ปฺรกาศิตํ 19
1 ตต: ปรํ สฺวรฺคสฺถานำ มหาชนตายา มหาศพฺโท 'ยํ มยา ศฺรูต: , พฺรูต ปเรศฺวรํ ธนฺยมฺ อสฺมทีโย ย อีศฺวร: ฯ ตสฺยาภวตฺ ปริตฺราณำ ปฺรภาวศฺจ ปรากฺรม: ฯ
Nach diesem hörte ich wie eine laute Stimme einer großen Volksmenge in dem Himmel, welche sprach: Halleluja! Das Heil und die Herrlichkeit und die Macht unseres Gottes!
2 วิจาราชฺญาศฺจ ตไสฺยว สตฺยา นฺยายฺยา ภวนฺติ จฯ ยา สฺวเวศฺยากฺริยาภิศฺจ วฺยกโรตฺ กฺฤตฺสฺนเมทินีํฯ ตำ ส ทณฺฑิตวานฺ เวศฺยำ ตสฺยาศฺจ กรตสฺตถาฯ โศณิตสฺย สฺวทาสานำ สํโศธํ ส คฺฤหีตวานฺ๚
Denn wahrhaftig und gerecht sind seine Gerichte; denn er hat die große Hure gerichtet, welche die Erde mit ihrer Hurerei verderbte, und hat das Blut seiner Knechte gerächt an ihrer Hand.
3 ปุนรปิ ไตริทมุกฺตํ ยถา, พฺรูต ปเรศฺวรํ ธนฺยํ ยนฺนิตฺยํ นิตฺยเมว จฯ ตสฺยา ทาหสฺย ธูโม 'เสา ทิศมูรฺทฺธฺวมุเทษฺยติ๚ (aiōn g165)
Und zum anderen Male sprachen sie: Halleluja! Und ihr Rauch steigt auf von Ewigkeit zu Ewigkeit. (aiōn g165)
4 ตต: ปรํ จตุรฺวฺวึศติปฺราจีนาศฺจตฺวาร: ปฺราณินศฺจ ปฺรณิปตฺย สึหาสโนปวิษฺฏมฺ อีศฺวรํ ปฺรณมฺยาวทนฺ, ตถาสฺตุ ปรเมศศฺจ สรฺไวฺวเรว ปฺรศสฺยตำ๚
Und die vierundzwanzig Ältesten und die vier lebendigen Wesen fielen nieder und beteten Gott an, der auf dem Throne sitzt, und sagten: Amen, Halleluja!
5 อนนฺตรํ สึหาสนมธฺยาทฺ เอษ รโว นิรฺคโต, ยถา, เห อีศฺวรสฺย ทาเสยาสฺตทฺภกฺตา: สกลา นรา: ฯ ยูยํ กฺษุทฺรา มหานฺตศฺจ ปฺรศํสต ว อีศฺวรํ๚
Und eine Stimme kam aus dem Throne hervor, welche sprach: Lobet unseren Gott, alle seine Knechte, [und] die ihr ihn fürchtet, die Kleinen und die Großen!
6 ตต: ปรํ มหาชนตายา: ศพฺท อิว พหุโตยานาญฺจ ศพฺท อิว คฺฤรุตรสฺตนิตานาญฺจ ศพฺท อิว ศพฺโท 'ยํ มยา ศฺรุต: , พฺรูต ปเรศฺวรํ ธนฺยํ ราชตฺวํ ปฺราปฺตวานฺ ยต: ฯ ส ปรเมศฺวโร 'สฺมากํ ย: สรฺวฺวศกฺติมานฺ ปฺรภุ: ฯ
Und ich hörte wie eine Stimme einer großen Volksmenge und wie ein Rauschen vieler Wasser und wie ein Rollen starker Donner, welche sprachen: Halleluja! Denn der Herr, unser Gott, der Allmächtige, hat die Herrschaft angetreten.
7 กีรฺตฺตยาม: สฺตวํ ตสฺย หฺฤษฺฏาศฺโจลฺลาสิตา วยํฯ ยนฺเมษศาวกไสฺยว วิวาหสมโย 'ภวตฺฯ วาคฺทตฺตา จาภวตฺ ตไสฺม ยา กนฺยา สา สุสชฺชิตาฯ
Laßt uns fröhlich sein und frohlocken und ihm Ehre geben; denn die Hochzeit des Lammes ist gekommen, und sein Weib hat sich bereitet.
8 ปริธานาย ตไสฺย จ ทตฺต: ศุภฺร: สุเจลก: ๚
Und es ward ihr gegeben, daß sie sich kleide in feine Leinwand, glänzend [und] rein; denn die feine Leinwand sind die Gerechtigkeiten der Heiligen.
9 ส สุเจลก: ปวิตฺรโลกานำ ปุณฺยานิฯ ตต: ส มามฺ อุกฺตวานฺ ตฺวมิทํ ลิข เมษศาวกสฺย วิวาหโภชฺยาย เย นิมนฺตฺริตาเสฺต ธนฺยา อิติฯ ปุนรปิ มามฺ อวทตฺ, อิมานีศฺวรสฺย สตฺยานิ วากฺยานิฯ
Und er spricht zu mir: Schreibe: Glückselig, die geladen sind zum Hochzeitsmahle des Lammes! Und er spricht zu mir: Dies sind die wahrhaftigen Worte Gottes.
10 อนนฺตรํ อหํ ตสฺย จรณโยรนฺติเก นิปตฺย ตํ ปฺรณนฺตุมุทฺยต: ฯ ตต: ส มามฺ อุกฺตวานฺ สาวธานสฺติษฺฐ ไมวํ กุรุ ยีโศ: สากฺษฺยวิศิษฺไฏสฺตว ภฺราตฺฤภิสฺตฺวยา จ สหทาโส 'หํฯ อีศฺวรเมว ปฺรณม ยสฺมาทฺ ยีโศ: สากฺษฺยํ ภวิษฺยทฺวากฺยสฺย สารํฯ
Und ich fiel zu seinen Füßen nieder, ihn anzubeten. Und er spricht zu mir: Siehe zu, tue es nicht. Ich bin dein Mitknecht und der deiner Brüder, die das Zeugnis Jesu haben; bete Gott an. Denn der Geist der Weissagung ist das Zeugnis Jesu.
11 อนนฺตรํ มยา มุกฺต: สฺวรฺโค ทฺฤษฺฏ: , เอก: เศฺวตวรฺโณ 'โศฺว 'ปิ ทฺฤษฺฏสฺตทารูโฒ ชโน วิศฺวาสฺย: สตฺยมยศฺเจติ นามฺนา ขฺยาต: ส ยาถารฺเถฺยน วิจารํ ยุทฺธญฺจ กโรติฯ
Und ich sah den Himmel geöffnet, und siehe, ein weißes Pferd, und der darauf saß, [genannt] Treu und Wahrhaftig, und er richtet und führt Krieg in Gerechtigkeit.
12 ตสฺย เนเตฺร 'คฺนิศิขาตุเลฺย ศิรสิ จ พหุกิรีฏานิ วิทฺยนฺเต ตตฺร ตสฺย นาม ลิขิตมสฺติ ตเมว วินา นาปร: โก 'ปิ ตนฺนาม ชานาติฯ
Seine Augen aber sind eine Feuerflamme, und auf seinem Haupte sind viele Diademe, und er trägt einen Namen geschrieben, den niemand kennt, als nur er selbst;
13 ส รุธิรมคฺเนน ปริจฺฉเทนาจฺฉาทิต อีศฺวรวาท อิติ นามฺนาภิธียเต จฯ
und er ist bekleidet mit einem in Blut getauchten Gewande, und sein Name heißt: Das Wort Gottes.
14 อปรํ สฺวรฺคสฺถไสนฺยานิ เศฺวตาศฺวารูฒานิ ปริหิตนิรฺมฺมลเศฺวตสูกฺษฺมวสฺตฺราณิ จ ภูตฺวา ตมนุคจฺฉนฺติฯ
Und die Kriegsheere, die in dem Himmel sind, folgten ihm auf weißen Pferden, angetan mit weißer, reiner Leinwand.
15 ตสฺย วกฺตฺราทฺ เอกสฺตีกฺษณ: ขงฺโค นิรฺคจฺฉติ เตน ขงฺเคน สรฺวฺวชาตียาเสฺตนาฆาติตวฺยา: ส จ เลาหทณฺเฑน ตานฺ จารยิษฺยติ สรฺวฺวศกฺติมต อีศฺวรสฺย ปฺรจณฺฑโกปรโสตฺปาทกทฺรากฺษากุณฺเฑ ยทฺยตฺ ติษฺฐติ ตตฺ สรฺวฺวํ ส เอว ปทาภฺยำ ปินษฺฏิฯ
Und aus seinem Munde geht hervor ein scharfes, [zweischneidiges] Schwert, auf daß er damit die Nationen schlage; und er wird sie weiden mit eiserner Rute, und er tritt die Kelter des Weines des Grimmes des Zornes Gottes, des Allmächtigen.
16 อปรํ ตสฺย ปริจฺฉท อุรสิ จ ราชฺญำ ราชา ปฺรภูนำ ปฺรภุศฺเจติ นาม นิขิตมสฺติฯ
Und er trägt auf seinem Gewande und auf seiner Hüfte einen Namen geschrieben: König der Könige und Herr der Herren.
17 อนนฺตรํ สูรฺเยฺย ติษฺฐนฺ เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: , อากาศมธฺย อุฑฺฑียมานานฺ สรฺวฺวานฺ ปกฺษิณ: ปฺรติ ส อุจฺไจ: สฺวเรเณทํ โฆษยติ, อตฺราคจฺฉตฯ
Und ich sah einen Engel in der Sonne stehen, und er rief mit lauter Stimme und sprach zu allen Vögeln, die inmitten des Himmels fliegen: Kommet her, versammelt euch zu dem großen Mahle Gottes!
18 อีศฺวรสฺย มหาโภเชฺย มิลต, ราชฺญำ กฺรวฺยาณิ เสนาปตีนำ กฺรวฺยาณิ วีราณำ กฺรวฺยาณฺยศฺวานำ ตทารูฒานาญฺจ กฺรวฺยาณิ ทาสมุกฺตานำ กฺษุทฺรมหตำ สรฺเวฺวษาเมว กฺรวฺยาณิ จ ยุษฺมาภิ รฺภกฺษิตวฺยานิฯ
Auf daß ihr Fleisch von Königen fresset und Fleisch von Obersten und Fleisch von Starken und Fleisch von Pferden und von denen, die darauf sitzen, und Fleisch von allen, sowohl von Freien als Sklaven, sowohl von Kleinen als Großen.
19 ตต: ปรํ เตนาศฺวารูฒชเนน ตทียไสไนฺยศฺจ สารฺทฺธํ ยุทฺธํ กรฺตฺตุํ ส ปศุ: ปฺฤถิวฺยา ราชานเสฺตษำ ไสนฺยานิ จ สมาคจฺฉนฺตีติ มยา ทฺฤษฺฏํฯ
Und ich sah das Tier und die Könige der Erde und ihre Heere versammelt Krieg zu führen mit dem, der auf dem Pferde saß und mit seinem Heere.
20 ตต: ส ปศุ รฺธฺฤโต ยศฺจ มิถฺยาภวิษฺยทฺวกฺตา ตสฺยานฺติเก จิตฺรกรฺมฺมาณิ กุรฺวฺวนฺ ไตเรว ปศฺวงฺกธาริณสฺตตฺปฺรติมาปูชกำศฺจ ภฺรมิตวานฺ โส 'ปิ เตน สารฺทฺธํ ธฺฤต: ฯ เตา จ วหฺนิคนฺธกชฺวลิตหฺรเท ชีวนฺเตา นิกฺษิปฺเตาฯ (Limnē Pyr g3041 g4442)
Und es wurde ergriffen das Tier und der falsche Prophet, der mit ihm war, der die Zeichen vor ihm tat, durch welche er die verführte, welche das Malzeichen des Tieres annahmen und die sein Bild anbeteten, lebendig wurden die zwei in den Feuersee geworfen, der mit Schwefel brennt. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 อวศิษฺฏาศฺจ ตสฺยาศฺวารูฒสฺย วกฺตฺรนิรฺคตขงฺเคน หตา: , เตษำ กฺรไวฺยศฺจ ปกฺษิณ: สรฺเวฺว ตฺฤปฺตึ คตา: ฯ
Und die übrigen wurden getötet mit dem Schwerte dessen, der auf dem Pferde saß, welches Schwert aus seinem Munde hervorging; und alle Vögel wurden von ihrem Fleische gesättigt.
