ปฺรกาศิตํ 14
1 ตต: ปรํ นิรีกฺษมาเณน มยา เมษศาวโก ทฺฤษฺฏ: ส สิโยนปรฺวฺวตโสฺยปรฺยฺยติษฺฐตฺ, อปรํ เยษำ ภาเลษุ ตสฺย นาม ตตฺปิตุศฺจ นาม ลิขิตมาเสฺต ตาทฺฤศาศฺจตุศฺจตฺวารึศตฺสหสฺราธิกา ลกฺษโลกาเสฺตน สารฺทฺธมฺ อาสนฺฯ
And I looked, and, lo, a Lamb stood on the mount Sion, and with him an hundred forty and four thousand, having his Father's name written in their foreheads.
2 อนนฺตรํ พหุโตยานำ รว อิว คุรุตรสฺตนิตสฺย จ รว อิว เอโก รว: สฺวรฺคาตฺ มยาศฺราวิฯ มยา ศฺรุต: ส รโว วีณาวาทกานำ วีณาวาทนสฺย สทฺฤศ: ฯ
And I heard a voice from heaven, as the voice of many waters, and as the voice of a great thunder: and I heard the voice of harpers harping with their harps:
3 สึหสนสฺยานฺติเก ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย ปฺราจีนวรฺคสฺย จานฺติเก 'ปิ เต นวีนเมกํ คีตมฺ อคายนฺ กินฺตุ ธรณีต: ปริกฺรีตานฺ ตานฺ จตุศฺจตฺวารึศตฺยหสฺราธิกลกฺษโลกานฺ วินา นาปเรณ เกนาปิ ตทฺ คีตํ ศิกฺษิตุํ ศกฺยเตฯ
And they sung as it were a new song before the throne, and before the four beasts, and the elders: and no man could learn that song but the hundred and forty and four thousand, which were redeemed from the earth.
4 อิเม โยษิตำ สงฺเคน น กลงฺกิตา ยตเสฺต 'ไมถุนา เมษศาวโก ยตฺ กิมปิ สฺถานํ คจฺเฉตฺ ตตฺสรฺวฺวสฺมินฺ สฺถาเน ตมฺ อนุคจฺฉนฺติ ยตเสฺต มนุษฺยาณำ มธฺยต: ปฺรถมผลานีเวศฺวรสฺย เมษศาวกสฺย จ กฺฤเต ปริกฺรีตา: ฯ
These are they which were not defiled with women; for they are virgins. These are they which follow the Lamb anywhere he goes. These were redeemed from among men, being the first-fruits unto God and to the Lamb.
5 เตษำ วทเนษุ จานฺฤตํ กิมปิ น วิทฺยเต ยตเสฺต นิรฺทฺโทษา อีศฺวรสึหาสนสฺยานฺติเก ติษฺฐนฺติฯ
And in their mouth was found no guile: for they are without fault before the throne of God.
6 อนนฺตรมฺ อากาศมเธฺยโนฑฺฑียมาโน 'ปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: โส 'นนฺตกาลียํ สุสํวาทํ ธารยติ ส จ สุสํวาท: สรฺวฺวชาตียานฺ สรฺวฺววํศียานฺ สรฺวฺวภาษาวาทิน: สรฺวฺวเทศียำศฺจ ปฺฤถิวีนิวาสิน: ปฺรติ เตน โฆษิตวฺย: ฯ (aiōnios g166)
And I saw another angel fly in the midst of heaven, having the everlasting gospel to preach unto them that dwell on the earth, and to every nation, and kindred, and tongue, and people, (aiōnios g166)
7 ส อุจฺไจ: สฺวเรเณทํ คทติ ยูยมีศฺวราทฺ พิภีต ตสฺย สฺตวํ กุรุต จ ยตสฺตทียวิจารสฺย ทณฺฑ อุปาติษฺฐตฺ ตสฺมาทฺ อากาศมณฺฑลสฺย ปฺฤถิวฺยา: สมุทฺรสฺย โตยปฺรสฺรวณานาญฺจ สฺรษฺฏา ยุษฺมาภิ: ปฺรณมฺยตำฯ
Saying with a loud voice, Fear God, and give glory to him; for the hour of his judgment has come: and worship him that made heaven, and earth, and the sea, and the fountains of waters.
8 ตตฺปศฺจาทฺ ทฺวิตีย เอโก ทูต อุปสฺถายาวทตฺ ปติตา ปติตา สา มหาพาพิลฺ ยา สรฺวฺวชาตียานฺ สฺวกียํ วฺยภิจารรูปํ โกฺรธมทมฺ อปายยตฺฯ
And there followed another angel, saying, Babylon is fallen, is fallen, that great city, because she made all nations drink of the wine of the wrath of her fornication.
9 ตตฺปศฺจาทฺ ตฺฤตีโย ทูต อุปสฺถาโยจฺไจรวทตฺ, ย: กศฺจิต ตํ ศศุํ ตสฺย ปฺรติมาญฺจ ปฺรณมติ สฺวภาเล สฺวกเร วา กลงฺกํ คฺฤหฺลาติ จ
And the third angel followed them, saying with a loud voice, If any man worship the beast and his image, and receive his mark in his forehead, or in his hand,
10 โส 'ปีศฺวรสฺย โกฺรธปาเตฺร สฺถิตมฺ อมิศฺริตํ มทตฺ อรฺถต อีศฺวรสฺย โกฺรธมทํ ปาสฺยติ ปวิตฺรทูตานำ เมษศาวกสฺย จ สากฺษาทฺ วหฺนิคนฺธกโย รฺยาตนำ ลปฺสฺยเต จฯ
The same shall drink of the wine of the wrath of God, which is poured out without mixture into the cup of his indignation; and he shall be tormented with fire and brimstone in the presence of the holy angels, and in the presence of the Lamb:
11 เตษำ ยาตนายา ธูโม 'นนฺตกาลํ ยาวทฺ อุทฺคมิษฺยติ เย จ ปศุํ ตสฺย ปฺรติมาญฺจ ปูชยนฺติ ตสฺย นามฺโน 'งฺกํ วา คฺฤหฺลนฺติ เต ทิวานิศํ กญฺจน วิรามํ น ปฺราปฺสฺยนฺติฯ (aiōn g165)
And the smoke of their torment ascends up for ever and ever: and they have no rest day nor night, who worship the beast and his image, and whosoever receives the mark of his name. (aiōn g165)
12 เย มานวา อีศฺวรสฺยาชฺญา ยีเศา วิศฺวาสญฺจ ปาลยนฺติ เตษำ ปวิตฺรโลกานำ สหิษฺณุตยาตฺร ปฺรกาศิตวฺยํฯ
Here is the patience of the saints: here are they that keep the commandments of God, and the faith of Jesus.
13 อปรํ สฺวรฺคาตฺ มยา สห สมฺภาษมาณ เอโก รโว มยาศฺราวิ เตโนกฺตํ ตฺวํ ลิข, อิทานีมารภฺย เย ปฺรเภา มฺริยนฺเต เต มฺฤตา ธนฺยา อิติ; อาตฺมา ภาษเต สตฺยํ สฺวศฺรเมภฺยไสฺต รฺวิราม: ปฺราปฺตวฺย: เตษำ กรฺมฺมาณิ จ ตานฺ อนุคจฺฉนฺติฯ
And I heard a voice from heaven saying unto me, Write, Blessed are the dead which die in the Lord from henceforth: Yea, says the Spirit, (pneuma) that they may rest from their labours; and their works do follow them.
14 ตทนนฺตรํ นิรีกฺษมาเณน มยา เศฺวตวรฺณ เอโก เมโฆ ทฺฤษฺฏสฺตนฺเมฆารูโฒ ชโน มานวปุตฺรากฺฤติรสฺติ ตสฺย ศิรสิ สุวรฺณกิรีฏํ กเร จ ตีกฺษฺณํ ทาตฺรํ ติษฺฐติฯ
And I looked, and behold a white cloud, and upon the cloud one sat like unto the Son of man, having on his head a golden crown, and in his hand a sharp sickle.
15 ตต: ปรมฺ อนฺย เอโก ทูโต มนฺทิราตฺ นิรฺคโตฺยจฺไจ: สฺวเรณ ตํ เมฆารูฒํ สมฺภาษฺยาวทตฺ ตฺวยา ทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย ศสฺยจฺเฉทนํ กฺริยตำ ศสฺยจฺเฉทนสฺย สมย อุปสฺถิโต ยโต เมทินฺยา: ศสฺยานิ ปริปกฺกานิฯ
And another angel came out of the temple, crying with a loud voice to him that sat on the cloud, Thrust in your sickle, and reap: for the time has come for you to reap; for the harvest of the earth is ripe.
16 ตตเสฺตน เมฆารูเฒน ปฺฤถิวฺยำ ทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย ปฺฤถิวฺยา: ศสฺยจฺเฉทนํ กฺฤตํฯ
And he that sat on the cloud thrust in his sickle on the earth; and the earth was reaped.
17 อนนฺตรมฺ อปร เอโก ทูต: สฺวรฺคสฺถมนฺทิราตฺ นิรฺคต: โส 'ปิ ตีกฺษฺณํ ทาตฺรํ ธารยติฯ
And another angel came out of the temple which is in heaven, he also having a sharp sickle.
18 อปรมฺ อนฺย เอโก ทูโต เวทิโต นิรฺคต: ส วเหฺนรธิปติ: ส อุจฺไจ: สฺวเรณ ตํ ตีกฺษฺณทาตฺรธาริณํ สมฺภาษฺยาวทตฺ ตฺวยา สฺวํ ตีกฺษฺณํ ทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย เมทินฺยา ทฺรากฺษาคุจฺฉจฺเฉทนํ กฺริยตำ ยตสฺตตฺผลานิ ปริณตานิฯ
And another angel came out from the altar, which had power over fire; and cried with a loud cry to him that had the sharp sickle, saying, Thrust in your sharp sickle, and gather the clusters of the vine of the earth; for her grapes are fully ripe.
19 ตต: ส ทูต: ปฺฤถิวฺยำ สฺวทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย ปฺฤถิวฺยา ทฺรากฺษาผลจฺเฉทนมฺ อกโรตฺ ตตฺผลานิ เจศฺวรสฺย โกฺรธสฺวรูปสฺย มหากุณฺฑสฺย มธฺยํ นิรกฺษิปตฺฯ
And the angel thrust in his sickle into the earth, and gathered the vine of the earth, and cast it into the great winepress of the wrath of God.
20 ตตฺกุณฺฑสฺถผลานิ จ พหิ รฺมรฺทฺทิตานิ ตต: กุณฺฑมธฺยาตฺ นิรฺคตํ รกฺตํ โกฺรศศตปรฺยฺยนฺตมฺ อศฺวานำ ขลีนานฺ ยาวทฺ วฺยาปฺโนตฺฯ
And the winepress was trodden without the city, and blood came out of the winepress, even unto the horse bridles, by the space of a thousand and six hundred furlongs.
