ปฺรกาศิตํ 18
1 ตทนนฺตรํ สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺ อปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: ส มหาปรากฺรมวิศิษฺฏสฺตสฺย เตชสา จ ปฺฤถิวี ทีปฺตาฯ
Después de estas cosas vi a otro ángel que descendía del cielo, el cual tenía gran autoridad. La tierra fue iluminada con su resplandor.
2 ส พลวตา สฺวเรณ วาจมิมามฺ อโฆษยตฺ ปติตา ปติตา มหาพาพิลฺ, สา ภูตานำ วสติ: สรฺเวฺวษามฺ อศุจฺยาตฺมนำ การา สรฺเวฺวษามฺ อศุจีนำ ฆฺฤณฺยานาญฺจ ปกฺษิณำ ปิญฺชรศฺจาภวตฺฯ
Clamó con voz potente: ¡Cayó, cayó la gran Babilonia! Se convirtió en cueva de demonios y guarida de todo espíritu impuro y albergue de toda ave impura y aborrecida.
3 ยต: สรฺวฺวชาตียาสฺตสฺยา วฺยภิจารชาตำ โกปมทิรำ ปีตวนฺต: ปฺฤถิวฺยา ราชานศฺจ ตยา สห วฺยภิจารํ กฺฤตวนฺต: ปฺฤถิวฺยา วณิชศฺจ ตสฺยา: สุขโภคพาหุลฺยาทฺ ธนาฒฺยตำ คตวนฺต: ฯ
Porque todas las naciones bebieron del vino del furor de su inmoralidad sexual. Los reyes de la tierra practicaron inmoralidad sexual con ella, y los mercaderes de la tierra enriquecieron con el poder de la inclinación excesiva de ella a los placeres.
4 ตต: ปรํ สฺวรฺคาตฺ มยาปร เอษ รว: ศฺรุต: , เห มม ปฺรชา: , ยูยํ ยตฺ ตสฺยา: ปาปานามฺ อํศิโน น ภวต ตสฺยา ทณฺไฑศฺจ ทณฺฑยุกฺตา น ภวต ตทรฺถํ ตโต นิรฺคจฺฉตฯ
Oí otra voz del cielo que decía: ¡Sal de ella, pueblo mío, para que no participes de sus pecados ni recibas sus plagas!
5 ยตสฺตสฺยา: ปาปานิ คคนสฺปรฺศานฺยภวนฺ ตสฺยา อธรฺมฺมกฺริยาศฺเจศฺวเรณ สํสฺมฺฤตา: ฯ
Porque sus pecados fueron apilados hasta el cielo, y Dios recordó sus crímenes.
6 ปรานฺ ปฺรติ ตยา ยทฺวทฺ วฺยวหฺฤตํ ตทฺวตฺ ตำ ปฺรติ วฺยวหรต, ตสฺยา: กรฺมฺมณำ ทฺวิคุณผลานิ ตไสฺย ทตฺต, ยสฺมินฺ กํเส สา ปรานฺ มทฺยมฺ อปายยตฺ ตเมว ตสฺยา: ปานารฺถํ ทฺวิคุณมเทฺยน ปูรยตฯ
¡Dale galardón como ella galardonó: las cosas al doble! Devuélvanle según sus obras. ¡Mézclenle doble en la copa que mezcló!
7 ตยา ยาตฺมศฺลาฆา ยศฺจ สุขโภค: กฺฤตสฺตโย รฺทฺวิคุเณา ยาตนาโศเกา ตไสฺย ทตฺต, ยต: สา สฺวกียานฺต: กรเณ วทติ, ราชฺญีวทฺ อุปวิษฺฏาหํ นานาถา น จ โศกวิตฺฯ
Tanto como se alabó y vivió en placeres, denle de tormento y llanto, pues dice en su corazón: Me siento reina. No soy viuda, y que de ningún modo vea duelo.
8 ตสฺมาทฺ ทิวส เอกสฺมินฺ มารีทุรฺภิกฺษโศจไน: , สา สมาโปฺลษฺยเต นารี ธฺยกฺษฺยเต วหฺนินา จ สา; ยทฺ วิจาราธิปสฺตสฺยา พลวานฺ ปฺรภุรีศฺวร: ,
Por esto, en un solo día estarán presentes sus plagas: muerte, duelo y hambre. Será consumida con fuego, porque poderoso es el Señor Dios que la juzgó.
9 วฺยภิจารสฺตยา สารฺทฺธํ สุขโภคศฺจ ไย: กฺฤต: , เต สรฺวฺว เอว ราชานสฺตทฺทาหธูมทรฺศนาตฺ, ปฺรโรทิษฺยนฺติ วกฺษำสิ จาหนิษฺยนฺติ พาหุภิ: ฯ
Los reyes de la tierra que practicaron [la] inmoralidad sexual y vivieron en placeres con ella, llorarán. Se lamentarán por ella cuando vean el humo de su incendio.
10 ตสฺยาไสฺต รฺยาตนาภีเต รฺทูเร สฺถิเตฺวทมุจฺยเต, หา หา พาพิลฺ มหาสฺถาน หา ปฺรภาวานฺวิเต ปุริ, เอกสฺมินฺ อาคตา ทณฺเฑ วิจาราชฺญา ตฺวทียกาฯ
Se colocarán en pie de lejos a causa del temor a su tormento y dirán: ¡Ay, ay, la gran ciudad, Babilonia, la ciudad fuerte, porque en una hora vino tu juicio!
11 เมทินฺยา วณิชศฺจ ตสฺยา: กฺฤเต รุทนฺติ โศจนฺติ จ ยตเสฺตษำ ปณฺยทฺรวฺยาณิ เกนาปิ น กฺรียนฺเตฯ
Los mercaderes de la tierra lloran y lamentan por ella, porque ya nadie compra su cargamento:
12 ผลต: สุวรฺณเราปฺยมณิมุกฺตา: สูกฺษฺมวสฺตฺราณิ กฺฤษฺณโลหิตวาสำสิ ปฏฺฏวสฺตฺราณิ สินฺทูรวรฺณวาสำสิ จนฺทนาทิกาษฺฐานิ คชทนฺเตน มหารฺฆกาษฺเฐน ปิตฺตลเลาหาภฺยำ มรฺมฺมรปฺรสฺตเรณ วา นิรฺมฺมิตานิ สรฺวฺววิธปาตฺราณิ
cargamento de oro, plata, piedra preciosa, perlas, lino fino, púrpura, seda, escarlata, toda madera olorosa, todo objeto de marfil, todo objeto de madera valiosa, bronce, hierro, mármol,
13 ตฺวเคลา ธูป: สุคนฺธิทฺรวฺยํ คนฺธรโส ทฺรากฺษารสไสฺตลํ ศสฺยจูรฺณํ โคธูโม คาโว เมษา อศฺวา รถา ทาเสยา มนุษฺยปฺราณาศฺไจตานิ ปณฺยทฺรวฺยาณิ เกนาปิ น กฺรียนฺเตฯ
canela, amomo, incienso, mirra e incienso aromático, vino, aceite, harina y trigo, ganado [vacuno], ovejas, caballos, carruajes, y cuerpos y almas de hombres.
14 ตว มโน'ภิลาษสฺย ผลานำ สมโย คต: , ตฺวตฺโต ทูรีกฺฤตํ ยทฺยตฺ โศภนํ ภูษณํ ตว, กทาจน ตทุทฺเทโศ น ปุน รฺลปฺสฺยเต ตฺวยาฯ
El fruto de la codicia de tu alma salió de ti. Todas las cosas exquisitas y espléndidas se alejaron de ti. Ya nunca jamás las hallarán.
15 ตทฺวิเกฺรตาโร เย วณิชสฺตยา ธนิโน ชาตาเสฺต ตสฺยา ยาตนายา ภยาทฺ ทูเร ติษฺฐนโต โรทิษฺยนฺติ โศจนฺตศฺเจทํ คทิษฺยนฺติ
Los mercaderes de estas cosas, quienes enriquecieron a causa de ella, estarán lejos por el temor al tormento de ella. Llorarán, lamentarán
16 หา หา มหาปุริ, ตฺวํ สูกฺษฺมวสฺไตฺร: กฺฤษฺณโลหิตวสฺไตฺร: สินฺทูรวรฺณวาโสภิศฺจาจฺฉาทิตา สฺวรฺณมณิมุกฺตาภิรลงฺกฺฤตา จาสี: ,
y dirán: ¡Ay, ay, la gran ciudad que se cubrió de lino fino, púrpura y escarlata, y se adornó con oro, piedras preciosas y perlas,
17 กินฺเตฺวกสฺมินฺ ทณฺเฑ สา มหาสมฺปทฺ ลุปฺตาฯ อปรํ โปตานำ กรฺณธารา: สมูหโลกา นาวิกา: สมุทฺรวฺยวสายินศฺจ สรฺเวฺว
porque en una hora fue arrasada tanta riqueza! Todo timonel, todo navegante, marineros y cuantos se ocupan en el mar tomaron posición a una distancia.
18 ทูเร ติษฺฐนฺตสฺตสฺยา ทาหสฺย ธูมํ นิรีกฺษมาณา อุจฺไจ: สฺวเรณ วทนฺติ ตสฺยา มหานครฺยฺยา: กึ ตุลฺยํ?
Al ver la humareda de su incendio, gritaban: ¿Cuál es semejante a la gran ciudad?
19 อปรํ สฺวศิร: สุ มฺฤตฺติกำ นิกฺษิปฺย เต รุทนฺต: โศจนฺตศฺโจจฺไจ: สฺวเรเณทํ วทนฺติ หา หา ยสฺยา มหาปุรฺยฺยา พาหุลฺยธนการณาตฺ, สมฺปตฺติ: สญฺจิตา สรฺไวฺว: สามุทฺรโปตนายไก: , เอกสฺมินฺเนว ทณฺเฑ สา สมฺปูรฺโณจฺฉินฺนตำ คตาฯ
Echaban polvo sobre sus cabezas, gritaban, lloraban, lamentaban y decían: ¡Ay, ay, la gran ciudad! Todos los que tienen naves en el mar enriquecieron con su abundancia. ¡Porque en una hora fue desolada!
20 เห สฺวรฺควาสิน: สรฺเวฺว ปวิตฺรา: เปฺรริตาศฺจ เหฯ เห ภาวิวาทิโน ยูยํ กฺฤเต ตสฺยา: ปฺรหรฺษตฯ ยุษฺมากํ ยตฺ ตยา สารฺทฺธํ โย วิวาท: ปุราภวตฺฯ ทณฺฑํ สมุจิตํ ตสฺย ตไสฺย วฺยตรทีศฺวร: ๚
¡Oh cielo, regocíjate con respecto a ella! ¡También los santos, los apóstoles y los profetas, porque Dios decidió el juicio de ustedes contra ella!
21 อนนฺตรมฺ เอโก พลวานฺ ทูโต พฺฤหตฺเปษณีปฺรสฺตรตุลฺยํ ปาษาณเมกํ คฺฤหีตฺวา สมุเทฺร นิกฺษิปฺย กถิตวานฺ, อีทฺฤคฺพลปฺรกาเศน พาพิลฺ มหานครี นิปาตยิษฺยเต ตตสฺตสฺยา อุทฺเทศ: ปุน รฺน ลปฺสฺยเตฯ
Un ángel fuerte levantó una gran piedra, como la de un molino, [la] lanzó al mar y dijo: ¡Así la gran ciudad Babilonia será destruida con violento impulso! ¡Que de ningún modo sea hallada!
22 วลฺลกีวาทินำ ศพฺทํ ปุน รฺน โศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ คาถากานาญฺจ ศพฺโท วา วํศีตูรฺยฺยาทิวาทินำฯ ศิลฺปกรฺมฺมกร: โก 'ปิ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยเต ตฺวยิฯ เปษณีปฺรสฺตรธฺวาน: ปุน รฺน โศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ
¡Que de ningún modo sea escuchado en ti tañido de arpistas, de músicos, de flautistas y de trompetistas! ¡Que de ningún modo sea hallado en ti artífice de algún oficio! ¡Que de ningún modo sea escuchado en ti sonido de molino!
23 ทีปสฺยาปิ ปฺรภา ตทฺวตฺ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยเต ตฺวยิฯ น กนฺยาวรโย: ศพฺท: ปุน: สํโศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ ยสฺมานฺมุขฺยา: ปฺฤถิวฺยา เย วณิชเสฺต'ภวนฺ ตวฯ ยสฺมาจฺจ ชาตย: สรฺวฺวา โมหิตาสฺตว มายยาฯ
¡Que de ningún modo alumbre en ti luz de lámpara! ¡Y que de ningún modo sea escuchada en ti voz de novio y de novia! Porque tus mercaderes eran los magnates de la tierra, y todas las naciones fueron engañadas con tu hechicería.
24 ภาวิวาทิปวิตฺราณำ ยาวนฺตศฺจ หตา ภุวิฯ สรฺเวฺวษำ โศณิตํ เตษำ ปฺราปฺตํ สรฺวฺวํ ตวานฺตเร๚
En ella se halló sangre de profetas, santos y de todos los que fueron asesinados en la tierra.
