โรมิณ: 12
1 เห ภฺราตร อีศฺวรสฺย กฺฤปยาหํ ยุษฺมานฺ วินเย ยูยํ สฺวํ สฺวํ ศรีรํ สชีวํ ปวิตฺรํ คฺราหฺยํ พลิมฺ อีศฺวรมุทฺทิศฺย สมุตฺสฺฤชต, เอษา เสวา ยุษฺมากํ โยคฺยาฯ
Por tanto, hermanos, los exhorto por las misericordias de Dios a que presenten sus cuerpos como sacrificio vivo, santo, agradable a Dios, [lo cual] es su adoración racional.
2 อปรํ ยูยํ สำสาริกา อิว มาจรต, กินฺตุ สฺวํ สฺวํ สฺวภาวํ ปราวรฺตฺย นูตนาจาริโณ ภวต, ตต อีศฺวรสฺย นิเทศ: กีทฺฤคฺ อุตฺตโม คฺรหณีย: สมฺปูรฺณศฺเจติ ยุษฺมาภิรนุภาวิษฺยเตฯ (aiōn g165)
No sean moldeados por este mundo, sino sean transformados por la renovación de la mente, para que comprueben la voluntad de Dios, la cual es buena, aceptable y perfecta. (aiōn g165)
3 กศฺจิทปิ ชโน โยคฺยตฺวาทธิกํ สฺวํ น มนฺยตำ กินฺตุ อีศฺวโร ยไสฺม ปฺรตฺยยสฺย ยตฺปริมาณมฺ อททาตฺ ส ตทนุสารโต โยคฺยรูปํ สฺวํ มนุตามฺ, อีศฺวราทฺ อนุคฺรหํ ปฺราปฺต: สนฺ ยุษฺมากมฺ เอไกกํ ชนมฺ อิตฺยาชฺญาปยามิฯ
Por la gracia que se me dio, digo a cada uno de ustedes que no tenga más alto concepto de él mismo que el que debe tener, sino que piense con buen juicio, según [la] medida de fe que Dios asignó a cada uno.
4 ยโต ยทฺวทสฺมากมฺ เอกสฺมินฺ ศรีเร พหูนฺยงฺคานิ สนฺติ กินฺตุ สรฺเวฺวษามงฺคานำ การฺยฺยํ สมานํ นหิ;
Porque así como en un cuerpo tenemos muchos miembros, pero no todos los miembros tienen la misma función,
5 ตทฺวทสฺมากํ พหุเตฺว'ปิ สรฺเวฺว วยํ ขฺรีษฺเฏ เอกศรีรา: ปรสฺปรมฺ องฺคปฺรตฺยงฺคเตฺวน ภวาม: ฯ
así nosotros, que somos muchos, somos un cuerpo en Cristo, e individualmente miembros los unos de los otros.
6 อสฺมาทฺ อีศฺวรานุคฺรเหณ วิเศษํ วิเศษํ ทานมฺ อสฺมาสุ ปฺราปฺเตษุ สตฺสุ โกปิ ยทิ ภวิษฺยทฺวากฺยํ วทติ ตรฺหิ ปฺรตฺยยสฺย ปริมาณานุสารต: ส ตทฺ วทตุ;
Como tenemos diferentes dones, [debemos practicarlos] según la gracia que se nos dio. Si es de profecía, [debemos practicarlo] según la proporción de la fe;
7 ยทฺวา ยทิ กศฺจิตฺ เสวนการี ภวติ ตรฺหิ ส ตตฺเสวนํ กโรตุ; อถวา ยทิ กศฺจิทฺ อธฺยาปยิตา ภวติ ตรฺหิ โส'ธฺยาปยตุ;
si es diaconía, en el servicio; el que enseña, en la enseñanza;
8 ตถา ย อุปเทษฺฏา ภวติ ส อุปทิศตุ ยศฺจ ทาตา ส สรลตยา ททาตุ ยสฺตฺวธิปติ: ส ยตฺเนนาธิปติตฺวํ กโรตุ ยศฺจ ทยาลุ: ส หฺฤษฺฏมนสา ทยตามฺฯ
el que exhorta, en la exhortación; el que da, con liberalidad; el que dirige, con diligencia; el que practica misericordia, con alegría.
9 อปรญฺจ ยุษฺมากํ เปฺรม กาปฏฺยวรฺชิตํ ภวตุ ยทฺ อภทฺรํ ตทฺ ฤตียธฺวํ ยจฺจ ภทฺรํ ตสฺมินฺ อนุรชฺยธฺวมฺฯ
El amor sea sin hipocresía, aborrezcan lo malo, apéguense a lo bueno.
10 อปรํ ภฺราตฺฤตฺวเปฺรมฺนา ปรสฺปรํ ปฺรียธฺวํ สมาทราทฺ เอโก'ปรชนํ เศฺรษฺฐํ ชานีธฺวมฺฯ
Dedíquense unos a otros con amor fraternal. En cuanto a honor, prefiéranse unos a otros,
11 ตถา การฺเยฺย นิราลสฺยา มนสิ จ โสโทฺยคา: สนฺต: ปฺรภุํ เสวธฺวมฺฯ
en cuanto a diligencia, no perezosos. Sean fervientes en espíritu y sirvan al Señor.
12 อปรํ ปฺรตฺยาศายามฺ อานนฺทิตา ทุ: ขสมเย จ ไธรฺยฺยยุกฺตา ภวต; ปฺรารฺถนายำ สตตํ ปฺรวรฺตฺตธฺวํฯ
Regocíjense en la esperanza, permanezcan firmes en la aflicción, persistan en la conversación con Dios,
13 ปวิตฺราณำ ทีนตำ ทูรีกุรุธฺวมฺ อติถิเสวายามฺ อนุรชฺยธฺวมฺฯ
contribuyan para las necesidades de los santos, persigan la hospitalidad.
14 เย ชนา ยุษฺมานฺ ตาฑยนฺติ ตานฺ อาศิษํ วทต ศาปมฺ อทตฺตฺวา ททฺธฺวมาศิษมฺฯ
Bendigan a los que [los ]persiguen. Bendigan y no maldigan.
15 เย ชนา อานนฺทนฺติ ไต: สารฺทฺธมฺ อานนฺทต เย จ รุทนฺติ ไต: สห รุทิตฯ
Gocen con los que gozan, lloren con los que lloran.
16 อปรญฺจ ยุษฺมากํ มนสำ ปรสฺปรมฺ เอโกภาโว ภวตุ; อปรมฺ อุจฺจปทมฺ อนากางฺกฺษฺย นีจโลไก: สหาปิ มารฺทวมฺ อาจรต; สฺวานฺ ชฺญานิโน น มนฺยธฺวํฯ
Sientan lo mismo los unos hacia los otros. No sean altivos, sino asóciense con los humildes. No sean sabios según su propia opinión.
17 ปรสฺมาทฺ อปการํ ปฺราปฺยาปิ ปรํ นาปกุรุตฯ สรฺเวฺวษำ ทฺฤษฺฏิโต ยตฺ กรฺมฺโมตฺตมํ ตเทว กุรุตฯ
No paguen a nadie mal por mal. Respeten lo bueno delante de todos [los] hombres.
18 ยทิ ภวิตุํ ศกฺยเต ตรฺหิ ยถาศกฺติ สรฺวฺวโลไก: สห นิรฺวฺวิโรเธน กาลํ ยาปยตฯ
Si es posible, en lo que depende de ustedes, estén en paz con todos [los] hombres.
19 เห ปฺริยพนฺธว: , กไสฺมจิทฺ อปการสฺย สมุจิตํ ทณฺฑํ สฺวยํ น ททฺธฺวํ, กินฺตฺวีศฺวรียโกฺรธาย สฺถานํ ทตฺต ยโต ลิขิตมาเสฺต ปรเมศฺวร: กถยติ, ทานํ ผลสฺย มตฺกรฺมฺม สูจิตํ ปฺรททามฺยหํฯ
No se venguen ustedes mismos, amados, sino den lugar a la ira [de Dios]. Porque está escrito: Mía es la venganza. Yo pagaré, dice el Señor.
20 อิติการณาทฺ ริปุ รฺยทิ กฺษุธารฺตฺตเสฺต ตรฺหิ ตํ ตฺวํ ปฺรโภชยฯ ตถา ยทิ ตฺฤษารฺตฺต: สฺยาตฺ ตรฺหิ ตํ ปริปายยฯ เตน ตฺวํ มสฺตเก ตสฺย ชฺวลทคฺนึ นิธาสฺยสิฯ
Así que, si tu enemigo tiene hambre, dale de comer. Si tiene sed, dale de beber. Porque si haces esto apilarás carbones encendidos sobre su cabeza.
21 กุกฺริยยา ปราชิตา น สนฺต อุตฺตมกฺริยยา กุกฺริยำ ปราชยตฯ
No seas vencido por lo malo, sino vence el mal con el bien.
