< ตีต: 3 >
1 เต ยถา เทศาธิปานำ ศาสกานาญฺจ นิฆฺนา อาชฺญาคฺราหิณฺศฺจ สรฺวฺวไสฺม สตฺกรฺมฺมเณ สุสชฺชาศฺจ ภเวยุ:
And admonish them to be submissive and obedient to princes and potentates; and that they be ready for every good work;
2 กมปิ น นินฺเทยุ รฺนิวฺวิโรธิน: กฺษานฺตาศฺจ ภเวยุ: สรฺวฺวานฺ ปฺรติ จ ปูรฺณํ มฺฤทุตฺวํ ปฺรกาศเยยุศฺเจติ ตานฺ อาทิศฯ
and that they speak ill of no man; that they be not contentious, but mild; and that in every thing they manifest benignity towards all men.
3 ยต: ปูรฺวฺวํ วยมปิ นิรฺพฺโพธา อนาชฺญาคฺราหิโณ ภฺรานฺตา นานาภิลาษาณำ สุขานาญฺจ ทาเสยา ทุษฺฏเตฺวรฺษฺยาจาริโณ ฆฺฤณิตา: ปรสฺปรํ เทฺวษิณศฺจาภวาม: ฯ
For we also were formerly reckless, and disobedient, and erring, and serving divers lusts, and living in malice and envy, and were hateful and also hating one another.
4 กินฺตฺวสฺมากํ ตฺราตุรีศฺวรสฺย ยา ทยา มรฺตฺตฺยานำ ปฺรติ จ ยา ปฺรีติสฺตสฺยา: ปฺราทุรฺภาเว ชาเต
But when the kindness and compassion of God our Life-giver was revealed,
5 วยมฺ อาตฺมกฺฤเตโภฺย ธรฺมฺมกรฺมฺมภฺยสฺตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤปาต: ปุนรฺชนฺมรูเปณ ปฺรกฺษาลเนน ปฺรวิตฺรสฺยาตฺมโน นูตนีกรเณน จ ตสฺมาตฺ ปริตฺราณำ ปฺราปฺตา:
not by works of righteousness which we had done, but according to his mercy, he vivified us, by the washing of the new birth, and by the renovation of the Holy Spirit,
6 ส จาสฺมากํ ตฺราตฺรา ยีศุขฺรีษฺเฏนาสฺมทุปริ ตมฺ อาตฺมานํ ปฺรจุรเตฺวน วฺฤษฺฏวานฺฯ
which he shed on us abundantly, by Jesus the Messiah our Life-giver:
7 อิตฺถํ วยํ ตสฺยานุคฺรเหณ สปุณฺยีภูย ปฺรตฺยาศยานนฺตชีวนสฺยาธิการิโณ ชาตา: ฯ (aiōnios )
that we might be justified by his grace, and become heirs in the hope of eternal life. (aiōnios )
8 วากฺยเมตทฺ วิศฺวสนียมฺ อโต เหโตรีศฺวเร เย วิศฺวสิตวนฺตเสฺต ยถา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุติษฺเฐยุสฺตถา ตานฺ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปเยติ มมาภิมตํฯ ตาเนฺยโวตฺตมานิ มานเวภฺย: ผลทานิ จ ภวนฺติฯ
Faithful is the word: and in these things, I would have thee also establish them; so that they, who have believed in God, may be careful to cultivate good works: these are the things, which are good, and profitable to men.
9 มูเฒภฺย: ปฺรศฺนวํศาวลิวิวาเทโภฺย วฺยวสฺถายา วิตณฺฑาภฺยศฺจ นิวรฺตฺตสฺว ยตสฺตา นิษฺผลา อนรฺถกาศฺจ ภวนฺติฯ
But foolish questions, and stories of genealogies, and the disputes and contests of the scribes, avoid: for there is no profit in them, and they are vain.
10 โย ชโน พิภิตฺสุสฺตมฺ เอกวารํ ทฺวิรฺวฺวา ปฺรโพธฺย ทูรีกุรุ,
An heretical man, after thou hast instructed him once and again, avoid:
11 ยตสฺตาทฺฤโศ ชโน วิปถคามี ปาปิษฺฐ อาตฺมโทษกศฺจ ภวตีติ ตฺวยา ชฺญายตำฯ
and know thou, that such a man is perverse, and sinful, and self-condemned.
12 ยทาหมฺ อารฺตฺติมำ ตุขิกํ วา ตว สมีปํ เปฺรษยิษฺยามิ ตทา ตฺวํ นีกปเลา มม สมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว ยตสฺตไตฺรวาหํ ศีตกาลํ ยาปยิตุํ มติมฺ อการฺษํฯ
When I shall send Artemas to thee, or Tychicus, strive thou to come to me at Nicopolis; for I have purposed to winter there.
13 วฺยวสฺถาปก: สีนา อาปลฺลุศฺไจตโย: กสฺยาปฺยภาโว ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ เตา ยตฺเนน ตฺวยา วิสฺฤเชฺยตำฯ
As for Zenas the scribe, and Apollos, endeavor to help them well on their way, that they may want nothing.
14 อปรมฺ อสฺมทียโลกา ยนฺนิษฺผลา น ภเวยุสฺตทรฺถํ ปฺรโยชนีโยปการายา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุษฺฐาตุํ ศิกฺษนฺตำฯ
And let our people learn also to perform good works, on occasions of emergency, that they may not be unfruitful.
15 มม สงฺคิน: สเวฺว ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ เย วิศฺวาสาทฺ อสฺมาสุ ปฺรียนฺเต ตานฺ นมสฺกุรุ; สรฺเวฺวษุ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
All they that are with me salute thee. Salute all them who love us in the faith. Grace be with you all. Amen.