔ تْوَں مارْکَں سَنْگِنَں کرِتْواگَچّھَ یَتَح سَ پَرِچَرْیَّیا مَموپَکارِی بھَوِشْیَتِ، | 11 |
Λουκᾶς ἐστιν μόνος μετ’ ἐμοῦ. Μᾶρκον ἀναλαβὼν ἄγε μετὰ σεαυτοῦ, ἔστιν γάρ μοι εὔχρηστος εἰς διακονίαν.
| تُکھِکَنْچاہَمْ اِپھِشَنَگَرَں پْریشِتَوانْ۔ | 12 |
Τυχικὸν δὲ ἀπέστειλα εἰς Ἔφεσον.
| یَدْ آچّھادَنَوَسْتْرَں تْرویانَگَرے کارْپَسْیَ سَنِّدھَو مَیا نِکْشِپْتَں تْوَماگَمَنَسَمَیے تَتْ پُسْتَکانِ چَ وِشیشَتَشْچَرْمَّگْرَنْتھانْ آنَیَ۔ | 13 |
τὸν φελόνην, ὃν ἀπέλιπον ἐν Τρῳάδι παρὰ Κάρπῳ, ἐρχόμενος φέρε, καὶ τὰ βιβλία, μάλιστα τὰς μεμβράνας.
| کاںسْیَکارَح سِکَنْدَرو مَمَ بَہْوَنِشْٹَں کرِتَوانْ پْرَبھُسْتَسْیَ کَرْمَّناں سَمُچِتَپھَلَں دَداتُ۔ | 14 |
Ἀλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά μοι κακὰ ἐνεδείξατο· ἀποδώσει αὐτῷ ὁ κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ·
| تْوَمَپِ تَسْماتْ ساوَدھاناسْتِشْٹھَ یَتَح سوسْماکَں واکْیانامْ اَتِیوَ وِپَکْشو جاتَح۔ | 15 |
ὃν καὶ σὺ φυλάσσου, λίαν γὰρ ἀντέστη τοῖς ἡμετέροις λόγοις.
| مَمَ پْرَتھَمَپْرَتْیُتَّرَسَمَیے کوپِ مَمَ سَہایو نابھَوَتْ سَرْوّے ماں پَرْیَّتْیَجَنْ تانْ پْرَتِ تَسْیَ دوشَسْیَ گَنَنا نَ بھُویاتْ؛ | 16 |
ἐν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ οὐδείς μοι παρεγένετο, ἀλλὰ πάντες με ἐγκατέλιπον· μὴ αὐτοῖς λογισθείη·
| کِنْتُ پْرَبھُ رْمَمَ سَہایو بھَوَتْ یَتھا چَ مَیا گھوشَنا سادھْییتَ بھِنَّجاتِییاشْچَ سَرْوّے سُسَںوادَں شرِنُیُسْتَتھا مَہْیَں شَکْتِمْ اَدَداتْ تَتو ہَں سِںہَسْیَ مُکھادْ اُدّھرِتَح۔ | 17 |
ὁ δὲ κύριός μοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάμωσέν με, ἵνα δι’ ἐμοῦ τὸ κήρυγμα πληροφορηθῇ καὶ ἀκούσωσιν πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐρύσθην ἐκ στόματος λέοντος.
| اَپَرَں سَرْوَّسْمادْ دُشْکَرْمَّتَح پْرَبھُ رْمامْ اُدّھَرِشْیَتِ نِجَسْوَرْگِییَراجْیَں نیتُں ماں تارَیِشْیَتِ چَ۔ تَسْیَ دھَنْیَوادَح سَداکالَں بھُویاتْ۔ آمینْ۔ (aiōn g165) | 18 |
ῥύσεταί με ὁ κύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει εἰς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. (aiōn g165)
| تْوَں پْرِشْکامْ آکِّلَمْ اَنِیشِپھَرَسْیَ پَرِجَناںشْچَ نَمَسْکُرُ۔ | 19 |
Ἄσπασαι Πρίσκαν καὶ Ἀκύλαν καὶ τὸν Ὀνησιφόρου οἶκον.
| اِراسْتَح کَرِنْتھَنَگَرے تِشْٹھَتْ تْرَپھِمَشْچَ پِیڈِتَتْواتْ مِلِیتَنَگَرے مَیا وْیَہِییَتَ۔ | 20 |
Ἔραστος ἔμεινεν ἐν Κορίνθῳ, Τρόφιμον δὲ ἀπέλιπον ἐν Μιλήτῳ ἀσθενοῦντα.
| تْوَں ہیمَنْتَکالاتْ پُورْوَّمْ آگَنْتُں یَتَسْوَ۔ اُبُولَح پُودِ رْلِینَح کْلَودِیا سَرْوّے بھْراتَرَشْچَ تْواں نَمَسْکُرْوَّتے۔ | 21 |
σπούδασον πρὸ χειμῶνος ἐλθεῖν. ἀσπάζεταί σε Εὔβουλος καὶ Πούδης καὶ Λίνος καὶ Κλαυδία καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάντες.
| پْرَبھُ رْیِیشُح کھْرِیشْٹَسْتَواتْمَنا سَہَ بھُویاتْ۔ یُشْماسْوَنُگْرَہو بھُویاتْ۔ آمینْ۔ | 22 |
Ὁ κύριος μετὰ τοῦ πνεύματός σου. ἡ χάρις μεθ’ ὑμῶν.
