โรมิณ: 15

1 พลวทฺภิรสฺมาภิ รฺทุรฺพฺพลานำ เทารฺพฺพลฺยํ โสฒวฺยํ น จ เสฺวษามฺ อิษฺฏาจาร อาจริตวฺย: ฯ

We then who are strong, ought to bear the infirmity of the weak, and not to please ourselves.

2 อสฺมากมฺ เอไกโก ชน: สฺวสมีปวาสิโน หิตารฺถํ นิษฺฐารฺถญฺจ ตไสฺยเวษฺฏาจารมฺ อาจรตุฯ

But each of us should please his neighbor, in good things, as conducive to edification.

3 ยต: ขฺรีษฺโฏ'ปิ นิเชษฺฏาจารํ นาจริตวานฺ, ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, ตฺวนฺนินฺทกคณไสฺยว นินฺทาภิ รฺนินฺทิโต'สฺมฺยหํฯ

Because Messiah also did not please himself; but, as it is written: The reviling of thy revilers fell upon me.

4 อปรญฺจ วยํ ยตฺ สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโย รฺชนเกน ศาสฺเตฺรณ ปฺรตฺยาศำ ลเภมหิ ตนฺนิมิตฺตํ ปูรฺวฺวกาเล ลิขิตานิ สรฺวฺววจนานฺยสฺมากมฺ อุปเทศารฺถเมว ลิลิขิเรฯ

For every thing written of old, was written for our instruction; that we, by patience and by the consolation of the scriptures, might possess hope.

5 สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโยรากโร ย อีศฺวร: ส เอวํ กโรตุ ยตฺ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏ อิว ยุษฺมากมฺ เอกชโน'นฺยชเนน สารฺทฺธํ มนส ไอกฺยมฺ อาจเรตฺ;

And may the God of patience and of consolation, grant to you, to think in harmony one with another, in Jesus Messiah;

6 ยูยญฺจ สรฺวฺว เอกจิตฺตา ภูตฺวา มุไขเกเนวาสฺมตฺปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏสฺย ปิตุรีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยตฯ

so that with one mind and one mouth, ye may glorify God, the Father of our Lord Jesus Messiah.

7 อปรมฺ อีศฺวรสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศารฺถํ ขฺรีษฺโฏ ยถา ยุษฺมานฺ ปฺรตฺยคฺฤหฺลาตฺ ตถา ยุษฺมากมเปฺยโก ชโน'นฺยชนํ ปฺรติคฺฤหฺลาตุฯ

Wherefore, receive ye and bear up one another, as also Messiah received you, to the glory of God.

8 ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚

Now I say, that Jesus Messiah ministered to the circumcision, in behalf of the truth of God, in order to confirm the promise made to the fathers;

9 ตสฺย ทยาลุตฺวาจฺจ ภินฺนชาตียา ยทฺ อีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยยุสฺตทรฺถํ ยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตฺวกฺเฉทนิยมสฺย นิคฺโหฺน'ภวทฺ อิตฺยหํ วทามิฯ ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚

and that the Gentiles might glorify God for his mercies upon them, as it is written: I will confess to thee among the Gentiles, and to thy name will I sing psalms.

10 อปรมปิ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห อนฺยชาตโย ยูยํ สมํ นนฺทต ตชฺชไน: ฯ

And again he said: Rejoice, ye Gentiles, with his people.

11 ปุนศฺจ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห สรฺวฺวเทศิโน ยูยํ ธนฺยํ พฺรูต ปเรศฺวรํฯ เห ตทียนรา ยูยํ กุรุธฺวํ ตตฺปฺรศํสนํ๚

And again he said: Praise the Lord, all ye Gentiles; and laud him, all ye nations.

12 อปร ยีศายิโย'ปิ ลิเลข, ยีศยสฺย ตุ ยตฺ มูลํ ตตฺ ปฺรกาศิษฺยเต ตทาฯ สรฺวฺวชาตียนฺฤณาญฺจ ศาสก: สมุเทษฺยติฯ ตตฺรานฺยเทศิโลไกศฺจ ปฺรตฺยาศา ปฺรกริษฺยเต๚

And again Isaiah said: There will be a root of Jesse; and he that shall arise, will be a prince for the Gentiles; and in him will the Gentiles hope.

13 อเตอว ยูยํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาวาทฺ ยตฺ สมฺปูรฺณำ ปฺรตฺยาศำ ลปฺสฺยเธฺว ตทรฺถํ ตตฺปฺรตฺยาศาชนก อีศฺวร: ปฺรตฺยเยน ยุษฺมานฺ ศานฺตฺยานนฺทาภฺยำ สมฺปูรฺณานฺ กโรตุฯ

Now may the God of hope fill you with all joy and peace, by faith; that ye may abound in his hope, by the power of the Holy Spirit.

14 เห ภฺราตโร ยูยํ สทฺภาวยุกฺตา: สรฺวฺวปฺรกาเรณ ชฺญาเนน จ สมฺปูรฺณา: ปรสฺปโรปเทเศ จ ตตฺปรา อิตฺยหํ นิศฺจิตํ ชานามิ,

Now I am persuaded, my Brethren, even I, concerning you; that ye too are full of goodness, and are replenished with all knowledge, and are able also to instruct others.

15 ตถาปฺยหํ ยตฺ ปฺรคลฺภตโร ภวนฺ ยุษฺมานฺ ปฺรโพธยามิ ตไสฺยกํ การณมิทํฯ

Yet I have written rather boldly to you, my Brethren, that I might put you in remembrance; because of the grace which is given to me by God,

16 ภินฺนชาตียา: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปาวิตไนเวทฺยรูปา ภูตฺวา ยทฺ คฺราหฺยา ภเวยุสฺตนฺนิมิตฺตมหมฺ อีศฺวรสฺย สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุํ ภินฺนชาตียานำ มเธฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เสวกตฺวํ ทานํ อีศฺวราตฺ ลพฺธวานสฺมิฯ

that I should be a minister of Jesus Messiah among the Gentiles, and should subserve the gospel of God, that the oblation of the Gentiles might be acceptable, and be sanctified by the Holy Spirit.

17 อีศฺวรํ ปฺรติ ยีศุขฺรีษฺเฏน มม ศฺลาฆากรณสฺย การณมฺ อาเสฺตฯ

I have therefore a glorying in Jesus Messiah, before God.

18 ภินฺนเทศิน อาชฺญาคฺราหิณ: กรฺตฺตุํ ขฺรีษฺโฏ วาเกฺยน กฺริยยา จ, อาศฺจรฺยฺยลกฺษไณศฺจิตฺรกฺริยาภิ: ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาเวน จ ยานิ กรฺมฺมาณิ มยา สาธิตวานฺ,

Yet I presume not to speak of any thing done for the obedience of the Gentiles, which Messiah hath not wrought by me, in word and in deeds,

19 เกวลํ ตาเนฺยว วินานฺยสฺย กสฺยจิตฺ กรฺมฺมโณ วรฺณนำ กรฺตฺตุํ ปฺรคลฺโภ น ภวามิฯ ตสฺมาตฺ อา ยิรูศาลม อิลฺลูริกํ ยาวตฺ สรฺวฺวตฺร ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทํ ปฺราจารยํฯ

by the power of signs and wonders, and by the power of the Holy Spirit; so that from Jerusalem I have made a circuit quite to Illyricum, and have fulfilled the announcement of the Messiah;

20 อเนฺยน นิจิตายำ ภิตฺตาวหํ ยนฺน นิจิโนมิ ตนฺนิมิตฺตํ ยตฺร ยตฺร สฺถาเน ขฺรีษฺฏสฺย นาม กทาปิ เกนาปิ น ชฺญาปิตํ ตตฺร ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุมฺ อหํ ยเตฯ

while I was careful not to preach where the name of Messiah had been invoked, lest I should build upon another man's foundation;

21 ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ไย รฺวารฺตฺตา ตสฺย น ปฺราปฺตา ทรฺศนํ ไตสฺตุ ลปฺสฺยเตฯ ไยศฺจ ไนว ศฺรุตํ กิญฺจิตฺ โพทฺธุํ ศกฺษฺยนฺติ เต ชนา: ๚

but, it is written: They, to whom mention of him had not been made, will see him; and they, who had not heard, will be obedient.

22 ตสฺมาทฺ ยุษฺมตฺสมีปคมนาทฺ อหํ มุหุรฺมุหุ รฺนิวาริโต'ภวํฯ

And on this account, I have been many times prevented from coming to you.

23 กินฺตฺวิทานีมฺ อตฺร ปฺรเทเศษุ มยา น คตํ สฺถานํ กิมปิ นาวศิษฺยเต ยุษฺมตฺสมีปํ คนฺตุํ พหุวตฺสรานารภฺย มามกีนากางฺกฺษา จ วิทฺยต อิติ เหโต:

But now, since I have no place in these regions, and as I have been desirous for many years past to come to you,

24 สฺปานิยาเทศคมนกาเล'หํ ยุษฺมนฺมเธฺยน คจฺฉนฺ ยุษฺมานฺ อาโลกิเษฺย, ตต: ปรํ ยุษฺมตฺสมฺภาษเณน ตฺฤปฺตึ ปริลภฺย ตทฺเทศคมนารฺถํ ยุษฺมาภิ รฺวิสรฺชยิเษฺย, อีทฺฤศี มทียา ปฺรตฺยาศา วิทฺยเตฯ

when I go to Spain, I hope to come and see you; and that ye will accompany me thither, when I shall have been satisfied, in some measure, with visiting you.

25 กินฺตุ สามฺปฺรตํ ปวิตฺรโลกานำ เสวนาย ยิรูศาลมฺนครํ วฺรชามิฯ

But I am now going to Jerusalem, to minister to the saints.

26 ยโต ยิรูศาลมสฺถปวิตฺรโลกานำ มเธฺย เย ทริทฺรา อรฺถวิศฺราณเนน ตานุปกรฺตฺตุํ มากิทนิยาเทศียา อาขายาเทศียาศฺจ โลกา ไอจฺฉนฺฯ

For they of Macedonia and Achaia, have been willing to make up a contribution for the needy saints who are at Jerusalem.

27 เอษา เตษำ สทิจฺฉา ยตเสฺต เตษามฺ ฤณิน: สนฺติ ยโต เหโต รฺภินฺนชาตียา เยษำ ปรมารฺถสฺยำศิโน ชาตา ไอหิกวิษเย เตษามุปการไสฺต: กรฺตฺตวฺย: ฯ

They were willing, because they were also debtors to them: for if the Gentiles have been participators with them in the Spirit, they are debtors to serve them also in things of the flesh.

28 อโต มยา ตตฺ กรฺมฺม สาธยิตฺวา ตสฺมินฺ ผเล เตภฺย: สมรฺปิเต ยุษฺมนฺมเธฺยน สฺปานิยาเทโศ คมิษฺยเตฯ

When therefore, I shall have accomplished this, and shall have sealed to them this fruit, I will pass by you into Spain.

29 ยุษฺมตฺสมีเป มมาคมนสมเย ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทสฺย ปูรฺณวเรณ สมฺพลิต: สนฺ อหมฺ อาคมิษฺยามิ อิติ มยา ชฺญายเตฯ

And I know that when I come to you, I shall come in the fullness of the blessing of the gospel of Messiah.

30 เห ภฺราตฺฤคณ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ปวิตฺรสฺยาตฺมาน: เปฺรมฺนา จ วินเย'หํ

And I beseech you, my Brethren, by our Lord Jesus Messiah, and by the love of the Spirit, that ye labor with me in prayer to God for me;

31 ยิหูทาเทศสฺถานามฺ อวิศฺวาสิโลกานำ กเรโภฺย ยทหํ รกฺษำ ลเภย มทีไยเตน เสวนกรฺมฺมณา จ ยทฺ ยิรูศาลมสฺถา: ปวิตฺรโลกาสฺตุเษฺยยุ: ,

that I may be delivered from them in Judaea, who believe not and that the ministration, which I carry to the saints in Jerusalem, may be well received;

32 ตทรฺถํ ยูยํ มตฺกฺฤต อีศฺวราย ปฺรารฺถยมาณา ยตธฺวํ เตนาหมฺ อีศฺวเรจฺฉยา สานนฺทํ ยุษฺมตฺสมีปํ คตฺวา ยุษฺมาภิ: สหิต: ปฺราณานฺ อาปฺยายิตุํ ปารยิษฺยามิฯ

and that, by the good pleasure of God, I may come to you with joy, and may take comfort with you.

33 ศานฺติทายก อีศฺวโร ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สงฺคี ภูยาตฺฯ อิติฯ

And may the God of peace be with you all: Amen.