۱ کَرِنْتھِنَح 10

1 ہے بھْراتَرَح، اَسْمَتْپِترِپُرُشانَدھِ یُویَں یَدَجْناتا نَ تِشْٹھَتیتِ مَمَ وانْچھا، تے سَرْوّے میگھادھَحسْتھِتا بَبھُووُح سَرْوّے سَمُدْرَمَدھْیینَ وَوْرَجُح،

Οὐ θέλω ⸀γὰρὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον,

2 سَرْوّے مُوسامُدِّشْیَ میگھَسَمُدْرَیو رْمَجِّتا بَبھُووُح

καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ⸀ἐβαπτίσαντοἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ,

3 سَرْوَّ ایکَمْ آتْمِکَں بھَکْشْیَں بُبھُجِرَ ایکَمْ آتْمِکَں پییَں پَپُشْچَ

καὶ πάντες τὸ αὐτὸ ⸂πνευματικὸν βρῶμα ἔφαγον

4 یَتَسْتےنُچَرَتَ آتْمِکادْ اَچَلاتْ لَبْدھَں تویَں پَپُح سوچَلَح کھْرِیشْٹَایوَ۔

καὶ πάντες τὸ αὐτὸ ⸂πνευματικὸν ἔπιον πόμα, ἔπινον γὰρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας, ἡ ⸂πέτρα δὲ ἦν ὁ Χριστός·

5 تَتھا سَتْیَپِ تیشاں مَدھْیےدھِکیشُ لوکیشْوِیشْوَرو نَ سَنْتُتوشیتِ ہیتوسْتے پْرَنْتَرے نِپاتِتاح۔

ἀλλʼ οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν ηὐδόκησεν ὁ θεός, κατεστρώθησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ.

6 ایتَسْمِنْ تے سْماکَں نِدَرْشَنَسْوَرُوپا بَبھُووُح؛ اَتَسْتے یَتھا کُتْسِتابھِلاشِنو بَبھُووُرَسْمابھِسْتَتھا کُتْسِتابھِلاشِبھِ رْنَ بھَوِتَوْیَں۔

Ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενήθησαν, εἰς τὸ μὴ εἶναι ἡμᾶς ἐπιθυμητὰς κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοι ἐπεθύμησαν.

7 لِکھِتَماسْتے، لوکا بھوکْتُں پاتُنْچوپَوِوِشُسْتَتَح کْرِیڈِتُمُتّھِتا اِتَیَنینَ پْرَکارینَ تیشاں کَیشْچِدْ یَدْوَدْ دیوَپُوجا کرِتا یُشْمابھِسْتَدْوَتْ نَ کْرِیَتاں۔

μηδὲ εἰδωλολάτραι γίνεσθε, καθώς τινες αὐτῶν· ὥσπερ γέγραπται· Ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πεῖν, καὶ ἀνέστησαν παίζειν.

8 اَپَرَں تیشاں کَیشْچِدْ یَدْوَدْ وْیَبھِچارَح کرِتَسْتینَ چَیکَسْمِنْ دِنے تْرَیووِںشَتِسَہَسْرانِ لوکا نِپاتِتاسْتَدْوَدْ اَسْمابھِ رْوْیَبھِچارو نَ کَرْتَّوْیَح۔

μηδὲ πορνεύωμεν, καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν, καὶ ἔπεσαν μιᾷ ἡμέρᾳ εἴκοσι τρεῖς χιλιάδες.

9 تیشاں کیچِدْ یَدْوَتْ کھْرِیشْٹَں پَرِیکْشِتَوَنْتَسْتَسْمادْ بھُجَنْگَے رْنَشْٹاشْچَ تَدْوَدْ اَسْمابھِح کھْرِیشْٹو نَ پَرِیکْشِتَوْیَح۔

μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν ⸀Χριστόν ⸀καθώςτινες αὐτῶν ἐπείρασαν, καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ⸀ἀπώλλυντο

10 تیشاں کیچِدْ یَتھا واکَّلَہَں کرِتَوَنْتَسْتَتْکارَناتْ ہَنْتْرا وِناشِتاشْچَ یُشْمابھِسْتَدْوَدْ واکَّلَہو نَ کْرِیَتاں۔

μηδὲ γογγύζετε, ⸀καθάπερτινὲς αὐτῶν ἐγόγγυσαν, καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ.

11 تانْ پْرَتِ یانْییتانِ جَگھَٹِرے تانْیَسْماکَں نِدَرْشَنانِ جَگَتَح شیشَیُگے وَرْتَّمانانامْ اَسْماکَں شِکْشارْتھَں لِکھِتانِ چَ بَبھُووُح۔ (aiōn g165)

ταῦτα ⸀δὲ⸂τυπικῶς συνέβαινεν ἐκείνοις, ἐγράφη δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων ⸀κατήντηκεν (aiōn g165)

12 اَتَایوَ یَح کَشْچِدْ سُسْتھِرَںمَنْیَح سَ یَنَّ پَتیتْ تَتْرَ ساوَدھانو بھَوَتُ۔

ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ,

13 مانُشِکَپَرِیکْشاتِرِکْتا کاپِ پَرِیکْشا یُشْمانْ ناکْرامَتْ، اِیشْوَرَشْچَ وِشْواسْیَح سوتِشَکْتْیاں پَرِیکْشایاں پَتَناتْ یُشْمانْ رَکْشِشْیَتِ، پَرِیکْشا چَ یَدْ یُشْمابھِح سوڈھُں شَکْیَتے تَدَرْتھَں تَیا سَہَ نِسْتارَسْیَ پَنْتھانَں نِرُوپَیِشْیَتِ۔

πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ ⸀δύνασθαιὑπενεγκεῖν.

14 ہے پْرِیَبھْراتَرَح، دیوَپُوجاتو دُورَمْ اَپَسَرَتَ۔

Διόπερ, ἀγαπητοί μου, φεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρίας.

15 اَہَں یُشْمانْ وِجْنانْ مَتْوا پْرَبھاشے مَیا یَتْ کَتھْیَتے تَدْ یُشْمابھِ رْوِوِچْیَتاں۔

ὡς φρονίμοις λέγω· κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι.

16 یَدْ دھَنْیَوادَپاتْرَمْ اَسْمابھِ رْدھَنْیَں گَدْیَتے تَتْ کِں کھْرِیشْٹَسْیَ شونِتَسْیَ سَہَبھاگِتْوَں نَہِ؟ یَشْچَ پُوپوسْمابھِ رْبھَجْیَتے سَ کِں کھْرِیشْٹَسْیَ وَپُشَح سَہَبھاگِتْوَں نَہِ؟

τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία ⸂ἐστὶν τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν;

17 وَیَں بَہَوَح سَنْتوپْییکَپُوپَسْوَرُوپا ایکَوَپُحسْوَرُوپاشْچَ بھَوامَح، یَتو وَیَں سَرْوَّ ایکَپُوپَسْیَ سَہَبھاگِنَح۔

ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν, οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν.

18 یُویَں شارِیرِکَمْ اِسْراییلِییَوَںشَں نِرِیکْشَدھْوَں۔ یے بَلِیناں ماںسانِ بھُنْجَتے تے کِں یَجْنَویدْیاح سَہَبھاگِنو نَ بھَوَنْتِ؟

βλέπετε τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα· ⸀οὐχοἱ ἐσθίοντες τὰς θυσίας κοινωνοὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰσίν;

19 اِتْیَنینَ مَیا کِں کَتھْیَتے؟ دیوَتا واسْتَوِکِی دیوَتایَے بَلِدانَں وا واسْتَوِکَں کِں بھَویتْ؟

τί οὖν φημι; ὅτι ⸂εἰδωλόθυτόν τί ἐστιν, ἢ ὅτι εἴδωλόν τί ἐστιν;

20 تَنَّہِ کِنْتُ بھِنَّجاتِبھِ رْیے بَلَیو دِییَنْتے تَ اِیشْوَرایَ تَنَّہِ بھُوتیبھْیَایوَ دِییَنْتے تَسْمادْ یُویَں یَدْ بھُوتاناں سَہَبھاگِنو بھَوَتھیتْیَہَں نابھِلَشامِ۔

ἀλλʼ ὅτι ἃ ⸀θύουσιν δαιμονίοις ⸂καὶ οὐ θεῷ θύουσιν, οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι.

21 پْرَبھوح کَںسینَ بھُوتانامَپِ کَںسینَ پانَں یُشْمابھِرَسادھْیَں؛ یُویَں پْرَبھو رْبھوجْیَسْیَ بھُوتانامَپِ بھوجْیَسْیَ سَہَبھاگِنو بھَوِتُں نَ شَکْنُتھَ۔

οὐ δύνασθε ποτήριον κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθε τραπέζης κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων.

22 وَیَں کِں پْرَبھُں سْپَرْدّھِشْیامَہے؟ وَیَں کِں تَسْمادْ بَلَوَنْتَح؟

ἢ παραζηλοῦμεν τὸν κύριον; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν;

23 ماں پْرَتِ سَرْوَّں کَرْمّاپْرَتِشِدّھَں کِنْتُ نَ سَرْوَّں ہِتَجَنَکَں سَرْوَّمْ اَپْرَتِشِدّھَں کِنْتُ نَ سَرْوَّں نِشْٹھاجَنَکَں۔

⸀Πάνταἔξεστιν· ἀλλʼ οὐ πάντα συμφέρει. ⸁πάνταἔξεστιν· ἀλλʼ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ.

24 آتْمَہِتَح کیناپِ نَ چیشْٹِتَوْیَح کِنْتُ سَرْوَّیح پَرَہِتَشْچیشْٹِتَوْیَح۔

μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω ἀλλὰ τὸ τοῦ ⸀ἑτέρου

25 آپَنے یَتْ کْرَیَّں تَدْ یُشْمابھِح سَںویدَسْیارْتھَں کِمَپِ نَ پرِشْٹْوا بھُجْیَتاں

πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν,

26 یَتَح پرِتھِوِی تَنْمَدھْیَسْتھَنْچَ سَرْوَّں پَرَمیشْوَرَسْیَ۔

τοῦ ⸂κυρίου γὰρ ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.

27 اَپَرَمْ اَوِشْواسِلوکاناں کینَچِتْ نِمَنْتْرِتا یُویَں یَدِ تَتْرَ جِگَمِشَتھَ تَرْہِ تینَ یَدْ یَدْ اُپَسْتھاپْیَتے تَدْ یُشْمابھِح سَںویدَسْیارْتھَں کِمَپِ نَ پرِشْٹْوا بھُجْیَتاں۔

⸀εἴτις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν·

28 کِنْتُ تَتْرَ یَدِ کَشْچِدْ یُشْمانْ وَدیتْ بھَکْشْیَمیتَدْ دیوَتایاح پْرَسادَ اِتِ تَرْہِ تَسْیَ جْناپَیِتُرَنُرودھاتْ سَںویدَسْیارْتھَنْچَ تَدْ یُشْمابھِ رْنَ بھوکْتَوْیَں۔ پرِتھِوِی تَنْمَدھْیَسْتھَنْچَ سَرْوَّں پَرَمیشْوَرَسْیَ،

ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ· Τοῦτο ⸀ἱερόθυτόνἐστιν, μὴ ἐσθίετε διʼ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν ⸀συνείδησιν

29 سَتْیَمیتَتْ، کِنْتُ مَیا یَح سَںویدو نِرْدِّشْیَتے سَ تَوَ نَہِ پَرَسْیَیوَ۔

συνείδησιν δὲ λέγω οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου· ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως;

30 اَنُگْرَہَپاتْرینَ مَیا دھَنْیَوادَں کرِتْوا یَدْ بھُجْیَتے تَتْکارَنادْ اَہَں کُتو نِنْدِشْیے؟

εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω, τί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῶ;

31 تَسْمادْ بھوجَنَں پانَمْ اَنْیَدْوا کَرْمَّ کُرْوَّدْبھِ رْیُشْمابھِح سَرْوَّمیویشْوَرَسْیَ مَہِمْنَح پْرَکاشارْتھَں کْرِیَتاں۔

Εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε.

32 یِہُودِییاناں بھِنَّجاتِییانامْ اِیشْوَرَسْیَ سَماجَسْیَ وا وِگھْنَجَنَکَے رْیُشْمابھِ رْنَ بھَوِتَوْیَں۔

ἀπρόσκοποι ⸂καὶ Ἰουδαίοις γίνεσθε καὶ Ἕλλησιν καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ,

33 اَہَمَپْیاتْمَہِتَمْ اَچیشْٹَمانو بَہُوناں پَرِتْرانارْتھَں تیشاں ہِتَں چیشْٹَمانَح سَرْوَّوِشَیے سَرْوّیشاں تُشْٹِکَرو بھَوامِیتْیَنیناہَں یَدْوَتْ کھْرِیشْٹَسْیانُگامِی تَدْوَدْ یُویَں مَمانُگامِنو بھَوَتَ۔

καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω, μὴ ζητῶν τὸ ἐμαυτοῦ ⸀σύμφορονἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν, ἵνα σωθῶσιν.