มถิ: 6
1 สาวธานา ภวต, มนุชานฺ ทรฺศยิตุํ เตษำ โคจเร ธรฺมฺมกรฺมฺม มา กุรุต, ตถา กฺฤเต ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถปิตุ: สกาศาตฺ กิญฺจน ผลํ น ปฺราปฺสฺยถฯ
Guardatevi dal praticare la vostra giustizia nel cospetto degli uomini per esser osservati da loro; altrimenti non ne avrete premio presso il Padre vostro che è nei cieli.
2 ตฺวํ ยทา ททาสิ ตทา กปฏิโน ชนา ยถา มนุเชภฺย: ปฺรศํสำ ปฺราปฺตุํ ภชนภวเน ราชมารฺเค จ ตูรีํ วาทยนฺติ, ตถา มา กุริ, อหํ ตุภฺยํ ยถารฺถํ กถยามิ, เต สฺวกายํ ผลมฺ อลภนฺตฯ
Quando dunque fai limosina, non far sonar la tromba dinanzi a te, come fanno gl’ipocriti nelle sinagoghe e nelle strade, per essere onorati dagli uomini. Io vi dico in verità che cotesto è il premio che ne hanno.
3 กินฺตุ ตฺวํ ยทา ททาสิ, ตทา นิชทกฺษิณกโร ยตฺ กโรติ, ตทฺ วามกรํ มา ชฺญาปยฯ
Ma quando tu fai limosina, non sappia la tua sinistra quel che fa la destra,
4 เตน ตว ทานํ คุปฺตํ ภวิษฺยติ ยสฺตุ ตว ปิตา คุปฺตทรฺศี, ส ปฺรกาศฺย ตุภฺยํ ผลํ ทาสฺยติฯ
affinché la tua limosina si faccia in segreto; e il Padre tuo che vede nel segreto, te ne darà la ricompensa.
5 อปรํ ยทา ปฺรารฺถยเส, ตทา กปฏินอิว มา กุรุ, ยสฺมาตฺ เต ภชนภวเน ราชมารฺคสฺย โกเณ ติษฺฐนฺโต โลกานฺ ทรฺศยนฺต: ปฺรารฺถยิตุํ ปฺรียนฺเต; อหํ ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วทามิ, เต สฺวกียผลํ ปฺราปฺนุวนฺฯ
E quando pregate, non siate come gl’ipocriti; poiché essi amano di fare orazione stando in piè nelle sinagoghe e ai canti delle piazze per esser veduti dagli uomini. Io vi dico in verità che cotesto è il premio che ne hanno.
6 ตสฺมาตฺ ปฺรารฺถนากาเล อนฺตราคารํ ปฺรวิศฺย ทฺวารํ รุทฺวฺวา คุปฺตํ ปศฺยตสฺตว ปิตุ: สมีเป ปฺรารฺถยสฺว; เตน ตว ย: ปิตา คุปฺตทรฺศี, ส ปฺรกาศฺย ตุภฺยํ ผลํ ทาสฺยติ
Ma tu, quando preghi, entra nella tua cameretta, e serratone l’uscio fa’ orazione al Padre tuo che è nel segreto; e il Padre tuo che vede nel segreto, te ne darà la ricompensa.
7 อปรํ ปฺรารฺถนากาเล เทวปูชกาอิว มุธา ปุนรุกฺตึ มา กุรุ, ยสฺมาตฺ เต โพธนฺเต, พหุวารํ กถายำ กถิตายำ เตษำ ปฺรารฺถนา คฺราหิษฺยเตฯ
E nel pregare non usate soverchie dicerie come fanno i pagani, i quali pensano d’essere esauditi per la moltitudine delle loro parole.
8 ยูยํ เตษามิว มา กุรุต, ยสฺมาตฺ ยุษฺมากํ ยทฺ ยตฺ ปฺรโยชนํ ยาจนาต: ปฺราเคว ยุษฺมากํ ปิตา ตตฺ ชานาติฯ
Non li rassomigliate dunque, poiché il Padre vostro sa le cose di cui avete bisogno, prima che gliele chiediate.
9 อเตอว ยูยม อีทฺฤกฺ ปฺรารฺถยธฺวํ, เห อสฺมากํ สฺวรฺคสฺถปิต: , ตว นาม ปูชฺยํ ภวตุฯ
Voi dunque pregate così: Padre nostro che sei nei cieli, sia santificato il tuo nome;
10 ตว ราชตฺวํ ภวตุ; ตเวจฺฉา สฺวรฺเค ยถา ตไถว เมทินฺยามปิ สผลา ภวตุฯ
venga il tuo regno; sia fatta la tua volontà anche in terra com’è fatta nel cielo.
11 อสฺมากํ ปฺรโยชนียมฺ อาหารมฺ อทฺย เทหิฯ
Dacci oggi il nostro pane cotidiano;
12 วยํ ยถา นิชาปราธิน: กฺษมามเห, ตไถวาสฺมากมฺ อปราธานฺ กฺษมสฺวฯ
e rimettici i nostri debiti come anche noi li abbiamo rimessi ai nostri debitori;
13 อสฺมานฺ ปรีกฺษำ มานย, กินฺตุ ปาปาตฺมโน รกฺษ; ราชตฺวํ เคารวํ ปรากฺรม: เอเต สรฺเวฺว สรฺวฺวทา ตว; ตถาสฺตุฯ
e non ci esporre alla tentazione, ma liberaci dal maligno.
14 ยทิ ยูยมฺ อเนฺยษามฺ อปราธานฺ กฺษมเธฺว ตรฺหิ ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถปิตาปิ ยุษฺมานฺ กฺษมิษฺยเต;
Poiché se voi perdonate agli uomini i loro falli, il Padre vostro celeste perdonerà anche a voi;
15 กินฺตุ ยทิ ยูยมฺ อเนฺยษามฺ อปราธานฺ น กฺษมเธฺว, ตรฺหิ ยุษฺมากํ ชนโกปิ ยุษฺมากมฺ อปราธานฺ น กฺษมิษฺยเตฯ
ma se voi non perdonate agli uomini, neppure il Padre vostro perdonerà i vostri falli.
16 อปรมฺ อุปวาสกาเล กปฏิโน ชนา มานุษานฺ อุปวาสํ ชฺญาปยิตุํ เสฺวษำ วทนานิ มฺลานานิ กุรฺวฺวนฺติ, ยูยํ ตอิว วิษณวทนา มา ภวต; อหํ ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วทามิ เต สฺวกียผลมฺ อลภนฺตฯ
E quando digiunate, non siate mesti d’aspetto come gl’ipocriti; poiché essi si sfigurano la faccia per far vedere agli uomini che digiunano. Io vi dico in verità che cotesto è il premio che ne hanno.
17 ยทา ตฺวมฺ อุปวสสิ, ตทา ยถา โลไกสฺตฺวํ อุปวาสีว น ทฺฤศฺยเส, กินฺตุ ตว โย'โคจร: ปิตา เตไนว ทฺฤศฺยเส, ตตฺกฺฤเต นิชศิรสิ ไตลํ มรฺทฺทย วทนญฺจ ปฺรกฺษาลย;
Ma tu, quando digiuni, ungiti il capo e làvati la faccia,
18 เตน ตว ย: ปิตา คุปฺตทรฺศี ส ปฺรกาศฺย ตุภฺยํ ผลํ ทาสฺยติฯ
affinché non apparisca agli uomini che tu digiuni, ma al Padre tuo che è nel segreto; e il Padre tuo, che vede nel segreto, te ne darà la ricompensa.
19 อปรํ ยตฺร สฺถาเน กีฏา: กลงฺกาศฺจ กฺษยํ นยนฺติ, เจาราศฺจ สนฺธึ กรฺตฺตยิตฺวา โจรยิตุํ ศกฺนุวนฺติ, ตาทฺฤศฺยำ เมทินฺยำ สฺวารฺถํ ธนํ มา สํจินุตฯ
Non vi fate tesori sulla terra, ove la tignola e la ruggine consumano, e dove i ladri sconficcano e rubano;
20 กินฺตุ ยตฺร สฺถาเน กีฏา: กลงฺกาศฺจ กฺษยํ น นยนฺติ, เจาราศฺจ สนฺธึ กรฺตฺตยิตฺวา โจรยิตุํ น ศกฺนุวนฺติ, ตาทฺฤเศ สฺวรฺเค ธนํ สญฺจินุตฯ
ma fatevi tesori in cielo, ove né tignola né ruggine consumano, e dove i ladri non sconficcano né rubano.
21 ยสฺมาตฺ ยตฺร สฺถาเน ยุษฺมำก ธนํ ตไตฺรว ขาเน ยุษฺมากํ มนำสิฯ
Perché dov’è il tuo tesoro, quivi sarà anche il tuo cuore.
22 โลจนํ เทหสฺย ปฺรทีปกํ, ตสฺมาตฺ ยทิ ตว โลจนํ ปฺรสนฺนํ ภวติ, ตรฺหิ ตว กฺฤตฺสฺนํ วปุ รฺทีปฺติยุกฺตํ ภวิษฺยติฯ
La lampada del corpo è l’occhio. Se dunque l’occhio tuo è sano, tutto il tuo corpo sarà illuminato;
23 กินฺตุ โลจเน'ปฺรสนฺเน ตว กฺฤตฺสฺนํ วปุ: ตมิสฺรยุกฺตํ ภวิษฺยติฯ อเตอว ยา ทีปฺติสฺตฺวยิ วิทฺยเต, สา ยทิ ตมิสฺรยุกฺตา ภวติ, ตรฺหิ ตตฺ ตมิสฺรํ กิยนฺ มหตฺฯ
ma se l’occhio tuo è viziato, tutto il tuo corpo sarà nelle tenebre. Se dunque la luce che è in te è tenebre, esse tenebre quanto grandi saranno!
24 โกปิ มนุโช เทฺวา ปฺรภู เสวิตุํ น ศกฺโนติ, ยสฺมาทฺ เอกํ สํมนฺย ตทนฺยํ น สมฺมนฺยเต, ยทฺวา เอกตฺร มโน นิธาย ตทนฺยมฺ อวมนฺยเต; ตถา ยูยมปีศฺวรํ ลกฺษฺมีญฺเจตฺยุเภ เสวิตุํ น ศกฺนุถฯ
Niuno può servire a due padroni; perché o odierà l’uno ed amerà l’altro, o si atterrà all’uno e sprezzerà l’altro. Voi non potete servire a Dio ed a Mammona.
25 อปรมฺ อหํ ยุษฺมภฺยํ ตถฺยํ กถยามิ, กึ ภกฺษิษฺยาม: ? กึ ปาสฺยาม: ? อิติ ปฺราณธารณาย มา จินฺตยต; กึ ปริธาสฺยาม: ? อิติ กายรกฺษณาย น จินฺตยต; ภกฺษฺยาตฺ ปฺราณา วสนาญฺจ วปูํษิ กึ เศฺรษฺฐาณิ น หิ?
Perciò vi dico: Non siate con ansietà solleciti per la vita vostra di quel che mangerete o di quel che berrete; né per il vostro corpo di che vi vestirete. Non è la vita più del nutrimento, e il corpo più del vestito?
26 วิหายโส วิหงฺคมานฺ วิโลกยต; ไต โรฺนปฺยเต น กฺฤตฺยเต ภาณฺฑาคาเร น สญฺจียเต'ปิ; ตถาปิ ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถ: ปิตา เตภฺย อาหารํ วิตรติฯ
Guardate gli uccelli del cielo: non seminano, non mietono, non raccolgono in granai, e il Padre vostro celeste li nutrisce. Non siete voi assai più di loro?
27 ยูยํ เตภฺย: กึ เศฺรษฺฐา น ภวถ? ยุษฺมากํ กศฺจิตฺ มนุช: จินฺตยนฺ นิชายุษ: กฺษณมปิ วรฺทฺธยิตุํ ศกฺโนติ?
E chi di voi può con la sua sollecitudine aggiungere alla sua statura pure un cubito?
28 อปรํ วสนาย กุตศฺจินฺตยต? เกฺษโตฺรตฺปนฺนานิ ปุษฺปาณิ กถํ วรฺทฺธนฺเต ตทาโลจยตฯ ตานิ ตนฺตูนฺ โนตฺปาทยนฺติ กิมปิ การฺยฺยํ น กุรฺวฺวนฺติ;
E intorno al vestire, perché siete con ansietà solleciti? Considerate come crescono i gigli della campagna; essi non faticano e non filano;
29 ตถาปฺยหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, สุเลมานฺ ตาทฺฤคฺ ไอศฺวรฺยฺยวานปิ ตตฺปุษฺปมิว วิภูษิโต นาสีตฺฯ
eppure io vi dico che nemmeno Salomone, con tutta la sua gloria, fu vestito come uno di loro.
30 ตสฺมาตฺ กฺษทฺย วิทฺยมานํ ศฺจ: จุลฺลฺยำ นิกฺเษปฺสฺยเต ตาทฺฤศํ ยตฺ เกฺษตฺรสฺถิตํ กุสุมํ ตตฺ ยทีศฺจร อิตฺถํ พิภูษยติ, ตรฺหิ เห โสฺตกปฺรตฺยยิโน ยุษฺมานฺ กึ น ปริธาปยิษฺยติ?
Or se Iddio riveste in questa maniera l’erba de’ campi che oggi è e domani è gettata nel forno, non vestirà Egli molto più voi, o gente di poca fede?
31 ตสฺมาตฺ อสฺมาภิ: กิมตฺสฺยเต? กิญฺจ ปายิษฺยเต? กึ วา ปริธายิษฺยเต, อิติ น จินฺตยตฯ
Non siate dunque con ansietà solleciti, dicendo: Che mangeremo? che berremo? o di che ci vestiremo?
32 ยสฺมาตฺ เทวารฺจฺจกา อปีติ เจษฺฏนฺเต; เอเตษุ ทฺรเวฺยษุ ปฺรโยชนมสฺตีติ ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถ: ปิตา ชานาติฯ
Poiché sono i pagani che ricercano tutte queste cose; e il Padre vostro celeste sa che avete bisogno di tutte queste cose.
33 อเตอว ปฺรถมต อีศฺวรียราชฺยํ ธรฺมฺมญฺจ เจษฺฏธฺวํ, ตต เอตานิ วสฺตูนิ ยุษฺมภฺยํ ปฺรทายิษฺยนฺเตฯ
Ma cercate prima il regno e la giustizia di Dio, e tutte queste cose vi saranno sopraggiunte.
34 ศฺว: กฺฤเต มา จินฺตยต, ศฺเวอว สฺวยํ สฺวมุทฺทิศฺย จินฺตยิษฺยติ; อทฺยตนี ยา จินฺตา สาทฺยกฺฤเต ปฺรจุรตราฯ
Non siate dunque con ansietà solleciti del domani; perché il domani sarà sollecito di se stesso. Basta a ciascun giorno il suo affanno.
