۲ کَرِنْتھِنَح 1

1 اِیشْوَرَسْییچّھَیا یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ پْریرِتَح پَولَسْتِمَتھِرْبھْراتا چَ دْواویتَو کَرِنْتھَنَگَرَسْتھایَے اِیشْوَرِییَسَمِتَیَ آکھایادیشَسْتھیبھْیَح سَرْوّیبھْیَح پَوِتْرَلوکیبھْیَشْچَ پَتْرَں لِکھَتَح۔

Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ, σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ·

2 اَسْماکَں تاتَسْییشْوَرَسْیَ پْرَبھورْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ چانُگْرَہَح شانْتِشْچَ یُشْماسُ وَرْتَّتاں۔

χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

3 کرِپالُح پِتا سَرْوَّسانْتْوَناکارِیشْوَرَشْچَ یوسْمَتْپْرَبھورْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ تاتَ اِیشْوَرَح سَ دھَنْیو بھَوَتُ۔

Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ θεὸς πάσης παρακλήσεως,

4 یَتو وَیَمْ اِیشْوَراتْ سانْتْوَناں پْراپْیَ تَیا سانْتْوَنَیا یَتْ سَرْوَّوِدھَکْلِشْٹانْ لوکانْ سانْتْوَیِتُں شَکْنُیامَ تَدَرْتھَں سوسْماکَں سَرْوَّکْلیشَسَمَیےسْمانْ سانْتْوَیَتِ۔

ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν, εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει διὰ τῆς παρακλήσεως ἧς παρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ θεοῦ·

5 یَتَح کھْرِیشْٹَسْیَ کْلیشا یَدْوَدْ باہُلْییناسْماسُ وَرْتَّنْتے تَدْوَدْ وَیَں کھْرِیشْٹینَ بَہُسانْتْوَناڈھْیا اَپِ بھَوامَح۔

ὅτι καθὼς περισσεύει τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτως διὰ τοῦ Χριστοῦ περισσεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν.

6 وَیَں یَدِ کْلِشْیامَہے تَرْہِ یُشْماکَں سانْتْوَناپَرِتْرانَیوح کرِتے کْلِشْیامَہے یَتوسْمابھِ رْیادرِشانِ دُحکھانِ سَہْیَنْتے یُشْماکَں تادرِشَدُحکھاناں سَہَنینَ تَو سادھَیِشْییتے اِتْیَسْمِنْ یُشْمانَدھِ مَمَ درِڈھا پْرَتْیاشا بھَوَتِ۔

εἴτε δὲ θλιβόμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας· εἴτε παρακαλούμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως τῆς ἐνεργουμένης ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων ὧν καὶ ἡμεῖς πάσχομεν. καὶ ἡ ἐλπὶς ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ὑμῶν,

7 یَدِ وا وَیَں سانْتْوَناں لَبھامَہے تَرْہِ یُشْماکَں سانْتْوَناپَرِتْرانَیوح کرِتے تامَپِ لَبھامَہے۔ یَتو یُویَں یادرِگْ دُحکھاناں بھاگِنوبھَوَتَ تادرِکْ سانْتْوَنایا اَپِ بھاگِنو بھَوِشْیَتھیتِ وَیَں جانِیمَح۔

εἰδότες ὅτι ὡς κοινωνοί ἐστε τῶν παθημάτων, οὕτως καὶ τῆς παρακλήσεως.

8 ہے بھْراتَرَح، آشِیادیشے یَح کْلیشوسْمانْ آکْرامْیَتْ تَں یُویَں یَدْ اَنَوَگَتاسْتِشْٹھَتَ تَنْمَیا بھَدْرَں نَ مَنْیَتے۔ تیناتِشَکْتِکْلیشینَ وَیَمَتِیوَ پِیڈِتاسْتَسْماتْ جِیوَنَرَکْشَنے نِرُپایا جاتاشْچَ،

Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ’ ὑπερβολὴν ὑπὲρ δύναμιν ἐβαρήθημεν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν·

9 اَتو وَیَں سْویشُ نَ وِشْوَسْیَ مرِتَلوکانامْ اُتّھاپَیِتَرِیشْوَرے یَدْ وِشْواسَں کُرْمَّسْتَدَرْتھَمْ اَسْمابھِح پْرانَدَنْڈو بھوکْتَوْیَ اِتِ سْوَمَنَسِ نِشْچِتَں۔

ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ’ ἑαυτοῖς ἀλλ’ ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς·

10 ایتادرِشَبھَیَنْکَراتْ مرِتْیو رْیو سْمانْ اَتْرایَتیدانِیمَپِ تْرایَتے سَ اِتَح پَرَمَپْیَسْمانْ تْراسْیَتے سْماکَمْ ایتادرِشِی پْرَتْیاشا وِدْیَتے۔

ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύσεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται,

11 ایتَدَرْتھَمَسْمَتْکرِتے پْرارْتھَنَیا وَیَں یُشْمابھِرُپَکَرْتَّوْیاسْتَتھا کرِتے بَہُبھِ رْیاچِتو یونُگْرَہوسْماسُ وَرْتِّشْیَتے تَتْکرِتے بَہُبھِرِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادوپِ کارِشْیَتے۔

συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ἡμῶν.

12 اَپَرَنْچَ سَںسارَمَدھْیے وِشیشَتو یُشْمَنْمَدھْیے وَیَں ساںسارِکْیا دھِیا نَہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیانُگْرَہیناکُٹِلَتامْ اِیشْوَرِییَسارَلْیَنْچاچَرِتَوَنْتوتْراسْماکَں مَنو یَتْ پْرَمانَں دَداتِ تینَ وَیَں شْلاگھامَہے۔

ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστίν, τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁγιότητι καὶ εἰλικρινίᾳ τοῦ θεοῦ, οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ ἀλλ’ ἐν χάριτι θεοῦ, ἀνεστράφημεν ἐν τῷ κόσμῳ, περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς.

13 یُشْمابھِ رْیَدْ یَتْ پَٹھْیَتے گرِہْیَتے چَ تَدَنْیَتْ کِمَپِ یُشْمَبھْیَمْ اَسْمابھِ رْنَ لِکھْیَتے تَچّانْتَں یاوَدْ یُشْمابھِ رْگْرَہِیشْیَتَ اِتْیَسْماکَمْ آشا۔

οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν ἀλλ’ ἢ ἃ ἀναγινώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώσκετε, ἐλπίζω δὲ ὅτι ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε,

14 یُویَمِتَح پُورْوَّمَپْیَسْمانْ اَںشَتو گرِہِیتَوَنْتَح، یَتَح پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ دِنے یَدْوَدْ یُشْماسْوَسْماکَں شْلاگھا تَدْوَدْ اَسْماسُ یُشْماکَمَپِ شْلاگھا بھَوِشْیَتِ۔

καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους, ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ.

15 اَپَرَں یُویَں یَدْ دْوِتِییَں وَرَں لَبھَدھْوے تَدَرْتھَمِتَح پُورْوَّں تَیا پْرَتْیاشَیا یُشْمَتْسَمِیپَں گَمِشْیامِ

Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβουλόμην πρότερον πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν, ἵνα δευτέραν χάριν σχῆτε,

16 یُشْمَدّیشینَ ماکِدَنِیادیشَں وْرَجِتْوا پُنَسْتَسْماتْ ماکِدَنِیادیشاتْ یُشْمَتْسَمِیپَمْ ایتْیَ یُشْمابھِ رْیِہُودادیشَں پْریشَیِشْیے چیتِ مَمَ وانْچھاسِیتْ۔

καὶ δι’ ὑμῶν διελθεῖν εἰς Μακεδονίαν, καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑφ’ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίαν.

17 ایتادرِشِی مَنْتْرَنا مَیا کِں چانْچَلْیینَ کرِتا؟ یَدْ یَدْ اَہَں مَنْتْرَیے تَتْ کِں وِشَیِلوکَاِوَ مَنْتْرَیانَ آدَو سْوِیکرِتْیَ پَشْچادْ اَسْوِیکُرْوّے؟

τοῦτο οὖν βουλόμενος μήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην; ἢ ἃ βουλεύομαι κατὰ σάρκα βουλεύομαι, ἵνα ᾖ παρ’ ἐμοὶ τὸ ναὶ ναὶ καὶ τὸ οὒ οὔ;

18 یُشْمانْ پْرَتِ مَیا کَتھِتانِ واکْیانْیَگْرے سْوِیکرِتانِ شیشےسْوِیکرِتانِ نابھَوَنْ ایتینیشْوَرَسْیَ وِشْوَسْتَتا پْرَکاشَتے۔

πιστὸς δὲ ὁ θεὸς ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἔστιν ναὶ καὶ οὔ.

19 مَیا سِلْوانینَ تِمَتھِنا چیشْوَرَسْیَ پُتْرو یو یِیشُکھْرِیشْٹو یُشْمَنْمَدھْیے گھوشِتَح سَ تینَ سْوِیکرِتَح پُنَرَسْوِیکرِتَشْچَ تَنَّہِ کِنْتُ سَ تَسْیَ سْوِیکارَسْوَرُوپَایوَ۔

ὁ τοῦ θεοῦ γὰρ υἱὸς Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ ἐν ὑμῖν δι’ ἡμῶν κηρυχθείς, δι’ ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου, οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οὔ, ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν.

20 اِیشْوَرَسْیَ مَہِما یَدْ اَسْمابھِح پْرَکاشیتَ تَدَرْتھَمْ اِیشْوَرینَ یَدْ یَتْ پْرَتِجْناتَں تَتْسَرْوَّں کھْرِیشْٹینَ سْوِیکرِتَں سَتْیِیبھُوتَنْچَ۔

ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι θεοῦ, ἐν αὐτῷ τὸ ναί· διὸ καὶ δι’ αὐτοῦ τὸ ἀμὴν τῷ θεῷ πρὸς δόξαν δι’ ἡμῶν.

21 یُشْمانْ اَسْماںشْچابھِشِچْیَ یَح کھْرِیشْٹے سْتھاسْنُونْ کَروتِ سَ اِیشْوَرَ ایوَ۔

ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς θεός,

22 سَ چاسْمانْ مُدْرانْکِتانْ اَکارْشِیتْ سَتْیانْکارَسْیَ پَنَکھَرُوپَمْ آتْمانَں اَسْماکَمْ اَنْتَحکَرَنیشُ نِرَکْشِپَچَّ۔

ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀραβῶνα τοῦ πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.

23 اَپَرَں یُشْماسُ کَرُناں کُرْوَّنْ اَہَمْ ایتاوَتْکالَں یاوَتْ کَرِنْتھَنَگَرَں نَ گَتَوانْ اِتِ سَتْیَمیتَسْمِنْ اِیشْوَرَں ساکْشِنَں کرِتْوا مَیا سْوَپْراناناں شَپَتھَح کْرِیَتے۔

Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον.

24 وَیَں یُشْماکَں وِشْواسَسْیَ نِیَنْتارو نَ بھَوامَح کِنْتُ یُشْماکَمْ آنَنْدَسْیَ سَہایا بھَوامَح، یَسْمادْ وِشْواسے یُشْماکَں سْتھِتِ رْبھَوَتِ۔

οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν, τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε.