มถิ: 2
1 อนนฺตรํ เหโรทฺ สํชฺญเก ราชฺญิ ราชฺยํ ศาสติ ยิหูทียเทศสฺย ไพเตฺลหมิ นคเร ยีเศา ชาตวติ จ, กติปยา โชฺยติรฺวฺวุท: ปูรฺวฺวสฺยา ทิโศ ยิรูศาลมฺนครํ สเมตฺย กถยมาสุ: ,
NOW when Jesus was born in Bethlehem of Judæa in the days of Herod the king, behold, there came wise men from the east to Jerusalem,
2 โย ยิหูทียานำ ราชา ชาตวานฺ, ส กุตฺราเสฺต? วยํ ปูรฺวฺวสฺยำ ทิศิ ติษฺฐนฺตสฺตทียำ ตารกามฺ อปศฺยาม ตสฺมาตฺ ตํ ปฺรณนฺตุมฺ อคมามฯ
Saying, Where is he that is born King of the Jews? for we have seen his star in the east, and are come to worship him.
3 ตทา เหโรทฺ ราชา กถาเมตำ นิศมฺย ยิรูศาลมฺนครสฺถิไต: สรฺวฺวมานไว: สารฺทฺธมฺ อุทฺวิชฺย
When Herod the king had heard these things, he was troubled, and all Jerusalem with him.
4 สรฺวฺวานฺ ปฺรธานยาชกานฺ อธฺยาปกำศฺจ สมาหูยานีย ปปฺรจฺฉ, ขฺรีษฺฏ: กุตฺร ชนิษฺยเต?
And when he had gathered all the chief priests and scribes of the people together, he demanded of them where Christ should be born.
5 ตทา เต กถยามาสุ: , ยิหูทียเทศสฺย ไพเตฺลหมิ นคเร, ยโต ภวิษฺยทฺวาทินา อิตฺถํ ลิขิตมาเสฺต,
And they said unto him, In Bethlehem of Judæa: for thus it is written by the prophet,
6 สรฺวฺวาโภฺย ราชธานีโภฺย ยิหูทียสฺย นีวฺฤต: ฯ เห ยีหูทียเทศเสฺย ไพเตฺลหมฺ ตฺวํ น จาวราฯ อิสฺราเยลียโลกานฺ เม ยโต ย: ปาลยิษฺยติฯ ตาทฺฤเคโก มหาราชสฺตฺวนฺมธฺย อุทฺภวิษฺยตี๚
And thou Bethlehem, in the land of Juda, art not the least among the princes of Juda: for out of thee shall come a Governor, that shall rule my people Israel.
7 ตทานีํ เหโรทฺ ราชา ตานฺ โชฺยติรฺวฺวิโท โคปนมฺ อาหูย สา ตารกา กทา ทฺฤษฺฏาภวตฺ, ตทฺ วินิศฺจยามาสฯ
Then Herod, when he had privily called the wise men, inquired of them diligently what time the star appeared.
8 อปรํ ตานฺ ไพเตฺลหมํ ปฺรหีตฺย คทิตวานฺ, ยูยํ ยาต, ยตฺนาตฺ ตํ ศิศุมฺ อนฺวิษฺย ตทุทฺเทเศ ปฺราปฺเต มหฺยํ วารฺตฺตำ ทาสฺยถ, ตโต มยาปิ คตฺวา ส ปฺรณํสฺยเตฯ
And he sent them to Bethlehem, and said, Go and search diligently for the young child; and when ye have found him, bring me word again, that I may come and worship him also.
9 ตทานีํ ราชฺญ เอตาทฺฤศีมฺ อาชฺญำ ปฺราปฺย เต ปฺรตสฺถิเร, ตต: ปูรฺวฺวรฺสฺยำ ทิศิ สฺถิไตไสฺต รฺยา ตารกา ทฺฤษฺฏา สา ตารกา เตษามเคฺร คตฺวา ยตฺร สฺถาเน ศิศูราเสฺต, ตสฺย สฺถานโสฺยปริ สฺถคิตา ตเสฺยาฯ
When they had heard the king, they departed; and, lo, the star, which they saw in the east, went before them, till it came and stood over where the young child was.
10 ตทฺ ทฺฤษฺฏฺวา เต มหานนฺทิตา พภูวุ: ,
When they saw the star, they rejoiced with exceeding great joy.
11 ตโต เคหมธฺย ปฺรวิศฺย ตสฺย มาตฺรา มริยมา สาทฺธํ ตํ ศิศุํ นิรีกฺษย ทณฺฑวทฺ ภูตฺวา ปฺรเณมุ: , อปรํ เสฺวษำ ฆนสมฺปตฺตึ โมจยิตฺวา สุวรฺณํ กุนฺทุรุํ คนฺธรมญฺจ ตไสฺม ทรฺศนียํ ทตฺตวนฺต: ฯ
And when they were come into the house, they saw the young child with Mary his mother, and fell down, and worshipped him: and when they had opened their treasures, they presented unto him gifts; gold, and frankincense, and myrrh.
12 ปศฺจาทฺ เหโรทฺ ราชสฺย สมีปํ ปุนรปิ คนฺตุํ สฺวปฺน อีศฺวเรณ นิษิทฺธา: สนฺโต 'เนฺยน ปถา เต นิชเทศํ ปฺรติ ปฺรตสฺถิเรฯ
And being warned of God in a dream that they should not return to Herod, they departed into their own country another way.
13 อนนฺตรํ เตษุ คตวตฺมุ ปรเมศฺวรสฺย ทูโต ยูษเผ สฺวปฺเน ทรฺศนํ ทตฺวา ชคาท, ตฺวมฺ อุตฺถาย ศิศุํ ตนฺมาตรญฺจ คฺฤหีตฺวา มิสรฺเทศํ ปลายสฺว, อปรํ ยาวทหํ ตุภฺยํ วารฺตฺตำ น กถยิษฺยามิ, ตาวตฺ ตไตฺรว นิวส, ยโต ราชา เหโรทฺ ศิศุํ นาศยิตุํ มฺฤคยิษฺยเตฯ
And when they were departed, behold, the angel of the Lord appeareth to Joseph in a dream, saying, Arise, and take the young child and his mother, and flee into Egypt, and be thou there until I bring thee word: for Herod will seek the young child to destroy him.
14 ตทานีํ ยูษผฺ อุตฺถาย รชนฺยำ ศิศุํ ตนฺมาตรญฺจ คฺฤหีตฺวา มิสรฺเทศํ ปฺรติ ปฺรตเสฺถ,
When he arose, he took the young child and his mother by night, and departed into Egypt:
15 คตฺวา จ เหโรโท นฺฤปเต รฺมรณปรฺยฺยนฺตํ ตตฺร เทเศ นฺยุวาส, เตน มิสรฺเทศาทหํ ปุตฺรํ สฺวกียํ สมุปาหูยมฺฯ ยเทตทฺวจนมฺ อีศฺวเรณ ภวิษฺยทฺวาทินา กถิตํ ตตฺ สผลมภูตฺฯ
And was there until the death of Herod: that it might be fulfilled which was spoken of the Lord by the prophet, saying, Out of Egypt have I called my son.
16 อนนฺตรํ เหโรทฺ โชฺยติรฺวิทฺภิราตฺมานํ ปฺรวญฺจิตํ วิชฺญาย ภฺฤศํ จุโกป; อปรํ โชฺยติรฺวฺวิทฺภฺยเสฺตน วินิศฺจิตํ ยทฺ ทินํ ตทฺทินาทฺ คณยิตฺวา ทฺวิตียวตฺสรํ ปฺรวิษฺฏา ยาวนฺโต พาลกา อสฺมินฺ ไพเตฺลหมฺนคเร ตตฺสีมมเธฺย จาสนฺ, โลกานฺ ปฺรหิตฺย ตานฺ สรฺวฺวานฺ ฆาตยามาสฯ
Then Herod, when he saw that he was mocked of the wise men, was exceeding wroth, and sent forth, and slew all the children that were in Bethlehem, and in all the coasts thereof, from two years old and under, according to the time which he had diligently inquired of the wise men.
17 อต: อเนกสฺย วิลาปสฺย นินาท: กฺรนฺทนสฺย จฯ โศเกน กฺฤตศพฺทศฺจ รามายำ สํนิศมฺยเตฯ สฺวพาลคณเหโตไรฺว ราเหลฺ นารี ตุ โรทินีฯ น มนฺยเต ปฺรโพธนฺตุ ยตเสฺต ไนว มนฺติ หิ๚
Then was fulfilled that which was spoken by Jeremy the prophet, saying,
18 ยเทตทฺ วจนํ ยิรีมิยนามกภวิษฺยทฺวาทินา กถิตํ ตตฺ ตทานีํ สผลมฺ อภูตฺฯ
In Rama was there a voice heard, lamentation, and weeping, and great mourning, Rachel weeping for her children, and would not be comforted, because they are not.
19 ตทนนฺตรํ เหเรทิ ราชนิ มฺฤเต ปรเมศฺวรสฺย ทูโต มิสรฺเทเศ สฺวปฺเน ทรฺศนํ ทตฺตฺวา ยูษเผ กถิตวานฺ
But when Herod was dead, behold, an angel of the Lord appeareth in a dream to Joseph in Egypt,
20 ตฺวมฺ อุตฺถาย ศิศุํ ตนฺมาตรญฺจ คฺฤหีตฺวา ปุนรปีสฺราเยโล เทศํ ยาหี, เย ชนา: ศิศุํ นาศยิตุมฺ อมฺฤคยนฺต, เต มฺฤตวนฺต: ฯ
Saying, Arise, and take the young child and his mother, and go into the land of Israel: for they are dead which sought the young child’s life.
21 ตทานีํ ส อุตฺถาย ศิศุํ ตนฺมาตรญฺจ คฺฤหฺลนฺ อิสฺราเยลฺเทศมฺ อาชคามฯ
And he arose, and took the young child and his mother, and came into the land of Israel.
22 กินฺตุ ยิหูทียเทเศ อรฺขิลายนาม ราชกุมาโร นิชปิตุ เรฺหโรท: ปทํ ปฺราปฺย ราชตฺวํ กโรตีติ นิศมฺย ตตฺ สฺถานํ ยาตุํ ศงฺกิตวานฺ, ปศฺจาตฺ สฺวปฺน อีศฺวราตฺ ปฺรโพธํ ปฺราปฺย คาลีลฺเทศสฺย ปฺรเทไศกํ ปฺรสฺถาย นาสรนฺนาม นครํ คตฺวา ตตฺร นฺยุษิตวานฺ,
But when he heard that Archelaus did reign in Judæa in the room of his father Herod, he was afraid to go thither: notwithstanding, being warned of God in a dream, he turned aside into the parts of Galilee:
23 เตน ตํ นาสรตียํ กถยิษฺยนฺติ, ยเทตทฺวากฺยํ ภวิษฺยทฺวาทิภิรุกฺตฺตํ ตตฺ สผลมภวตฺฯ
And he came and dwelt in a city called Nazareth: that it might be fulfilled which was spoken by the prophets, He shall be called a Nazarene.
