ปฺรกาศิตํ 5
1 อนนฺตรํ ตสฺย สิหาสโนปวิษฺฏชนสฺย ทกฺษิณเสฺต 'นฺต รฺพหิศฺจ ลิขิตํ ปตฺรเมกํ มยา ทฺฤษฺฏํ ตตฺ สปฺตมุทฺราภิรงฺกิตํฯ
I saw, in the right hand of him who sat on the throne, a book written inside and outside, sealed shut with seven seals.
2 ตตฺปศฺจาทฺ เอโก พลวานฺ ทูโต ทฺฤษฺฏ: ส อุจฺไจ: สฺวเรณ วาจมิมำ โฆษยติ ก: ปตฺรเมตทฺ วิวรีตุํ ตมฺมุทฺรา โมจยิตุญฺจารฺหติ?
I saw a mighty angel proclaiming with a loud voice, “Who is worthy to open the book, and to break its seals?”
3 กินฺตุ สฺวรฺคมรฺตฺตฺยปาตาเลษุ ตตฺ ปตฺรํ วิวรีตุํ นิรีกฺษิตุญฺจ กสฺยาปิ สามรฺถฺยํ นาภวตฺฯ
No one in heaven above, or on the earth, or under the earth, was able to open the book or to look in it.
4 อโต ยสฺตตฺ ปตฺรํ วิวรีตุํ นิรีกฺษิตุญฺจารฺหติ ตาทฺฤศชนสฺยาภาวาทฺ อหํ พหุ โรทิตวานฺฯ
Then I wept much, because no one was found worthy to open the book or to look in it.
5 กินฺตุ เตษำ ปฺราจีนานามฺ เอโก ชโน มามวทตฺ มา โรที: ปศฺย โย ยิหูทาวํศีย: สึโห ทายูโท มูลสฺวรูปศฺจาสฺติ ส ปตฺรสฺย ตสฺย สปฺตมุทฺราณาญฺจ โมจนาย ปฺรมูตวานฺฯ
One of the elders said to me, “Don’t weep. Behold, the Lion who is of the tribe of Judah, the Root of David, has overcome: he who opens the book and its seven seals.”
6 อปรํ สึหาสนสฺย จตุรฺณำ ปฺราณินำ ปฺราจีนวรฺคสฺย จ มธฺย เอโก เมษศาวโก มยา ทฺฤษฺฏ: ส เฉทิต อิว ตสฺย สปฺตศฺฤงฺคาณิ สปฺตโลจนานิ จ สนฺติ ตานิ กฺฤตฺสฺนำ ปฺฤถิวีํ เปฺรษิตา อีศฺวรสฺย สปฺตาตฺมาน: ฯ
I saw in the middle of the throne and of the four living creatures, and in the middle of the elders, a Lamb standing, as though it had been slain, having seven horns and seven eyes, which are the seven Spirits of God, sent out into all the earth.
7 ส อุปาคตฺย ตสฺย สึหาสโนปวิษฺฏชนสฺย ทกฺษิณกราตฺ ตตฺ ปตฺรํ คฺฤหีตวานฺฯ
Then he came, and he took it out of the right hand of him who sat on the throne.
8 ปเตฺร คฺฤหีเต จตฺวาร: ปฺราณินศฺจตุรฺวึํศติปฺราจีนาศฺจ ตสฺย เมษศาวกสฺยานฺติเก ปฺรณิปตนฺติ เตษามฺ เอไกกสฺย กรโย รฺวีณำ สุคนฺธิทฺรไวฺย: ปริปูรฺณํ สฺวรฺณมยปาตฺรญฺจ ติษฺฐติ ตานิ ปวิตฺรโลกานำ ปฺรารฺถนาสฺวรูปาณิฯ
Now when he had taken the book, the four living creatures and the twenty-four elders fell down before the Lamb, each one having a harp, and golden bowls full of incense, which are the prayers of the holy ones.
9 อปรํ เต นูตนเมกํ คีตมคายนฺ, ยถา, คฺรหีตุํ ปตฺริกำ ตสฺย มุทฺรา โมจยิตุํ ตถาฯ ตฺวเมวารฺหสิ ยสฺมาตฺ ตฺวํ พลิวตฺ เฉทนํ คต: ฯ สรฺวฺวาโภฺย ชาติภาษาภฺย: สรฺวฺวสฺมาทฺ วํศเทศต: ฯ อีศฺวรสฺย กฺฤเต 'สฺมานฺ ตฺวํ สฺวียรกฺเตน กฺรีตวานฺฯ
They sang a new song, saying, “You are worthy to take the book and to open its seals, for you were killed, and bought us for God with your blood out of every tribe, language, people, and nation,
10 อสฺมทีศฺวรปกฺเษ 'สฺมานฺ นฺฤปตีนฺ ยาชกานปิฯ กฺฤตวำเสฺตน ราชตฺวํ กริษฺยาโม มหีตเล๚
and made us kings and priests to our God; and we will reign on the earth.”
11 อปรํ นิรีกฺษมาเณน มยา สึหาสนสฺย ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย ปฺราจีนวรฺคสฺย จ ปริโต พหูนำ ทูตานำ รว: ศฺรุต: , เตษำ สํขฺยา อยุตายุตานิ สหสฺรสหสฺตฺราณิ จฯ
I looked, and I heard something like a voice of many angels around the throne, the living creatures, and the elders. The number of them was ten thousands of ten thousands, and thousands of thousands,
12 ไตรุจฺไจริทมฺ อุกฺตํ, ปรากฺรมํ ธนํ ชฺญานํ ศกฺตึ เคารวมาทรํฯ ปฺรศํสาญฺจารฺหติ ปฺราปฺตุํ เฉทิโต เมษศาวก: ๚
saying with a loud voice, “Worthy is the Lamb who has been killed to receive the power, wealth, wisdom, strength, honor, glory, and blessing!”
13 อปรํ สฺวรฺคมรฺตฺตฺยปาตาลสาคเรษุ ยานิ วิทฺยนฺเต เตษำ สรฺเวฺวษำ สฺฤษฺฏวสฺตูนำ วาคิยํ มยา ศฺรุตา, ปฺรศํสำ เคารวํ เศารฺยฺยมฺ อาธิปตฺยํ สนาตนํฯ สึหสโนปวิษฺฏศฺจ เมษวตฺสศฺจ คจฺฉตำฯ (aiōn g165)
I heard every created thing which is in heaven, on the earth, under the earth, on the sea, and everything in them, saying, “To him who sits on the throne and to the Lamb be the blessing, the honor, the glory, and the dominion, forever and ever! Amen!” (aiōn g165)
14 อปรํ เต จตฺวาร: ปฺราณิน: กถิตวนฺตสฺตถาสฺตุ, ตตศฺจตุรฺวึศติปฺราจีนา อปิ ปฺรณิปตฺย ตมฺ อนนฺตกาลชีวินํ ปฺราณมนฺฯ
The four living creatures said, “Amen!” Then the elders fell down and worshiped.
