มารฺก: 12
1 อนนฺตรํ ยีศุ รฺทฺฤษฺฏานฺเตน เตภฺย: กถยิตุมาเรเภ, กศฺจิเทโก ทฺรากฺษากฺเษตฺรํ วิธาย ตจฺจตุรฺทิกฺษุ วารณีํ กฺฤตฺวา ตนฺมเธฺย ทฺรากฺษาเปษณกุณฺฑมฺ อขนตฺ, ตถา ตสฺย คฑมปิ นิรฺมฺมิตวานฺ ตตสฺตตฺกฺเษตฺรํ กฺฤษีวเลษุ สมรฺปฺย ทูรเทศํ ชคามฯ
Και ήρχισε να λέγη προς αυτούς διά παραβολών· Άνθρωπος τις εφύτευσεν αμπελώνα και περιέβαλεν εις αυτόν φραγμόν και έσκαψεν υπολήνιον και ωκοδόμησε πύργον, και εμίσθωσεν αυτόν εις γεωργούς και απεδήμησε.
2 ตทนนฺตรํ ผลกาเล กฺฤษีวเลโภฺย ทฺรากฺษากฺเษตฺรผลานิ ปฺราปฺตุํ เตษำ สวิเธ ภฺฤตฺยมฺ เอกํ ปฺราหิโณตฺฯ
Και εν τω καιρώ των καρπών απέστειλε προς τους γεωργούς δούλον, διά να λάβη παρά των γεωργών από του καρπού του αμπελώνος.
3 กินฺตุ กฺฤษีวลาสฺตํ ธฺฤตฺวา ปฺรหฺฤตฺย ริกฺตหสฺตํ วิสสฺฤชุ: ฯ
Εκείνοι δε πιάσαντες αυτόν έδειραν και απέπεμψαν κενόν.
4 ตต: ส ปุนรนฺยเมกํ ภฺฤตฺยํ ปฺรษยามาส, กินฺตุ เต กฺฤษีวลา: ปาษาณาฆาไตสฺตสฺย ศิโร ภงฺกฺตฺวา สาปมานํ ตํ วฺยสรฺชนฺฯ
Και πάλιν απέστειλε προς αυτούς άλλον δούλον· και εκείνον λιθοβολήσαντες, επλήγωσαν την κεφαλήν αυτού και απέπεμψαν ητιμωμένον.
5 ตต: ปรํ โสปรํ ทาสํ ปฺราหิโณตฺ ตทา เต ตํ ชฆฺนุ: , เอวมฺ อเนเกษำ กสฺยจิตฺ ปฺรหาร: กสฺยจิทฺ วธศฺจ ไต: กฺฤต: ฯ
Και πάλιν απέστειλεν άλλον· και εκείνον εφόνευσαν, και πολλούς άλλους, τους μεν έδειραν, τους δε εφόνευσαν.
6 ตต: ปรํ มยา สฺวปุเตฺร ปฺรหิเต เต ตมวศฺยํ สมฺมํสฺยนฺเต, อิตฺยุกฺตฺวาวเศเษ เตษำ สนฺนิเธา นิชปฺริยมฺ อทฺวิตียํ ปุตฺรํ เปฺรษยามาสฯ
Έτι λοιπόν έχων ένα υιόν, αγαπητόν αυτού, απέστειλε και αυτόν προς αυτούς έσχατον, λέγων ότι θέλουσιν εντραπή τον υιόν μου.
7 กินฺตุ กฺฤษีวลา: ปรสฺปรํ ชคทุ: , เอษ อุตฺตราธิการี, อาคจฺฉต วยเมนํ หนฺมสฺตถา กฺฤเต 'ธิกาโรยมฺ อสฺมากํ ภวิษฺยติฯ
Εκείνοι δε οι γεωργοί είπον προς αλλήλους ότι ούτος είναι ο κληρονόμος· έλθετε, ας φονεύσωμεν αυτόν, και θέλει είσθαι ημών η κληρονομία.
8 ตตสฺตํ ธฺฤตฺวา หตฺวา ทฺรากฺษากฺเษตฺราทฺ พหิ: ปฺรากฺษิปนฺฯ
Και πιάσαντες αυτόν εφόνευσαν και έρριψαν έξω του αμπελώνος.
9 อเนนาเสา ทฺรากฺษากฺเษตฺรปติ: กึ กริษฺยติ? ส เอตฺย ตานฺ กฺฤษีวลานฺ สํหตฺย ตตฺกฺเษตฺรมฺ อเนฺยษุ กฺฤษีวเลษุ สมรฺปยิษฺยติฯ
Τι λοιπόν θέλει κάμει ο κύριος του αμπελώνος; Θέλει ελθεί και απολέσει τους γεωργούς και θέλει δώσει τον αμπελώνα εις άλλους.
10 อปรญฺจ, "สฺถปตย: กริษฺยนฺติ คฺราวาณํ ยนฺตุ ตุจฺฉกํฯ ปฺราธานปฺรสฺตร: โกเณ ส เอว สํภวิษฺยติฯ
Ουδέ την γραφήν ταύτην δεν ανεγνώσατε, Ο λίθος, τον οποίον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος έγεινε κεφαλή γωνίας·
11 เอตตฺ กรฺมฺม ปเรศสฺยำทฺภุตํ โน ทฺฤษฺฏิโต ภเวตฺ๚ " อิมำ ศาสฺตฺรียำ ลิปึ ยูยํ กึ นาปาฐิษฺฏ?
παρά Κυρίου έγεινεν αύτη και είναι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
12 ตทานีํ ส ตานุทฺทิศฺย ตำ ทฺฤษฺฏานฺตกถำ กถิตวานฺ, ต อิตฺถํ พุทฺวฺวา ตํ ธรฺตฺตามุทฺยตา: , กินฺตุ โลเกโภฺย พิภฺยุ: , ตทนนฺตรํ เต ตํ วิหาย ววฺรชุ: ฯ
Και εζήτουν να πιάσωσιν αυτόν και εφοβήθησαν τον όχλον· επειδή ενόησαν ότι προς αυτούς είπε την παραβολήν· και αφήσαντες αυτόν ανεχώρησαν.
13 อปรญฺจ เต ตสฺย วากฺยโทษํ ธรฺตฺตำ กติปยานฺ ผิรูศิโน เหโรทียำศฺจ โลกานฺ ตทนฺติกํ เปฺรษยามาสุ: ฯ
Και αποστέλλουσι προς αυτόν τινάς των Φαρισαίων και των Ηρωδιανών, διά να παγιδεύσωσιν αυτόν εις λόγον.
14 ต อาคตฺย ตมวทนฺ, เห คุโร ภวานฺ ตถฺยภาษี กสฺยาปฺยนุโรธํ น มนฺยเต, ปกฺษปาตญฺจ น กโรติ, ยถารฺถต อีศฺวรียํ มารฺคํ ทรฺศยติ วยเมตตฺ ปฺรชานีม: , ไกสราย กโร เทโย น วำ? วยํ ทาสฺยาโม น วา?
Και εκείνοι ελθόντες, λέγουσι προς αυτόν· Διδάσκαλε, εξεύρομεν ότι είσαι αληθής και δεν σε μέλει περί ουδενός· διότι δεν βλέπεις εις πρόσωπον ανθρώπων, αλλ' επ' αληθείας την οδόν του Θεού διδάσκεις. Είναι συγκεχωρημένον να δώσωμεν δασμόν εις τον Καίσαρα, ή ουχί; να δώσωμεν ή να μη δώσωμεν;
15 กินฺตุ ส เตษำ กปฏํ ชฺญาตฺวา ชคาท, กุโต มำ ปรีกฺษเธฺว? เอกํ มุทฺราปาทํ สมานีย มำ ทรฺศยตฯ
Ο δε γνωρίσας την υπόκρισιν αυτών, είπε προς αυτούς· τι με πειράζετε; φέρετέ μοι δηνάριον διά να ίδω.
16 ตทา ไตเรกสฺมินฺ มุทฺราปาเท สมานีเต ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ, อตฺร ลิขิตํ นาม มูรฺตฺติ รฺวา กสฺย? เต ปฺรตฺยูจุ: , ไกสรสฺยฯ
Και εκείνοι έφεραν. Και λέγει προς αυτούς· Τίνος είναι η εικών αύτη και η επιγραφή; οι δε είπον προς αυτόν· Του Καίσαρος.
17 ตทา ยีศุรวทตฺ ตรฺหิ ไกสรสฺย ทฺรวฺยาณิ ไกสราย ทตฺต, อีศฺวรสฺย ทฺรวฺยาณิ ตุ อีศฺวราย ทตฺต; ตตเสฺต วิสฺมยํ เมนิเรฯ
Και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτούς· Απόδοτε τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν. Και εθαύμασαν δι' αυτόν.
18 อถ มฺฤตานามุตฺถานํ เย น มนฺยนฺเต เต สิทูกิโน ยีโศ: สมีปมาคตฺย ตํ ปปฺรจฺฉุ: ;
Και έρχονται προς αυτόν Σαδδουκαίοι, οίτινες λέγουσιν ότι δεν είναι ανάστασις, και ηρώτησαν αυτόν, λέγοντες·
19 เห คุโร กศฺจิชฺชโน ยทิ นิ: สนฺตติ: สนฺ ภารฺยฺยายำ สตฺยำ มฺริยเต ตรฺหิ ตสฺย ภฺราตา ตสฺย ภารฺยฺยำ คฺฤหีตฺวา ภฺราตุ รฺวํโศตฺปตฺตึ กริษฺยติ, วฺยวสฺถามิมำ มูสา อสฺมานฺ ปฺรติ วฺยลิขตฺฯ
Διδάσκαλε, ο Μωϋσής μας έγραψεν ότι εάν αποθάνη τινός ο αδελφός και αφήση γυναίκα και τέκνα δεν αφήση, να λάβη ο αδελφός αυτού την γυναίκα αυτού και να εξαναστήση σπέρμα εις τον αδελφόν αυτού.
20 กินฺตุ เกจิตฺ สปฺต ภฺราตร อาสนฺ, ตตเสฺตษำ เชฺยษฺฐภฺราตา วิวหฺย นิ: สนฺตติ: สนฺ อมฺริยตฯ
Ήσαν λοιπόν επτά αδελφοί. Και ο πρώτος έλαβε γυναίκα, και αποθνήσκων δεν αφήκε σπέρμα·
21 ตโต ทฺวิตีโย ภฺราตา ตำ สฺตฺริยมคฺฤหณตฺ กินฺตุ โสปิ นิ: สนฺตติ: สนฺ อมฺริยต; อถ ตฺฤตีโยปิ ภฺราตา ตาทฺฤโศภวตฺฯ
και έλαβεν αυτήν ο δεύτερος και απέθανε, και ουδέ αυτός αφήκε σπέρμα· και ο τρίτος ωσαύτως.
22 อิตฺถํ สปฺไตว ภฺราตรสฺตำ สฺตฺริยํ คฺฤหีตฺวา นิ: สนฺตานา: สนฺโต'มฺริยนฺต, สรฺวฺวเศเษ สาปิ สฺตฺรี มฺริยเต สฺมฯ
Και έλαβον αυτήν οι επτά, και δεν αφήκαν σπέρμα. Τελευταία πάντων απέθανε και η γυνή.
23 อถ มฺฤตานามุตฺถานกาเล ยทา ต อุตฺถาสฺยนฺติ ตทา เตษำ กสฺย ภารฺยฺยา สา ภวิษฺยติ? ยตเสฺต สปฺไตว ตำ วฺยวหนฺฯ
Εν τη αναστάσει λοιπόν, όταν αναστηθώσι, τίνος αυτών θέλει είσθαι γυνή; διότι και οι επτά έλαβον αυτήν γυναίκα.
24 ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ ศาสฺตฺรมฺ อีศฺวรศกฺติญฺจ ยูยมชฺญาตฺวา กิมภฺรามฺยต น?
Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Δεν πλανάσθε διά τούτο, μη γνωρίζοντες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού;
25 มฺฤตโลกานามุตฺถานํ สติ เต น วิวหนฺติ วาคฺทตฺตา อปิ น ภวนฺติ, กินฺตุ สฺวรฺคียทูตานำ สทฺฤศา ภวนฺติฯ
Διότι όταν αναστηθώσιν εκ νεκρών ούτε νυμφεύουσιν ούτε νυμφεύονται, αλλ' είναι ως άγγελοι οι εν τοις ουρανοίς.
26 ปุนศฺจ "อหมฺ อิพฺราหีม อีศฺวร อิสฺหาก อีศฺวโร ยากูพศฺเจศฺวร:" ยามิมำ กถำ สฺตมฺพมเธฺย ติษฺฐนฺ อีศฺวโร มูสามวาทีตฺ มฺฤตานามุตฺถานารฺเถ สา กถา มูสาลิขิเต ปุสฺตเก กึ ยุษฺมาภิ รฺนาปาฐิ?
Περί δε των νεκρών ότι ανίστανται, δεν ανεγνώσατε εν τη βίβλω του Μωϋσέως, πως είπε προς αυτόν ο Θεός επί της βάτου, λέγων, Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ;
27 อีศฺวโร ชีวตำ ปฺรภุ: กินฺตุ มฺฤตานำ ปฺรภุ รฺน ภวติ, ตสฺมาทฺเธโต รฺยูยํ มหาภฺรเมณ ติษฺฐถฯ
Δεν είναι ο Θεός νεκρών, αλλά Θεός ζώντων· σεις λοιπόν πλανάσθε πολύ.
28 เอตรฺหิ เอโกธฺยาปก เอตฺย เตษามิตฺถํ วิจารํ ศุศฺราว; ยีศุเสฺตษำ วากฺยสฺย สทุตฺตรํ ทตฺตวานฺ อิติ พุทฺวฺวา ตํ ปฺฤษฺฏวานฺ สรฺวฺวาสามฺ อาชฺญานำ กา เศฺรษฺฐา? ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ,
Και προσελθών εις των γραμματέων, όστις ήκουσεν αυτούς συζητούντας, γνωρίζων ότι καλώς απεκρίθη προς αυτούς, ηρώτησεν αυτόν· Ποία εντολή είναι πρώτη πασών;
29 "เห อิสฺราเยโลฺลกา อวธตฺต, อสฺมากํ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร เอก เอว,
Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτόν ότι πρώτη πασών των εντολών είναι· Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος·
30 ยูยํ สรฺวฺวนฺต: กรไณ: สรฺวฺวปฺราไณ: สรฺวฺวจิตฺไต: สรฺวฺวศกฺติภิศฺจ ตสฺมินฺ ปฺรเภา ปรเมศฺวเร ปฺรียธฺวํ," อิตฺยาชฺญา เศฺรษฺฐาฯ
και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου· αύτη είναι η πρώτη εντολή.
31 ตถา "สฺวปฺรติวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรุธฺวํ," เอษา ยา ทฺวิตียาชฺญา สา ตาทฺฤศี; เอตาภฺยำ ทฺวาภฺยามฺ อาชฺญาภฺยามฺ อนฺยา กาปฺยาชฺญา เศฺรษฺฐา นาสฺติฯ
Και δευτέρα ομοία, αύτη· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Μεγαλητέρα τούτων άλλη εντολή δεν είναι.
32 ตทา โสธฺยาปกสฺตมวทตฺ, เห คุโร สตฺยํ ภวานฺ ยถารฺถํ โปฺรกฺตวานฺ ยต เอกสฺมาทฺ อีศฺวราทฺ อโนฺย ทฺวิตีย อีศฺวโร นาสฺติ;
Και είπε προς αυτόν ο γραμματεύς· Καλώς, Διδάσκαλε, αληθώς είπας ότι είναι εις Θεός, και δεν είναι άλλος εκτός αυτού·
33 อปรํ สรฺวฺวานฺต: กรไณ: สรฺวฺวปฺราไณ: สรฺวฺวจิตฺไต: สรฺวฺวศกฺติภิศฺจ อีศฺวเร เปฺรมกรณํ ตถา สฺวมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรมกรณญฺจ สรฺเวฺวโภฺย โหมพลิทานาทิภฺย: ศฺรษฺฐํ ภวติฯ
και το να αγαπά τις αυτόν εξ όλης της καρδίας και εξ όλης της συνέσεως και εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της δυνάμεως, και το να αγαπά τον πλησίον ως εαυτόν, είναι πλειότερον πάντων των ολοκαυτωμάτων και των θυσιών.
34 ตโต ยีศุ: สุพุทฺเธริว ตเสฺยทมฺ อุตฺตรํ ศฺรุตฺวา ตํ ภาษิตวานฺ ตฺวมีศฺวรสฺย ราชฺยานฺน ทูโรสิฯ อิต: ปรํ เตน สห กสฺยาปิ วากฺยสฺย วิจารํ กรฺตฺตำ กสฺยาปิ ปฺรคลฺภตา น ชาตาฯ
Και ο Ιησούς, ιδών αυτόν ότι φρονίμως απεκρίθη, είπε προς αυτόν· Δεν είσαι μακράν από της βασιλείας του Θεού. Και ουδείς πλέον ετόλμα να ερωτήση αυτόν.
35 อนนฺตรํ มเธฺยมนฺทิรมฺ อุปทิศนฺ ยีศุริมํ ปฺรศฺนํ จการ, อธฺยาปกา อภิษิกฺตํ (ตารกํ) กุโต ทายูท: สนฺตานํ วทนฺติ?
Και αποκριθείς ο Ιησούς, έλεγε διδάσκων εν τω ιερώ· Πως λέγουσιν οι γραμματείς ότι ο Χριστός είναι υιός του Δαβίδ;
36 สฺวยํ ทายูทฺ ปวิตฺรสฺยาตฺมน อาเวเศเนทํ กถยามาสฯ ยถาฯ "มม ปฺรภุมิทํ วากฺยวทตฺ ปรเมศฺวร: ฯ ตว ศตฺรูนหํ ยาวตฺ ปาทปีฐํ กโรมิ นฯ ตาวตฺ กาลํ มทีเย ตฺวํ ทกฺษปารฺศฺวฺ อุปาวิศฯ "
Διότι αυτός ο Δαβίδ είπε διά του Πνεύματος του Αγίου· Είπεν ο Κύριος προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου.
37 ยทิ ทายูทฺ ตํ ปฺรภูํ วทติ ตรฺหิ กถํ ส ตสฺย สนฺตาโน ภวิตุมรฺหติ? อิตเร โลกาสฺตตฺกถำ ศฺรุตฺวานนนฺทุ: ฯ
Αυτός λοιπόν ο Δαβίδ λέγει αυτόν Κύριον· και πόθεν είναι υιός αυτού; Και ο πολύς όχλος ήκουεν αυτόν ευχαρίστως.
38 ตทานีํ ส ตานุปทิศฺย กถิตวานฺ เย นรา ทีรฺฆปริเธยานิ หฏฺเฏ วิปเนา จ
Και έλεγε προς αυτούς εν τη διδαχή αυτού· Προσέχετε από των γραμματέων, οίτινες θέλουσι να περιπατώσιν εστολισμένοι και αγαπώσι τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς
39 โลกกฺฤตนมสฺการานฺ ภชนคฺฤเห ปฺรธานาสนานิ โภชนกาเล ปฺรธานสฺถานานิ จ กางฺกฺษนฺเต;
και πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς και τους πρώτους τόπους εν τοις δείπνοις.
40 วิธวานำ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสิตฺวา ฉลาทฺ ทีรฺฆกาลํ ปฺรารฺถยนฺเต เตภฺย อุปาธฺยาเยภฺย: สาวธานา ภวต; เต'ธิกตรานฺ ทณฺฑานฺ ปฺราปฺสฺยนฺติฯ
Οίτινες κατατρώγουσι τας οικίας των χηρών, και τούτο επί προφάσει ότι κάμνουσι μακράς προσευχάς· ούτοι θέλουσι λάβει μεγαλητέραν καταδίκην.
41 ตทนนฺตรํ โลกา ภาณฺฑาคาเร มุทฺรา ยถา นิกฺษิปนฺติ ภาณฺฑาคารสฺย สมฺมุเข สมุปวิศฺย ยีศุสฺตทวลุโลก; ตทานีํ พหโว ธนินสฺตสฺย มเธฺย พหูนิ ธนานิ นิรกฺษิปนฺฯ
Και καθήσας ο Ιησούς απέναντι του γαζοφυλακίου, εθεώρει πως ο όχλος έβαλλε χαλκόν εις το γαζοφυλάκιον. Και πολλοί πλούσιοι έβαλλον πολλά·
42 ปศฺจาทฺ เอกา ทริทฺรา วิธวา สมาคตฺย ทฺวิปณมูลฺยำ มุไทฺรกำ ตตฺร นิรกฺษิปตฺฯ
και ελθούσα μία χήρα πτωχή έβαλε δύο λεπτά, τουτέστιν, ένα κοδράντην.
43 ตทา ยีศุ: ศิษฺยานฺ อาหูย กถิตวานฺ ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ เย เย ภาณฺฑาคาเร'สฺมิน ธนานิ นิ: กฺษิปนฺติ สฺม เตภฺย: สรฺเวฺวภฺย อิยํ วิธวา ทริทฺราธิกมฺ นิ: กฺษิปติ สฺมฯ
Και προσκαλέσας τους μαθητάς αυτού, λέγει προς αυτούς· Αληθώς σας λέγω ότι η χήρα αύτη η πτωχή έβαλε περισσότερον πάντων, όσοι έβαλον εις το γαζοφυλάκιον·
44 ยตเสฺต ปฺรภูตธนสฺย กิญฺจิตฺ นิรกฺษิปนฺ กินฺตุ ทีเนยํ สฺวทินยาปนโยคฺยํ กิญฺจิทปิ น สฺถาปยิตฺวา สรฺวฺวสฺวํ นิรกฺษิปตฺฯ
διότι πάντες εκ του περισσεύοντος εις αυτούς έβαλον· αύτη όμως εκ του υστερήματος αυτής έβαλε πάντα όσα είχεν, όλην την περιουσίαν αυτής.
