มถิ: 24
1 อนนฺตรํ ยีศุ รฺยทา มนฺทิราทฺ พหิ รฺคจฺฉติ, ตทานีํ ศิษฺยาสฺตํ มนฺทิรนิรฺมฺมาณํ ทรฺศยิตุมาคตา: ฯ
Et egressus Iesus de templo, ibat. Et accesserunt discipuli eius, ut ostenderent ei ædificationes templi.
2 ตโต ยีศุสฺตานุวาจ, ยูยํ กิเมตานิ น ปศฺยถ? ยุษฺมานหํ สตฺยํ วทามิ, เอตนฺนิจยนสฺย ปาษาไณกมปฺยนฺยปาษาเณปริ น สฺถาสฺยติ สรฺวฺวาณิ ภูมิสาตฺ การิษฺยนฺเตฯ
Ipse autem respondens dixit illis: Videtis hæc omnia? Amen dico vobis, non relinquetur hic lapis super lapidem, qui non destruatur.
3 อนนฺตรํ ตสฺมินฺ ไชตุนปรฺวฺวโตปริ สมุปวิษฺเฏ ศิษฺยาสฺตสฺย สมีปมาคตฺย คุปฺตํ ปปฺรจฺฉุ: , เอตา ฆฏนา: กทา ภวิษฺยนฺติ? ภวต อาคมนสฺย ยุคานฺตสฺย จ กึ ลกฺษฺม? ตทสฺมานฺ วทตุฯ (aiōn g165)
Sedente autem eo super Montem Oliveti, accesserunt ad eum discipuli secreto, dicentes: Dic nobis, quando hæc erunt? et quod signum adventus tui, et consummationis sæculi? (aiōn g165)
4 ตทานีํ ยีศุสฺตานโวจตฺ, อวธทฺวฺวํ, โกปิ ยุษฺมานฺ น ภฺรมเยตฺฯ
Et respondens Iesus, dixit eis: Videte ne quis vos seducat.
5 พหโว มม นาม คฺฤหฺลนฺต อาคมิษฺยนฺติ, ขฺรีษฺโฏ'หเมเวติ วาจํ วทนฺโต พหูนฺ ภฺรมยิษฺยนฺติฯ
Multi enim venient in nomine meo, dicentes: Ego sum Christus: et multos seducent.
6 ยูยญฺจ สํคฺรามสฺย รณสฺย จาฑมฺพรํ โศฺรษฺยถ, อวธทฺวฺวํ เตน จญฺจลา มา ภวต, เอตานฺยวศฺยํ ฆฏิษฺยนฺเต, กินฺตุ ตทา ยุคานฺโต นหิฯ
Audituri enim estis prælia, et opiniones præliorum. Videte ne turbemini. Oportet enim hæc fieri, sed nondum est finis.
7 อปรํ เทศสฺย วิปกฺโษ เทโศ ราชฺยสฺย วิปกฺโษ ราชฺยํ ภวิษฺยติ, สฺถาเน สฺถาเน จ ทุรฺภิกฺษํ มหามารี ภูกมฺปศฺจ ภวิษฺยนฺติ,
Consurget enim gens in gentem, et regnum in regnum, et erunt pestilentiæ, et fames, et terræmotus per loca.
8 เอตานิ ทุ: โขปกฺรมา: ฯ
Hæc autem omnia initia sunt dolorum.
9 ตทานีํ โลกา ทุ: ขํ โภชยิตุํ ยุษฺมานฺ ปรกเรษุ สมรฺปยิษฺยนฺติ หนิษฺยนฺติ จ, ตถา มม นามการณาทฺ ยูยํ สรฺวฺวเทศียมนุชานำ สมีเป ฆฺฤณารฺหา ภวิษฺยถฯ
Tunc tradent vos in tribulationem, et occident vos: et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum.
10 พหุษุ วิฆฺนํ ปฺราปฺตวตฺสุ ปรสฺปรมฺ ฤตียำ กฺฤตวตฺสุ จ เอโก'ปรํ ปรกเรษุ สมรฺปยิษฺยติฯ
Et tunc scandalizabuntur multi, et invicem tradent, et odio habebunt invicem.
11 ตถา พหโว มฺฤษาภวิษฺยทฺวาทิน อุปสฺถาย พหูนฺ ภฺรมยิษฺยนฺติฯ
Et multi pseudoprophetæ surgent, et seducent multos.
12 ทุษฺกรฺมฺมณำ พาหุลฺยาญฺจ พหูนำ เปฺรม ศีตลํ ภวิษฺยติฯ
Et quoniam abundavit iniquitas, refrigescet caritas multorum.
13 กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ เศษํ ยาวทฺ ไธรฺยฺยมาศฺรยเต, เสอว ปริตฺรายิษฺยเตฯ
Qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit.
14 อปรํ สรฺวฺวเทศียโลกานฺ ปฺรติมากฺษี ภวิตุํ ราชสฺย ศุภสมาจาร: สรฺวฺวชคติ ปฺรจาริษฺยเต, เอตาทฺฤศิ สติ ยุคานฺต อุปสฺถาสฺยติฯ
Et prædicabitur hoc Evangelium regni in universo orbe, in testimonium omnibus gentibus: et tunc veniet consummatio.
15 อโต ยตฺ สรฺวฺวนาศกฺฤทฺฆฺฤณารฺหํ วสฺตุ ทานิเยลฺภวิษฺยทฺวทินา โปฺรกฺตํ ตทฺ ยทา ปุณฺยสฺถาเน สฺถาปิตํ ทฺรกฺษฺยถ, (ย: ปฐติ, ส พุธฺยตำ)
Cum ergo videritis abominationem desolationis, quæ dicta est a Daniele propheta, stantem in loco sancto, qui legit, intelligat:
16 ตทานีํ เย ยิหูทียเทเศ ติษฺฐนฺติ, เต ปรฺวฺวเตษุ ปลายนฺตำฯ
tunc qui in Iudæa sunt, fugiant ad montes:
17 ย: กศฺจิทฺ คฺฤหปฺฤษฺเฐ ติษฺฐติ, ส คฺฤหาตฺ กิมปิ วสฺตฺวาเนตุมฺ อเธ นาวโรเหตฺฯ
et qui in tecto, non descendat tollere aliquid de domo sua:
18 ยศฺจ เกฺษเตฺร ติษฺฐติ, โสปิ วสฺตฺรมาเนตุํ ปราวฺฤตฺย น ยายาตฺฯ
et qui in agro, non revertatur tollere tunicam suam.
19 ตทานีํ ครฺภิณีสฺตนฺยปายยิตฺรีณำ ทุรฺคติ รฺภวิษฺยติฯ
Væ autem prægnantibus, et nutrientibus in illis diebus.
20 อโต ยษฺมากํ ปลายนํ ศีตกาเล วิศฺรามวาเร วา ยนฺน ภเวตฺ, ตทรฺถํ ปฺรารฺถยธฺวมฺฯ
Orate autem ut non fiat fuga vestra in hieme, vel sabbato.
21 อา ชคทารมฺภาทฺ เอตตฺกาลปรฺยฺยนนฺตํ ยาทฺฤศ: กทาปิ นาภวตฺ น จ ภวิษฺยติ ตาทฺฤโศ มหาเกฺลศสฺตทานีมฺ อุปสฺถาสฺยติฯ
Erit enim tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo, neque fiet.
22 ตสฺย เกฺลศสฺย สมโย ยทิ หฺโสฺว น กฺริเยต, ตรฺหิ กสฺยาปิ ปฺราณิโน รกฺษณํ ภวิตุํ น ศกฺนุยาตฺ, กินฺตุ มโนนีตมนุชานำ กฺฤเต ส กาโล หฺสฺวีกริษฺยเตฯ
Et nisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro: sed propter electos breviabuntur dies illi.
23 อปรญฺจ ปศฺยต, ขฺรีษฺโฏ'ตฺร วิทฺยเต, วา ตตฺร วิทฺยเต, ตทานีํ ยที กศฺจิทฺ ยุษฺมาน อิติ วากฺยํ วทติ, ตถาปิ ตตฺ น ปฺรตีตฺฯ
Tunc si quis vobis dixerit: Ecce hic est Christus, aut illic: nolite credere.
24 ยโต ภากฺตขฺรีษฺฏา ภากฺตภวิษฺยทฺวาทินศฺจ อุปสฺถาย ยานิ มหนฺติ ลกฺษฺมาณิ จิตฺรกรฺมฺมาณิ จ ปฺรกาศยิษฺยนฺติ, ไต รฺยทิ สมฺภเวตฺ ตรฺหิ มโนนีตมานวา อปิ ภฺรามิษฺยนฺเตฯ
Surgent enim pseudochristi, et pseudoprophetæ: et dabunt signa magna, et prodigia, ita ut in errorem inducantur (si fieri potest) etiam electi.
25 ปศฺยต, ฆฏนาต: ปูรฺวฺวํ ยุษฺมานฺ วารฺตฺตามฺ อวาทิษมฺฯ
Ecce prædixi vobis.
26 อต: ปศฺยต, ส ปฺรานฺตเร วิทฺยต อิติ วาเกฺย เกนจิตฺ กถิเตปิ พหิ รฺมา คจฺฉต, วา ปศฺยต, โสนฺต: ปุเร วิทฺยเต, เอตทฺวากฺย อุกฺเตปิ มา ปฺรตีตฯ
Si ergo dixerint vobis, Ecce in deserto est, nolite exire: Ecce in penetralibus, nolite credere.
27 ยโต ยถา วิทฺยุตฺ ปูรฺวฺวทิโศ นิรฺคตฺย ปศฺจิมทิศํ ยาวตฺ ปฺรกาศเต, ตถา มานุษปุตฺรสฺยาปฺยาคมนํ ภวิษฺยติฯ
Sicut enim fulgur exit ab Oriente, et paret usque in Occidentem: ita erit et adventus Filii hominis.
28 ยตฺร ศวสฺติษฺฐติ, ตเตฺรว คฺฤธฺรา มิลนฺติฯ
Ubicumque fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilæ.
29 อปรํ ตสฺย เกฺลศสมยสฺยาวฺยวหิตปรตฺร สูรฺยฺยสฺย เตโช โลปฺสฺยเต, จนฺทฺรมา โชฺยสฺนำ น กริษฺยติ, นภโส นกฺษตฺราณิ ปติษฺยนฺติ, คคณียา คฺรหาศฺจ วิจลิษฺยนฺติฯ
Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellæ cadent de cælo, et virtutes cælorum commovebuntur:
30 ตทานีมฺ อากาศมเธฺย มนุชสุตสฺย ลกฺษฺม ทรฺศิษฺยเต, ตโต นิชปรากฺรเมณ มหาเตชสา จ เมฆารูฒํ มนุชสุตํ นภสาคจฺฉนฺตํ วิโลกฺย ปฺฤถิวฺยา: สรฺวฺววํศียา วิลปิษฺยนฺติฯ
et tunc parebit signum Filii hominis in cælo: et tunc plangent omnes tribus terræ: et videbunt Filium hominis venientem in nubibus cæli cum virtute multa, et maiestate.
31 ตทานีํ ส มหาศพฺทายมานตูรฺยฺยา วาทกานฺ นิชทูตานฺ ปฺรเหษฺยติ, เต โวฺยมฺน เอกสีมาโต'ปรสีมำ ยาวตฺ จตุรฺทิศสฺตสฺย มโนนีตชนานฺ อานีย เมลยิษฺยนฺติฯ
Et mittet Angelos suos cum tuba, et voce magna: et congregabunt electos eius a quattuor ventis, a summis cælorum usque ad terminos eorum.
32 อุฑุมฺพรปาทปสฺย ทฺฤษฺฏานฺตํ ศิกฺษธฺวํ; ยทา ตสฺย นวีนา: ศาขา ชายนฺเต, ปลฺลวาทิศฺจ นิรฺคจฺฉติ, ตทา นิทาฆกาล: สวิโธ ภวตีติ ยูยํ ชานีถ;
Ab arbore autem fici discite parabolam: cum iam ramus eius tener fuerit, et folia nata, scitis quia prope est æstas:
33 ตทฺวทฺ เอตา ฆฏนา ทฺฤษฺฏฺวา ส สมโย ทฺวาร อุปาสฺถาทฺ อิติ ชานีตฯ
ita et vos cum videritis hæc omnia, scitote quia prope est in ianuis.
34 ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วทามิ, อิทานีนฺตนชนานำ คมนาตฺ ปูรฺวฺวเมว ตานิ สรฺวฺวาณิ ฆฏิษฺยนฺเตฯ
Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia hæc fiant.
35 นโภเมทิโนฺย รฺลุปฺตโยรปิ มม วากฺ กทาปิ น โลปฺสฺยเตฯ
Cælum, et terra transibunt, verba autem mea non præteribunt.
36 อปรํ มม ตาตํ วินา มานุษ: สฺวรฺคโสฺถ ทูโต วา โกปิ ตทฺทินํ ตทฺทณฺฑญฺจ น ชฺญาปยติฯ
De die autem illa, et hora nemo scit, neque Angeli cælorum, nisi solus Pater.
37 อปรํ โนเห วิทฺยมาเน ยาทฺฤศมภวตฺ ตาทฺฤศํ มนุชสุตสฺยาคมนกาเลปิ ภวิษฺยติฯ
Sicut autem in diebus Noe, ita erit et adventus Filii hominis.
38 ผลโต ชลาปฺลาวนาตฺ ปูรฺวฺวํ ยทฺทินํ ยาวตฺ โนห: โปตํ นาโรหตฺ, ตาวตฺกาลํ ยถา มนุษฺยา โภชเน ปาเน วิวหเน วิวาหเน จ ปฺรวฺฤตฺตา อาสนฺ;
Sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes, nubentes et nuptum tradentes, usque ad eum diem, quo intravit Noe in arcam,
39 อปรมฺ อาปฺลาวิโตยมาคตฺย ยาวตฺ สกลมนุชานฺ ปฺลาวยิตฺวา นานยตฺ, ตาวตฺ เต ยถา น วิทามาสุ: , ตถา มนุชสุตาคมเนปิ ภวิษฺยติฯ
et non cognoverunt donec venit diluvium, et tulit omnes: ita erit et adventus Filii hominis.
40 ตทา เกฺษตฺรสฺถิตโยรฺทฺวโยเรโก ธาริษฺยเต, อปรสฺตฺยาชิษฺยเตฯ
Tunc duo erunt in agro: unus assumetur, et unus relinquetur.
41 ตถา เปษณฺยา ปึษโตฺยรุภโย โรฺยษิโตเรกา ธาริษฺยเต'ปรา ตฺยาชิษฺยเตฯ
Duæ molentes in mola: una assumetur, et una relinquetur.
42 ยุษฺมากํ ปฺรภุ: กสฺมินฺ ทณฺฑ อาคมิษฺยติ, ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺนาวคมฺยเต, ตสฺมาตฺ ชาคฺรต: สนฺตสฺติษฺฐตฯ
Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit.
43 กุตฺร ยาเม เสฺตน อาคมิษฺยตีติ เจทฺ คฺฤหโสฺถ ชฺญาตุมฺ อศกฺษฺยตฺ, ตรฺหิ ชาคริตฺวา ตํ สนฺธึ กรฺตฺติตุมฺ อวารยิษฺยตฺ ตทฺ ชานีตฯ
Illud autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias qua hora fur venturus esset, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.
44 ยุษฺมาภิรวธียตำ, ยโต ยุษฺมาภิ รฺยตฺร น พุธฺยเต, ตไตฺรว ทณฺเฑ มนุชสุต อายาสฺยติฯ
Ideo et vos estote parati: quia qua nescitis hora Filius hominis venturus est.
45 ปฺรภุ รฺนิชปริวารานฺ ยถากาลํ โภชยิตุํ ยํ ทาสมฺ อธฺยกฺษีกฺฤตฺย สฺถาปยติ, ตาทฺฤโศ วิศฺวาโสฺย ธีมานฺ ทาส: ก:?
Quis, putas, est fidelis servus, et prudens, quem constituit dominus suus super familiam suam, ut det illis cibum in tempore?
46 ปฺรภุราคตฺย ยํ ทาสํ ตถาจรนฺตํ วีกฺษเต, เสอว ธนฺย: ฯ
Beatus ille servus, quem cum venerit dominus eius, invenerit sic facientem.
47 ยุษฺมานหํ สตฺยํ วทามิ, ส ตํ นิชสรฺวฺวสฺวสฺยาธิปํ กริษฺยติฯ
Amen dico vobis, quoniam super omnia bona sua constituet eum.
48 กินฺตุ ปฺรภุราคนฺตุํ วิลมฺพต อิติ มนสิ จินฺตยิตฺวา โย ทุษฺโฏ ทาโส
Si autem dixerit malus servus ille in corde suo: Moram fecit dominus meus venire:
49 'ปรทาสานฺ ปฺรหรฺตฺตุํ มตฺตานำ สงฺเค โภกฺตุํ ปาตุญฺจ ปฺรวรฺตฺตเต,
et cœperit percutere conservos suos, manducet autem, et bibat cum ebriosis:
50 ส ทาโส ยทา นาเปกฺษเต, ยญฺจ ทณฺฑํ น ชานาติ, ตตฺกาเลอว ตตฺปฺรภุรุปสฺถาสฺยติฯ
veniet dominus servi illius in die, qua non sperat, et hora, qua ignorat:
51 ตทา ตํ ทณฺฑยิตฺวา ยตฺร สฺถาเน โรทนํ ทนฺตฆรฺษณญฺจาสาเต, ตตฺร กปฏิภิ: สากํ ตทฺทศำ นิรูปยิษฺยติฯ
et dividet eum, partemque eius ponet cum hypocritis. Illic erit fletus, et stridor dentium.
The World is Destroyed by Water
