۱ تھِشَلَنِیکِنَح 1

1 پَولَح سِلْوانَسْتِیمَتھِیَشْچَ پِتُرِیشْوَرَسْیَ پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ چاشْرَیَں پْراپْتا تھِشَلَنِیکِییَسَمِتِں پْرَتِ پَتْرَں لِکھَنْتِ۔ اَسْماکَں تاتَ اِیشْوَرَح پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَشْچَ یُشْمانْ پْرَتْیَنُگْرَہَں شانْتِنْچَ کْرِیاسْتاں۔

Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ ⸀εἰρήνη

2 وَیَں سَرْوّیشاں یُشْماکَں کرِتے اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامَح پْرارْتھَناسَمَیے یُشْماکَں ناموچّارَیامَح،

Εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν ⸀μνείανποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως

3 اَسْماکَں تاتَسْییشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ پْرَبھَو یِیشُکھْرِیشْٹے یُشْماکَں وِشْواسینَ یَتْ کارْیَّں پْریمْنا یَح پَرِشْرَمَح پْرَتْیاشَیا چَ یا تِتِکْشا جایَتی

μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν,

4 تَتْ سَرْوَّں نِرَنْتَرَں سْمَرامَشْچَ۔ ہے پِیَبھْراتَرَح، یُویَمْ اِیشْوَرینابھِرُچِتا لوکا اِتِ وَیَں جانِیمَح۔

εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ ⸀θεοῦ τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν,

5 یَتوسْماکَں سُسَںوادَح کیوَلَشَبْدینَ یُشْمانْ نَ پْرَوِشْیَ شَکْتْیا پَوِتْریناتْمَنا مَہوتْساہینَ چَ یُشْمانْ پْراوِشَتْ۔ وَیَنْتُ یُشْماکَں کرِتے یُشْمَنْمَدھْیے کِیدرِشا اَبھَوامَ تَدْ یُشْمابھِ رْجْنایَتے۔

ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον ἀλλὰ καὶἐνδυνάμει καὶ ἐν πνεύματι ἁγίῳ ⸀καὶ πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν ⸀ἐν ὑμῖν διʼ ὑμᾶς·

6 یُویَمَپِ بَہُکْلیشَبھوگینَ پَوِتْریناتْمَنا دَتّینانَنْدینَ چَ واکْیَں گرِہِیتْواسْماکَں پْرَبھوشْچانُگامِنوبھَوَتَ۔

καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ κυρίου, δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς πνεύματος ἁγίου,

7 تینَ ماکِدَنِیاکھایادیشَیو رْیاوَنْتو وِشْواسِنو لوکاح سَنْتِ یُویَں تیشاں سَرْوّیشاں نِدَرْشَنَسْوَرُوپا جاتاح۔

ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς ⸀τύπονπᾶσιν τοῖς πιστεύουσιν ἐντῇ Μακεδονίᾳ καὶ ⸀ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ.

8 یَتو یُشْمَتَّح پْرَتِنادِتَیا پْرَبھو رْوانْیا ماکِدَنِیاکھایادیشَو وْیاپْتَو کیوَلَمیتَنَّہِ کِنْتْوِیشْوَرے یُشْماکَں یو وِشْواسَسْتَسْیَ وارْتّا سَرْوَّتْراشْراوِ، تَسْماتْ تَتْرَ واکْیَکَتھَنَمْ اَسْماکَں نِشْپْرَیوجَنَں۔

ἀφʼ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ κυρίου οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ ⸀καὶἈχαΐᾳ, ⸀ἀλλʼἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ⸂ἔχειν ἡμᾶς λαλεῖν τι·

9 یَتو یُشْمَنْمَدھْیے وَیَں کِیدرِشَں پْرَویشَں پْراپْتا یُویَنْچَ کَتھَں پْرَتِما وِہاییشْوَرَں پْرَتْیاوَرْتَّدھْوَمْ اَمَرَں سَتْیَمِیشْوَرَں سیوِتُں

αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ,

10 مرِتَگَنَمَدھْیاچَّ تینوتّھاپِتَسْیَ پُتْرَسْیارْتھَتَ آگامِکْرودھادْ اَسْماکَں نِسْتارَیِتُ رْیِیشوح سْوَرْگادْ آگَمَنَں پْرَتِیکْشِتُمْ آرَبھَدھْوَمْ ایتَتْ سَرْوَّں تے لوکاح سْوَیَمْ اَسْمانْ جْناپَیَنْتِ۔

καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκτῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ⸀ἐκ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.