มถิ: 11
1 อิตฺถํ ยีศุ: สฺวทฺวาทศศิษฺยาณามาชฺญาปนํ สมาปฺย ปุเร ปุร อุปเทษฺฏุํ สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุํ ตตฺสฺถานาตฺ ปฺรตเสฺถฯ
Og det skete, da Jesus var færdig med at give sine tolv Disciple Befaling, gik han videre derfra for at lære og prædike i deres Byer.
2 อนนฺตรํ โยหนฺ การายำ ติษฺฐนฺ ขฺริษฺฏสฺย กรฺมฺมณำ วารฺตฺตํ ปฺราปฺย ยสฺยาคมนวารฺตฺตาสีตฺ เสอว กึ ตฺวํ? วา วยมนฺยมฺ อเปกฺษิษฺยามเห?
Men da Johannes hørte i Fængselet om Kristi Gerninger, sendte han Bud med sine Disciple og lod ham sige:
3 เอตตฺ ปฺรษฺฏุํ นิเชา เทฺวา ศิเษฺยา ปฺราหิโณตฺฯ
"Er du den, som kommer, eller skulle vi vente en anden?"
4 ยีศุ: ปฺรตฺยโวจตฺ, อนฺธา เนตฺราณิ ลภนฺเต, ขญฺจา คจฺฉนฺติ, กุษฺฐิน: สฺวสฺถา ภวนฺติ, พธิรา: ศฺฤณฺวนฺติ, มฺฤตา ชีวนฺต อุตฺติษฺฐนฺติ, ทริทฺราณำ สมีเป สุสํวาท: ปฺรจารฺยฺยต,
Og Jesus svarede og sagde til dem: "Går hen, og forkynder Johannes de Ting, som I høre og se:
5 เอตานิ ยทฺยทฺ ยุวำ ศฺฤณุถ: ปศฺยถศฺจ คตฺวา ตทฺวารฺตฺตำ โยหนํ คทตํฯ
blinde se, og lamme gå, spedalske renses, og døve høre, og døde stå op, og Evangeliet forkyndes for fattige;
6 ยสฺยาหํ น วิฆฺนีภวามิ, เสอว ธนฺย: ฯ
og salig er den, som ikke forarges på mig."
7 อนนฺตรํ ตโย: ปฺรสฺถิตโย รฺยีศุ โรฺยหนมฺ อุทฺทิศฺย ชนานฺ ชคาท, ยูยํ กึ ทฺรษฺฏุํ วหิรฺมเธฺยปฺรานฺตรมฺ อคจฺฉต? กึ วาเตน กมฺปิตํ นลํ?
Men da disse gik bort, begyndte Jesus at sige til Skarerne om Johannes: "Hvad gik I ud i Ørkenen at skue? Et Rør, som bevæges hid og did af Vinden?
8 วา กึ วีกฺษิตุํ วหิรฺคตวนฺต: ? กึ ปริหิตสูกฺษฺมวสนํ มนุชเมกํ? ปศฺยต, เย สูกฺษฺมวสนานิ ปริทธติ, เต ราชธานฺยำ ติษฺฐนฺติฯ
Eller hvad gik I ud at se? Et Menneske, iført bløde Klæder? Se, de, som bære bløde Klæder, ere i Kongernes Huse.
9 ตรฺหิ ยูยํ กึ ทฺรษฺฏุํ พหิรคมต, กิเมกํ ภวิษฺยทฺวาทินํ? ตเทว สตฺยํฯ ยุษฺมานหํ วทามิ, ส ภวิษฺยทฺวาทิโนปิ มหานฺ;
Eller hvad gik I ud at se? En Profet? Ja, siger jeg eder, endog mere end en Profet.
10 ยต: , ปศฺย สฺวกียทูโตยํ ตฺวทเคฺร เปฺรษฺยเต มยาฯ ส คตฺวา ตว ปนฺถานํ สฺมยกฺ ปริษฺกริษฺยติ๚ เอตทฺวจนํ ยมธิ ลิขิตมาเสฺต โส'ยํ โยหนฺฯ
Thi han er den, om hvem der er skrevet: Se, jeg sender min Engel for dit Ansigt, han skal berede din Vej foran dig.
11 อปรํ ยุษฺมานหํ ตถฺยํ พฺรวีมิ, มชฺชยิตุ โรฺยหน: เศฺรษฺฐ: โกปิ นารีโต นาชายต; ตถาปิ สฺวรฺคราชฺยมเธฺย สรฺเวฺวโภฺย ย: กฺษุทฺร: ส โยหน: เศฺรษฺฐ: ฯ
Sandelig, siger jeg eder, iblandt dem, som ere fødte af Kvinder, er ingen større fremstået end Johannes Døberen; men den mindste i Himmeriges Rige er større end han.
12 อปรญฺจ อา โยหโน'ทฺย ยาวตฺ สฺวรฺคราชฺยํ พลาทากฺรานฺตํ ภวติ อากฺรมินศฺจ ชนา พเลน ตทธิกุรฺวฺวนฺติฯ
Men fra Johannes Døberens Dage indtil nu tages Himmeriges Rige med Vold, og Voldsmænd rive det til sig.
13 ยโต โยหนํ ยาวตฺ สรฺวฺวภวิษฺยทฺวาทิภิ รฺวฺยวสฺถยา จ อุปเทศ: ปฺรากาศฺยตฯ
Thi alle Profeterne og Loven have profeteret indtil Johannes.
14 ยทิ ยูยมิทํ วากฺยํ คฺรหีตุํ ศกฺนุถ, ตรฺหิ เศฺรย: , ยสฺยาคมนสฺย วจนมาเสฺต โส'ยมฺ เอลิย: ฯ
Og dersom I ville tage imod det: Han er Elias, som skal komme.
15 ยสฺย โศฺรตุํ กรฺเณา สฺต: ส ศฺฤโณตุฯ
Den, som har Øren at høre med, han høre!
16 เอเต วิทฺยมานชนา: ไก รฺมโยปมียนฺเต? เย พาลกา หฏฺฏ อุปวิศฺย สฺวํ สฺวํ พนฺธุมาหูย วทนฺติ,
Men hvem skal jeg ligne denne Slægt ved? Den ligner Børn, som sidde på Torvene og råbe til de andre og sige:
17 วยํ ยุษฺมากํ สมีเป วํศีรวาทยาม, กินฺตุ ยูยํ นานฺฤตฺยต; ยุษฺมากํ สมีเป จ วยมโรทิม, กินฺตุ ยูยํ น วฺยลปต, ตาทฺฤไศ รฺพาลไกสฺต อุปมายิษฺยนฺเตฯ
Vi blæste på Fløjte for eder, og I dansede ikke; vi sang Klagesange, og I jamrede ikke.
18 ยโต โยหนฺ อาคตฺย น ภุกฺตวานฺ น ปีตวำศฺจ, เตน โลกา วทนฺติ, ส ภูตคฺรสฺต อิติฯ
Thi Johannes kom, som hverken spiste eller drak, og de sige: Han er besat.
19 มนุชสุต อาคตฺย ภุกฺตวานฺ ปีตวำศฺจ, เตน โลกา วทนฺติ, ปศฺยต เอษ โภกฺตา มทฺยปาตา จณฺฑาลปาปินำ พนฺธศฺจ, กินฺตุ ชฺญานิโน ชฺญานวฺยวหารํ นิรฺโทษํ ชานนฺติฯ
Menneskesønnen kom, som spiser og drikker, og de sige: Se, en Frådser og en Vindranker, Tolderes og Synderes Ven! Dog, Visdommen er retfærdiggjort ved sine Børn."
20 ส ยตฺร ยตฺร ปุเร พหฺวาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม กฺฤตวานฺ, ตนฺนิวาสินำ มน: ปราวฺฤตฺตฺยภาวาตฺ ตานิ นคราณิ ปฺรติ หนฺเตตฺยุกฺตา กถิตวานฺ,
Da begyndte han at skamme de Byer ud, i hvilke hans fleste kraftige Gerninger vare gjorte, fordi de ikke havde omvendt sig:
21 หา โกราสีนฺ, หา ไพตฺไสเท, ยุษฺมนฺมเธฺย ยทฺยทาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม กฺฤตํ ยทิ ตตฺ โสรสีโทนฺนคร อการิษฺยต, ตรฺหิ ปูรฺวฺวเมว ตนฺนิวาสิน: ศาณวสเน ภสฺมนิ โจปวิศนฺโต มนำสิ ปราวรฺตฺติษฺยนฺตฯ
"Ve dig, Korazin! ve dig, Bethsajda! thi dersom de kraftige Gerninger, som ere skete i eder, vare skete i Tyrus og Sidon, da havde de for længe siden omvendt sig i Sæk og Aske.
22 ตสฺมาทหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, วิจารทิเน ยุษฺมากํ ทศาต: โสรสีโทโน รฺทศา สหฺยตรา ภวิษฺยติฯ
Men jeg siger eder: Det skal gå Tyrus og Sidon tåleligere på Dommens Dag end eder.
23 อปรญฺจ พต กผรฺนาหูมฺ, ตฺวํ สฺวรฺคํ ยาวทุนฺนโตสิ, กินฺตุ นรเก นิกฺเษปฺสฺยเส, ยสฺมาตฺ ตฺวยิ ยานฺยาศฺจรฺยฺยาณิ กรฺมฺมณฺยการิษต, ยทิ ตานิ สิโทมฺนคร อการิษฺยนฺต, ตรฺหิ ตททฺย ยาวทสฺถาสฺยตฺฯ (Hadēs g86)
Og du, Kapernaum! som er bleven ophøjet indtil Himmelen, du skal nedstødes indtil Dødsriget; thi dersom de kraftige Gerninger, som ere skete i dig, vare skete i Sodoma, da var den bleven stående indtil denne Dag. (Hadēs g86)
24 กินฺตฺวหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, วิจารทิเน ตว ทณฺฑต: สิโทโม ทณฺโฑ สหฺยตโร ภวิษฺยติฯ
Men jeg siger eder: Det skal gå Sodomas Land tåleligere på Dommens Dag end dig."
25 เอตสฺมินฺเนว สมเย ยีศุ: ปุนรุวาจ, เห สฺวรฺคปฺฤถิโวฺยเรกาธิปเต ปิตสฺตฺวํ ชฺญานวโต วิทุษศฺจ โลกานฺ ปฺรเตฺยตานิ น ปฺรกาศฺย พาลกานฺ ปฺรติ ปฺรกาศิตวานฺ, อิติ เหโตสฺตฺวำ ธนฺยํ วทามิฯ
På den Tid udbrød Jesus og sagde: "Jeg priser dig, Fader, Himmelens og Jordens Herre! fordi du har skjult dette for vise og forstandige og åbenbaret det for umyndige.
26 เห ปิต: , อิตฺถํ ภเวตฺ ยต อิทํ ตฺวทฺฤษฺฏาวุตฺตมํฯ
Ja, Fader! thi således skete det, som var velbehageligt for dig.
27 ปิตฺรา มยิ สรฺวฺวาณิ สมรฺปิตานิ, ปิตรํ วินา โกปิ ปุตฺรํ น ชานาติ, ยานฺ ปฺรติ ปุเตฺรณ ปิตา ปฺรกาศฺยเต ตานฺ วินา ปุตฺราทฺ อนฺย: โกปิ ปิตรํ น ชานาติฯ
Alle Ting ere mig overgivne af min Fader; og ingen kender Sønnen uden Faderen, og ingen kender Faderen uden Sønnen, og den, for hvem Sønnen vil åbenbare ham.
28 เห ปริศฺรานฺตา ภารากฺรานฺตาศฺจ โลกา ยูยํ มตฺสนฺนิธิมฺ อาคจฺฉต, อหํ ยุษฺมานฺ วิศฺรมยิษฺยามิฯ
Kommer hid til mig alle, som lide Møje og ere besværede, og jeg vil give eder Hvile.
29 อหํ กฺษมณศีโล นมฺรมนาศฺจ, ตสฺมาตฺ มม ยุคํ เสฺวษามุปริ ธารยต มตฺต: ศิกฺษธฺวญฺจ, เตน ยูยํ เสฺว เสฺว มนสิ วิศฺรามํ ลปฺสฺยทฺเหฺพฯ
Tager mit Åg på eder, og lærer af mig; thi jeg er sagtmodig og ydmyg af Hjertet; så skulle I finde Hvile for eders Sjæle.
30 ยโต มม ยุคมฺ อนายาสํ มม ภารศฺจ ลฆุ: ฯ
Thi mit Åg er gavnligt, og min Byrde er let."
