ตีต: 3
1 เต ยถา เทศาธิปานำ ศาสกานาญฺจ นิฆฺนา อาชฺญาคฺราหิณฺศฺจ สรฺวฺวไสฺม สตฺกรฺมฺมเณ สุสชฺชาศฺจ ภเวยุ:
Admonish them to be subject to princes and powers, to obey at a word, to be ready to every good work.
2 กมปิ น นินฺเทยุ รฺนิวฺวิโรธิน: กฺษานฺตาศฺจ ภเวยุ: สรฺวฺวานฺ ปฺรติ จ ปูรฺณํ มฺฤทุตฺวํ ปฺรกาศเยยุศฺเจติ ตานฺ อาทิศฯ
To speak evil of no man, not to be litigious, but gentle: shewing all mildness towards all men.
3 ยต: ปูรฺวฺวํ วยมปิ นิรฺพฺโพธา อนาชฺญาคฺราหิโณ ภฺรานฺตา นานาภิลาษาณำ สุขานาญฺจ ทาเสยา ทุษฺฏเตฺวรฺษฺยาจาริโณ ฆฺฤณิตา: ปรสฺปรํ เทฺวษิณศฺจาภวาม: ฯ
For we ourselves also were some time unwise, incredulous, erring, slaves to divers desires and pleasures, living in malice and envy, hateful, and hating one another.
4 กินฺตฺวสฺมากํ ตฺราตุรีศฺวรสฺย ยา ทยา มรฺตฺตฺยานำ ปฺรติ จ ยา ปฺรีติสฺตสฺยา: ปฺราทุรฺภาเว ชาเต
But when the goodness and kindness of God our Saviour appeared:
5 วยมฺ อาตฺมกฺฤเตโภฺย ธรฺมฺมกรฺมฺมภฺยสฺตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤปาต: ปุนรฺชนฺมรูเปณ ปฺรกฺษาลเนน ปฺรวิตฺรสฺยาตฺมโน นูตนีกรเณน จ ตสฺมาตฺ ปริตฺราณำ ปฺราปฺตา:
Not by the works of justice, which we have done, but according to his mercy, he saved us, by the laver of regeneration, and renovation of the Holy Ghost;
6 ส จาสฺมากํ ตฺราตฺรา ยีศุขฺรีษฺเฏนาสฺมทุปริ ตมฺ อาตฺมานํ ปฺรจุรเตฺวน วฺฤษฺฏวานฺฯ
Whom he hath poured forth upon us abundantly, through Jesus Christ our Saviour:
That, being justified by his grace, we may be heirs, according to hope of life everlasting. (aiōnios g166)
8 วากฺยเมตทฺ วิศฺวสนียมฺ อโต เหโตรีศฺวเร เย วิศฺวสิตวนฺตเสฺต ยถา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุติษฺเฐยุสฺตถา ตานฺ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปเยติ มมาภิมตํฯ ตาเนฺยโวตฺตมานิ มานเวภฺย: ผลทานิ จ ภวนฺติฯ
It is a faithful saying: and these things I will have thee affirm constantly: that they, who believe in God, may be careful to excel in good works. These things are good and profitable unto men.
9 มูเฒภฺย: ปฺรศฺนวํศาวลิวิวาเทโภฺย วฺยวสฺถายา วิตณฺฑาภฺยศฺจ นิวรฺตฺตสฺว ยตสฺตา นิษฺผลา อนรฺถกาศฺจ ภวนฺติฯ
But avoid foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about the law. For they are unprofitable and vain.
10 โย ชโน พิภิตฺสุสฺตมฺ เอกวารํ ทฺวิรฺวฺวา ปฺรโพธฺย ทูรีกุรุ,
A man that is a heretic, after the first and second admonition, avoid:
11 ยตสฺตาทฺฤโศ ชโน วิปถคามี ปาปิษฺฐ อาตฺมโทษกศฺจ ภวตีติ ตฺวยา ชฺญายตำฯ
Knowing that he, that is such an one, is subverted, and sinneth, being condemned by his own judgment.
12 ยทาหมฺ อารฺตฺติมำ ตุขิกํ วา ตว สมีปํ เปฺรษยิษฺยามิ ตทา ตฺวํ นีกปเลา มม สมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว ยตสฺตไตฺรวาหํ ศีตกาลํ ยาปยิตุํ มติมฺ อการฺษํฯ
When I shall send to thee Artemas or Tychicus, make haste to come unto me to Nicopolis. For there I have determined to winter.
13 วฺยวสฺถาปก: สีนา อาปลฺลุศฺไจตโย: กสฺยาปฺยภาโว ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ เตา ยตฺเนน ตฺวยา วิสฺฤเชฺยตำฯ
Send forward Zenas, the lawyer, and Apollo, with care, that nothing be wanting to them.
14 อปรมฺ อสฺมทียโลกา ยนฺนิษฺผลา น ภเวยุสฺตทรฺถํ ปฺรโยชนีโยปการายา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุษฺฐาตุํ ศิกฺษนฺตำฯ
And let our men also learn to excel in good works for necessary uses: that they be not unfruitful.
15 มม สงฺคิน: สเวฺว ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ เย วิศฺวาสาทฺ อสฺมาสุ ปฺรียนฺเต ตานฺ นมสฺกุรุ; สรฺเวฺวษุ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
All that are with me salute thee: salute them that love us in the faith. The grace of God be with you all. Amen.
