โรมิณ: 15
1 พลวทฺภิรสฺมาภิ รฺทุรฺพฺพลานำ เทารฺพฺพลฺยํ โสฒวฺยํ น จ เสฺวษามฺ อิษฺฏาจาร อาจริตวฺย: ฯ
Wir aber, die Starken, sind schuldig, die Schwachheiten der Schwachen zu tragen und nicht uns selbst zu gefallen.
2 อสฺมากมฺ เอไกโก ชน: สฺวสมีปวาสิโน หิตารฺถํ นิษฺฐารฺถญฺจ ตไสฺยเวษฺฏาจารมฺ อาจรตุฯ
Ein jeder von uns gefalle dem Nächsten zum Guten, zur Erbauung.
3 ยต: ขฺรีษฺโฏ'ปิ นิเชษฺฏาจารํ นาจริตวานฺ, ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, ตฺวนฺนินฺทกคณไสฺยว นินฺทาภิ รฺนินฺทิโต'สฺมฺยหํฯ
Denn auch der Christus hat nicht sich selbst gefallen, sondern wie geschrieben steht: “Die Schmähungen derer, die dich schmähen, sind auf mich gefallen.”
4 อปรญฺจ วยํ ยตฺ สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโย รฺชนเกน ศาสฺเตฺรณ ปฺรตฺยาศำ ลเภมหิ ตนฺนิมิตฺตํ ปูรฺวฺวกาเล ลิขิตานิ สรฺวฺววจนานฺยสฺมากมฺ อุปเทศารฺถเมว ลิลิขิเรฯ
Denn alles, was zuvor geschrieben ist, ist zu unserer Belehrung geschrieben, auf daß wir durch das Ausharren und durch die Ermunterung der Schriften die Hoffnung haben.
5 สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโยรากโร ย อีศฺวร: ส เอวํ กโรตุ ยตฺ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏ อิว ยุษฺมากมฺ เอกชโน'นฺยชเนน สารฺทฺธํ มนส ไอกฺยมฺ อาจเรตฺ;
Der Gott des Ausharrens und der Ermunterung aber gebe euch, gleichgesinnt zu sein untereinander,
6 ยูยญฺจ สรฺวฺว เอกจิตฺตา ภูตฺวา มุไขเกเนวาสฺมตฺปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏสฺย ปิตุรีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยตฯ
Christo Jesu gemäß, auf daß ihr einmütig mit einem Munde den Gott und Vater unseres Herrn Jesus Christus verherrlichet.
7 อปรมฺ อีศฺวรสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศารฺถํ ขฺรีษฺโฏ ยถา ยุษฺมานฺ ปฺรตฺยคฺฤหฺลาตฺ ตถา ยุษฺมากมเปฺยโก ชโน'นฺยชนํ ปฺรติคฺฤหฺลาตุฯ
Deshalb nehmet einander auf, gleichwie auch der Christus euch aufgenommen hat, zu Gottes Herrlichkeit.
8 ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚
Denn ich sage, daß [Jesus] Christus ein Diener der Beschneidung geworden ist um der Wahrheit Gottes willen, um die Verheißungen der Väter zu bestätigen;
9 ตสฺย ทยาลุตฺวาจฺจ ภินฺนชาตียา ยทฺ อีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยยุสฺตทรฺถํ ยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตฺวกฺเฉทนิยมสฺย นิคฺโหฺน'ภวทฺ อิตฺยหํ วทามิฯ ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚
auf daß die Nationen aber Gott verherrlichen möchten um der Begnadigung willen, wie geschrieben steht: “Darum werde ich dich bekennen unter den Nationen und deinem Namen lobsingen”.
10 อปรมปิ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห อนฺยชาตโย ยูยํ สมํ นนฺทต ตชฺชไน: ฯ
Und wiederum sagt er: “Seid fröhlich, ihr Nationen, mit seinem Volke!”
11 ปุนศฺจ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห สรฺวฺวเทศิโน ยูยํ ธนฺยํ พฺรูต ปเรศฺวรํฯ เห ตทียนรา ยูยํ กุรุธฺวํ ตตฺปฺรศํสนํ๚
Und wiederum: “Lobet den Herrn, alle Nationen, und alle Völker sollen ihn preisen!”
12 อปร ยีศายิโย'ปิ ลิเลข, ยีศยสฺย ตุ ยตฺ มูลํ ตตฺ ปฺรกาศิษฺยเต ตทาฯ สรฺวฺวชาตียนฺฤณาญฺจ ศาสก: สมุเทษฺยติฯ ตตฺรานฺยเทศิโลไกศฺจ ปฺรตฺยาศา ปฺรกริษฺยเต๚
Und wiederum sagt Jesaias: “Es wird sein die Wurzel Isais und der da aufsteht, über die Nationen zu herrschen, auf den werden die Nationen hoffen”.
13 อเตอว ยูยํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาวาทฺ ยตฺ สมฺปูรฺณำ ปฺรตฺยาศำ ลปฺสฺยเธฺว ตทรฺถํ ตตฺปฺรตฺยาศาชนก อีศฺวร: ปฺรตฺยเยน ยุษฺมานฺ ศานฺตฺยานนฺทาภฺยำ สมฺปูรฺณานฺ กโรตุฯ
Der Gott der Hoffnung aber erfülle euch mit aller Freude und allem Frieden im Glauben, damit ihr überreich seiet in der Hoffnung durch die Kraft des Heiligen Geistes.
14 เห ภฺราตโร ยูยํ สทฺภาวยุกฺตา: สรฺวฺวปฺรกาเรณ ชฺญาเนน จ สมฺปูรฺณา: ปรสฺปโรปเทเศ จ ตตฺปรา อิตฺยหํ นิศฺจิตํ ชานามิ,
Ich bin aber, meine Brüder, auch selbst betreffs euer überzeugt, daß auch ihr selbst voll Gütigkeit seid, erfüllt mit aller Erkenntnis und fähig, auch einander zu ermahnen.
15 ตถาปฺยหํ ยตฺ ปฺรคลฺภตโร ภวนฺ ยุษฺมานฺ ปฺรโพธยามิ ตไสฺยกํ การณมิทํฯ
Ich habe aber zum Teil euch freimütiger geschrieben, [Brüder, ] um euch zu erinnern, wegen der Gnade, die mir von Gott gegeben ist,
16 ภินฺนชาตียา: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปาวิตไนเวทฺยรูปา ภูตฺวา ยทฺ คฺราหฺยา ภเวยุสฺตนฺนิมิตฺตมหมฺ อีศฺวรสฺย สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุํ ภินฺนชาตียานำ มเธฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เสวกตฺวํ ทานํ อีศฺวราตฺ ลพฺธวานสฺมิฯ
um ein Diener Christi Jesu zu sein für die Nationen, priesterlich dienend an dem Evangelium Gottes, auf daß das Opfer der Nationen angenehm werde, geheiligt durch den Heiligen Geist.
17 อีศฺวรํ ปฺรติ ยีศุขฺรีษฺเฏน มม ศฺลาฆากรณสฺย การณมฺ อาเสฺตฯ
Ich habe also etwas zum Rühmen in Christo Jesu in den Dingen, die Gott angehen.
18 ภินฺนเทศิน อาชฺญาคฺราหิณ: กรฺตฺตุํ ขฺรีษฺโฏ วาเกฺยน กฺริยยา จ, อาศฺจรฺยฺยลกฺษไณศฺจิตฺรกฺริยาภิ: ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาเวน จ ยานิ กรฺมฺมาณิ มยา สาธิตวานฺ,
Denn ich werde nicht wagen, etwas von dem zu reden, was Christus nicht durch mich gewirkt hat zum Gehorsam der Nationen durch Wort und Werk,
19 เกวลํ ตาเนฺยว วินานฺยสฺย กสฺยจิตฺ กรฺมฺมโณ วรฺณนำ กรฺตฺตุํ ปฺรคลฺโภ น ภวามิฯ ตสฺมาตฺ อา ยิรูศาลม อิลฺลูริกํ ยาวตฺ สรฺวฺวตฺร ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทํ ปฺราจารยํฯ
in der Kraft der Zeichen und Wunder, in der Kraft des Geistes [Gottes], so daß ich von Jerusalem an und ringsumher bis nach Illyrikum das Evangelium des Christus völlig verkündigt habe,
20 อเนฺยน นิจิตายำ ภิตฺตาวหํ ยนฺน นิจิโนมิ ตนฺนิมิตฺตํ ยตฺร ยตฺร สฺถาเน ขฺรีษฺฏสฺย นาม กทาปิ เกนาปิ น ชฺญาปิตํ ตตฺร ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุมฺ อหํ ยเตฯ
und mich also beeifere, das Evangelium zu predigen, nicht da, wo Christus genannt worden ist, auf daß ich nicht auf eines anderen Grund baue;
21 ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ไย รฺวารฺตฺตา ตสฺย น ปฺราปฺตา ทรฺศนํ ไตสฺตุ ลปฺสฺยเตฯ ไยศฺจ ไนว ศฺรุตํ กิญฺจิตฺ โพทฺธุํ ศกฺษฺยนฺติ เต ชนา: ๚
sondern wie geschrieben steht: “Denen nicht von ihm verkündigt wurde, die sollen sehen, und die nicht gehört haben, sollen verstehen”.
22 ตสฺมาทฺ ยุษฺมตฺสมีปคมนาทฺ อหํ มุหุรฺมุหุ รฺนิวาริโต'ภวํฯ
Deshalb bin ich auch oftmals verhindert worden, zu euch zu kommen.
23 กินฺตฺวิทานีมฺ อตฺร ปฺรเทเศษุ มยา น คตํ สฺถานํ กิมปิ นาวศิษฺยเต ยุษฺมตฺสมีปํ คนฺตุํ พหุวตฺสรานารภฺย มามกีนากางฺกฺษา จ วิทฺยต อิติ เหโต:
Nun aber, da ich nicht mehr Raum habe in diesen Gegenden und großes Verlangen, zu euch zu kommen, seit vielen Jahren, falls ich nach Spanien reise...;
24 สฺปานิยาเทศคมนกาเล'หํ ยุษฺมนฺมเธฺยน คจฺฉนฺ ยุษฺมานฺ อาโลกิเษฺย, ตต: ปรํ ยุษฺมตฺสมฺภาษเณน ตฺฤปฺตึ ปริลภฺย ตทฺเทศคมนารฺถํ ยุษฺมาภิ รฺวิสรฺชยิเษฺย, อีทฺฤศี มทียา ปฺรตฺยาศา วิทฺยเตฯ
denn ich hoffe, auf der Durchreise euch zu sehen und von euch dorthin geleitet zu werden, wenn ich euch zuvor etwas genossen habe.
25 กินฺตุ สามฺปฺรตํ ปวิตฺรโลกานำ เสวนาย ยิรูศาลมฺนครํ วฺรชามิฯ
Jetzt aber reise ich nach Jerusalem im Dienste für die Heiligen.
26 ยโต ยิรูศาลมสฺถปวิตฺรโลกานำ มเธฺย เย ทริทฺรา อรฺถวิศฺราณเนน ตานุปกรฺตฺตุํ มากิทนิยาเทศียา อาขายาเทศียาศฺจ โลกา ไอจฺฉนฺฯ
Denn es hat Macedonien und Achaja wohlgefallen, eine gewisse Beisteuer zu leisten für die Dürftigen unter den Heiligen, die in Jerusalem sind.
27 เอษา เตษำ สทิจฺฉา ยตเสฺต เตษามฺ ฤณิน: สนฺติ ยโต เหโต รฺภินฺนชาตียา เยษำ ปรมารฺถสฺยำศิโน ชาตา ไอหิกวิษเย เตษามุปการไสฺต: กรฺตฺตวฺย: ฯ
Es hat ihnen nämlich wohlgefallen, auch sind sie ihre Schuldner. Denn wenn die Nationen ihrer geistlichen Güter teilhaftig geworden sind, so sind sie schuldig, ihnen auch in den leiblichen zu dienen.
28 อโต มยา ตตฺ กรฺมฺม สาธยิตฺวา ตสฺมินฺ ผเล เตภฺย: สมรฺปิเต ยุษฺมนฺมเธฺยน สฺปานิยาเทโศ คมิษฺยเตฯ
Wenn ich dies nun vollbracht und diese Frucht ihnen versiegelt habe, so will ich über euch nach Spanien abreisen.
29 ยุษฺมตฺสมีเป มมาคมนสมเย ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทสฺย ปูรฺณวเรณ สมฺพลิต: สนฺ อหมฺ อาคมิษฺยามิ อิติ มยา ชฺญายเตฯ
Ich weiß aber, daß, wenn ich zu euch komme, ich in der Fülle des Segens Christi kommen werde.
30 เห ภฺราตฺฤคณ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ปวิตฺรสฺยาตฺมาน: เปฺรมฺนา จ วินเย'หํ
Ich bitte euch aber, Brüder, durch unseren Herrn Jesus Christus und durch die Liebe des Geistes, mit mir zu kämpfen in den Gebeten für mich zu Gott,
31 ยิหูทาเทศสฺถานามฺ อวิศฺวาสิโลกานำ กเรโภฺย ยทหํ รกฺษำ ลเภย มทีไยเตน เสวนกรฺมฺมณา จ ยทฺ ยิรูศาลมสฺถา: ปวิตฺรโลกาสฺตุเษฺยยุ: ,
auf daß ich von den Ungläubigen in Judäa errettet werde, und [auf daß] mein Dienst für Jerusalem den Heiligen angenehm sei;
32 ตทรฺถํ ยูยํ มตฺกฺฤต อีศฺวราย ปฺรารฺถยมาณา ยตธฺวํ เตนาหมฺ อีศฺวเรจฺฉยา สานนฺทํ ยุษฺมตฺสมีปํ คตฺวา ยุษฺมาภิ: สหิต: ปฺราณานฺ อาปฺยายิตุํ ปารยิษฺยามิฯ
auf daß ich durch den Willen Gottes mit Freuden zu euch komme und mich mit euch erquicke.
33 ศานฺติทายก อีศฺวโร ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สงฺคี ภูยาตฺฯ อิติฯ
Der Gott des Friedens aber sei mit euch allen! Amen.
