ปฺรกาศิตํ 12
1 ตต: ปรํ สฺวรฺเค มหาจิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ โยษิเทกาสีตฺ สา ปริหิตสูรฺยฺยา จนฺทฺรศฺจ ตสฺยาศฺจรณโยรโธ ทฺวาทศตาราณำ กิรีฏญฺจ ศิรสฺยาสีตฺฯ
Or, il parut un grand signe dans le ciel, une femme revêtue du soleil, et ayant la lune sous ses pieds, et sur sa tête une couronne de douze étoiles.
2 สา ครฺภวตี สตี ปฺรสวเวทนยา วฺยถิตารฺตฺตราวมฺ อกโรตฺฯ
Elle était enceinte, et elle criait, étant en travail et souffrant des douleurs de l'enfantement.
3 ตต: สฺวรฺเค 'ปรมฺ เอกํ จิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ มหานาค เอก อุปาติษฺฐตฺ ส โลหิตวรฺณสฺตสฺย สปฺต ศิรำสิ สปฺต ศฺฤงฺคาณิ ศิร: สุ จ สปฺต กิรีฏานฺยาสนฺฯ
Il parut aussi un autre signe dans le ciel: voici un grand dragon couleur de feu, ayant sept têtes et dix cornes, et sur ses têtes, sept diadèmes;
4 ส สฺวลางฺคูเลน คคนสฺถนกฺษตฺราณำ ตฺฤตียำศมฺ อวมฺฤชฺย ปฺฤถิวฺยำ นฺยปาตยตฺฯ ส เอว นาโค นวชาตํ สนฺตานํ คฺรสิตุมฺ อุทฺยตสฺตสฺยา: ปฺรสวิษฺยมาณายา โยษิโต 'นฺติเก 'ติษฺฐตฺฯ
Et sa queue entraînait la troisième partie des étoiles du ciel, et elle les jeta sur la terre. Puis le dragon s'arrêta devant la femme qui allait accoucher, afin de dévorer son enfant quand elle aurait enfanté.
5 สา ตุ ปุํสนฺตานํ ปฺรสูตา ส เอว เลาหมยราชทณฺเฑน สรฺวฺวชาตีศฺจารยิษฺยติ, กิญฺจ ตสฺยา: สนฺตาน อีศฺวรสฺย สมีปํ ตทียสึหาสนสฺย จ สนฺนิธิมฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
Or, elle enfanta un fils, qui devait gouverner toutes les nations avec un sceptre de fer, et son enfant fut enlevé vers Dieu et vers son trône;
6 สา จ โยษิตฺ ปฺรานฺตรํ ปลายิตา ยตสฺตเตฺรศฺวเรณ นิรฺมฺมิต อาศฺรเม ษษฺฐฺยธิกศตทฺวยาธิกสหสฺรทินานิ ตสฺยา: ปาลเนน ภวิตวฺยํฯ
Et la femme s'enfuit dans un désert, où Dieu lui avait préparé un lieu, afin qu'elle y fût nourrie pendant mille deux cent soixante jours.
7 ตต: ปรํ สฺวรฺเค สํคฺราม อุปาปิษฺฐตฺ มีขาเยลสฺตสฺย ทูตาศฺจ เตน นาเคน สหายุธฺยนฺ ตถา ส นาคสฺตสฺย ทูตาศฺจ สํคฺรามมฺ อกุรฺวฺวนฺ, กินฺตุ ปฺรภวิตุํ นาศกฺนุวนฺ
Alors il y eut un combat dans le ciel. Michel et ses anges combattaient contre le dragon; et le dragon combattait avec ses anges.
8 ยต: สฺวรฺเค เตษำ สฺถานํ ปุน รฺนาวิทฺยตฯ
Et ils ne furent pas les plus forts, et leur place ne se retrouva plus dans le ciel.
9 อปรํ ส มหานาโค 'รฺถโต ทิยาวล: (อปวาทก: ) ศยตานศฺจ (วิปกฺษ: ) อิติ นามฺนา วิขฺยาโต ย: ปุราตน: สรฺป: กฺฤตฺสฺนํ นรโลกํ ภฺรามยติ ส ปฺฤถิวฺยำ นิปาติตเสฺตน สารฺทฺธํ ตสฺย ทูตา อปิ ตตฺร นิปาติตา: ฯ
Et le grand dragon, le serpent ancien, appelé le diable et Satan, celui qui séduit tout le monde, fut précipité sur la terre, et ses anges furent précipités avec lui.
10 ตต: ปรํ สฺวรฺเค อุจฺไจ รฺภาษมาโณ รโว 'ยํ มยาศฺราวิ, ตฺราณํ ศกฺติศฺจ ราชตฺวมธุไนเวศฺวรสฺย น: ฯ ตถา เตนาภิษิกฺตสฺย ตฺราตุ: ปรากฺรโม 'ภวตฺํ๚ ยโต นิปาติโต 'สฺมากํ ภฺราตฺฤณำ โส 'ภิโยชก: ฯ เยเนศฺวรสฺย น: สากฺษาตฺ เต 'ทูษฺยนฺต ทิวานิศํ๚
Puis j'entendis dans le ciel une grande voix, qui disait: Maintenant sont venus le salut et la force, et le règne de notre Dieu, et la puissance de son Christ; car l'accusateur de nos frères, qui les accusait jour et nuit devant la face de notre Dieu, a été précipité.
11 เมษวตฺสสฺย รกฺเตน สฺวสากฺษฺยวจเนน จฯ เต ตุ นิรฺชิตวนฺตสฺตํ น จ เสฺนหมฺ อกุรฺวฺวตฯ ปฺราโณษฺวปิ สฺวกีเยษุ มรณไสฺยว สงฺกเฏฯ
Ils l'ont vaincu par le sang de l'Agneau, et par la parole à laquelle ils ont rendu témoignage, et ils n'ont point préféré leur vie à la mort.
12 ตสฺมาทฺ อานนฺทตุ สฺวรฺโค หฺฤษฺยนฺตำ ตนฺนิวามิน: ฯ หา ภูมิสาคเรา ตาโป ยุวาเมวากฺรมิษฺยติฯ ยุวโยรวตีรฺโณ ยตฺ ไศตาโน 'ตีว กาปน: ฯ อลฺโป เม สมโย 'สฺเตฺยตจฺจาปิ เตนาวคมฺยเต๚
C'est pourquoi réjouissez-vous, cieux, et vous qui y habitez. Malheur à vous, habitants de la terre et de la mer; car le diable est descendu vers vous en grande fureur, sachant qu'il n'a que peu de temps.
13 อนนฺตรํ ส นาค: ปฺฤถิวฺยำ สฺวํ นิกฺษิปฺตํ วิโลกฺย ตำ ปุตฺรปฺรสูตำ โยษิตมฺ อุปาทฺรวตฺฯ
Or, quand le dragon vit qu'il avait été précipité en terre, il poursuivit la femme qui avait enfanté le fils.
14 ตต: สา โยษิตฺ ยตฺ สฺวกียํ ปฺรานฺตรสฺถาศฺรมํ ปฺรตฺยุตฺปติตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทรฺถํ มหากุรรสฺย ปกฺษทฺวยํ ตไสฺว ทตฺตํ, สา ตุ ตตฺร นาคโต ทูเร กาไลกํ กาลทฺวยํ กาลารฺทฺธญฺจ ยาวตฺ ปาลฺยเตฯ
Mais deux ailes du grand aigle furent données à la femme, pour qu'elle s'envolât au désert, en son lieu, où elle fut nourrie un temps, et des temps, et la moitié d'un temps, loin de la présence du serpent.
15 กิญฺจ ส นาคสฺตำ โยษิตํ โสฺรตสา ปฺลาวยิตุํ สฺวมุขาตฺ นทีวตฺ โตยานิ ตสฺยา: ปศฺจาตฺ ปฺรากฺษิปตฺฯ
Et le serpent, de sa gueule, lança de l'eau, comme un fleuve, après la femme, afin qu'elle fût entraînée par le fleuve.
16 กินฺตุ เมทินี โยษิตมฺ อุปกุรฺวฺวตี นิชวทนํ วฺยาทาย นาคมุขาทฺ อุทฺคีรฺณำ นทีมฺ อปิวตฺฯ
Mais la terre secourut la femme, et la terre ouvrit son sein et engloutit le fleuve que le dragon avait lancé de sa gueule.
17 ตโต นาโค โยษิเต กฺรุทฺธฺวา ตทฺวํศสฺยาวศิษฺฏโลไกรรฺถโต ย อีศฺวรสฺยาชฺญา: ปาลยนฺติ ยีโศ: สากฺษฺยํ ธารยนฺติ จ ไต: สห โยทฺธุํ นิรฺคตวานฺฯ
Le dragon s'irrita contre la femme, et s'en alla faire la guerre aux restes de sa postérité, qui gardent les commandements de Dieu, et qui ont le témoignage de Jésus-Christ.
