มถิ: 19
1 อนนฺตรมฺ เอตาสุ กถาสุ สมาปฺตาสุ ยีศุ รฺคาลีลปฺรเทศาตฺ ปฺรสฺถาย ยรฺทนฺตีรสฺถํ ยิหูทาปฺรเทศํ ปฺราปฺต: ฯ
Og det skete, da Jesus havde fuldendt disse Ord, drog han bort fra Galilæa og kom til Judæas Egne, hinsides Jordan.
2 ตทา ตตฺปศฺจาตฺ ชนนิวเห คเต ส ตตฺร ตานฺ นิรามยานฺ อกโรตฺฯ
Og store Skarer fulgte ham, og han helbredte dem der.
3 ตทนนฺตรํ ผิรูศินสฺตตฺสมีปมาคตฺย ปารีกฺษิตุํ ตํ ปปฺรจฺฉุ: , กสฺมาทปิ การณาตฺ นเรณ สฺวชายา ปริตฺยาชฺยา น วา?
Og Farisæerne kom til ham, fristede ham og sagde: "Er det tilladt at skille sig fra sin Hustru af hvilken som helst Grund?"
4 ส ปฺรตฺยุวาจ, ปฺรถมมฺ อีศฺวโร นรเตฺวน นารีเตฺวน จ มนุชานฺ สสรฺช, ตสฺมาตฺ กถิตวานฺ,
Men han svarede og sagde: "Have I ikke læst, at Skaberen fra Begyndelsen skabte dem som Mand og Kvinde
5 มานุษ: สฺวปิตเรา ปริตฺยชฺย สฺวปตฺนฺยามฺ อาสกฺษฺยเต, เตา เทฺวา ชนาเวกางฺเคา ภวิษฺยต: , กิเมตทฺ ยุษฺมาภิ รฺน ปฐิตมฺ?
og sagde: Derfor skal en Mand forlade sin Fader og sin Moder og holde sig til sin Hustru, og de to skulle blive til eet Kød?
6 อตเสฺตา ปุน รฺน เทฺวา ตโยเรกางฺคตฺวํ ชาตํ, อีศฺวเรณ ยจฺจ สมยุชฺยต, มนุโช น ตทฺ ภินฺทฺยาตฺฯ
Således ere de ikke længer to, men eet Kød. Derfor, hvad Gud har sammenføjet, må et Menneske ikke adskille."
7 ตทานีํ เต ตํ ปฺรตฺยวทนฺ, ตถาเตฺว ตฺยาชฺยปตฺรํ ทตฺตฺวา สฺวำ สฺวำ ชายำ ตฺยกฺตุํ วฺยวสฺถำ มูสา: กถํ ลิเลข?
De sige til ham: "Hvorfor bød da Moses at give et Skilsmissebrev og skille sig fra hende?"
8 ตต: ส กถิตวานฺ, ยุษฺมากํ มนสำ กาฐินฺยาทฺ ยุษฺมานฺ สฺวำ สฺวำ ชายำ ตฺยกฺตุมฺ อนฺวมนฺยต กินฺตุ ปฺรถมาทฺ เอโษ วิธิรฺนาสีตฺฯ
Han siger til dem: "Moses tilstedte eder at skille eder fra eders Hustruer for eders Hjerters Hårdheds Skyld; men fra Begyndelsen har det ikke været således.
9 อโต ยุษฺมานหํ วทามิ, วฺยภิจารํ วินา โย นิชชายำ ตฺยเชตฺ อนฺยาญฺจ วิวเหตฺ, ส ปรทารานฺ คจฺฉติ; ยศฺจ ตฺยกฺตำ นารีํ วิวหติ โสปิ ปรทาเรษุ รมเตฯ
Men jeg siger eder, at den, som skiller sig fra sin Hustru, når det ikke er for Hors Skyld, og tager en anden til Ægte, han bedriver Hor; og den, som tager en fraskilt Hustru til Ægte, han bedriver Hor."
10 ตทา ตสฺย ศิษฺยาสฺตํ พภาษิเร, ยทิ สฺวชายยา สากํ ปุํส เอตาทฺฤกฺ สมฺพนฺโธ ชายเต, ตรฺหิ วิวหนเมว น ภทฺรํฯ
Hans Disciple sige til ham: "Står Mandens Sag med Hustruen således, da er det ikke godt at gifte sig."
11 ตต: ส อุกฺตวานฺ, เยภฺยสฺตตฺสามรฺถฺยํ อาทายิ, ตานฺ วินานฺย: โกปิ มนุช เอตนฺมตํ คฺรหีตุํ น ศกฺโนติฯ
Men han sagde til dem: "Ikke alle rummer dette Ord, men de, hvem det er givet:
12 กติปยา ชนนกฺลีพ: กติปยา นรกฺฤตกฺลีพ: สฺวรฺคราชฺยาย กติปยา: สฺวกฺฤตกฺลีพาศฺจ สนฺติ, เย คฺรหีตุํ ศกฺนุวนฺติ เต คฺฤหฺลนฺตุฯ
Thi der er Gildinger, som ere fødte således fra Moders Liv; og der er Gildinger, som ere gildede af Mennesker; og der er Gildinger, som have gildet sig selv for Himmeriges Riges Skyld. Den, som kan rumme det, han rumme det!"
13 อปรมฺ ยถา ส ศิศูนำ คาเตฺรษุ หสฺตํ ทตฺวา ปฺรารฺถยเต, ตทรฺถํ ตตฺสมีํปํ ศิศว อานียนฺต, ตต อานยิตฺฤนฺ ศิษฺยาสฺติรสฺกฺฤตวนฺต: ฯ
Da blev der båret små Børn til ham, for at han skulde lægge Hænderne på dem og bede; men Disciplene truede dem.
14 กินฺตุ ยีศุรุวาจ, ศิศโว มทนฺติกมฺ อาคจฺฉนฺตุ, ตานฺ มา วารยต, เอตาทฺฤศำ ศิศูนาเมว สฺวรฺคราชฺยํฯ
Da sagde Jesus: "Lader de små Børn komme, og formener dem ikke at komme til mig; thi Himmeriges Rige hører sådanne til."
15 ตต: ส เตษำ คาเตฺรษุ หสฺตํ ทตฺวา ตสฺมาตฺ สฺถานาตฺ ปฺรตเสฺถฯ
Og han lagde Hænderne på dem, og han drog derfra.
16 อปรมฺ เอก อาคตฺย ตํ ปปฺรจฺฉ, เห ปรมคุโร, อนนฺตายุ: ปฺราปฺตุํ มยา กึ กึ สตฺกรฺมฺม กรฺตฺตวฺยํ? (aiōnios g166)
Og se, en kom til ham og sagde: "Mester! hvad godt skal jeg gøre, for at jeg kan få et evigt Liv?" (aiōnios g166)
17 ตต: ส อุวาจ, มำ ปรมํ กุโต วทสิ? วิเนศฺจรํ น โกปิ ปรม: , กินฺตุ ยทฺยนนฺตายุ: ปฺราปฺตุํ วาญฺฉสิ, ตรฺหฺยาชฺญา: ปาลยฯ
Men han sagde til ham: "Hvorfor spørger du mig om det gode? Een er den gode. Men vil du indgå til Livet, da hold Budene!"
18 ตทา ส ปฺฤษฺฏวานฺ, กา: กา อาชฺญา: ? ตโต ยีศุ: กถิตวานฺ, นรํ มา หนฺยา: , ปรทารานฺ มา คจฺเฉ: , มา โจรเย: , มฺฤษาสากฺษฺยํ มา ททฺยา: ,
Han siger til ham: "Hvilke?" Men Jesus sagde: "Dette: Du må ikke slå ihjel; du må ikke bedrive Hor; du må ikke stjæle; du må ikke sige falsk Vidnesbyrd;
19 นิชปิตเรา สํมนฺยสฺว, สฺวสมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรุฯ
ær din Fader og din Moder, og: Du skal elske din Næste som dig selv."
20 ส ยุวา กถิตวานฺ, อา พาลฺยาทฺ เอตา: ปาลยามิ, อิทานีํ กึ นฺยูนมาเสฺต?
Den unge Mand siger til ham: "Det har jeg holdt alt sammen; hvad fattes mig endnu?"
21 ตโต ยีศุรวทตฺ, ยทิ สิทฺโธ ภวิตุํ วาญฺฉสิ, ตรฺหิ คตฺวา นิชสรฺวฺวสฺวํ วิกฺรีย ทริเทฺรโภฺย วิตร, ตต: สฺวรฺเค วิตฺตํ ลปฺสฺยเส; อาคจฺฉ, มตฺปศฺจาทฺวรฺตฺตี จ ภวฯ
Jesus sagde til ham: "Vil du være fuldkommen, da gå bort, sælg, hvad du ejer, og giv det til fattige, så skal du have en Skat i Himmelen; og kom så og følg mig!"
22 เอตำ วาจํ ศฺรุตฺวา ส ยุวา สฺวียพหุสมฺปตฺเต รฺวิษณ: สนฺ จลิตวานฺฯ
Men da den unge Mand hørte det Ord, gik han bedrøvet bort; thi han havde meget Gods.
23 ตทา ยีศุ: สฺวศิษฺยานฺ อวทตฺ, ธนินำ สฺวรฺคราชฺยปฺรเวโศ มหาทุษฺกร อิติ ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วทามิฯ
Men Jesus sagde til sine Disciple: "Sandelig, siger jeg eder: En rig Kommer vanskeligt ind i Himmeriges Rige.
24 ปุนรปิ ยุษฺมานหํ วทามิ, ธนินำ สฺวรฺคราชฺยปฺรเวศาตฺ สูจีฉิเทฺรณ มหางฺคคมนํ สุกรํฯ
Atter siger jeg eder: Det er lettere for en Kamel at gå igennem et Nåleøje end for en rig at gå ind i Guds Rige."
25 อิติ วากฺยํ นิศมฺย ศิษฺยา อติจมตฺกฺฤตฺย กถยามาสุ: ; ตรฺหิ กสฺย ปริตฺราณํ ภวิตุํ ศกฺโนติ?
Men da Disciplene hørte dette, forfærdedes de såre og sagde: "Hvem kan da blive frelst?"
26 ตทา ส ตานฺ ทฺฤษฺทฺวา กถยามาส, ตตฺ มานุษาณามศกฺยํ ภวติ, กินฺตฺวีศฺวรสฺย สรฺวฺวํ ศกฺยมฺฯ
Men Jesus så på dem og sagde: "For Mennesker er dette umuligt, men for Gud ere alle Ting mulige."
27 ตทา ปิตรสฺตํ คทิตวานฺ, ปศฺย, วยํ สรฺวฺวํ ปริตฺยชฺย ภวต: ปศฺจาทฺวรฺตฺติโน 'ภวาม; วยํ กึ ปฺราปฺสฺยาม: ?
Da svarede Peter og sagde til ham: "Se, vi have forladt alle Ting og fulgt dig; hvad skulle da vi have?"
28 ตโต ยีศุ: กถิตวานฺ, ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วทามิ, ยูยํ มม ปศฺจาทฺวรฺตฺติโน ชาตา อิติ การณาตฺ นวีนสฺฤษฺฏิกาเล ยทา มนุชสุต: สฺวีไยศฺจรฺยฺยสึหาสน อุปเวกฺษฺยติ, ตทา ยูยมปิ ทฺวาทศสึหาสเนษูปวิศฺย อิสฺราเยลียทฺวาทศวํศานำ วิจารํ กริษฺยถฯ
Men Jesus sagde til dem: "Sandelig, siger jeg eder, at i Igenfødelsen, når Menneskesønnen sidder på sin Herligheds Trone, skulle også I, som have fulgt mig, sidde på tolv Troner og dømme Israels tolv Stammer.
29 อนฺยจฺจ ย: กศฺจิตฺ มม นามการณาตฺ คฺฤหํ วา ภฺราตรํ วา ภคินีํ วา ปิตรํ วา มาตรํ วา ชายำ วา พาลกํ วา ภูมึ ปริตฺยชติ, ส เตษำ ศตคุณํ ลปฺสฺยเต, อนนฺตายุโม'ธิการิตฺวญฺจ ปฺราปฺสฺยติฯ (aiōnios g166)
Og hver, som har forladt Hus eller Brødre eller Søstre eller Fader eller Moder eller Hustru eller Børn eller Marker for mit Navns Skyld, skal få det mange Fold igen og arve et evigt Liv. (aiōnios g166)
30 กินฺตุ อคฺรียา อเนเก ชนา: ปศฺจาตฺ, ปศฺจาตียาศฺจาเนเก โลกา อเคฺร ภวิษฺยนฺติฯ
Men mange af de første skulle blive de sidste, og af de sidste de første.
