โรมิณ: 12

1 เห ภฺราตร อีศฺวรสฺย กฺฤปยาหํ ยุษฺมานฺ วินเย ยูยํ สฺวํ สฺวํ ศรีรํ สชีวํ ปวิตฺรํ คฺราหฺยํ พลิมฺ อีศฺวรมุทฺทิศฺย สมุตฺสฺฤชต, เอษา เสวา ยุษฺมากํ โยคฺยาฯ

١ لِذَلِكَ أُنَاشِدُكُمْ أَيُّهَا الإِخْوَةُ، نَظَراً لِمَرَاحِمِ اللهِ، أَنْ تُقَدِّمُوا لَهُ أَجْسَادَكُمْ ذَبِيحَةً حَيَّةً مُقَدَّسَةً مَقْبُولَةً عِنْدَهُ، وَهِيَ عِبَادَتُكُمْ الْعَقْلِيَةُ.

2 อปรํ ยูยํ สำสาริกา อิว มาจรต, กินฺตุ สฺวํ สฺวํ สฺวภาวํ ปราวรฺตฺย นูตนาจาริโณ ภวต, ตต อีศฺวรสฺย นิเทศ: กีทฺฤคฺ อุตฺตโม คฺรหณีย: สมฺปูรฺณศฺเจติ ยุษฺมาภิรนุภาวิษฺยเตฯ (aiōn g165)

٢ وَلا تَتَشَبَّهُوا بِهَذَا الْعَالَمِ، بَلْ تَغَيَّرُوا بِتَجْدِيدِ الذِّهْنِ، لِتُمَيِّزُوا مَا هِيَ إِرَادَةُ اللهِ الصَّالِحَةُ الْمَقْبُولَةُ الْكَامِلَةُ. (aiōn g165)

3 กศฺจิทปิ ชโน โยคฺยตฺวาทธิกํ สฺวํ น มนฺยตำ กินฺตุ อีศฺวโร ยไสฺม ปฺรตฺยยสฺย ยตฺปริมาณมฺ อททาตฺ ส ตทนุสารโต โยคฺยรูปํ สฺวํ มนุตามฺ, อีศฺวราทฺ อนุคฺรหํ ปฺราปฺต: สนฺ ยุษฺมากมฺ เอไกกํ ชนมฺ อิตฺยาชฺญาปยามิฯ

٣ فَإِنِّي، بِالنِّعْمَةِ الْمَوْهُوبَةِ لِي، أُوْصِي كُلَّ وَاحِدٍ بَيْنَكُمْ أَلّا يُقَدِّرَ نَفْسَهُ تَقْدِيراً يَفُوقُ حَقَّهُ، بَلْ أَنْ يَكُونَ مُتَعَقِّلاً فِي تَفْكِيرِهِ، بِحَسَبِ مِقْدَارِ الإِيمَانِ الَّذِي قَسَمَهُ اللهُ لِكُلٍّ مِنْكُمْ.

4 ยโต ยทฺวทสฺมากมฺ เอกสฺมินฺ ศรีเร พหูนฺยงฺคานิ สนฺติ กินฺตุ สรฺเวฺวษามงฺคานำ การฺยฺยํ สมานํ นหิ;

٤ فَكَمَا أَنَّ لَنَا فِي جَسَدٍ وَاحِدٍ أَعْضَاءَ كَثِيرَةً، وَلكِنْ لَيْسَ لِجَمِيعِ هذِهِ الأَعْضَاءِ عَمَلٌ وَاحِدٌ،

5 ตทฺวทสฺมากํ พหุเตฺว'ปิ สรฺเวฺว วยํ ขฺรีษฺเฏ เอกศรีรา: ปรสฺปรมฺ องฺคปฺรตฺยงฺคเตฺวน ภวาม: ฯ

٥ فَكَذَلِكَ نَحْنُ الْكَثِيرِينَ جَسَدٌ وَاحِدٌ فِي الْمَسِيحِ، وَكُلُّنَا أَعْضَاءُ بَعْضُنَا لِبَعْضٍ.

6 อสฺมาทฺ อีศฺวรานุคฺรเหณ วิเศษํ วิเศษํ ทานมฺ อสฺมาสุ ปฺราปฺเตษุ สตฺสุ โกปิ ยทิ ภวิษฺยทฺวากฺยํ วทติ ตรฺหิ ปฺรตฺยยสฺย ปริมาณานุสารต: ส ตทฺ วทตุ;

٦ وَلكِنْ، بِمَا أَنَّ الْمَوَاهِبَ مُوَزَّعَةٌ بِحَسَبِ النِّعْمَةِ الْمَوْهُوبَةِ لَنَا، (فَلْنُمَارِسْهَا): فَمَنْ وُهِبَ النُّبُوءَةَ، فَلْيَتَنَبَّأْ بِحَسَبِ مِقْدَارِ الإِيمَانِ؛

7 ยทฺวา ยทิ กศฺจิตฺ เสวนการี ภวติ ตรฺหิ ส ตตฺเสวนํ กโรตุ; อถวา ยทิ กศฺจิทฺ อธฺยาปยิตา ภวติ ตรฺหิ โส'ธฺยาปยตุ;

٧ وَمَنْ وُهِبَ الْخِدْمَةَ، فَلْيَنْهَمِكْ فِي الْخِدْمَةِ؛ أَوِ التَّعْلِيمَ، فَفِي التَّعْلِيمِ؛

8 ตถา ย อุปเทษฺฏา ภวติ ส อุปทิศตุ ยศฺจ ทาตา ส สรลตยา ททาตุ ยสฺตฺวธิปติ: ส ยตฺเนนาธิปติตฺวํ กโรตุ ยศฺจ ทยาลุ: ส หฺฤษฺฏมนสา ทยตามฺฯ

٨ أَوِ الْوَعْظَ، فَفِي الْوَعْظِ؛ أَوِ الْعَطَاءَ، فَلْيُعْطِ بِسَخَاءٍ؛ أَوِ الْقِيَادَةَ، فَلْيَقُدْ بِاجْتِهَادٍ؛ أَوْ إِظْهَارَ الرَّحْمَةِ، فَلْيَرْحَمْ بِسُرُورٍ.

9 อปรญฺจ ยุษฺมากํ เปฺรม กาปฏฺยวรฺชิตํ ภวตุ ยทฺ อภทฺรํ ตทฺ ฤตียธฺวํ ยจฺจ ภทฺรํ ตสฺมินฺ อนุรชฺยธฺวมฺฯ

٩ وَلْتَكُنِ الْمَحَبَّةُ بِلا رِيَاءٍ. انْفُرُوا مِنَ الشَّرِّ، وَالْتَصِقُوا بِالْخَيْرِ.

10 อปรํ ภฺราตฺฤตฺวเปฺรมฺนา ปรสฺปรํ ปฺรียธฺวํ สมาทราทฺ เอโก'ปรชนํ เศฺรษฺฐํ ชานีธฺวมฺฯ

١٠ أَحِبُّوا بَعْضُكُمْ بَعْضاً مَحَبَّةً أَخَوِيَّةً، مُفَضِّلِينَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً فِي الْكَرَامَةِ.

11 ตถา การฺเยฺย นิราลสฺยา มนสิ จ โสโทฺยคา: สนฺต: ปฺรภุํ เสวธฺวมฺฯ

١١ لَا تَتَكَاسَلُوا فِي الاجْتِهَادِ، بَلْ كُونُوا مُلْتَهِبِينَ فِي الرُّوحِ، عَابِدِينَ لِلرَّبِّ،

12 อปรํ ปฺรตฺยาศายามฺ อานนฺทิตา ทุ: ขสมเย จ ไธรฺยฺยยุกฺตา ภวต; ปฺรารฺถนายำ สตตํ ปฺรวรฺตฺตธฺวํฯ

١٢ فَرِحِينَ بِالرَّجَاءِ، صَابِرِينَ فِي الضِّيقِ، مُوَاظِبِينَ عَلَى الصَّلاةِ،

13 ปวิตฺราณำ ทีนตำ ทูรีกุรุธฺวมฺ อติถิเสวายามฺ อนุรชฺยธฺวมฺฯ

١٣ مُتَعَاوِنِينَ عَلَى سَدِّ حَاجَاتِ الْقِدِّيسِينَ، مُدَاوِمِينَ عَلَى إِضَافَةِ الْغُرَبَاءِ.

14 เย ชนา ยุษฺมานฺ ตาฑยนฺติ ตานฺ อาศิษํ วทต ศาปมฺ อทตฺตฺวา ททฺธฺวมาศิษมฺฯ

١٤ بَارِكُوا الَّذِينَ يَضْطَهِدُونَكُمْ. بَارِكُوا وَلا تَلْعَنُوا!

15 เย ชนา อานนฺทนฺติ ไต: สารฺทฺธมฺ อานนฺทต เย จ รุทนฺติ ไต: สห รุทิตฯ

١٥ افْرَحُوا مَعَ الْفَرِحِينَ، وَابْكُوا مَعَ الْبَاكِينَ.

16 อปรญฺจ ยุษฺมากํ มนสำ ปรสฺปรมฺ เอโกภาโว ภวตุ; อปรมฺ อุจฺจปทมฺ อนากางฺกฺษฺย นีจโลไก: สหาปิ มารฺทวมฺ อาจรต; สฺวานฺ ชฺญานิโน น มนฺยธฺวํฯ

١٦ كُونُوا مُتَوَافِقِينَ بَعْضُكُمْ مَعَ بَعْضٍ، غَيْرَ مُهْتَمِّينَ بِالأُمُورِ الْعَالِيَةِ، بَلْ مُسَايِرِينَ ذَوِي الْمَرَاكِزِ الْوَضِيعَةِ. لَا تَكُونُوا حُكَمَاءَ فِي نَظَرِ أَنْفُسِكُمْ.

17 ปรสฺมาทฺ อปการํ ปฺราปฺยาปิ ปรํ นาปกุรุตฯ สรฺเวฺวษำ ทฺฤษฺฏิโต ยตฺ กรฺมฺโมตฺตมํ ตเทว กุรุตฯ

١٧ لَا تَرُدُّوا لأَحَدٍ شَرّاً مُقَابِلَ شَرٍّ، بَلِ اجْتَهِدُوا فِي تَقْدِيمِ مَا هُوَ حَسَنٌ أَمَامَ جَمِيعِ النَّاسِ.

18 ยทิ ภวิตุํ ศกฺยเต ตรฺหิ ยถาศกฺติ สรฺวฺวโลไก: สห นิรฺวฺวิโรเธน กาลํ ยาปยตฯ

١٨ إِنْ كَانَ مُمْكِناً، فَمَادَامَ الأَمْرُ يَتَعَلَّقُ بِكُمْ، عِيشُوا فِي سَلامٍ مَعَ جَمِيعِ النَّاسِ.

19 เห ปฺริยพนฺธว: , กไสฺมจิทฺ อปการสฺย สมุจิตํ ทณฺฑํ สฺวยํ น ททฺธฺวํ, กินฺตฺวีศฺวรียโกฺรธาย สฺถานํ ทตฺต ยโต ลิขิตมาเสฺต ปรเมศฺวร: กถยติ, ทานํ ผลสฺย มตฺกรฺมฺม สูจิตํ ปฺรททามฺยหํฯ

١٩ لَا تَنْتَقِمُوا لأَنْفُسِكُمْ، أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ، بَلْ دَعُوا الْغَضَبَ لِلهِ، لأَنَّهُ قَدْ كُتِبَ: «لِيَ الانْتِقَامُ، أَنَا أُجَازِي، يَقُولُ الرَّبُّ».

20 อิติการณาทฺ ริปุ รฺยทิ กฺษุธารฺตฺตเสฺต ตรฺหิ ตํ ตฺวํ ปฺรโภชยฯ ตถา ยทิ ตฺฤษารฺตฺต: สฺยาตฺ ตรฺหิ ตํ ปริปายยฯ เตน ตฺวํ มสฺตเก ตสฺย ชฺวลทคฺนึ นิธาสฺยสิฯ

٢٠ وَإِنَّمَا «إِنْ جَاعَ عَدُوُّكَ فَأَطْعِمْهُ، وَإِنْ عَطِشَ فَاسْقِهِ. فَإِنَّكَ، بِعَمَلِكَ هَذَا تَجْمَعُ عَلَى رَأْسِهِ جَمْراً مُشْتَعِلاً».

21 กุกฺริยยา ปราชิตา น สนฺต อุตฺตมกฺริยยา กุกฺริยำ ปราชยตฯ

٢١ لَا تَدَعِ الشَّرَّ يَغْلِبُكَ، بَلِ اغْلِبِ الشَّرَّ بِالْخَيْرِ.