ปฺรกาศิตํ 7
1 อนนฺตรํ จตฺวาโร ทิวฺยทูตา มยา ทฺฤษฺฏา: , เต ปฺฤถิวฺยาศฺจตุรฺษุ โกเณษุ ติษฺฐนต: ปฺฤถิวฺยำ สมุเทฺร วฺฤกฺเษษุ จ วายุ รฺยถา น วเหตฺ ตถา ปฺฤถิวฺยาศฺจตุโร วายูนฺ ธารยนฺติฯ
E depois destas coisas eu vi quatro anjos que estavam sobre os quatro cantos da terra, retendo os quatro ventos da terra, para que nenhum vento soprasse sobre a terra, nem sobre o mar, nem sobre árvore alguma.
2 อนนฺตรํ สูรฺโยฺยทยสฺถานาทฺ อุทฺยนฺ อปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: โส'มเรศฺวรสฺย มุทฺรำ ธารยติ, เยษุ จรฺตุษุ ทูเตษุ ปฺฤถิวีสมุทฺรโย รฺหึสนสฺย ภาโร ทตฺตสฺตานฺ ส อุจฺไจริทํ อวทตฺฯ
E eu vi outro anjo subir do lado onde o sol nasce, que tinha o selo do Deus vivente, e clamou com grande voz aos quatro anjos, aos quais tinha sido dado [poder] para danificar a terra e o mar,
3 อีศฺวรสฺย ทาสา ยาวทฺ อสฺมาภิ รฺภาเลษุ มุทฺรยางฺกิตา น ภวิษฺยนฺติ ตาวตฺ ปฺฤถิวี สมุโทฺร ตรวศฺจ ยุษฺมาภิ รฺน หึสฺยนฺตำฯ
Dizendo: “Não danifiques a terra, nem o mar, nem as árvores, até que tenhamos selado aos servos do nosso Deus nas suas testas.”
4 ตต: ปรํ มุทฺรางฺกิตโลกานำ สํขฺยา มยาศฺราวิฯ อิสฺราเยล: สรฺวฺววํศายาศฺจตุศฺจตฺวารึศตฺสหสฺราธิกลกฺษโลกา มุทฺรยางฺกิตา อภวนฺ,
E ouvi o número dos que foram selados; e cento e quarenta e quatro mil foram selados de todas as tribos dos filhos de Israel.
5 อรฺถโต ยิหูทาวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ รูเพณวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ คาทวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ,
Da tribo de Judá, doze mil foram selados; da tribo de Rúben, doze mil; da tribo de Gade, doze mil;
6 อาเศรวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ นปฺตาลิวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ มินศิวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ,
da tribo de Aser, doze mil; da tribo de Naftali, doze mil; da tribo de Manassés, doze mil;
7 ศิมิโยนวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ เลวิวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ อิษาขรวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ,
da tribo de Simeão, doze mil; da tribo de Levi, doze mil; da tribo de Issacar, doze mil;
8 สิพูลูนวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ ยูษผวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ พินฺยามีนวํเศ จ ทฺวาทศสหสฺราณิ โลกา มุทฺรางฺกิตา: ฯ
da tribo de Zebulom, doze mil; da tribo de José, doze mil; da tribo de Benjamim, doze mil.
9 ตต: ปรํ สรฺวฺวชาตียานำ สรฺวฺววํศียานำ สรฺวฺวเทศียานำ สรฺวฺวภาษาวาทินาญฺจ มหาโลการณฺยํ มยา ทฺฤษฺฏํ, ตานฺ คณยิตุํ เกนาปิ น ศกฺยํ, เต จ ศุภฺรปริจฺฉทปริหิตา: สนฺต: กไรศฺจ ตาลวฺฤนฺตานิ วหนฺต: สึหาสนสฺย เมษศาวกสฺย จานฺติเก ติษฺฐนฺติ,
Depois destas coisas eu olhei, e eis uma grande multidão, a qual ninguém podia contar, de todas as nações, e tribos, e povos, e línguas, que estavam diante do trono e diante do Cordeiro, vestidos de roupas brancas, e [com ramos] de palmas nas suas mãos.
10 อุจฺไจ: สฺวไรริทํ กถยนฺติ จ, สึหาสโนปวิษฺฏสฺย ปรเมศสฺย น: สฺตว: ฯ สฺตวศฺจ เมษวตฺสสฺย สมฺภูยาตฺ ตฺราณการณาตฺฯ
E clamavam com grande voz, dizendo: “A salvação [pertence] ao nosso Deus, que está sentado sobre o trono, e ao Cordeiro!”
11 ตต: สรฺเวฺว ทูตา: สึหาสนสฺย ปฺราจีนวรฺคสฺย ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย จ ปริตสฺติษฺฐนฺต: สึหาสนสฺยานฺติเก นฺยูพฺชีภูเยศฺวรํ ปฺรณมฺย วทนฺติ,
E todos os anjos estavam ao redor do trono, e dos anciãos, e dos quatro animais; e se prostraram sobre seus rostos diante do trono, e adoraram a Deus,
12 ตถาสฺตุ ธนฺยวาทศฺจ เตโช ชฺญานํ ปฺรศํสนํฯ เศารฺยฺยํ ปรากฺรมศฺจาปิ ศกฺติศฺจ สรฺวฺวเมว ตตฺฯ วรฺตฺตตามีศฺวเร'สฺมากํ นิตฺยํ นิตฺยํ ตถาสฺตฺวิติฯ (aiōn g165)
Dizendo: “Amém! [Sejam] louvor, glória, sabedoria, agradecimento, honra, poder, e força a nosso Deus, para todo o sempre, Amém!” (aiōn g165)
13 ตต: ปรํ เตษำ ปฺราจีนานามฺ เอโก ชโน มำ สมฺภาษฺย ชคาท ศุภฺรปริจฺฉทปริหิตา อิเม เก? กุโต วาคตา: ?
E um dos anciãos respondeu, dizendo-me: “Estes que estão vestidos de roupas compridas brancas, quem são? E de onde eles vieram?”
14 ตโต มโยกฺตํ เห มเหจฺฉ ภวาเนว ตตฺ ชานาติฯ เตน กถิตํ, อิเม มหาเกฺลศมธฺยาทฺ อาคตฺย เมษศาวกสฺย รุธิเรณ สฺวียปริจฺฉทานฺ ปฺรกฺษาลิตวนฺต: ศุกฺลีกฺฤตวนฺตศฺจฯ
E eu lhe disse: “Senhor, tu sabes.” E ele me disse: “Estes são os que vieram da grande tribulação; e lavaram suas roupas compridas e as branquearam no sangue do Cordeiro.
15 ตตฺการณาตฺ ต อีศฺวรสฺย สึหาสนสฺยานฺติเก ติษฺฐนฺโต ทิวาราตฺรํ ตสฺย มนฺทิเร ตํ เสวนฺเต สึหาสโนปวิษฺโฏ ชนศฺจ ตานฺ อธิสฺถาสฺยติฯ
Por isso eles estão diante do trono de Deus, e servem a ele dia e noite no seu templo; e aquele que está sentado sobre o trono armará sua tenda e habitará com eles.
16 เตษำ กฺษุธา ปิปาสา วา ปุน รฺน ภวิษฺยติ เราทฺรํ โกปฺยุตฺตาโป วา เตษุ น นิปติษฺยติ,
Eles não mais terão fome, nem mais terão sede; nem o sol, nem calor algum cairá sobre eles.
17 ยต: สึหาสนาธิษฺฐานการี เมษศาวกสฺตานฺ จารยิษฺยติ, อมฺฤตโตยานำ ปฺรสฺรวณานำ สนฺนิธึ ตานฺ คมยิษฺยติ จ, อีศฺวโร'ปิ เตษำ นยนภฺย: สรฺวฺวมศฺรุ ปฺรมารฺกฺษฺยติฯ
Porque o Cordeiro, que está no meio do trono, os apascentará, e os guiará até fontes vivas de águas; e Deus limpará toda lágrima dos seus olhos.”
