มารฺก: 15
1 อถ ปฺรภาเต สติ ปฺรธานยาชกา: ปฺราญฺจ อุปาธฺยายา: สรฺเวฺว มนฺตฺริณศฺจ สภำ กฺฤตฺวา ยีศุํ พนฺธยิตฺว ปีลาตาขฺยสฺย เทศาธิปเต: สวิธํ นีตฺวา สมรฺปยามาสุ: ฯ
Ja kohta aamulla varhain pitivät ylimmäiset papit neuvoa vanhimpain ja kirjanoppineitten kanssa ja kaikki raati, ja veivät pois Jesuksen sidottuna ja antoivat ylön Pilatukselle.
2 ตทา ปีลาตสฺตํ ปฺฤษฺฏวานฺ ตฺวํ กึ ยิหูทียโลกานำ ราชา? ตต: ส ปฺรตฺยุกฺตวานฺ สตฺยํ วทสิฯ
Ja Pilatus kysyi häneltä: oletkos sinä Juudalaisten kuningas? Hän vastasi ja sanoi hänelle: sinäpä sen sanot.
3 อปรํ ปฺรธานยาชกาสฺตสฺย พหุษุ วาเกฺยษุ โทษมาโรปยาญฺจกฺรุ: กินฺตุ ส กิมปิ น ปฺรตฺยุวาจฯ
Ja ylimmäiset papit kantoivat hänen päällensä paljon.
4 ตทานีํ ปีลาตสฺตํ ปุน: ปปฺรจฺฉ ตฺวํ กึ โนตฺตรยสิ? ปไศฺยเต ตฺวทฺวิรุทฺธํ กติษุ สาเธฺยษุ สากฺษํ ททติฯ
Niin Pilatus kysyi taas häneltä ja sanoi: etkös mitään vastaa? Katso, kuinka paljon he sinua vastaan todistavat.
5 กนฺตุ ยีศุสฺตทาปิ โนตฺตรํ ทเทา ตต: ปีลาต อาศฺจรฺยฺยํ ชคามฯ
Mutta ei Jesus sitte ensinkään vastannut, niin että Pilatus ihmetteli.
6 อปรญฺจ การาพทฺเธ กสฺตึศฺจิตฺ ชเน ตนฺมโหตฺสวกาเล โลไก รฺยาจิเต เทศาธิปติสฺตํ โมจยติฯ
Mutta juhlana päästi hän heille yhden vangin irralle, kenenkä he anoivat.
7 เย จ ปูรฺวฺวมุปปฺลวมการฺษุรุปปฺลเว วธมปิ กฺฤตวนฺตเสฺตษำ มเธฺย ตทาโนํ พรพฺพานามก เอโก พทฺธ อาสีตฺฯ
Niin oli yksi nimeltä Barabbas, joka oli sidottu kapinan nostajitten kanssa, jotka kapinassa murhan tehneet olivat.
8 อโต เหโต: ปูรฺวฺวาปรียำ รีติกถำ กถยิตฺวา โลกา อุจฺไจรุวนฺต: ปีลาตสฺย สมกฺษํ นิเวทยามาสุ: ฯ
Ja kansa huusi ja rupesi häntä rukoilemaan, että hän tekis niinkuin hän aina heille tehnyt oli.
9 ตทา ปีลาตสฺตานาจเขฺยา ตรฺหิ กึ ยิหูทียานำ ราชานํ โมจยิษฺยามิ? ยุษฺมาภิ: กิมิษฺยเต?
Niin Pilatus vastasi heitä, sanoen: tahdotteko, että minä päästän teille Juudalaisten kuninkaan?
10 ยต: ปฺรธานยาชกา อีรฺษฺยาต เอว ยีศุํ สมารฺปยนฺนิติ ส วิเวทฯ
(Sillä hän tiesi, että ylimmäiset papit olivat hänen kateudesta antaneet ylön.)
11 กินฺตุ ยถา พรพฺพำ โมจยติ ตถา ปฺรารฺถยิตุํ ปฺรธานยาชกา โลกานฺ ปฺรวรฺตฺตยามาสุ: ฯ
Mutta ylimmäiset papit yllyttivät kansaa, että hän heille ennen päästäis Barabbaan.
12 อถ ปีลาต: ปุน: ปฺฤษฺฏวานฺ ตรฺหิ ยํ ยิหูทียานำ ราเชติ วทถ ตสฺย กึ กริษฺยามิ ยุษฺมาภิ: กิมิษฺยเต?
Niin Pilatus vastasi ja taas sanoi heille: mitä te siis tahdotte, että minun pitää tälle tekemän, jonka te Juudalaisten kuninkaaksi kutsutte?
13 ตทา เต ปุนรปิ โปฺรจฺไจ: โปฺรจุสฺตํ กฺรุเศ เวธยฯ
Niin he taas huusivat: ristiinnaulitse häntä.
14 ตสฺมาตฺ ปีลาต: กถิตวานฺ กุต: ? ส กึ กุกรฺมฺม กฺฤตวานฺ? กินฺตุ เต ปุนศฺจ รุวนฺโต วฺยาชหฺรุสฺตํ กฺรุเศ เวธยฯ
Mutta Pilatus sanoi heille: mitäs hän pahaa on tehnyt? Mutta he huusivat vielä kovemmin: ristiinnaulitse häntä.
15 ตทา ปีลาต: สรฺวฺวาโลฺลกานฺ โตษยิตุมิจฺฉนฺ พรพฺพำ โมจยิตฺวา ยีศุํ กศาภิ: ปฺรหฺฤตฺย กฺรุเศ เวทฺธุํ ตํ สมรฺปยามฺพภูวฯ
Mutta Pilatus tahtoi kansan mielen noutaa ja päästi heille Barabbaan. Ja Jesuksen, kuin hän hänen ruoskinut oli, antoi ylös ristiinnaulittaa.
16 อนนฺตรํ ไสนฺยคโณ'ฏฺฏาลิกามฺ อรฺถาทฺ อธิปเต รฺคฺฤหํ ยีศุํ นีตฺวา เสนานิวหํ สมาหุยตฺฯ
Niin huovit veivät hänen raastupaan ja kutsuivat kokoon kaiken joukon,
17 ปศฺจาตฺ เต ตํ ธูมลวรฺณวสฺตฺรํ ปริธาปฺย กณฺฏกมุกุฏํ รจยิตฺวา ศิรสิ สมาโรปฺย
Ja puettivat hänen purpuraan ja panivat hänen päähänsä väännetyn orjantappuraisen kruunun,
18 เห ยิหูทียานำ ราชนฺ นมสฺการ อิตฺยุกฺตฺวา ตํ นมสฺกรฺตฺตามาเรภิเรฯ
Ja rupesivat häntä tervehtimään: terve Juudalaisten kuningas!
19 ตโสฺยตฺตมางฺเค เวตฺราฆาตํ จกฺรุสฺตทฺคาเตฺร นิษฺฐีวญฺจ นิจิกฺษิปุ: , ตถา ตสฺย สมฺมุเข ชานุปาตํ ปฺรโณมุ:
Ja he löivät häntä päähän ruovolla ja sylkivät hänen päällensä, panivat polvillensa ja kumartaen rukoilivat häntä.
20 อิตฺถมุปหสฺย ธูมฺรวรฺณวสฺตฺรมฺ อุตฺตารฺยฺย ตสฺย วสฺตฺรํ ตํ ปรฺยฺยธาปยนฺ กฺรุเศ เวทฺธุํ พหิรฺนินฺยุศฺจฯ
Ja kuin he olivat häntä pilkanneet, riisuivat he häneltä purpuran, ja puettivat hänen omiin vaatteisiinsa, ja veivät hänen ulos ristiinnaulittaa.
21 ตต: ปรํ เสกนฺทรสฺย รุผสฺย จ ปิตา ศิโมนฺนามา กุรีณียโลก เอก: กุตศฺจิทฺ คฺรามาเทตฺย ปถิ ยาติ ตํ เต ยีโศ: กฺรุศํ โวฒุํ พลาทฺ ทธฺนุ: ฯ
Ja niin he vaativat yhden, joka ohitse kävi (ja tuli pellolta, Simonin Kyreniläisen, Aleksanderin ja Rufin isän), kantamaan hänen ristiänsä.
22 อถ คุลฺคลฺตา อรฺถาตฺ ศิร: กปาลนามกํ สฺถานํ ยีศุมานีย
Ja he veivät hänen siihen paikkaan, joka kutsutaan Golgata, se on niin paljo kuin Pääkallon paikka,
23 เต คนฺธรสมิศฺริตํ ทฺรากฺษารสํ ปาตุํ ตไสฺม ททุ: กินฺตุ ส น ชคฺราหฯ
Ja he antoivat hänelle viinaa juoda myrrhamilla sekoitettua. Vaan ei hän ottanut.
24 ตสฺมินฺ กฺรุเศ วิทฺเธ สติ เตษาเมไกกศ: กึ ปฺราปฺสฺยตีติ นิรฺณยาย
Ja kuin he olivat hänen ristiinnaulinneet, jakoivat he hänen vaatteensa ja heittivät niistä arpaa, mitä kunkin piti saaman.
25 ตสฺย ปริเธยานำ วิภาคารฺถํ คุฏิกาปาตํ จกฺรุ: ฯ
Mutta se oli kolmas hetki, kun he hänen ristiinnaulitsivat.
26 อปรมฺ เอษ ยิหูทียานำ ราเชติ ลิขิตํ โทษปตฺรํ ตสฺย ศิรอูรฺทฺวฺวมฺ อาโรปยาญฺจกฺรุ: ฯ
Ja oli päällekirjoitettu hänen syynsä kirjoitus: JUUDALAISTEN KUNINGAS.
27 ตสฺย วามทกฺษิณโย รฺเทฺวา เจาเรา กฺรุศโย รฺวิวิธาเตฯ
Ja he ristiinnaulitsivat kaksi ryöväriä hänen kanssansa, yhden hänen oikialle ja toisen vasemmalle puolellensa.
28 เตไนว "อปราธิชไน: สารฺทฺธํ ส คณิโต ภวิษฺยติ," อิติ ศาสฺโตฺรกฺตํ วจนํ สิทฺธมภูตฯ
Ja niin täytettiin se kirjoitus, joka sanoo: ja hän on pahantekiäin sekaan luettu.
29 อนนฺตรํ มารฺเค เย เย โลกา คมนาคมเน จกฺรุเสฺต สรฺวฺว เอว ศิรำสฺยานฺโทลฺย นินฺทนฺโต ชคทุ: , เร มนฺทิรนาศก เร ทินตฺรยมเธฺย ตนฺนิรฺมฺมายก,
Ja ne, jotka siitä ohitse kävivät, pilkkasivat häntä ja vääntelivät päätänsä, sanoen: voi sinuas, joka templin maahan jaotat ja kolmena päivänä rakennat ylös!
30 อธุนาตฺมานมฺ อวิตฺวา กฺรุศาทวโรหฯ
Vapahda itses ja astu alas rististä.
31 กิญฺจ ปฺรธานยาชกา อธฺยาปกาศฺจ ตทฺวตฺ ติรสฺกฺฤตฺย ปรสฺปรํ จจกฺษิเร เอษ ปรานาวตฺ กินฺตุ สฺวมวิตุํ น ศกฺโนติฯ
Niin myös ylimmäiset papit pilkkasivat häntä keskenänsä kirjanoppineiden kanssa, sanoen: muita hän autti, ei hän voi itsiänsä auttaa.
32 ยทีสฺราเยโล ราชาภิษิกฺตสฺตฺราตา ภวติ ตรฺหฺยธุไนน กฺรุศาทวโรหตุ วยํ ตทฺ ทฺฤษฺฏฺวา วิศฺวสิษฺยาม: ; กิญฺจ เยา โลเกา เตน สารฺทฺธํ กฺรุเศ 'วิเธฺยตำ ตาวปิ ตํ นิรฺภรฺตฺสยามาสตุ: ฯ
Kristus, Israelin kuningas, astukaan nyt alas rististä, että me näkisimme ja uskoisimme. Ja ne, jotka hänen kanssansa ristiinnaulitut olivat, pilkkasivat häntä.
33 อถ ทฺวิตียยามาตฺ ตฺฤตียยามํ ยาวตฺ สรฺโวฺว เทศ: สานฺธกาโรภูตฺฯ
Mutta kuin kuudes hetki tuli, tuli pimeys kaiken maan päälle hamaan yhdeksänteen hetkeen asti.
34 ตตสฺตฺฤตียปฺรหเร ยีศุรุจฺไจรวทตฺ เอลี เอลี ลามา ศิวกฺตนี อรฺถาทฺ "เห มทีศ มทีศ ตฺวํ ปรฺยฺยตฺยากฺษี: กุโต หิ มำ?"
Ja yhdeksännellä hetkellä huusi Jesus suurella äänellä, sanoen: Eli, Eli, lamma sabaktani? se on niin paljo kuin: minun Jumalani, minun Jumalani, miksis minut annoit ylön?
35 ตทา สมีปสฺถโลกานำ เกจิตฺ ตทฺวากฺยํ นิศมฺยาจขฺยุ: ปไศฺยษ เอลิยมฺ อาหูยติฯ
Ja kuin muutamat, jotka siinä seisoivat, sen kuulivat, sanoivat he: katso, hän huutaa Eliasta.
36 ตต เอโก ชโน ธาวิตฺวาคตฺย สฺปญฺเช 'มฺลรสํ ปูรยิตฺวา ตํ นฑาเคฺร นิธาย ปาตุํ ตไสฺม ทตฺตฺวาวทตฺ ติษฺฐ เอลิย เอนมวโรหยิตุมฺ เอติ น เวติ ปศฺยามิฯ
Niin juoksi yksi ja täytti sienen etikalla ja pani sen ruovon ympärille, taritsi hänen juoda, sanoen: pidäs! katsokaamme, tuleeko Elias häntä ottamaan pois.
37 อถ ยีศุรุจฺไจ: สมาหูย ปฺราณานฺ ชเหาฯ
Mutta Jesus huusi suurella äänellä ja antoi henkensä.
38 ตทา มนฺทิรสฺย ชวนิโกรฺทฺวฺวาทธ: รฺยฺยนฺตา วิทีรฺณา ทฺวิขณฺฑาภูตฺฯ
Ja templin esivaate repesi kahtia, ylhäältä hamaan alas.
39 กิญฺจ อิตฺถมุจฺไจราหูย ปฺราณานฺ ตฺยชนฺตํ ตํ ทฺฤษฺทฺวา ตทฺรกฺษณาย นิยุกฺโต ย: เสนาปติราสีตฺ โสวทตฺ นโรยมฺ อีศฺวรปุตฺร อิติ สตฺยมฺฯ
Mutta kuin päämies, joka siinä hänen kohdallansa seisoi, näki, että hän niin huutain henkensä antoi, sanoi hän: totisesti oli tämä ihminen Jumalan Poika.
40 ตทานีํ มคฺทลีนี มริสมฺ กนิษฺฐยากูโพ โยเสศฺจ มาตานฺยมริยมฺ ศาโลมี จ ยา: สฺตฺริโย
Ja siellä oli myös vaimoja, jotka taampaa katselivat, joiden seassa oli Maria Magdalena ja Maria, vähemmän Jakobin ja Joseen äiti, ja Salome,
41 คาลีลฺปฺรเทเศ ยีศุํ เสวิตฺวา ตทนุคามิโนฺย ชาตา อิมาสฺตทนฺยาศฺจ ยา อเนกา นาโรฺย ยีศุนา สารฺทฺธํ ยิรูศาลมมายาตาสฺตาศฺจ ทูราตฺ ตานิ ททฺฤศุ: ฯ
Jotka myös häntä Galileassa seuranneet ja palvelleet olivat; ja monta muuta, jotka hänen kanssansa Jerusalemiin menneet olivat.
42 อถาสาทนทินสฺยารฺถาทฺ วิศฺรามวาราตฺ ปูรฺวฺวทินสฺย สายํกาล อาคต
Ja kuin jo ehtoo tuli (että valmistuspäivä oli, joka on esisabbatti),
43 อีศฺวรราชฺยาเปกฺษฺยริมถียยูษผนามา มานฺยมนฺตฺรี สเมตฺย ปีลาตสวิธํ นิรฺภโย คตฺวา ยีโศรฺเทหํ ยยาเจฯ
Tuli Joseph Arimatiasta, kunniallinen raatimies, joka myös odotti Jumalan valtakuntaa, hän rohkeni mennä Pilatuksen tykö ja anoi Jesuksen ruumista.
44 กินฺตุ ส อิทานีํ มฺฤต: ปีลาต อิตฺยสมฺภวํ มตฺวา ศตเสนาปติมาหูย ส กทา มฺฤต อิติ ปปฺรจฺฉฯ
Niin Pilatus ihmetteli, että hän jo kuollut oli, ja kutsui tykönsä päämiehen ja kysyi häneltä, oliko hän jo aikaa kuollut.
45 ศตเสมนาปติมุขาตฺ ตชฺชฺญาตฺวา ยูษเผ ยีโศรฺเทหํ ทเทาฯ
Ja kuin hän asian päämiehiltä ymmärsi, antoi hän Josephille ruumiin.
46 ปศฺจาตฺ ส สูกฺษฺมํ วาส: กฺรีตฺวา ยีโศ: กายมวโรหฺย เตน วาสสา เวษฺฏายิตฺวา คิเรา ขาตศฺมศาเน สฺถาปิตวานฺ ปาษาณํ โลฐยิตฺวา ทฺวาริ นิทเธฯ
Ja hän osti liinavaatteen, otti hänen alas ja kääri liinavaatteeseen, ja pani hänen hautaan, joka kallioon hakattu oli, ja vieritti kiven haudan ovelle.
47 กินฺตุ ยตฺร โสสฺถาปฺยต ตต มคฺทลีนี มริยมฺ โยสิมาตฺฤมริยมฺ จ ททฺฤศตฺฤ: ฯ
Mutta Maria Magdalena ja Joseen Maria katselivat, kuhunka hän pantiin.
