ตีต: 3
1 เต ยถา เทศาธิปานำ ศาสกานาญฺจ นิฆฺนา อาชฺญาคฺราหิณฺศฺจ สรฺวฺวไสฺม สตฺกรฺมฺมเณ สุสชฺชาศฺจ ภเวยุ:
Schärfe ihnen ein, daß sie sich den obrigkeitlichen Gewalten unterordnen, (ihren Befehlen) Gehorsam leisten und zu jedem guten Werk bereit seien,
2 กมปิ น นินฺเทยุ รฺนิวฺวิโรธิน: กฺษานฺตาศฺจ ภเวยุ: สรฺวฺวานฺ ปฺรติ จ ปูรฺณํ มฺฤทุตฺวํ ปฺรกาศเยยุศฺเจติ ตานฺ อาทิศฯ
daß sie niemand schmähen, sich friedfertig und nachgiebig benehmen und volle Sanftmut gegen alle Menschen beweisen.
3 ยต: ปูรฺวฺวํ วยมปิ นิรฺพฺโพธา อนาชฺญาคฺราหิโณ ภฺรานฺตา นานาภิลาษาณำ สุขานาญฺจ ทาเสยา ทุษฺฏเตฺวรฺษฺยาจาริโณ ฆฺฤณิตา: ปรสฺปรํ เทฺวษิณศฺจาภวาม: ฯ
Denn einst sind auch wir unverständig und ungehorsam gewesen und irre gegangen, indem wir mannigfachen Begierden und Lüsten dienten und in Bosheit und Neid dahinlebten, hassenswert und gegeneinander haßerfüllt.
4 กินฺตฺวสฺมากํ ตฺราตุรีศฺวรสฺย ยา ทยา มรฺตฺตฺยานำ ปฺรติ จ ยา ปฺรีติสฺตสฺยา: ปฺราทุรฺภาเว ชาเต
Als aber die Güte und Menschenfreundlichkeit Gottes, unsers Retters, erschienen war,
5 วยมฺ อาตฺมกฺฤเตโภฺย ธรฺมฺมกรฺมฺมภฺยสฺตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤปาต: ปุนรฺชนฺมรูเปณ ปฺรกฺษาลเนน ปฺรวิตฺรสฺยาตฺมโน นูตนีกรเณน จ ตสฺมาตฺ ปริตฺราณำ ปฺราปฺตา:
da hat er uns – nicht aufgrund von Werken der Gerechtigkeit, die wir unserseits vollbracht hätten, sondern nach seiner Barmherzigkeit – gerettet durch das Bad der Wiedergeburt und der Erneuerung des heiligen Geistes,
6 ส จาสฺมากํ ตฺราตฺรา ยีศุขฺรีษฺเฏนาสฺมทุปริ ตมฺ อาตฺมานํ ปฺรจุรเตฺวน วฺฤษฺฏวานฺฯ
den er reichlich auf uns ausgegossen hat durch unsern Retter Jesus Christus,
damit wir durch seine Gnade gerechtgesprochen und unserer Hoffnung gemäß Erben des ewigen Lebens würden. (aiōnios g166)
8 วากฺยเมตทฺ วิศฺวสนียมฺ อโต เหโตรีศฺวเร เย วิศฺวสิตวนฺตเสฺต ยถา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุติษฺเฐยุสฺตถา ตานฺ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปเยติ มมาภิมตํฯ ตาเนฺยโวตฺตมานิ มานเวภฺย: ผลทานิ จ ภวนฺติฯ
Zuverlässig ist das Wort, und ich will, daß du dich hierüber mit aller Bestimmtheit aussprichst, damit die, welche zum Glauben an Gott gekommen sind, allen Eifer darauf verwenden, sich in guten Werken zu betätigen – das ist etwas Schönes und für die Menschen Segensreiches.
9 มูเฒภฺย: ปฺรศฺนวํศาวลิวิวาเทโภฺย วฺยวสฺถายา วิตณฺฑาภฺยศฺจ นิวรฺตฺตสฺว ยตสฺตา นิษฺผลา อนรฺถกาศฺจ ภวนฺติฯ
Dagegen mit törichten Untersuchungen und Geschlechtsverzeichnissen sowie mit Streitigkeiten und Gezänk über das Gesetz habe du nichts zu tun, denn das sind unnütze und unfruchtbare Dinge.
10 โย ชโน พิภิตฺสุสฺตมฺ เอกวารํ ทฺวิรฺวฺวา ปฺรโพธฺย ทูรีกุรุ,
Einen Menschen, der Spaltungen anrichtet, weise nach einmaliger oder zweimaliger Verwarnung ab;
11 ยตสฺตาทฺฤโศ ชโน วิปถคามี ปาปิษฺฐ อาตฺมโทษกศฺจ ภวตีติ ตฺวยา ชฺญายตำฯ
du weißt ja, daß ein solcher Mensch auf verkehrte Wege geraten und nach seinem eigenen Urteil ein Sünder ist.
12 ยทาหมฺ อารฺตฺติมำ ตุขิกํ วา ตว สมีปํ เปฺรษยิษฺยามิ ตทา ตฺวํ นีกปเลา มม สมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว ยตสฺตไตฺรวาหํ ศีตกาลํ ยาปยิตุํ มติมฺ อการฺษํฯ
Sobald ich Artemas oder Tychikus zu dir sende, beeile dich, zu mir nach Nikopolis zu kommen; denn ich habe mich entschlossen, dort den Winter zuzubringen.
13 วฺยวสฺถาปก: สีนา อาปลฺลุศฺไจตโย: กสฺยาปฺยภาโว ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ เตา ยตฺเนน ตฺวยา วิสฺฤเชฺยตำฯ
Zenas, den Gesetzeslehrer, und Apollos rüste sorgfältig für ihre Winterreise aus, damit es ihnen an nichts gebricht.
14 อปรมฺ อสฺมทียโลกา ยนฺนิษฺผลา น ภเวยุสฺตทรฺถํ ปฺรโยชนีโยปการายา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุษฺฐาตุํ ศิกฺษนฺตำฯ
Auch unsere Leute müssen daraus eine löbliche Liebestätigkeit zur Befriedigung unumgänglicher Bedürfnisse lernen, damit sie nicht ohne Früchte (ihres Glaubens) bleiben.
15 มม สงฺคิน: สเวฺว ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ เย วิศฺวาสาทฺ อสฺมาสุ ปฺรียนฺเต ตานฺ นมสฺกุรุ; สรฺเวฺวษุ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
Alle, die hier bei mir sind, lassen dich grüßen. Grüße die, welche im Glauben uns lieben! Die Gnade (Gottes) sei mit euch allen!
