ลูก: 7
1 ตต: ปรํ ส โลกานำ กรฺณโคจเร ตานฺ สรฺวฺวานฺ อุปเทศานฺ สมาปฺย ยทา กผรฺนาหูมฺปุรํ ปฺรวิศติ
၁ထိုဒေသနာ တော်ကို ယေရှုသည် ပရိသတ် တို့အား အကုန်အစင် ဟောတော်မူပြီးမှကပေရနောင် မြို့ သို့ ကြွဝင် တော်မူ၏။
2 ตทา ศตเสนาปเต: ปฺริยทาส เอโก มฺฤตกลฺป: ปีฑิต อาสีตฺฯ
၂ထိုမြို့၌ တပ်မှူး ၏ကျွန် တစ် ယောက်သည်နာ ၍ သေခါနီး ရှိ ၏။ သူ၏သခင် သည် သူ့ကိုချစ် ၍၊
3 อต: เสนาปติ รฺยีโศ รฺวารฺตฺตำ นิศมฺย ทาสสฺยาโรคฺยกรณาย ตสฺยาคมนารฺถํ วินยกรณาย ยิหูทียานฺ กิยต: ปฺราจ: เปฺรษยามาสฯ
၃ယေရှု ၏ သိတင်း တော်ကိုကြား လျှင် ၊ ယုဒ အမျိုး အကြီးအကဲ တို့ကိုအထံ တော်သို့ စေလွှတ် သဖြင့်၊ ကိုယ်တော်သည်ကြွ ၍ထိုကျွန် ကိုချမ်းသာ ပေးတော်မူမည်အကြောင်း တောင်းပန် လေ၏ ။
4 เต ยีโศรนฺติกํ คตฺวา วินยาติศยํ วกฺตุมาเรภิเร, ส เสนาปติ รฺภวโตนุคฺรหํ ปฺราปฺตุมฺ อรฺหติฯ
၄ထိုသူ တို့သည် ယေရှု ထံတော်သို့ ရောက် လျှင် ၊ ကျေးဇူးတော်ကို ခံ မည့်သူ သည်ခံထိုက် သောသူဖြစ် ပါ၏။
5 ยต: โสสฺมชฺชาตีเยษุ โลเกษุ ปฺรียเต ตถาสฺมตฺกฺฤเต ภชนเคหํ นิรฺมฺมิตวานฺฯ
၅သူ သည် အကျွန်ုပ် တို့အမျိုး ကို နှစ်သက် ၍ အကျွန်ုပ် တို့အဘို့ တရားစရပ် ကို ဆောက် ပါပြီဟု၍ ကျပ်ကျပ် တောင်းပန် ကြ၏။
6 ตสฺมาทฺ ยีศุไสฺต: สห คตฺวา นิเวศนสฺย สมีปํ ปฺราป, ตทา ส ศตเสนาปติ รฺวกฺษฺยมาณวากฺยํ ตํ วกฺตุํ พนฺธูนฺ ปฺราหิโณตฺฯ เห ปฺรโภ สฺวยํ ศฺรโม น กรฺตฺตโวฺย ยทฺ ภวตา มทฺเคหมเธฺย ปาทารฺปณํ กฺริเยต ตทปฺยหํ นารฺหามิ,
၆ယေရှု သည် သူ တို့နှင့်အတူ ကြွ တော်မူ၏။ တပ်မှူး အိမ် နှင့်မ နီးမဝေး ရောက် တော်မူသောအခါ ၊ တပ်မှူးသည် မိမိ အဆွေ တို့ကို စေလွှတ် ၍၊ သခင် ၊ ကိုယ်ကို ပင်ပန်း စေတော်မ မူပါနှင့်။ အကျွန်ုပ် ၏ အိမ်မိုး အောက် သို့ ကြွဝင် တော်မူခြင်း ကျေးဇူးတော်ကို အကျွန်ုပ်မ ခံထိုက် ပါ။
7 กิญฺจาหํ ภวตฺสมีปํ ยาตุมปิ นาตฺมานํ โยคฺยํ พุทฺธวานฺ, ตโต ภวานฺ วากฺยมาตฺรํ วทตุ เตไนว มม ทาส: สฺวโสฺถ ภวิษฺยติฯ
၇ထိုအတူ အကျွန်ုပ် သည် ကိုယ်တော် ထံသို့ ရောက် ထိုက် သောသူမ ဟုတ်သည်ကို အကျွန်ုပ်ထင်ပါပြီ။ အမိန့် တော်တစ်ခွန်းရှိ လျှင် အကျွန်ုပ် ၏ငယ်သား သည် ချမ်းသာ ရပါလိမ့်မည်။
8 ยสฺมาทฺ อหํ ปราธีโนปิ มมาธีนา ยา: เสนา: สนฺติ ตาสามฺ เอกชนํ ปฺรติ ยาหีติ มยา โปฺรกฺเต ส ยาติ; ตทนฺยํ ปฺรติ อายาหีติ โปฺรกฺเต ส อายาติ; ตถา นิชทาสํ ปฺรติ เอตตฺ กุรฺวฺวิติ โปฺรกฺเต ส ตเทว กโรติฯ
၈ဥပမာကား၊ အကျွန်ုပ် သည် မင်းအောက် ၌ ကျွန်ခံသောသူဖြစ် သော်လည်းစစ်သူရဲ များကိုအုပ်စိုး ၍ တစ်ဦး ကိုသွား ချေဟု ဆို လျှင် သွား ပါ၏။ တစ်ဦး ကိုလာ ခဲ့ဟုခေါ်လျှင် လာ ပါ၏။ ကျွန် ကိုလည်း ဤအမှု ကို လုပ် တော့ ဟုဆိုလျှင် လုပ် ပါ၏ဟု တပ်မှူးလျှောက် စေ၏။
9 ยีศุริทํ วากฺยํ ศฺรุตฺวา วิสฺมยํ ยเยา, มุขํ ปราวรฺตฺย ปศฺจาทฺวรฺตฺติโน โลกานฺ พภาเษ จ, ยุษฺมานหํ วทามิ อิสฺราเยโล วํศมเธฺยปิ วิศฺวาสมีทฺฤศํ น ปฺราปฺนวํฯ
၉ထို စကားကို ယေရှု သည်ကြား တော်မူလျှင် အံ့ဩ ခြင်းရှိ၍ နောက် တော်သို့လိုက်သောသူ များကို လှည့်ကြည့် လျက်၊ ငါဆို သည်ကား၊ ဤမျှလောက် သော ယုံကြည် ခြင်းကို ဣသရေလ အမျိုး၌ ပင် ငါမ တွေ့ ဘူးသေး ဟု မိန့် တော်မူ၏။
10 ตตเสฺต เปฺรษิตา คฺฤหํ คตฺวา ตํ ปีฑิตํ ทาสํ สฺวสฺถํ ททฺฤศุ: ฯ
၁၀တပ်မှူးစေလွှတ် သော သူ တို့သည် အိမ် သို့ ပြန်ရောက် လျှင် ၊ အနာရောဂါစွဲသော ကျွန် သည် ကျန်းမာ လျက်ရှိသည်ကို တွေ့ ကြ၏။
11 ปเร'หนิ ส นายีนาขฺยํ นครํ ชคาม ตสฺยาเนเก ศิษฺยา อเนฺย จ โลกาเสฺตน สารฺทฺธํ ยยุ: ฯ
၁၁နက်ဖြန် နေ့၌ နာဣန မြို့ သို့ ကြွ တော်မူ၍ ၊ တပည့် တော်များနှင့် လူ အစုအဝေးအပေါင်း တို့သည် နောက်တော်သို့လိုက် ကြ၏။
12 เตษุ ตนฺนครสฺย ทฺวารสนฺนิธึ ปฺราปฺเตษุ กิยนฺโต โลกา เอกํ มฺฤตมนุชํ วหนฺโต นครสฺย พหิรฺยานฺติ, ส ตนฺมาตุเรกปุตฺรสฺตนฺมาตา จ วิธวา; ตยา สารฺทฺธํ ตนฺนครียา พหโว โลกา อาสนฺฯ
၁၂မြို့ တံခါး အနီး သို့ရောက်သောအခါ ၊ မုဆိုးမ ၌ တစ်ယောက်တည်း သောသား အသေ လောင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ထုတ်သွား ၍၊ မြို့သူ မြို့သားများတို့သည် လိုက် ကြ၏။
13 ปฺรภุสฺตำ วิโลกฺย สานุกมฺป: กถยามาส, มา โรที: ฯ ส สมีปมิตฺวา ขฏฺวำ ปสฺปรฺศ ตสฺมาทฺ วาหกา: สฺถคิตาสฺตมฺยุ: ;
၁၃သခင် ဘုရားသည် ထိုမိန်းမ ကိုမြင် လျှင် သနား ခြင်းစိတ်တော်ရှိ၍၊ မ ငို နှင့် ဟု မိန့် တော်မူလျှက် အနီး သို့ ကြွ၍ တလား ကို လက်နှင့်တို့ တော်မူသဖြင့် ၊ ထမ်း သောသူ တို့သည် ရပ် ၍နေကြ၏၊
14 ตทา ส อุวาจ เห ยุวมนุษฺย ตฺวมุตฺติษฺฐ, ตฺวามหมฺ อาชฺญาปยามิฯ
၁၄ကိုယ်တော်ကလည်း ၊ အချင်းလုလင် ၊ ထ လော့၊ သင့် အားငါအမိန့် ရှိသည် ဟု မိန့် တော်မူလျှင် ၊
15 ตสฺมาตฺ ส มฺฤโต ชนสฺตตฺกฺษณมุตฺถาย กถำ ปฺรกถิต: ; ตโต ยีศุสฺตสฺย มาตริ ตํ สมรฺปยามาสฯ
၁၅သေ သောသူ သည် ထိုင် ၍ စကား ပြော၏။ ကိုယ်တော်သည်လည်း ထိုသူ ကိုမိခင် အား အပ်ပေး တော်မူ၏။
16 ตสฺมาตฺ สรฺเวฺว โลกา: ศศงฺกิเร; เอโก มหาภวิษฺยทฺวาที มเธฺย'สฺมากมฺ สมุไทตฺ, อีศฺวรศฺจ สฺวโลกานนฺวคฺฤหฺลาตฺ กถามิมำ กถยิตฺวา อีศฺวรํ ธนฺยํ ชคทุ: ฯ
၁၆လူအပေါင်း တို့သည် ကြောက်ရွံ့ ခြင်း သို့ရောက်၍ ၊ ကြီးစွာ သောပရောဖက် သည် ငါ တို့တွင် ပေါ်ထွန်း ပြီ။ ဘုရားသခင် သည် မိမိ လူမျိုး ကို အကြည့်အရှု ကြွတော်မူပြီ ဟူ၍ဘုရားသခင် ၏ဂုဏ် တော်ကို ချီးမွမ်းကြ၏။
17 ตต: ปรํ สมสฺตํ ยิหูทาเทศํ ตสฺย จตุรฺทิกฺสฺถเทศญฺจ ตไสฺยตตฺกีรฺตฺติ รฺวฺยานเศฯ
၁၇ထို သိတင်း တော်သည် ယုဒ ပြည်မှစ၍ ပတ်ဝန်းကျင် အရပ်တို့၌ အနှံ့အပြား ကျော်စော လေ၏။
18 ตต: ปรํ โยหน: ศิเษฺยษุ ตํ ตทฺวฺฤตฺตานฺตํ ชฺญาปิตวตฺสุ
၁၈ယောဟန် ၏ တပည့် တို့သည် ထို အကြောင်း အရာအလုံးစုံ တို့ကို မိမိ ဆရာအားကြားပြော ကြ၏။
19 ส สฺวศิษฺยาณำ เทฺวา ชนาวาหูย ยีศุํ ปฺรติ วกฺษฺยมาณํ วากฺยํ วกฺตุํ เปฺรษยามาส, ยสฺยาคมนมฺ อเปกฺษฺย ติษฺฐาโม วยํ กึ ส เอว ชนสฺตฺวํ? กึ วยมนฺยมเปกฺษฺย สฺถาสฺยาม: ?
၁၉ထိုအခါ ယောဟန် သည် မိမိ တပည့် နှစ် ယောက်ကို ခေါ် ပြီးလျှင် ယေရှု ထံတော်သို့ စေလွှတ် ၍၊ ကိုယ်တော် သည် ကြွလာ သောသူ မှန် သလော။ သို့မဟုတ် အခြား သောသူကို မြော်လင့် ရပါမည်လောဟု မေးလျှောက် စေ၏။
20 ปศฺจาตฺเตา มานเวา คตฺวา กถยามาสตุ: , ยสฺยาคมนมฺ อเปกฺษฺย ติษฺฐาโม วยํ, กึ เสอว ชนสฺตฺวํ? กึ วยมนฺยมเปกฺษฺย สฺถาสฺยาม: ? กถามิมำ ตุภฺยํ กถยิตุํ โยหนฺ มชฺชก อาวำ เปฺรษิตวานฺฯ
၂၀ထိုသူတို့သည် အထံ တော်သို့ ရောက် လျှင်၊ ကိုယ်တော် သည်ကြွလာ သောသူ မှန် သလော။ သို့မဟုတ် အခြား သောသူကို မြော်လင့် ရပါမည်လောဟု မေးလျှောက် စေခြင်းငှာ၊ ဗတ္တိဇံ ဆရာယောဟန် သည် အကျွန်ုပ် တို့ကို ကိုယ်တော် ထံသို့ စေလွှတ် ပါပြီဟု လျှောက် ကြ၏။
21 ตสฺมินฺ ทณฺเฑ ยีศูโรคิโณ มหาวฺยาธิมโต ทุษฺฏภูตคฺรสฺตำศฺจ พหูนฺ สฺวสฺถานฺ กฺฤตฺวา, อเนกานฺเธภฺยศฺจกฺษุํษิ ทตฺตฺวา ปฺรตฺยุวาจ,
၂၁ထို အချိန် နာရီ၌ ယေရှုသည် လူများ တို့ကို အနာ ရောဂါဝေဒနာ ဘေး၊ နတ် ဆိုး ဘေးနှင့် ကင်းလွတ် စေ တော်မူ၏။ မျက်စိ ကန်းသောသူများ တို့ကိုလည်း မျက်စိ မြင်စေခြင်းငှာကျေးဇူး ပြုတော်မူ၏။
22 ยุวำ วฺรชตมฺ อนฺธา เนตฺราณิ ขญฺชาศฺจรณานิ จ ปฺราปฺนุวนฺติ, กุษฺฐิน: ปริษฺกฺริยนฺเต, พธิรา: ศฺรวณานิ มฺฤตาศฺจ ชีวนานิ ปฺราปฺนุวนฺติ, ทริทฺราณำ สมีเปษุ สุสํวาท: ปฺรจารฺยฺยเต, ยํ ปฺรติ วิฆฺนสฺวรูโปหํ น ภวามิ ส ธนฺย: ,
၂၂ထိုအခါ ယေရှုက၊ သင်တို့သည်ကြား ရသမျှ၊ မြင် ရသမျှ တို့ကိုသွား ၍ ယောဟန် အား ကြားလျှောက် ကြ လော့။ မျက်စိ ကန်းသောသူတို့သည်မျက်စိမြင် ရကြ၏ ။ ခြေမစွမ်း သောသူတို့သည် လှမ်းသွား ရကြ၏။ နူနာစွဲ သော သူတို့သည် သန့်ရှင်း ခြင်းသို့ရောက်ရကြ၏။ နားပင်း သောသူတို့သည် နားကြား ရကြ၏။ သေ သောသူတို့သည် ထမြောက် ခြင်းသို့ ရောက်ရကြ၏။
23 เอตานิ ยานิ ปศฺยถ: ศฺฤณุถศฺจ ตานิ โยหนํ ชฺญาปยตมฺฯ
၂၃ဆင်းရဲသား တို့သည်လည်း ဝမ်းမြောက် စရာသိတင်းကိုကြားရကြ၏။ ငါ့ ကြောင့် စိတ် မ ပျက်သောသူ သည် မင်္ဂလာ ရှိ ၏ ဟု ပြန်ပြောတော်မူ ၏။
24 ตโย รฺทูตโย รฺคตโย: สโต โรฺยหนิ ส โลกานฺ วกฺตุมุปจกฺรเม, ยูยํ มเธฺยปฺรานฺตรํ กึ ทฺรษฺฏุํ นิรคมต? กึ วายุนา กมฺปิตํ นฑํ?
၂၄ယောဟန် စေလွှတ် သောသူ တို့သည် သွား ကြသည်နောက် ၊ ယေရှုသည် ယောဟန် ကို အကြောင်း ပြု၍ ပရိသတ် တို့အား၊ သင်တို့သည် အဘယ် မည်သောအရာကို ကြည့်ရှု ခြင်းငှာတော သို့ ထွက်သွား ကြသနည်း။ လေ လှုပ် သောကျူပင် ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှာ သွား သလော။
25 ยูยํ กึ ทฺรษฺฏุํ นิรคมต? กึ สูกฺษฺมวสฺตฺรปริธายินํ กมปิ นรํ? กินฺตุ เย สูกฺษฺมมฺฤทุวสฺตฺราณิ ปริทธติ สูตฺตมานิ ทฺรวฺยาณิ ภุญฺชเต จ เต ราชธานีษุ ติษฺฐนฺติฯ
၂၅သို့မဟုတ် နူးညံ့ သောအဝတ် ကို ဝတ်ဆင် သောသူ ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှာသွားသလော။ တင့်တယ် သော အဝတ် ကိုဝတ်ဆင်၍ ကောင်းမွန် စွာစားသောက်သောသူ တို့သည် မင်းအိမ် ၌ နေ တတ်ကြ၏။
26 ตรฺหิ ยูยํ กึ ทฺรษฺฏุํ นิรคมต? กิเมกํ ภวิษฺยทฺวาทินํ? ตเทว สตฺยํ กินฺตุ ส ปุมานฺ ภวิษฺยทฺวาทิโนปิ เศฺรษฺฐ อิตฺยหํ ยุษฺมานฺ วทามิ;
၂၆ပရောဖက် ကို ကြည့်ရှုခြင်းငှာ သွား သလော။ မှန် ပေ၏။ ပရောဖက် ထက် ကြီးမြတ်သောသူလည်း ဖြစ်သည်ဟု ငါဆို ၏။
27 ปศฺย สฺวกียทูตนฺตุ ตวาคฺร เปฺรษยามฺยหํฯ คตฺวา ตฺวทียมารฺคนฺตุ ส หิ ปริษฺกริษฺยติฯ ยทรฺเถ ลิปิริยมฺ อาเสฺต ส เอว โยหนฺฯ
၂၇ကျမ်းစာ၌လာ သည်ကား၊ ကြည့်ရှု လော့။ သင် သွားရာလမ်း ကိုပြင် ရသော ငါ ၏တမန် ကိုသင့် ရှေ့ ၌ငါစေလွှတ် ၏ဟုဆိုရာ၌ ထိုသူ ကိုဆိုလို သတည်း။
28 อโต ยุษฺมานหํ วทามิ สฺตฺริยา ครฺพฺภชาตานำ ภวิษฺยทฺวาทินำ มเธฺย โยหโน มชฺชกาตฺ เศฺรษฺฐ: โกปิ นาสฺติ, ตตฺราปิ อีศฺวรสฺย ราเชฺย ย: สรฺวฺวสฺมาตฺ กฺษุทฺร: ส โยหโนปิ เศฺรษฺฐ: ฯ
၂၈ငါဆို သည်ကား၊ မိန်းမ မွေး သောသူတို့တွင် ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန် ထက် ကြီးမြတ် သော ပရောဖက် တစ်ယောက် မျှမရှိ ။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင် ၏နိုင်ငံ တော်တွင် အငယ်ဆုံး သောသူ သည် ထိုသူ ထက် သာ၍ကြီးမြတ်၏။
29 อปรญฺจ สรฺเวฺว โลกา: กรมญฺจายินศฺจ ตสฺย วากฺยานิ ศฺรุตฺวา โยหนา มชฺชเนน มชฺชิตา: ปรเมศฺวรํ นิรฺโทษํ เมนิเรฯ
၂၉အခွန်ခံ သူမှစ၍ လူ အပေါင်း တို့သည် ယောဟန်၏စကားကို ကြားနာ ရလျှင် ၊ ဘုရားသခင် ကို ချီးမွမ်း ၍ ယောဟန် ပေးသော ဗတ္တိဇံ ကို ခံ ကြ၏။
30 กินฺตุ ผิรูศิโน วฺยวสฺถาปกาศฺจ เตน น มชฺชิตา: สฺวานฺ ปฺรตีศฺวรโสฺยปเทศํ นิษฺผลมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ
၃၀ဖာရိရှဲ နှင့် ကျမ်းတတ် တို့မူကား ၊ သူ တို့အကျိုး အလိုငှာ ဘုရားသခင် ကြံစည် တော်မူသော ကျေးဇူးတော်ကို ပယ် ၍ ယောဟန် ၏ ဗတ္တိဇံ ကို မ ခံဘဲနေကြ၏။
31 อถ ปฺรภุ: กถยามาส, อิทานีนฺตนชนานฺ เกโนปมามิ? เต กสฺย สทฺฤศา: ?
၃၁ထိုကြောင့် ဤ လူမျိုး ကို အဘယ် ဥပမာနှင့် ပုံပြ ရအံ့နည်း။ အဘယ်သူ နှင့်တူ သနည်း။
32 เย พาลกา วิปณฺยามฺ อุปวิศฺย ปรสฺปรมฺ อาหูย วากฺยมิทํ วทนฺติ, วยํ ยุษฺมากํ นิกเฏ วํศีรวาทิษฺม, กินฺตุ ยูยํ นานรฺตฺติษฺฏ, วยํ ยุษฺมากํ นิกฏ อโรทิษฺม, กินฺตุ ยุยํ น วฺยลปิษฺฏ, พาลไกเรตาทฺฤไศเสฺตษามฺ อุปมา ภวติฯ
၃၂ပွဲ သဘင်၌ ထိုင်နေ သောသူငယ်ချင်းတို့သည် တစ် ယောက်ကိုတစ်ယောက် အသံလွှင့် ကြ၍ ၊ ငါတို့သည် သာယာစွာတီးမှုတ် သော်လည်း သင်တို့သည်မ က ကြ။ ညည်းတွား စွာမြည်တမ်းသော်လည်း မ ငိုကြွေး ကြဟု ပြောဆို သောသူငယ် တို့နှင့် ဤလူမျိုးသည် တူ လှ၏။
33 ยโต โยหนฺ มชฺชก อาคตฺย ปูปํ นาขาทตฺ ทฺรากฺษารสญฺจ นาปิวตฺ ตสฺมาทฺ ยูยํ วทถ, ภูตคฺรโสฺตยมฺฯ
၃၃အကြောင်းမူကား ၊ ဗတ္တိဇံ ဆရာယောဟန် သည် မုန့် ကိုမ စား ၊ စပျစ်ရည် ကိုမ သောက် ဘဲ လာ သည်ရှိသော်သင်တို့က၊ ဤသူသည် နတ်ဆိုး စွဲ သောသူပါတကားဟု ဆို ကြ၏။
34 ตต: ปรํ มานวสุต อาคตฺยาขาททปิวญฺจ ตสฺมาทฺ ยูยํ วทถ, ขาทก: สุราปศฺจาณฺฑาลปาปินำ พนฺธุเรโก ชโน ทฺฤศฺยตามฺฯ
၃၄လူ သား သည် စား သောက် လျက် လာ သည်ရှိသော်၊ ဤသူ သည် စားကြူး သောသူ၊ စပျစ်ရည်သောက်ကြူး သောသူပါတကား။ အခွန်ခံ သောသူနှင့် ဆိုး သောသူတို့ကို မိတ်ဆွေ ဖွဲ့သောသူပါတကားဟု ဆို ပြန်ကြ၏။
35 กินฺตุ ชฺญานิโน ชฺญานํ นิรฺโทษํ วิทุ: ฯ
၃၅သို့သော်လည်း ပညာ တရားသည် မိမိ သား ရှိသမျှ တို့တွင် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ခြင်းနှင့်လွတ်၏ ဟု မိန့်တော်မူ၏။
36 ปศฺจาเทก: ผิรูศี ยีศุํ โภชนาย นฺยมนฺตฺรยตฺ ตต: ส ตสฺย คฺฤหํ คตฺวา โภกฺตุมุปวิษฺฏ: ฯ
၃၆ဖာရိရှဲ တစ် ယောက်သည် အစာကို သုံးဆောင် တော်မူစေခြင်းငှာ ကိုယ်တော် ကို ခေါ်ပင့် လျှင်၊ ထိုဖာရိရှဲ ၏ အိမ် သို့ ကြွ ၍ စားပွဲ၌လျောင်း တော်မူသည်။
37 เอตรฺหิ ตตฺผิรูศิโน คฺฤเห ยีศุ เรฺภกฺตุมฺ อุปาเวกฺษีตฺ ตจฺฉฺรุตฺวา ตนฺนครวาสินี กาปิ ทุษฺฏา นารี ปาณฺฑรปฺรสฺตรสฺย สมฺปุฏเก สุคนฺธิไตลมฺ อานีย
၃၇ထိုသို့စားပွဲ၌လျောင်း တော်မူသည်ကိုထို မြို့ ၌ ဆိုး သောမိန်းမ တစ်ယောက်သည် သိ လျှင် ၊ ဆီမွှေး ကျောက်ဖြူ ခွက်တစ်လုံးကို ယူခဲ့ ၍ ၊
38 ตสฺย ปศฺจาตฺ ปาทโย: สนฺนิเธา ตเสฺยา รุทตี จ เนตฺรามฺพุภิสฺตสฺย จรเณา ปฺรกฺษาลฺย นิชกไจรมารฺกฺษีตฺ, ตตสฺตสฺย จรเณา จุมฺพิตฺวา เตน สุคนฺธิไตเลน มมรฺทฯ
၃၈နောက် တော်၌ ခြေ တော်အနီးမှာရပ် လျက် ငိုကြွေး ၍ ခြေ တော်ပေါ်သို့မျက်ရည် ကျ လျှင် မိမိ ဆံပင် နှင့်သုတ် လေ၏။ ခြေ တော်ကိုလည်း နမ်း ၍ ဆီမွှေး နှင့် လိမ်း လျက်နေလေ၏။
39 ตสฺมาตฺ ส นิมนฺตฺรยิตา ผิรูศี มนสา จินฺตยามาส, ยทฺยยํ ภวิษฺยทฺวาที ภเวตฺ ตรฺหิ เอนํ สฺปฺฤศติ ยา สฺตฺรี สา กา กีทฺฤศี เจติ ชฺญาตุํ ศกฺนุยาตฺ ยต: สา ทุษฺฏาฯ
၃၉ကိုယ်တော် ကို ခေါ်ပင့် သော ဖာရိရှဲ သည်မြင် လေသော်၊ ဤသူ သည်ပရောဖက် မှန် လျှင် ခြေ တော်ကို ကိုင် သော ဤ မိန်းမ သည်အဘယ်သို့ သောသူဖြစ်သည်ကို သိ လိမ့်မည်။ ဤမိန်းမသည်ဆိုး သောသူဖြစ် ၏ဟု ထင်မှတ်၏။
40 ตทา ยาศุสฺตํ ชคาท, เห ศิโมนฺ ตฺวำ ปฺรติ มม กิญฺจิทฺ วกฺตวฺยมสฺติ; ตสฺมาตฺ ส พภาเษ, เห คุโร ตทฺ วทตุฯ
၄၀ယေရှု ကလည်း ၊ အချင်းရှိမုန် ၊ သင့် အား ငါပြော စရာတစ်ခု ရှိ သည် ဟု မိန့် တော်မူလျှင် ၊ အရှင် ဘုရား အမိန့် ရှိတော်မူပါဟု လျှောက် သော်၊
41 เอโกตฺตมรฺณสฺย ทฺวาวธมรฺณาวาสฺตำ, ตโยเรก: ปญฺจศตานิ มุทฺราปาทานฺ อปรศฺจ ปญฺจาศตฺ มุทฺราปาทานฺ ธารยามาสฯ
၄၁ယေရှုက၊ ဥစ္စာရှင် တစ်ဦး ၌ ကြွေးစား နှစ် ဦးရှိ ၏။ တစ် ယောက်၌ကား ဒေနာရိ အပြားငါးရာ ၊ တစ် ယောက်၌ ကား ငါးဆယ် ကြွေး ရှိ၏။
42 ตทนนฺตรํ ตโย: โศธฺยาภาวาตฺ ส อุตฺตมรฺณสฺตโย รฺฤเณ จกฺษเม; ตสฺมาตฺ ตโยรฺทฺวโย: กสฺตสฺมินฺ เปฺรษฺยเต พหุ? ตทฺ พฺรูหิฯ
၄၂သူ တို့သည် ကြွေးဆပ် ရန်မ ရှိ သောကြောင့်၊ ကြွေးရှင်သည် ထိုသူနှစ် ယောက်တို့ကို အချည်းနှီး လွှတ်၏။ သို့ဖြစ်လျှင် ထိုသူ နှစ်ယောက်တွင် အဘယ်သူ သည်ကြွေးရှင် ကိုသာ၍ ချစ် လိမ့်မည်နည်း ဟု မေးတော်မူ၏။
43 ศิโมนฺ ปฺรตฺยุวาจ, มยา พุธฺยเต ยสฺยาธิกมฺ ฤณํ จกฺษเม ส อิติ; ตโต ยีศุสฺตํ วฺยาชหาร, ตฺวํ ยถารฺถํ วฺยจารย: ฯ
၄၃ရှိမုန် ကလည်း၊ သာ၍ ကျေးဇူးကိုခံရ သောသူ သည် သာ၍ချစ်လိမ့်မည် အကျွန်ုပ်ထင် ပါ၏ဟု လျှောက် လျှင်၊ ယေရှုက၊ သင်ထင် သည်အတိုင်း မှန် ပေ၏ဟု မိန့် တော်မူပြီးမှ ၊
44 อถ ตำ นารีํ ปฺรติ วฺยาฆุฐฺย ศิโมนมโวจตฺ, สฺตฺรีมิมำ ปศฺยสิ? ตว คฺฤเห มยฺยาคเต ตฺวํ ปาทปฺรกฺษาลนารฺถํ ชลํ นาทา: กินฺตุ โยษิเทษา นยนชไล รฺมม ปาเทา ปฺรกฺษาลฺย เกไศรมารฺกฺษีตฺฯ
၄၄ထို မိန်းမ ကို လှည့် ၍ ရှိမုန် အားလည်း၊ သင်သည် ဤ မိန်းမ ကိုမြင်သလော ။ သင် ၏အိမ် သို့ ငါဝင် သော် သင်သည် ခြေ ဆေးရေ ကိုမ ပေး ။ ဤ မိန်းမမူကား ၊ ငါ့ ခြေ ပေါ်သို့မျက်ရည် ကျ ၍ မိမိ ဆံပင် နှင့်သုတ် လေပြီ။
45 ตฺวํ มำ นาจุมฺพี: กินฺตุ โยษิเทษา สฺวียาคมนาทารภฺย มทียปาเทา จุมฺพิตุํ น วฺยรํสฺตฯ
၄၅သင်သည် ငါ့ ကိုမ နမ်း ၊ သူ မူကား ၊ အိမ်သို့ဝင် သောအချိန်မှစ၍ ငါ့ ခြေ ကိုနမ်း လျက်မ စဲ ဘဲနေ၏။
46 ตฺวญฺจ มทีโยตฺตมางฺเค กิญฺจิทปิ ไตลํ นามรฺที: กินฺตุ โยษิเทษา มม จรเณา สุคนฺธิไตเลนามรฺทฺทีตฺฯ
၄၆သင်သည်ငါ့ ခေါင်း ကို ဆီ နှင့်မ လိမ်း ။ သူ မူကား ၊ ငါ့ ခြေ ကို ဆီမွှေး နှင့်လိမ်း လေပြီ။
47 อตสฺตฺวำ วฺยาหรามิ, เอตสฺยา พหุ ปาปมกฺษมฺยต ตโต พหุ ปฺรียเต กินฺตุ ยสฺยาลฺปปาปํ กฺษมฺยเต โสลฺปํ ปฺรียเตฯ
၄၇ထိုကြောင့် ငါဆို သည်ကား၊ သူသည် များစွာ သောအပြစ် တို့နှင့်လွတ် သည်ဖြစ်၍ အလွန် ချစ် တတ်၏။ အနည်းငယ်သော အပြစ်လွတ် သောသူ သည် အနည်းငယ် မျှသာ ချစ် တတ်သည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
48 ตต: ปรํ ส ตำ พภาเษ, ตฺวทียํ ปาปมกฺษมฺยตฯ
၄၈ထိုမိန်းမ အားလည်း ၊ သင် သည် အပြစ် တို့နှင့် လွတ် လေပြီ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
49 ตทา เตน สารฺทฺธํ เย โภกฺตุมฺ อุปวิวิศุเสฺต ปรสฺปรํ วกฺตุมาเรภิเร, อยํ ปาปํ กฺษมเต ก เอษ: ?
၄၉စားပွဲ၌လျောင်း သောသူ တို့က၊ အပြစ် ကိုလွှတ် သော ဤ သူကား အဘယ်သူ နည်းဟု အောက်မေ့ ကြ၏။
50 กินฺตุ ส ตำ นารีํ ชคาท, ตว วิศฺวาสสฺตฺวำ ปรฺยฺยตฺราสฺต ตฺวํ เกฺษเมณ วฺรชฯ
၅၀ယေရှုသည် ထို မိန်းမ အား သင် ၏ ယုံကြည် ခြင်းသည် သင့် ကို ကယ်တင် ပြီ။ ငြိမ်ဝပ် စွာသွား လော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
