۲ تھِشَلَنِیکِنَح 3

1 ہے بھْراتَرَح، شیشے وَدامِ، یُویَمْ اَسْمَبھْیَمِدَں پْرارْتھَیَدھْوَں یَتْ پْرَبھو رْواکْیَں یُشْماکَں مَدھْیے یَتھا تَتھَیوانْیَتْراپِ پْرَچَریتْ مانْیَنْچَ بھَویتْ؛

το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας

2 یَچَّ وَیَمْ اَوِویچَکیبھْیو دُشْٹیبھْیَشْچَ لوکیبھْیو رَکْشاں پْراپْنُیامَ یَتَح سَرْوّیشاں وِشْواسو نَ بھَوَتِ۔

και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ παντων η πιστις

3 کِنْتُ پْرَبھُ رْوِشْواسْیَح سَ ایوَ یُشْمانْ سْتھِرِیکَرِشْیَتِ دُشْٹَسْیَ کَرادْ اُدّھَرِشْیَتِ چَ۔

πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου

4 یُویَمْ اَسْمابھِ رْیَدْ آدِشْیَدھْوے تَتْ کُرُتھَ کَرِشْیَتھَ چیتِ وِشْواسو یُشْمانَدھِ پْرَبھُناسْماکَں جایَتے۔

πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν [και] ποιειτε και ποιησετε

5 اِیشْوَرَسْیَ پْریمْنِ کھْرِیشْٹَسْیَ سَہِشْنُتایانْچَ پْرَبھُح سْوَیَں یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ وِنَیَتُ۔

ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και εις την υπομονην του χριστου

6 ہے بھْراتَرَح، اَسْمَتْپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا وَیَں یُشْمانْ اِدَمْ آدِشامَح، اَسْمَتّو یُشْمابھِ رْیا شِکْشَلَمْبھِ تاں وِہایَ کَشْچِدْ بھْراتا یَدْیَوِہِتاچارَں کَروتِ تَرْہِ یُویَں تَسْماتْ پرِتھَگْ بھَوَتَ۔

παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου {VAR2: [ημων] } ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην {VAR1: παρελαβετε } {VAR2: παρελαβοσαν } παρ ημων

7 یَتو وَیَں یُشْمابھِح کَتھَمْ اَنُکَرْتَّوْیاسْتَدْ یُویَں سْوَیَں جانِیتھَ۔ یُشْماکَں مَدھْیے وَیَمْ اَوِہِتاچارِنو نابھَوامَ،

αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν

8 وِنامُولْیَں کَسْیاپْیَنَّں نابھُںجْمَہِ کِنْتُ کوپِ یَدْ اَسْمابھِ رْبھارَگْرَسْتو نَ بھَویتْ تَدَرْتھَں شْرَمینَ کْلیشینَ چَ دِوانِشَں کارْیَّمْ اَکُرْمَّ۔

ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθω νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων

9 اَتْراسْماکَمْ اَدھِکارو ناسْتِیتّھَں نَہِ کِنْتْوَسْماکَمْ اَنُکَرَنایَ یُشْمانْ درِشْٹانْتَں دَرْشَیِتُمْ اِچّھَنْتَسْتَدْ اَکُرْمَّ۔

ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις το μιμεισθαι ημας

10 یَتو یینَ کارْیَّں نَ کْرِیَتے تیناہاروپِ نَ کْرِیَتامِتِ وَیَں یُشْمَتْسَمِیپَ اُپَسْتھِتِکالےپِ یُشْمانْ آدِشامَ۔

και γαρ οτε ημεν προς υμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω

11 یُشْمَنْمَدھْیے وِہِتاچارِنَح کےپِ جَنا وِدْیَنْتے تے چَ کارْیَّمْ اَکُرْوَّنْتَ آلَسْیَمْ آچَرَنْتِیتْیَسْمابھِح شْرُویَتے۔

ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας εν υμιν ατακτως μηδεν εργαζομενους αλλα περιεργαζομενους

12 تادرِشانْ لوکانْ اَسْمَتَپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا وَیَمْ اِدَمْ آدِشامَ آجْناپَیامَشْچَ، تے شانْتَبھاوینَ کارْیَّں کُرْوَّنْتَح سْوَکِییَمَنَّں بھُنْجَتاں۔

τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν εν κυριω ιησου χριστω ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν

13 اَپَرَں ہے بھْراتَرَح، یُویَں سَداچَرَنے نَ کْلامْیَتَ۔

υμεις δε αδελφοι μη εγκακησητε καλοποιουντες

14 یَدِ چَ کَشْچِدیتَتْپَتْرے لِکھِتامْ اَسْماکَمْ آجْناں نَ گرِہْلاتِ تَرْہِ یُویَں تَں مانُشَں لَکْشَیَتَ تَسْیَ سَںسَرْگَں تْیَجَتَ چَ تینَ سَ تْرَپِشْیَتے۔

ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτον σημειουσθε μη συναναμιγνυσθαι αυτω ινα εντραπη

15 کِنْتُ تَں نَ شَتْرُں مَنْیَمانا بھْراتَرَمِوَ چیتَیَتَ۔

και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετειτε ως αδελφον

16 شانْتِداتا پْرَبھُح سَرْوَّتْرَ سَرْوَّتھا یُشْمَبھْیَں شانْتِں دییاتْ۔ پْرَبھُ رْیُشْماکَں سَرْوّیشاں سَنْگِی بھُویاتْ۔

αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων

17 نَمَسْکارَ ایشَ پَولَسْیَ مَمَ کَرینَ لِکھِتوبھُوتْ سَرْوَّسْمِنْ پَتْرَ ایتَنْمَمَ چِہْنَمْ ایتادرِشَیرَکْشَرَے رْمَیا لِکھْیَتے۔

ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν παση επιστολη ουτως γραφω

18 اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیانُگْرَہَح سَرْوّیشُ یُشْماسُ بھُویاتْ۔ آمینْ۔

η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων