มถิ: 9
1 อนนฺตรํ ยีศุ เรฺนากามารุหฺย ปุน: ปารมาคตฺย นิชคฺรามมฺ อายเยาฯ
And having embarked into the ship, He crossed over, and came into His own city.
2 ตต: กติปยา ชนา เอกํ ปกฺษาฆาตินํ สฺวฏฺโฏปริ ศายยิตฺวา ตตฺสมีปมฺ อานยนฺ; ตโต ยีศุเสฺตษำ ปฺรตีตึ วิชฺญาย ตํ ปกฺษาฆาตินํ ชคาท, เห ปุตฺร, สุสฺถิโร ภว, ตว กลุษสฺย มรฺษณํ ชาตมฺฯ
And behold, they were bringing to Him a paralyzed man, lying on a bed: and Jesus seeing their faith said to the paralytic, Be of good cheer, child, thy sins are forgiven thee.
3 ตำ กถำ นิศมฺย กิยนฺต อุปาธฺยายา มน: สุ จินฺติตวนฺต เอษ มนุช อีศฺวรํ นินฺทติฯ
And behold, certain ones of the scribes said among themselves; This man blasphemeth.
4 ตต: ส เตษามฺ เอตาทฺฤศีํ จินฺตำ วิชฺญาย กถิตวานฺ, ยูยํ มน: สุ กฺฤต เอตาทฺฤศีํ กุจินฺตำ กุรุถ?
And Jesus seeing their thoughts said, Why do you think evil in your hearts?
5 ตว ปาปมรฺษณํ ชาตํ, ยทฺวา ตฺวมุตฺถาย คจฺฉ, ทฺวโยรนโย รฺวากฺยโย: กึ วากฺยํ วกฺตุํ สุคมํ?
For whether is it easier, to say, Thy sins are forgiven thee; or, Arise, and walk about?
6 กินฺตุ เมทินฺยำ กลุษํ กฺษมิตุํ มนุชสุตสฺย สามรฺถฺยมสฺตีติ ยูยํ ยถา ชานีถ, ตทรฺถํ ส ตํ ปกฺษาฆาตินํ คทิตวานฺ, อุตฺติษฺฐ, นิชศยนียํ อาทาย เคหํ คจฺฉฯ
But in order that you may know that the Son of man has power on earth to forgive sins, (then He says to the paralytic), Having arisen, take thy bed, and depart into thy house.
7 ตต: ส ตตฺกฺษณาทฺ อุตฺถาย นิชเคหํ ปฺรสฺถิตวานฺฯ
And having arisen, he came away to his own house.
8 มานวา อิตฺถํ วิโลกฺย วิสฺมยํ เมนิเร, อีศฺวเรณ มานวาย สามรฺถฺยมฺ อีทฺฤศํ ทตฺตํ อิติ การณาตฺ ตํ ธนฺยํ พภาษิเร จฯ
And the multitude seeing, were astonished, and glorified God, who giveth such power to men.
9 อนนฺตรํ ยีศุสฺตตฺสฺถานาทฺ คจฺฉนฺ คจฺฉนฺ กรสํคฺรหสฺถาเน สมุปวิษฺฏํ มถินามานมฺ เอกํ มนุชํ วิโลกฺย ตํ พภาเษ, มม ปศฺจาทฺ อาคจฺฉ, ตต: ส อุตฺถาย ตสฺย ปศฺจาทฺ ววฺราชฯ
And Jesus passing along from thence, saw a man sitting at the toll, called Matthew; and He says to him, Follow me. And having arisen up, he followed Him.
10 ตต: ปรํ ยีเศา คฺฤเห โภกฺตุมฺ อุปวิษฺเฏ พหว: กรสํคฺราหิณ: กลุษิณศฺจ มานวา อาคตฺย เตน สากํ ตสฺย ศิไษฺยศฺจ สากมฺ อุปวิวิศุ: ฯ
And it came to pass, He was sitting at the table in the house, behold, many publicans and sinners, having come were sitting along with Jesus and His disciples.
11 ผิรูศินสฺตทฺ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺย ศิษฺยานฺ พภาษิเร, ยุษฺมากํ คุรุ: กึ นิมิตฺตํ กรสํคฺราหิภิ: กลุษิภิศฺจ สากํ ภุํกฺเต?
And the Pharisees seeing, said to His disciples, Wherefore does your teacher eat with publicans and sinners?
12 ยีศุสฺตตฺ ศฺรุตฺวา ตานฺ ปฺรตฺยวทตฺ, นิรามยโลกานำ จิกิตฺสเกน ปฺรโยชนํ นาสฺติ, กินฺตุ สามยโลกานำ ปฺรโยชนมาเสฺตฯ
And Jesus hearing said to them, They that are whole have no need of a physician, but they that are sick.
13 อโต ยูยํ ยาตฺวา วจนสฺยาสฺยารฺถํ ศิกฺษธฺวมฺ, ทยายำ เม ยถา ปฺรีติ รฺน ตถา ยชฺญกรฺมฺมณิฯ ยโต'หํ ธารฺมฺมิกานฺ อาหฺวาตุํ นาคโต'สฺมิ กินฺตุ มน: ปริวรฺตฺตยิตุํ ปาปิน อาหฺวาตุมฺ อาคโต'สฺมิฯ
But having gone, learned what this is, I wish mercy and not sacrifice: for I came not to call the righteous, but sinners to repentance.
14 อนนฺตรํ โยหน: ศิษฺยาสฺตสฺย สมีปมฺ อาคตฺย กถยามาสุ: , ผิรูศิโน วยญฺจ ปุน: ปุนรุปวสาม: , กินฺตุ ตว ศิษฺยา โนปวสนฺติ, กุต: ?
Then the disciples of John come to Him, saying, Wherefore do we and the Pharisee fast, but thy disciples do not fast?
15 ตทา ยีศุสฺตานฺ อโวจตฺ ยาวตฺ สขีนำ สํงฺเค กนฺยายา วรสฺติษฺฐติ, ตาวตฺ กึ เต วิลาปํ กรฺตฺตุํ ศกฺลุวนฺติ? กินฺตุ ยทา เตษำ สํงฺคาทฺ วรํ นยนฺติ, ตาทฺฤศ: สมย อาคมิษฺยติ, ตทา เต อุปวตฺสฺยนฺติฯ
And Jesus said to them, The sons of the bride-chamber are not able to fast, so long as the bridegroom is with them. But the day will come, when the bride-groom must be taken from them, and then they will fast.
16 ปุราตนวสเน โกปิ นวีนวสฺตฺรํ น โยชยติ, ยสฺมาตฺ เตน โยชิเตน ปุราตนวสนํ ฉินตฺติ ตจฺฉิทฺรญฺจ พหุกุตฺสิตํ ทฺฤศฺยเตฯ
But no one puts a piece of new cloth on an old garment; for it takes its fullness from the garment, and the rent is made worse.
17 อนฺยญฺจ ปุราตนกุตฺวำ โกปิ นวานโคสฺตนีรสํ น นิทธาติ, ยสฺมาตฺ ตถา กฺฤเต กุตู รฺวิทีรฺยฺยเต เตน โคสฺตนีรส: ปตติ กุตูศฺจ นศฺยติ; ตสฺมาตฺ นวีนายำ กุตฺวำ นวีโน โคสฺตนีรส: สฺถาปฺยเต, เตน ทฺวโยรวนํ ภวติฯ
Neither do they put new wine in old bottles: lest the bottles are broken, and the wine poured out, and the bottles shall perish: but they put the new wine into the new bottles, and both are preserved.
18 อปรํ เตไนตตฺกถากถนกาเล เอโก'ธิปติสฺตํ ปฺรณมฺย พภาเษ, มม ทุหิตา ปฺราเยไณตาวตฺกาเล มฺฤตา, ตสฺมาทฺ ภวานาคตฺย ตสฺยา คาเตฺร หสฺตมรฺปยตุ, เตน สา ชีวิษฺยติฯ
And He speaking these things to them, behold a certain ruler having come, continued to worship Him, saying, My daughter just now died: but having come put your hand on her, and she shall live.
19 ตทานีํ ยีศุ: ศิไษฺย: สากมฺ อุตฺถาย ตสฺย ปศฺจาทฺ ววฺราชฯ
And Jesus having risen, follows him, and His disciples.
20 อิตฺยนนฺตเร ทฺวาทศวตฺสรานฺ ยาวตฺ ปฺรทรามเยน ศีรฺไณกา นารี ตสฺย ปศฺจาทฺ อาคตฺย ตสฺย วสนสฺย คฺรนฺถึ ปสฺปรฺศ;
And behold, a woman, having an issue of blood twelve years, and coming to Him behind, touched the hem of His garment.
21 ยสฺมาตฺ มยา เกวลํ ตสฺย วสนํ สฺปฺฤษฺฏฺวา สฺวาสฺถฺยํ ปฺราปฺสฺยเต, สา นารีติ มนสิ นิศฺจิตวตีฯ
For she continued to say within herself, If I may only touch His garment, I will be saved.
22 ตโต ยีศุรฺวทนํ ปราวรฺตฺตฺย ตำ ชคาท, เห กเนฺย, ตฺวํ สุสฺถิรา ภว, ตว วิศฺวาสสฺตฺวำ สฺวสฺถามการฺษีตฺฯ เอตทฺวาเกฺย คทิเตอว สา โยษิตฺ สฺวสฺถาภูตฺฯ
And the woman was saved from that hour. And Jesus turning and seeing her said, Be of good cheer, daughter; thy faith hath saved thee.
23 อปรํ ยีศุสฺตสฺยาธฺยกฺษสฺย เคหํ คตฺวา วาทกปฺรภฺฤตีนฺ พหูนฺ โลกานฺ ศพฺทายมานานฺ วิโลกฺย ตานฺ อวทตฺ,
And Jesus having come into the house of the ruler, and seeing the flute-players, and the weeping crowd,
24 ปนฺถานํ ตฺยช, กเนฺยยํ นามฺริยต นิทฺริตาเสฺต; กถาเมตำ ศฺรุตฺวา เต ตมุปชหสุ: ฯ
says to them; Retire: for the damsel is not dead, but sleepeth. And they hooted at Him.
25 กินฺตุ สรฺเวฺวษุ พหิษฺกฺฤเตษุ โส'ภฺยนฺตรํ คตฺวา กนฺยายา: กรํ ธฺฤตวานฺ, เตน โสทติษฺฐตฺ;
And when the crowd was put out, coming to her, He took her by the hand, and the damsel arose.
26 ตตสฺตตฺกรฺมฺมโณ ยศ: กฺฤตฺสฺนํ ตํ เทศํ วฺยาปฺตวตฺฯ
And this news went out into that whole country.
27 ตต: ปรํ ยีศุสฺตสฺมาตฺ สฺถานาทฺ ยาตฺรำ จการ; ตทา เห ทายูท: สนฺตาน, อสฺมานฺ ทยสฺว, อิติ วทนฺเตา เทฺวา ชนาวนฺเธา โปฺรไจราหูยนฺเตา ตตฺปศฺจาทฺ ววฺรชตุ: ฯ
And two blind men followed Him, going thence, crying out, and saying,
28 ตโต ยีเศา เคหมธฺยํ ปฺรวิษฺฏํ ตาวปิ ตสฺย สมีปมฺ อุปสฺถิตวนฺเตา, ตทานีํ ส เตา ปฺฤษฺฏวานฺ กรฺมฺไมตตฺ กรฺตฺตุํ มม สามรฺถฺยมฺ อาเสฺต, ยุวำ กิมิติ ปฺรตีถ: ? ตทา เตา ปฺรตฺยูจตุ: , สตฺยํ ปฺรโภฯ
Have mercy on us, thou Son of David. And the blind men came to Him, having come into the house: and Jesus says to them, Do you believe that I am able to do this? They say to Him, Yea, Lord.
29 ตทานีํ ส ตโย โรฺลจนานิ สฺปฺฤศนฺ พภาเษ, ยุวโย: ปฺรตีตฺยนุสาราทฺ ยุวโย รฺมงฺคลํ ภูยาตฺฯ เตน ตตฺกฺษณาตฺ ตโย เรฺนตฺราณิ ปฺรสนฺนานฺยภวนฺ,
Then He touched their eyes, saying, Be it unto you according to your faith.
30 ปศฺจาทฺ ยีศุเสฺตา ทฺฤฒมาชฺญาปฺย ชคาท, อวธตฺตมฺ เอตำ กถำ โกปิ มนุโช ม ชานียาตฺฯ
And their eyes were opened. And Jesus charged them, saying, See that no one know it.
31 กินฺตุ เตา ปฺรสฺถาย ตสฺมินฺ กฺฤตฺเสฺน เทเศ ตสฺย กีรฺตฺตึ ปฺรกาศยามาสตุ: ฯ
But they having gone out, spread abroad His fame in all that country.
32 อปรํ เตา พหิรฺยาต เอตสฺมินฺนนฺตเร มนุชา เอกํ ภูตคฺรสฺตมูกํ ตสฺย สมีปมฺ อานีตวนฺต: ฯ
And they going out, behold, they brought to Him a dumb man, demonized.
33 เตน ภูเต ตฺยาชิเต ส มูก: กถำ กถยิตุํ ปฺรารภต, เตน ชนา วิสฺมยํ วิชฺญาย กถยามาสุ: , อิสฺราเยโล วํเศ กทาปิ เนทฺฤคทฺฤศฺยต;
And the demon having been cast out, the dumb spoke. And the multitudes were astonished, saying,
34 กินฺตุ ผิรูศิน: กถยาญฺจกฺรุ: ภูตาธิปตินา ส ภูตานฺ ตฺยาชยติฯ
Never did it so appear in Israel. And the Pharisees continued to say, He casts out the demons through the prince of the demons.
35 ตต: ปรํ ยีศุเสฺตษำ ภชนภวน อุปทิศนฺ ราชฺยสฺย สุสํวาทํ ปฺรจารยนฺ โลกานำ ยสฺย ย อามโย ยา จ ปีฑาสีตฺ, ตานฺ ศมยนฺ ศมยํศฺจ สรฺวฺวาณิ นคราณิ คฺรามำศฺจ พภฺรามฯ
And Jesus was going around all the cities and villages, teaching in their synagogues, and preaching the gospel of the kingdom, and healing every disease and ailment.
36 อนฺยญฺจ มนุชานฺ วฺยากุลานฺ อรกฺษกเมษานิว จ ตฺยกฺตานฺ นิรีกฺษฺย เตษุ การุณิก: สนฺ ศิษฺยานฺ อวทตฺ,
And seeing the multitudes, He was moved in compassion in their behalf, because they were fleeced and deserted, as sheep having no shepherd.
37 ศสฺยานิ ปฺรจุราณิ สนฺติ, กินฺตุ เฉตฺตาร: โสฺตกา: ฯ
Then He says to His disciples, The harvest truly is great and the laborers are few;
38 เกฺษตฺรํ ปฺรตฺยปรานฺ เฉทกานฺ ปฺรเหตุํ ศสฺยสฺวามินํ ปฺรารฺถยธฺวมฺฯ
therefore pray the Lord of the harvest that he may send forth laborers into His harvest.
