มถิ: 23
1 อนนฺตรํ ยีศุ รฺชนนิวหํ ศิษฺยำศฺจาวทตฺ,
Entonces Jesús habló a las multitudes y a sus discípulos,
2 อธฺยาปกา: ผิรูศินศฺจ มูสาสเน อุปวิศนฺติ,
diciendo: “Los escribas y los fariseos se sientan en la cátedra de Moisés.
3 อตเสฺต ยุษฺมานฺ ยทฺยตฺ มนฺตุมฺ อาชฺญาปยนฺติ, ตตฺ มนฺยธฺวํ ปาลยธฺวญฺจ, กินฺตุ เตษำ กรฺมฺมานุรูปํ กรฺมฺม น กุรุธฺวํ; ยตเสฺตษำ วากฺยมาตฺรํ สารํ การฺเยฺย กิมปิ นาสฺติฯ
Por tanto, todo lo que os digan que observéis, observadlo y hacedlo, pero no hagáis sus obras; porque ellos dicen y no hacen.
4 เต ทุรฺวฺวหานฺ คุรุตรานฺ ภารานฺ พทฺวฺวา มนุษฺยาณำ สฺกนฺเธปริ สมรฺปยนฺติ, กินฺตุ สฺวยมงฺคุไลฺยกยาปิ น จาลยนฺติฯ
Porque atan cargas pesadas y difíciles de llevar, y las ponen sobre los hombros de los hombres; pero ellos mismos no mueven un dedo para ayudarlos.
5 เกวลํ โลกทรฺศนาย สรฺวฺวกรฺมฺมาณิ กุรฺวฺวนฺติ; ผลต: ปฏฺฏพนฺธานฺ ปฺรสารฺยฺย ธารยนฺติ, สฺววสฺเตฺรษุ จ ทีรฺฆคฺรนฺถีนฺ ธารยนฺติ;
Pero hacen todas sus obras para ser vistos por los hombres. Ensanchan sus filacterias y agrandan los flecos de sus vestidos,
6 โภชนภวน อุจฺจสฺถานํ, ภชนภวเน ปฺรธานมาสนํ,
y aman el lugar de honor en las fiestas, los mejores asientos en las sinagogas,
7 หฏฺเฐ นมสฺการํ คุรุริติ สมฺโพธนญฺไจตานิ สรฺวฺวาณิ วาญฺฉนฺติฯ
las salutaciones en las plazas, y que los hombres los llamen “Rabí, Rabí”.
8 กินฺตุ ยูยํ คุรว อิติ สมฺโพธนียา มา ภวต, ยโต ยุษฺมากมฺ เอก: ขฺรีษฺเฏอว คุรุ
Pero a vosotros no se os debe llamar “Rabí”, porque uno es vuestro maestro, el Cristo, y todos vosotros sois hermanos.
9 รฺยูยํ สรฺเวฺว มิโถ ภฺราตรศฺจฯ ปุน: ปฺฤถิวฺยำ กมปิ ปิเตติ มา สมฺพุธฺยธฺวํ, ยโต ยุษฺมากเมก: สฺวรฺคสฺเถอว ปิตาฯ
No llaméis padre a nadie en la tierra, porque uno es vuestro Padre, el que está en el cielo.
10 ยูยํ นายเกติ สมฺภาษิตา มา ภวต, ยโต ยุษฺมากเมก: ขฺรีษฺเฏอว นายก: ฯ
Ni os llaméis maestros, porque uno es vuestro maestro, el Cristo.
11 อปรํ ยุษฺมากํ มเธฺย ย: ปุมานฺ เศฺรษฺฐ: ส ยุษฺมานฺ เสวิษฺยเตฯ
Pero el que es más grande entre vosotros será vuestro servidor.
12 ยโต ย: สฺวมุนฺนมติ, ส นต: กริษฺยเต; กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ สฺวมวนตํ กโรติ, ส อุนฺนต: กริษฺยเตฯ
El que se enaltece será humillado, y el que se humilla será enaltecido.
13 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ มนุชานำ สมกฺษํ สฺวรฺคทฺวารํ รุนฺธ, ยูยํ สฺวยํ เตน น ปฺรวิศถ, ปฺรวิวิกฺษูนปิ วารยถฯ วต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ ยูยํ ฉลาทฺ ทีรฺฆํ ปฺรารฺถฺย วิธวานำ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสถ, ยุษฺมากํ โฆรตรทณฺโฑ ภวิษฺยติฯ
“¡Ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! Porque devoráis las casas de las viudas, y como pretexto hacéis largas oraciones. Por eso recibiréis mayor condena.
14 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยเมกํ สฺวธรฺมฺมาวลมฺพินํ กรฺตฺตุํ สาครํ ภูมณฺฑลญฺจ ปฺรทกฺษิณีกุรุถ,
“Pero ¡ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! porque cerráis el Reino de los Cielos a los hombres; porque no entráis vosotros mismos, ni dejáis entrar a los que están entrando.
¡Ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! Porque recorréis mar y tierra para hacer un prosélito; y cuando lo es, lo hacéis dos veces más hijo de la Gehena que vosotros. (Geenna g1067)
16 วต อนฺธปถทรฺศกา: สรฺเวฺว, ยูยํ วทถ, มนฺทิรสฺย ศปถกรณาตฺ กิมปิ น เทยํ; กินฺตุ มนฺทิรสฺถสุวรฺณสฺย ศปถกรณาทฺ เทยํฯ
“¡Ay de vosotros, guías ciegos, que decís: ‘Quien jura por el templo, no es nada; pero quien jura por el oro del templo, está obligado’!
17 เห มูฒา เห อนฺธา: สุวรฺณํ ตตฺสุวรฺณปาวกมนฺทิรมฺ เอตโยรุภโย รฺมเธฺย กึ เศฺรย: ?
¡Necios ciegos! Porque, ¿qué es más grande, el oro o el templo que santifica el oro?
18 อนฺยจฺจ วทถ, ยชฺญเวทฺยา: ศปถกรณาตฺ กิมปิ น เทยํ, กินฺตุ ตทุปริสฺถิตสฺย ไนเวทฺยสฺย ศปถกรณาทฺ เทยํฯ
Y el que jura por el altar, no es nada; pero el que jura por la ofrenda que está sobre él, está obligado.
19 เห มูฒา เห อนฺธา: , ไนเวทฺยํ ตนฺไนเวทฺยปาวกเวทิเรตโยรุภโย รฺมเธฺย กึ เศฺรย: ?
¡Ustedes tontos ciegos! Porque, ¿qué es más grande, el don o el altar que santifica el don?
20 อต: เกนจิทฺ ยชฺญเวทฺยา: ศปเถ กฺฤเต ตทุปริสฺถสฺย สรฺวฺวสฺย ศปถ: กฺริยเตฯ
El que jura por el altar, jura por él y por todo lo que hay en él.
21 เกนจิตฺ มนฺทิรสฺย ศปเถ กฺฤเต มนฺทิรตนฺนิวาสิโน: ศปถ: กฺริยเตฯ
El que jura por el templo, jura por él y por el que ha vivido en él.
22 เกนจิตฺ สฺวรฺคสฺย ศปเถ กฺฤเต อีศฺวรียสึหาสนตทุปรฺยฺยุปวิษฺฏโย: ศปถ: กฺริยเตฯ
El que jura por el cielo, jura por el trono de Dios y por el que está sentado en él.
23 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ โปทินายา: สิตจฺฉตฺรายา ชีรกสฺย จ ทศมำศานฺ ทตฺถ, กินฺตุ วฺยวสฺถายา คุรุตรานฺ นฺยายทยาวิศฺวาสานฺ ปริตฺยชถ; อิเม ยุษฺมาภิราจรณียา อมี จ น ลํฆนียา: ฯ
“¡Ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! Porque diezmáis la menta, el eneldo y el comino, y habéis dejado de hacer las cosas más importantes de la ley: la justicia, la misericordia y la fe. Pero deberíais haber hecho éstas, y no haber dejado de hacer las otras.
24 เห อนฺธปถทรฺศกา ยูยํ มศกานฺ อปสารยถ, กินฺตุ มหางฺคานฺ คฺรสถฯ
¡Guías ciegos, que coláis un mosquito y os tragáis un camello!
25 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ ปานปาตฺราณำ โภชนปาตฺราณาญฺจ พหิ: ปริษฺกุรุถ; กินฺตุ ตทภฺยนฺตรํ ทุราตฺมตยา กลุเษณ จ ปริปูรฺณมาเสฺตฯ
“¡Ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! Porque limpiáis el exterior de la copa y del plato, pero por dentro están llenos de extorsión e injusticia.
26 เห อนฺธา: ผิรูศิโลกา อาเทา ปานปาตฺราณำ โภชนปาตฺราณาญฺจาภฺยนฺตรํ ปริษฺกุรุต, เตน เตษำ พหิรปิ ปริษฺการิษฺยเตฯ
Fariseo ciego, limpia primero el interior de la copa y del plato, para que también se limpie su exterior.
27 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ ศุกฺลีกฺฤตศฺมศานสฺวรูปา ภวถ, ยถา ศฺมศานภวนสฺย พหิศฺจารุ, กินฺตฺวภฺยนฺตรํ มฺฤตโลกานำ กีกไศ: สรฺวฺวปฺรการมเลน จ ปริปูรฺณมฺ;
“¡Ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! Porque sois como sepulcros blanqueados, que por fuera parecen hermosos, pero por dentro están llenos de huesos de muertos y de toda inmundicia.
28 ตไถว ยูยมปิ โลกานำ สมกฺษํ พหิรฺธารฺมฺมิกา: กินฺตฺวนฺต: กรเณษุ เกวลกาปฏฺยาธรฺมฺมาภฺยำ ปริปูรฺณา: ฯ
Así también vosotros por fuera parecéis justos a los hombres, pero por dentro estáis llenos de hipocresía e iniquidad.
29 หา หา กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ ภวิษฺยทฺวาทินำ ศฺมศานเคหํ นิรฺมฺมาถ, สาธูนำ ศฺมศานนิเกตนํ โศภยถ
“¡Ay de vosotros, escribas y fariseos, hipócritas! Porque edificáis los sepulcros de los profetas y adornáis los sepulcros de los justos,
30 วทถ จ ยทิ วยํ เสฺวษำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ กาล อสฺถาสฺยาม, ตรฺหิ ภวิษฺยทฺวาทินำ โศณิตปาตเน เตษำ สหภาคิโน นาภวิษฺยามฯ
y decís: ‘Si hubiéramos vivido en los días de nuestros padres, no habríamos participado con ellos en la sangre de los profetas’.
31 อโต ยูยํ ภวิษฺยทฺวาทิฆาตกานำ สนฺตานา อิติ สฺวยเมว เสฺวษำ สากฺษฺยํ ทตฺถฯ
Por lo tanto, vosotros mismos atestiguáis que sois hijos de los que mataron a los profetas.
32 อโต ยูยํ นิชปูรฺวฺวปุรุษาณำ ปริมาณปาตฺรํ ปริปูรยตฯ
Llenad, pues, la medida de vuestros padres.
Vosotros, serpientes, descendientes de víboras, ¿cómo podréis escapar del juicio de la Gehena? (Geenna g1067)
34 ปศฺยต, ยุษฺมากมนฺติกมฺ อหํ ภวิษฺยทฺวาทิโน พุทฺธิมต อุปาธฺยายำศฺจ เปฺรษยิษฺยามิ, กินฺตุ เตษำ กติปยา ยุษฺมาภิ รฺฆานิษฺยนฺเต, กฺรุเศ จ ฆานิษฺยนฺเต, เกจิทฺ ภชนภวเน กษาภิราฆานิษฺยนฺเต, นคเร นคเร ตาฑิษฺยนฺเต จ;
Por tanto, he aquí que yo os envío profetas, sabios y escribas. A algunos de ellos los mataréis y crucificaréis, y a otros los azotaréis en vuestras sinagogas y los perseguiréis de ciudad en ciudad,
35 เตน สตฺปุรุษสฺย หาพิโล รกฺตปาตมารภฺย เพริขิย: ปุตฺรํ ยํ สิขริยํ ยูยํ มนฺทิรยชฺญเวโทฺย รฺมเธฺย หตวนฺต: , ตทียโศณิตปาตํ ยาวทฺ อสฺมินฺ เทเศ ยาวตำ สาธุปุรุษาณำ โศณิตปาโต 'ภวตฺ ตตฺ สรฺเวฺวษามาคสำ ทณฺฑา ยุษฺมาสุ วรฺตฺติษฺยนฺเตฯ
para que caiga sobre vosotros toda la sangre justa derramada en la tierra, desde la sangre del justo Abel hasta la sangre de Zacarías hijo de Baracía, a quien matasteis entre el santuario y el altar.
36 อหํ ยุษฺมานฺต ตถฺยํ วทามิ, วิทฺยมาเน'สฺมินฺ ปุรุเษ สรฺเวฺว วรฺตฺติษฺยนฺเตฯ
De cierto os digo que todas estas cosas vendrán sobre esta generación.
37 เห ยิรูศาลมฺ เห ยิรูศาลมฺ นคริ ตฺวํ ภวิษฺยทฺวาทิโน หตวตี, ตว สมีปํ เปฺรริตำศฺจ ปาษาไณราหตวตี, ยถา กุกฺกุฏี ศาวกานฺ ปกฺษาธ: สํคฺฤหฺลาติ, ตถา ตว สนฺตานานฺ สํคฺรหีตุํ อหํ พหุวารมฺ ไอจฺฉํ; กินฺตุ ตฺวํ น สมมนฺยถา: ฯ
“¡Jerusalén, Jerusalén, que matas a los profetas y apedreas a los que te son envíados ¡Cuántas veces quise reunir a tus hijos, como la gallina reúne a sus polluelos bajo sus alas, y no quisiste!
38 ปศฺยต ยษฺมากํ วาสสฺถานมฺ อุจฺฉินฺนํ ตฺยกฺษฺยเตฯ
He aquí que tu casa te ha quedado desolada.
39 อหํ ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วทามิ, ย: ปรเมศฺวรสฺย นามฺนาคจฺฉติ, ส ธนฺย อิติ วาณีํ ยาวนฺน วทิษฺยถ, ตาวตฺ มำ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยถฯ
Porque os digo que desde ahora no me veréis, hasta que digáis: “¡Bendito el que viene en nombre del Señor!”
