۱ تھِشَلَنِیکِنَح 3

1 اَتوہَں یَدا سَنْدیہَں پُنَح سوڈھُں ناشَکْنُوَں تَدانِیمْ آتھِینِینَگَرَ ایکاکِی سْتھاتُں نِشْچِتْیَ

διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι

2 سْوَبھْراتَرَں کھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادے سَہَکارِنَنْچیشْوَرَسْیَ پَرِچارَکَں تِیمَتھِیَں یُشْمَتْسَمِیپَمْ اَپْریشَیَں۔

και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και {VAR1: διακονον } {VAR2: συνεργον } του θεου εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως υμων

3 وَرْتَّمانَیح کْلیشَیح کَسْیاپِ چانْچَلْیَں یَتھا نَ جایَتے تَتھا تے تْوَیا سْتھِرِیکْرِیَنْتاں سْوَکِییَدھَرْمَّمَدھِ سَماشْواسْیَنْتانْچیتِ تَمْ آدِشَں۔

το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα

4 وَیَمیتادرِشے کْلےشے نِیُکْتا آسْمَہَ اِتِ یُویَں سْوَیَں جانِیتھَ، یَتوسْماکَں دُرْگَتِ رْبھَوِشْیَتِیتِ وَیَں یُشْماکَں سَمِیپے سْتھِتِکالےپِ یُشْمانْ اَبودھَیامَ، تادرِشَمیوَ چابھَوَتْ تَدَپِ جانِیتھَ۔

και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε

5 تَسْماتْ پَرِیکْشَکینَ یُشْماسُ پَرِیکْشِتیشْوَسْماکَں پَرِشْرَمو وِپھَلو بھَوِشْیَتِیتِ بھَیَں سوڈھُں یَداہَں ناشَکْنُوَں تَدا یُشْماکَں وِشْواسَسْیَ تَتّواوَدھارَنایَ تَمْ اَپْریشَیَں۔

δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μη πως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων

6 کِنْتْوَدھُنا تِیمَتھِیو یُشْمَتْسَمِیپادْ اَسْمَتْسَنِّدھِمْ آگَتْیَ یُشْماکَں وِشْواسَپْریمَنِی اَدھْیَسْمانْ سُوارْتّاں جْناپِتَوانْ وَیَنْچَ یَتھا یُشْمانْ سْمَرامَسْتَتھا یُویَمَپْیَسْمانْ سَرْوَّدا پْرَنَیینَ سْمَرَتھَ دْرَشْٹُمْ آکانْکْشَدھْوے چیتِ کَتھِتَوانْ۔

αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας

7 ہے بھْراتَرَح، وارْتّامِماں پْراپْیَ یُشْمانَدھِ وِشیشَتو یُشْماکَں کْلیشَدُحکھانْیَدھِ یُشْماکَں وِشْواسادْ اَسْماکَں سانْتْوَناجایَتَ؛

δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη αναγκη και θλιψει ημων δια της υμων πιστεως

8 یَتو یُویَں یَدِ پْرَبھاوَوَتِشْٹھَتھَ تَرْہْیَنینَ وَیَمْ اَدھُنا جِیوامَح۔

οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκετε εν κυριω

9 وَیَنْچاسْمَدِیییشْوَرَسْیَ ساکْشادْ یُشْمَتّو جاتینَ یینانَنْدینَ پْرَپھُلّا بھَوامَسْتَسْیَ کرِتْسْنَسْیانَنْدَسْیَ یوگْیَرُوپینیشْوَرَں دھَنْیَں وَدِتُں کَتھَں شَکْشْیامَح؟

τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων

10 وَیَں یینَ یُشْماکَں وَدَنانِ دْرَشْٹُں یُشْماکَں وِشْواسے یَدْ اَسِدّھَں وِدْیَتے تَتْ سِدّھِیکَرْتُّنْچَ شَکْشْیامَسْتادرِشَں وَرَں دِوانِشَں پْرارْتھَیامَہے۔

νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων

11 اَسْماکَں تاتینیشْوَرینَ پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینَ چَ یُشْمَتْسَمِیپَگَمَنایاسْماکَں پَنْتھا سُگَمَح کْرِیَتاں۔

αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι την οδον ημων προς υμας

12 پَرَسْپَرَں سَرْوّاںشْچَ پْرَتِ یُشْماکَں پْریمَ یُشْمانْ پْرَتِ چاسْماکَں پْریمَ پْرَبھُنا وَرْدّھیَتاں بَہُپھَلَں کْرِیَتانْچَ۔

υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας

13 اَپَرَمَسْماکَں پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَح سْوَکِییَیح سَرْوَّیح پَوِتْرَلوکَیح سارْدّھَں یَداگَمِشْیَتِ تَدا یُویَں یَتھاسْماکَں تاتَسْییشْوَرَسْیَ سَمُّکھے پَوِتْرَتَیا نِرْدوشا بھَوِشْیَتھَ تَتھا یُشْماکَں مَناںسِ سْتھِرِیکْرِیَنْتاں۔

εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντων των αγιων αυτου {VAR2: [αμην] }