มถิ: 19
1 อนนฺตรมฺ เอตาสุ กถาสุ สมาปฺตาสุ ยีศุ รฺคาลีลปฺรเทศาตฺ ปฺรสฺถาย ยรฺทนฺตีรสฺถํ ยิหูทาปฺรเทศํ ปฺราปฺต: ฯ
Och det begaf sig, när Jesus hade fullkomnat det talet, gick han utaf Galileen, och kom in i Judee landsändar, vid sidon af Jordan.
2 ตทา ตตฺปศฺจาตฺ ชนนิวเห คเต ส ตตฺร ตานฺ นิรามยานฺ อกโรตฺฯ
Och honom följde mycket folk; och han gjorde dem der helbregda.
3 ตทนนฺตรํ ผิรูศินสฺตตฺสมีปมาคตฺย ปารีกฺษิตุํ ตํ ปปฺรจฺฉุ: , กสฺมาทปิ การณาตฺ นเรณ สฺวชายา ปริตฺยาชฺยา น วา?
Då gingo de Phariseer fram till honom, frestade honom, och sade till honom: Är det ock rätt, att man skiljer sig vid sina hustru, för allahanda sakers skull?
4 ส ปฺรตฺยุวาจ, ปฺรถมมฺ อีศฺวโร นรเตฺวน นารีเตฺวน จ มนุชานฺ สสรฺช, ตสฺมาตฺ กถิตวานฺ,
Då svarade han, och sade till dem: Hafven I icke läsit, att den, som gjorde menniskona af begynnelsen, man och qvinna gjorde han dem?
5 มานุษ: สฺวปิตเรา ปริตฺยชฺย สฺวปตฺนฺยามฺ อาสกฺษฺยเต, เตา เทฺวา ชนาเวกางฺเคา ภวิษฺยต: , กิเมตทฺ ยุษฺมาภิ รฺน ปฐิตมฺ?
Och sade: Fördenskull skall man öfvergifva fader och moder, och blifva när sine hustru; och de tu varda ett kött.
6 อตเสฺตา ปุน รฺน เทฺวา ตโยเรกางฺคตฺวํ ชาตํ, อีศฺวเรณ ยจฺจ สมยุชฺยต, มนุโช น ตทฺ ภินฺทฺยาตฺฯ
Så äro de icke nu tu, utan ett kött; det nu Gud hafver sammanfogat, skall menniskan icke åtskilja.
7 ตทานีํ เต ตํ ปฺรตฺยวทนฺ, ตถาเตฺว ตฺยาชฺยปตฺรํ ทตฺตฺวา สฺวำ สฺวำ ชายำ ตฺยกฺตุํ วฺยวสฺถำ มูสา: กถํ ลิเลข?
Då sade de till honom: Hvi böd då Moses gifva skiljobref, och öfvergifva henne?
8 ตต: ส กถิตวานฺ, ยุษฺมากํ มนสำ กาฐินฺยาทฺ ยุษฺมานฺ สฺวำ สฺวำ ชายำ ตฺยกฺตุมฺ อนฺวมนฺยต กินฺตุ ปฺรถมาทฺ เอโษ วิธิรฺนาสีตฺฯ
Sade han till dem: För edart hjertas hårdhets skull tillstadde Moses, att I måtten öfvergifva edra hustrur; men af begynnelsen var det icke så.
9 อโต ยุษฺมานหํ วทามิ, วฺยภิจารํ วินา โย นิชชายำ ตฺยเชตฺ อนฺยาญฺจ วิวเหตฺ, ส ปรทารานฺ คจฺฉติ; ยศฺจ ตฺยกฺตำ นารีํ วิวหติ โสปิ ปรทาเรษุ รมเตฯ
Men jag säger eder: Hvar som skiljer sina hustru ifrå sig, utan för hors skull, och tager ena andra, han gör hor; och den som tager den öfvergifna, han gör hor.
10 ตทา ตสฺย ศิษฺยาสฺตํ พภาษิเร, ยทิ สฺวชายยา สากํ ปุํส เอตาทฺฤกฺ สมฺพนฺโธ ชายเต, ตรฺหิ วิวหนเมว น ภทฺรํฯ
Då sade hans Lärjungar till honom: Hafver mansens sak sig så med hustrune, då är icke godt gifva sig i ägtenskap.
11 ตต: ส อุกฺตวานฺ, เยภฺยสฺตตฺสามรฺถฺยํ อาทายิ, ตานฺ วินานฺย: โกปิ มนุช เอตนฺมตํ คฺรหีตุํ น ศกฺโนติฯ
Då sade han till dem: Hvar man tager icke detta ordet, utan de, hvilkom det blifver gifvet;
12 กติปยา ชนนกฺลีพ: กติปยา นรกฺฤตกฺลีพ: สฺวรฺคราชฺยาย กติปยา: สฺวกฺฤตกฺลีพาศฺจ สนฺติ, เย คฺรหีตุํ ศกฺนุวนฺติ เต คฺฤหฺลนฺตุฯ
Ty somlige snöpte äro, som så äro födde af moderlifvet; och somlige snöpte äro, som äro snöpte af menniskom; och somlige snöpte äro, som sig sjelfva hafva snöpt, för himmelrikets skull. Hvilken som kan tagat, han taget.
13 อปรมฺ ยถา ส ศิศูนำ คาเตฺรษุ หสฺตํ ทตฺวา ปฺรารฺถยเต, ตทรฺถํ ตตฺสมีํปํ ศิศว อานียนฺต, ตต อานยิตฺฤนฺ ศิษฺยาสฺติรสฺกฺฤตวนฺต: ฯ
Då vordo barn burne till honom, att han skulle lägga händer på dem, och bedja; men Lärjungarna näpste dem.
14 กินฺตุ ยีศุรุวาจ, ศิศโว มทนฺติกมฺ อาคจฺฉนฺตุ, ตานฺ มา วารยต, เอตาทฺฤศำ ศิศูนาเมว สฺวรฺคราชฺยํฯ
Då sade Jesus: Låter betämma barnen, och förmener dem icke komma till mig; ty sådana hörer himmelriket till.
15 ตต: ส เตษำ คาเตฺรษุ หสฺตํ ทตฺวา ตสฺมาตฺ สฺถานาตฺ ปฺรตเสฺถฯ
Och när han hade lagt händer på dem, gick han dädan.
16 อปรมฺ เอก อาคตฺย ตํ ปปฺรจฺฉ, เห ปรมคุโร, อนนฺตายุ: ปฺราปฺตุํ มยา กึ กึ สตฺกรฺมฺม กรฺตฺตวฺยํ? (aiōnios g166)
Och si, en gick fram, och sade till honom: Gode Mästar, hvad godt skall jag göra, att jag må få evinnerligit lif? (aiōnios g166)
17 ตต: ส อุวาจ, มำ ปรมํ กุโต วทสิ? วิเนศฺจรํ น โกปิ ปรม: , กินฺตุ ยทฺยนนฺตายุ: ปฺราปฺตุํ วาญฺฉสิ, ตรฺหฺยาชฺญา: ปาลยฯ
Då sade han till honom: Hvi kallar du mig godan? Ingen är god, utan Gud allena; men vill du ingå till lifvet, så håll budorden.
18 ตทา ส ปฺฤษฺฏวานฺ, กา: กา อาชฺญา: ? ตโต ยีศุ: กถิตวานฺ, นรํ มา หนฺยา: , ปรทารานฺ มา คจฺเฉ: , มา โจรเย: , มฺฤษาสากฺษฺยํ มา ททฺยา: ,
Sade han till honom: Hvilka? Sade Jesus: Du skall icke dräpa; du skall icke bedrifva hor; du skall icke stjäla; du skall icke bära falsk vittne;
19 นิชปิตเรา สํมนฺยสฺว, สฺวสมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรุฯ
Hedra din fader och dina moder; och du skall älska din nästa, såsom dig sjelf.
20 ส ยุวา กถิตวานฺ, อา พาลฺยาทฺ เอตา: ปาลยามิ, อิทานีํ กึ นฺยูนมาเสฺต?
Då sade den unge mannen till honom: Allt detta hafver jag hållit af min ungdom; hvad fattas mig ännu?
21 ตโต ยีศุรวทตฺ, ยทิ สิทฺโธ ภวิตุํ วาญฺฉสิ, ตรฺหิ คตฺวา นิชสรฺวฺวสฺวํ วิกฺรีย ทริเทฺรโภฺย วิตร, ตต: สฺวรฺเค วิตฺตํ ลปฺสฺยเส; อาคจฺฉ, มตฺปศฺจาทฺวรฺตฺตี จ ภวฯ
Sade Jesus till honom: Vill du vara fullkomlig, så gack bort, sälj det du hafver, och gif de fattiga, och du skall få en skatt i himmelen; och kom, och följ mig.
22 เอตำ วาจํ ศฺรุตฺวา ส ยุวา สฺวียพหุสมฺปตฺเต รฺวิษณ: สนฺ จลิตวานฺฯ
När den unge mannen hörde detta ordet, gick han bedröfvad bort; ty han hade många ägodelar.
23 ตทา ยีศุ: สฺวศิษฺยานฺ อวทตฺ, ธนินำ สฺวรฺคราชฺยปฺรเวโศ มหาทุษฺกร อิติ ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วทามิฯ
Då sade Jesus till sina Lärjungar: Sannerliga säger jag eder: Dem rika är svårt gå in i himmelriket.
24 ปุนรปิ ยุษฺมานหํ วทามิ, ธนินำ สฺวรฺคราชฺยปฺรเวศาตฺ สูจีฉิเทฺรณ มหางฺคคมนํ สุกรํฯ
Och yttermera säger jag eder: Det är lättare, att en camel går genom ett nålsöga, än att en rik kommer i Guds rike.
25 อิติ วากฺยํ นิศมฺย ศิษฺยา อติจมตฺกฺฤตฺย กถยามาสุ: ; ตรฺหิ กสฺย ปริตฺราณํ ภวิตุํ ศกฺโนติ?
När Lärjungarna detta hörde, vordo de ganska förfärade, och sade: Ho kan då varda salig?
26 ตทา ส ตานฺ ทฺฤษฺทฺวา กถยามาส, ตตฺ มานุษาณามศกฺยํ ภวติ, กินฺตฺวีศฺวรสฺย สรฺวฺวํ ศกฺยมฺฯ
Då såg Jesus till dem, och sade till dem: För menniskom är det omöjeligit; men för Gudi äro all ting möjelig.
27 ตทา ปิตรสฺตํ คทิตวานฺ, ปศฺย, วยํ สรฺวฺวํ ปริตฺยชฺย ภวต: ปศฺจาทฺวรฺตฺติโน 'ภวาม; วยํ กึ ปฺราปฺสฺยาม: ?
Då svarade Petrus, och sade till honom: Si, vi hafve öfvergifvit all ting, och följt dig; hvad skole vi få derföre?
28 ตโต ยีศุ: กถิตวานฺ, ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วทามิ, ยูยํ มม ปศฺจาทฺวรฺตฺติโน ชาตา อิติ การณาตฺ นวีนสฺฤษฺฏิกาเล ยทา มนุชสุต: สฺวีไยศฺจรฺยฺยสึหาสน อุปเวกฺษฺยติ, ตทา ยูยมปิ ทฺวาทศสึหาสเนษูปวิศฺย อิสฺราเยลียทฺวาทศวํศานำ วิจารํ กริษฺยถฯ
Då sade Jesus till dem: Sannerliga säger jag eder, att I, som mig hafven efterföljt, i den nya födelsen, när menniskones Son varder sittandes på sins majestäts säte, då skolen ock I sitta på tolf säte, dömande de tolf Israels slägte.
29 อนฺยจฺจ ย: กศฺจิตฺ มม นามการณาตฺ คฺฤหํ วา ภฺราตรํ วา ภคินีํ วา ปิตรํ วา มาตรํ วา ชายำ วา พาลกํ วา ภูมึ ปริตฺยชติ, ส เตษำ ศตคุณํ ลปฺสฺยเต, อนนฺตายุโม'ธิการิตฺวญฺจ ปฺราปฺสฺยติฯ (aiōnios g166)
Och hvar och en, som öfvergifver hus, eller bröder, eller systrar, eller fader, eller moder, eller hustru, eller barn, eller åkrar, för mitt Namns skull, han skall få hundradefaldt, och ärfva evinnerligit lif. (aiōnios g166)
30 กินฺตุ อคฺรียา อเนเก ชนา: ปศฺจาตฺ, ปศฺจาตียาศฺจาเนเก โลกา อเคฺร ภวิษฺยนฺติฯ
Men månge de främste blifva de ytterste, och de ytterste de främste.
