۱ تھِشَلَنِیکِنَح 4

1 ہے بھْراتَرَح، یُشْمابھِح کِیدرِگْ آچَرِتَوْیَں اِیشْوَرایَ روچِتَوْیَنْچَ تَدَدھْیَسْمَتّو یا شِکْشا لَبْدھا تَدَنُساراتْ پُنَرَتِشَیَں یَتْنَح کْرِیَتامِتِ وَیَں پْرَبھُیِیشُنا یُشْمانْ وِنِییادِشامَح۔

Λοιπὸν ⸀οὖν ἀδελφοί, ἐρωτῶμεν ὑμᾶς καὶ παρακαλοῦμεν ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ, ⸀ἵνακαθὼς παρελάβετε παρʼ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέσκειν θεῷ, ⸂καθὼς καὶ περιπατεῖτε, ἵνα περισσεύητε μᾶλλον.

2 یَتو وَیَں پْرَبھُیِیشُنا کِیدرِشِیراجْنا یُشْماسُ سَمَرْپِتَوَنْتَسْتَدْ یُویَں جانِیتھَ۔

οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας ἐδώκαμεν ὑμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ.

3 اِیشْوَرَسْیایَمْ اَبھِلاشو یَدْ یُشْماکَں پَوِتْرَتا بھَویتْ، یُویَں وْیَبھِچارادْ دُورے تِشْٹھَتَ۔

τοῦτο γάρ ἐστιν θέλημα τοῦ θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν, ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας,

4 یُشْماکَمْ ایکَیکو جَنَح سْوَکِییَں پْرانادھارَں پَوِتْرَں مانْیَنْچَ رَکْشَتُ،

εἰδέναι ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ τιμῇ,

5 یے چَ بھِنَّجاتِییا لوکا اِیشْوَرَں نَ جانَنْتِ تَ اِوَ تَتْ کامابھِلاشَسْیادھِینَں نَ کَروتُ۔

μὴ ἐν πάθει ἐπιθυμίας καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τὸν θεόν,

6 ایتَسْمِنْ وِشَیے کوپْیَتْیاچارِی بھُوتْوا سْوَبھْراتَرَں نَ وَنْچَیَتُ یَتوسْمابھِح پُورْوَّں یَتھوکْتَں پْرَمانِیکرِتَنْچَ تَتھَیوَ پْرَبھُریتادرِشاناں کَرْمَّناں سَمُچِتَں پھَلَں داسْیَتِ۔

τὸ μὴ ὑπερβαίνειν καὶ πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγματι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότι ἔκδικος ⸀κύριοςπερὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ προείπαμεν ὑμῖν καὶ διεμαρτυράμεθα.

7 یَسْمادْ اِیشْوَروسْمانْ اَشُچِتایَے ناہُوتَوانْ کِنْتُ پَوِتْرَتْوایَیواہُوتَوانْ۔

οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμᾶς ὁ θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ ἀλλʼ ἐν ἁγιασμῷ.

8 اَتو ہیتو رْیَح کَشْچِدْ واکْیَمیتَنَّ گرِہْلاتِ سَ مَنُشْیَمْ اَوَجاناتِیتِ نَہِ یینَ سْوَکِییاتْما یُشْمَدَنْتَرے سَمَرْپِتَسْتَمْ اِیشْوَرَمْ ایواوَجاناتِ۔

τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖ ἀλλὰ τὸν θεὸν τὸν ⸀καὶ⸀διδόντατὸ πνεῦμα αὐτοῦ τὸ ἅγιον εἰς ὑμᾶς.

9 بھْراترِشُ پْریمَکَرَنَمَدھِ یُشْمانْ پْرَتِ مَمَ لِکھَنَں نِشْپْرَیوجَنَں یَتو یُویَں پَرَسْپَرَں پْریمَکَرَناییشْوَرَشِکْشِتا لوکا آدھْوے۔

Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίας οὐ χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμῖν, αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους·

10 کرِتْسْنے ماکِدَنِیادیشے چَ یاوَنْتو بھْراتَرَح سَنْتِ تانْ سَرْوّانْ پْرَتِ یُشْمابھِسْتَتْ پْریمَ پْرَکاشْیَتے تَتھاپِ ہے بھْراتَرَح، وَیَں یُشْمانْ وِنَیامَہے یُویَں پُنَ رْبَہُتَرَں پْریمَ پْرَکاشَیَتَ۔

καὶ γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ὅλῃ τῇ Μακεδονίᾳ. παρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, περισσεύειν μᾶλλον,

11 اَپَرَں یے بَہِحسْتھِتاسْتیشاں درِشْٹِگوچَرے یُشْماکَمْ آچَرَنَں یَتْ مَنورَمْیَں بھَویتْ کَسْیاپِ وَسْتُنَشْچابھاوو یُشْماکَں یَنَّ بھَویتْ،

καὶ φιλοτιμεῖσθαι ἡσυχάζειν καὶ πράσσειν τὰ ἴδια καὶ ἐργάζεσθαι ⸀ταῖςχερσὶν ὑμῶν, καθὼς ὑμῖν παρηγγείλαμεν,

12 ایتَدَرْتھَں یُویَمْ اَسْمَتّو یادرِشَمْ آدیشَں پْراپْتَوَنْتَسْتادرِشَں نِرْوِرودھاچارَں کَرْتُّں سْوَسْوَکَرْمَّنِ مَناںمِ نِدھاتُں نِجَکَرَیشْچَ کارْیَّں سادھَیِتُں یَتَدھْوَں۔

ἵνα περιπατῆτε εὐσχημόνως πρὸς τοὺς ἔξω καὶ μηδενὸς χρείαν ἔχητε.

13 ہے بھْراتَرَح نِراشا اَنْیے لوکا اِوَ یُویَں یَنَّ شوچیدھْوَں تَدَرْتھَں مَہانِدْراگَتانْ لوکانَدھِ یُشْماکَمْ اَجْنانَتا مَیا نابھِلَشْیَتے۔

Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν ⸀κοιμωμένων ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα.

14 یِیشُ رْمرِتَوانْ پُنَرُتھِتَواںشْچیتِ یَدِ وَیَں وِشْواسَمَسْتَرْہِ یِیشُمْ آشْرِتانْ مَہانِدْراپْراپْتانْ لوکانَپِیشْوَرووَشْیَں تینَ سارْدّھَمْ آنیشْیَتِ۔

εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη, οὕτως καὶ ὁ θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ.

15 یَتوہَں پْرَبھو رْواکْیینَ یُشْمانْ اِدَں جْناپَیامِ؛ اَسْماکَں مَدھْیے یے جَناح پْرَبھوراگَمَنَں یاوَتْ جِیوَنْتووَشیکْشْیَنْتے تے مَہانِدْرِتانامْ اَگْرَگامِنونَ نَ بھَوِشْیَنْتِ؛

τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ κυρίου οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας·

16 یَتَح پْرَبھُح سِںہَنادینَ پْرَدھانَسْوَرْگَدُوتَسْیوچَّیح شَبْدینیشْوَرِییَتُورِیوادْیینَ چَ سْوَیَں سْوَرْگادْ اَوَروکْشْیَتِ تینَ کھْرِیشْٹاشْرِتا مرِتَلوکاح پْرَتھَمَمْ اُتّھاسْیانْتِ۔

ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι θεοῦ, καταβήσεται ἀπʼ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον,

17 اَپَرَمْ اَسْماکَں مَدھْیے یے جِیوَنْتووَشیکْشْیَنْتے تَ آکاشے پْرَبھوح ساکْشاتْکَرَنارْتھَں تَیح سارْدّھَں میگھَواہَنینَ ہَرِشْیَنْتے؛ اِتّھَنْچَ وَیَں سَرْوَّدا پْرَبھُنا سارْدّھَں سْتھاسْیامَح۔

ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα· καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα.

18 اَتو یُویَمْ ایتابھِح کَتھابھِح پَرَسْپَرَں سانْتْوَیَتَ۔

ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.