โรมิณ: 4
1 อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ กายิกกฺริยยา กึ ลพฺธวานฺ เอตทธิ กึ วทิษฺยาม: ?
Quel avantage dirons-nous donc qu'Abraham, notre père, a obtenu selon la chair?
2 ส ยทิ นิชกฺริยาภฺย: สปุโณฺย ภเวตฺ ตรฺหิ ตสฺยาตฺมศฺลาฆำ กรฺตฺตุํ ปนฺถา ภเวทิติ สตฺยํ, กินฺตฺวีศฺวรสฺย สมีเป นหิฯ
Car si Abraham a été justifié par les ouvres, il a sujet de se glorifier, mais non pas devant Dieu.
3 ศาสฺเตฺร กึ ลิขติ? อิพฺราหีมฺ อีศฺวเร วิศฺวสนาตฺ ส วิศฺวาสสฺตไสฺม ปุณฺยารฺถํ คณิโต พภูวฯ
Car que dit l'Écriture? Abraham crut à Dieu, et cela lui fut imputé à justice.
4 กรฺมฺมการิโณ ยทฺ เวตนํ ตทฺ อนุคฺรหสฺย ผลํ นหิ กินฺตุ เตโนปารฺชิตํ มนฺตวฺยมฺฯ
Or, le salaire de celui qui travaille, est regardé, non comme une grâce, mais comme une dette.
5 กินฺตุ ย: ปาปินํ สปุณฺยีกโรติ ตสฺมินฺ วิศฺวาสิน: กรฺมฺมหีนสฺย ชนสฺย โย วิศฺวาส: ส ปุณฺยารฺถํ คโณฺย ภวติฯ
Mais pour celui qui ne travaille point, mais qui croit en celui qui justifie le pécheur, sa foi lui est imputée à justice.
6 อปรํ ยํ กฺริยาหีนมฺ อีศฺวร: สปุณฺยีกโรติ ตสฺย ธนฺยวาทํ ทายูทฺ วรฺณยามาส, ยถา,
C'est ainsi que David exprime le bonheur de l'homme à qui Dieu impute la justice sans les ouvres:
7 ส ธโนฺย'ฆานิ มฺฤษฺฏานิ ยสฺยาคำสฺยาวฺฤตานิ จฯ
Heureux ceux dont les iniquités sont pardonnées, et les péchés couverts!
8 ส จ ธนฺย: ปเรเศน ปาปํ ยสฺย น คณฺยเตฯ
Heureux l'homme à qui le Seigneur n'imputera point le péché!
9 เอษ ธนฺยวาทสฺตฺวกฺเฉทินมฺ อตฺวกฺเฉทินํ วา กํ ปฺรติ ภวติ? อิพฺราหีโม วิศฺวาส: ปุณฺยารฺถํ คณิต อิติ วยํ วทาม: ฯ
Ce bonheur donc, n'est-il que pour les circoncis? Ou est-il aussi pour les incirconcis? car nous disons que la foi d'Abraham lui fut imputée à justice.
10 ส วิศฺวาสสฺตสฺย ตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำ กิมฺ อตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำ กสฺมินฺ สมเย ปุณฺยมิว คณิต: ? ตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำ นหิ กินฺตฺวตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำฯ
Mais quand lui a-t-elle été imputée? Est-ce lorsqu'il a été circoncis, ou lorsqu'il ne l'était pas? Ce n'a point été après la circoncision, mais avant.
11 อปรญฺจ ส ยตฺ สรฺเวฺวษามฺ อตฺวกฺเฉทินำ วิศฺวาสินามฺ อาทิปุรุโษ ภเวตฺ, เต จ ปุณฺยวตฺเตฺวน คเณฺยรนฺ;
Et il reçut le signe de la circoncision, comme un sceau de la justice de la foi qu'il avait eue, étant incirconcis; afin d'être le père de tous ceux qui croient quoique incirconcis; et que la justice leur fût aussi imputée;
12 เย จ โลกา: เกวลํ ฉินฺนตฺวโจ น สนฺโต 'สฺมตฺปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ อฉินฺนตฺวกฺ สนฺ เยน วิศฺวาสมารฺเคณ คตวานฺ เตไนว ตสฺย ปาทจิเหฺนน คจฺฉนฺติ เตษำ ตฺวกฺเฉทินามปฺยาทิปุรุโษ ภเวตฺ ตทรฺถมฺ อตฺวกฺเฉทิโน มานวสฺย วิศฺวาสาตฺ ปุณฺยมฺ อุตฺปทฺยต อิติ ปฺรมาณสฺวรูปํ ตฺวกฺเฉทจิหฺนํ ส ปฺราปฺโนตฺฯ
Et afin d'être aussi le père des circoncis, savoir, de ceux qui ne sont point seulement circoncis, mais encore qui suivent les traces de la foi, que notre père Abraham a eue avant d'être circoncis.
13 อิพฺราหีมฺ ชคโต'ธิการี ภวิษฺยติ ไยษา ปฺรติชฺญา ตํ ตสฺย วํศญฺจ ปฺรติ ปูรฺวฺวมฺ อกฺริยต สา วฺยวสฺถามูลิกา นหิ กินฺตุ วิศฺวาสชนฺยปุณฺยมูลิกาฯ
En effet, la promesse d'avoir le monde pour héritage, n'a pas été faite à Abraham ou à sa postérité, par la loi, mais par la justice de la foi;
14 ยโต วฺยวสฺถาวลมฺพิโน ยทฺยธิการิโณ ภวนฺติ ตรฺหิ วิศฺวาโส วิผโล ชายเต สา ปฺรติชฺญาปิ ลุปฺไตวฯ
Car si ceux qui sont de la loi sont les héritiers, la foi est anéantie, et la promesse est abolie.
15 อธิกนฺตุ วฺยวสฺถา โกปํ ชนยติ ยโต 'วิทฺยมานายำ วฺยวสฺถายามฺ อาชฺญาลงฺฆนํ น สมฺภวติฯ
Car la loi produit la colère; en effet, où il n'y a point de loi, il n'y a point de transgression.
16 อเตอว สา ปฺรติชฺญา ยทฺ อนุคฺรหสฺย ผลํ ภเวตฺ ตทรฺถํ วิศฺวาสมูลิกา ยตสฺตถาเตฺว ตทฺวํศสมุทายํ ปฺรติ อรฺถโต เย วฺยวสฺถยา ตทฺวํศสมฺภวา: เกวลํ ตานฺ ปฺรติ นหิ กินฺตุ ย อิพฺราหีมียวิศฺวาเสน ตตฺสมฺภวาสฺตานปิ ปฺรติ สา ปฺรติชฺญา สฺถาสฺนุรฺภวติฯ
C'est donc par la foi que nous sommes héritiers, afin que ce soit par grâce, et que la promesse soit assurée à toute la postérité, non seulement à celle qui est de la loi, mais aussi à celle qui est de la foi d'Abraham,
17 โย นิรฺชีวานฺ สชีวานฺ อวิทฺยมานานิ วสฺตูนิ จ วิทฺยมานานิ กโรติ อิพฺราหีโม วิศฺวาสภูเมสฺตเสฺยศฺวรสฺย สากฺษาตฺ โส'สฺมากํ สรฺเวฺวษามฺ อาทิปุรุษ อาเสฺต, ยถา ลิขิตํ วิทฺยเต, อหํ ตฺวำ พหุชาตีนามฺ อาทิปุรุษํ กฺฤตฺวา นิยุกฺตวานฺฯ
Lequel (selon qu'il est écrit: Je t'ai établi pour être père de plusieurs nations) est notre père à tous devant Dieu, auquel il a cru, qui fait revivre les morts, et appelle les choses qui ne sont point, comme si elles étaient.
18 ตฺวทียสฺตาทฺฤโศ วํโศ ชนิษฺยเต ยทิทํ วากฺยํ ปฺรติศฺรุตํ ตทนุสาราทฺ อิพฺราหีมฺ พหุเทศียโลกานามฺ อาทิปุรุโษ ยทฺ ภวติ ตทรฺถํ โส'นเปกฺษิตวฺยมปฺยเปกฺษมาโณ วิศฺวาสํ กฺฤตวานฺฯ
Espérant contre tout sujet d'espérer, il a cru qu'il deviendrait le père de plusieurs nations, selon ce qui avait été dit: Telle sera ta postérité.
19 อปรญฺจ กฺษีณวิศฺวาโส น ภูตฺวา ศตวตฺสรวยสฺกตฺวาตฺ สฺวศรีรสฺย ชรำ สารานามฺน: สฺวภารฺยฺยายา รโชนิวฺฤตฺติญฺจ ตฺฤณาย น เมเนฯ
Et comme il n'était pas faible dans la foi, il n'eut point d'égard à ce que son corps était déjà amorti, puisqu'il avait près de cent ans; ni à ce que Sara n'était plus en âge d'avoir des enfants;
20 อปรมฺ อวิศฺวาสาทฺ อีศฺวรสฺย ปฺรติชฺญาวจเน กมปิ สํศยํ น จการ;
Et il n'eut ni doute ni défiance à l'égard de la promesse de Dieu, mais il fut fortifié par la foi, et il donna gloire à Dieu,
21 กินฺตฺวีศฺวเรณ ยตฺ ปฺรติศฺรุตํ ตตฺ สาธยิตุํ ศกฺยต อิติ นิศฺจิตํ วิชฺญาย ทฺฤฒวิศฺวาส: สนฺ อีศฺวรสฺย มหิมานํ ปฺรกาศยาญฺจการฯ
Étant pleinement persuadé que ce qu'il promet, il peut aussi l'accomplir.
22 อิติ เหโตสฺตสฺย ส วิศฺวาสสฺตทียปุณฺยมิว คณยาญฺจเกฺรฯ
C'est pourquoi cela lui fut imputé à justice.
23 ปุณฺยมิวาคณฺยต ตตฺ เกวลสฺย ตสฺย นิมิตฺตํ ลิขิตํ นหิ, อสฺมากํ นิมิตฺตมปิ,
Or, ce n'est pas seulement pour lui qu'il est écrit que cela lui fut imputé;
24 ยโต'สฺมากํ ปาปนาศารฺถํ สมรฺปิโต'สฺมากํ ปุณฺยปฺราปฺตฺยรฺถญฺโจตฺถาปิโต'ภวตฺ โย'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุสฺตโสฺยตฺถาปยิตรีศฺวเร
Mais c'est aussi pour nous, à qui cela sera aussi imputé, pour nous qui croyons en Celui qui a ressuscité des morts Jésus notre Seigneur,
25 ยทิ วยํ วิศฺวสามสฺตรฺหฺยสฺมากมปิ เสอว วิศฺวาส: ปุณฺยมิว คณยิษฺยเตฯ
Lequel a été livré pour nos offenses, et qui est ressuscité pour notre justification.
