ลูก: 5
1 อนนฺตรํ ยีศุเรกทา คิเนษรถฺทสฺย ตีร อุตฺติษฺฐติ, ตทา โลกา อีศฺวรียกถำ โศฺรตุํ ตทุปริ ปฺรปติตา: ฯ
One day while many people were crowding around him to hear the message from God, Jesus was standing on the shore of Gennesaret Lake, [which is also called Lake Galilee].
2 ตทานีํ ส หฺทสฺย ตีรสมีเป เนาทฺวยํ ททรฺศ กิญฺจ มตฺโสฺยปชีวิโน นาวํ วิหาย ชาลํ ปฺรกฺษาลยนฺติฯ
He saw two [fishing] boats at the edge of the lake. The fishermen had gone out of the boats and were washing their [fishing] nets [on the shore]. One of the boats belonged to Simon.
3 ตตสฺตโยรฺทฺวโย รฺมเธฺย ศิโมโน นาวมารุหฺย ตีราตฺ กิญฺจิทฺทูรํ ยาตุํ ตสฺมินฺ วินยํ กฺฤตฺวา เนากายามุปวิศฺย โลกานฺ โปฺรปทิษฺฏวานฺฯ
Jesus got in that boat and asked Simon to push the boat a little bit away from the shore [so that he could speak to the crowd more easily. Jesus] sat in the boat and taught the people [who were on the shore].
4 ปศฺจาตฺ ตํ ปฺรสฺตาวํ สมาปฺย ส ศิโมนํ วฺยาชหาร, คภีรํ ชลํ คตฺวา มตฺสฺยานฺ ธรฺตฺตุํ ชาลํ นิกฺษิปฯ
After he finished speaking [to them], he said to Simon, “Push the boat out to where the water is deep. Then let your nets down [into the water] to catch [some fish]!”
5 ตต: ศิโมน พภาเษ, เห คุโร ยทฺยปิ วยํ กฺฤตฺสฺนำ ยามินีํ ปริศฺรมฺย มตฺไสฺยกมปิ น ปฺราปฺตาสฺตถาปิ ภวโต นิเทศโต ชาลํ กฺษิปาม: ฯ
Simon replied, “Master, we [(exc)] worked hard all night but we did not catch any [fish]. But because you [(sg)] tell me to do it, I will let down the nets.”
6 อถ ชาเล กฺษิปฺเต พหุมตฺสฺยปตนาทฺ อานาย: ปฺรจฺฉินฺน: ฯ
When Peter [and the men with him] had done that, they caught so many fish that their nets were breaking.
7 ตสฺมาทฺ อุปกรฺตฺตุมฺ อนฺยเนาสฺถานฺ สงฺคิน อายาตุมฺ อิงฺคิเตน สมาหฺวยนฺ ตตสฺต อาคตฺย มตฺไสฺย เรฺนาทฺวยํ ปฺรปูรยามาสุ ไรฺย เรฺนาทฺวยํ ปฺรมคฺนมฺฯ
They motioned to their partners in the other boat to come and help them. So they came and filled both the boats [with fish from the net]. The result was that the boats were so full that they began to sink.
8 ตทา ศิโมนฺปิตรสฺตทฺ วิโลกฺย ยีโศศฺจรณโย: ปติตฺวา, เห ปฺรโภหํ ปาปี นโร มม นิกฏาทฺ ภวานฺ ยาตุ, อิติ กถิตวานฺฯ
Simon and all the men who were with him were amazed at how many fish they had taken. James and John, the two sons of Zebedee, who were Simon’s partners, were among those who were amazed. When Simon, [whose other name was] Peter, saw [the fish, feeling ashamed to be in the presence of someone who obviously had God’s power], he prostrated himself before Jesus and said, “Lord, you should go away from me, because I am a sinful man!”
9 ยโต ชาเล ปติตานำ มตฺสฺยานำ ยูถาตฺ ศิโมนฺ ตตฺสงฺคินศฺจ จมตฺกฺฤตวนฺต: ; ศิโมน: สหการิเณา สิวเท: ปุเตฺรา ยากูพฺ โยหนฺ เจเมา ตาทฺฤเศา พภูวตุ: ฯ
10 ตทา ยีศุ: ศิโมนํ ชคาท มา ไภษีรทฺยารภฺย ตฺวํ มนุษฺยธโร ภวิษฺยสิฯ
But Jesus said to Simon, “Do not be afraid! [Up until now you(sg) have been gathering fish] [MET], but from now on you will gather people [to become my disciples].”
11 อนนฺตรํ สรฺวฺวาสุ เนาสุ ตีรมฺ อานีตาสุ เต สรฺวฺวานฺ ปริตฺยชฺย ตสฺย ปศฺจาทฺคามิโน พภูวุ: ฯ
So after they brought the boats to the shore, they left their business [HYP] [in the hands of others] and went with Jesus.
12 ตต: ปรํ ยีเศา กสฺมึศฺจิตฺ ปุเร ติษฺฐติ ชน เอก: สรฺวฺวางฺคกุษฺฐสฺตํ วิโลกฺย ตสฺย สมีเป นฺยุพฺช: ปติตฺวา สวินยํ วกฺตุมาเรเภ, เห ปฺรโภ ยทิ ภวานิจฺฉติ ตรฺหิ มำ ปริษฺกรฺตฺตุํ ศกฺโนติฯ
While [Jesus] was in one of the cities [there in the district of Galilee], there was a man there who was very severely affected by leprosy. When he saw Jesus, he prostrated himself before him and, [wanting Jesus to heal him], pleaded with him, “Lord/Sir, [please heal me, because] you are able to heal me if you are willing to!”
13 ตทานีํ ส ปาณึ ปฺรสารฺยฺย ตทงฺคํ สฺปฺฤศนฺ พภาเษ ตฺวํ ปริษฺกฺริยเสฺวติ มเมจฺฉาสฺติ ตตสฺตตฺกฺษณํ ส กุษฺฐาตฺ มุกฺต: ฯ
[Then Jesus, disregarding the religious law that forbade people to come close to lepers], reached out his hand and touched the man. He said, “I am willing [to heal you]; and I heal you now!” Immediately the man [was healed]. He was no longer a leper [PRS]!
14 ปศฺจาตฺ ส ตมาชฺญาปยามาส กถามิมำ กไสฺมจิทฺ อกถยิตฺวา ยาชกสฺย สมีปญฺจ คตฺวา สฺวํ ทรฺศย, โลเกโภฺย นิชปริษฺกฺฤตตฺวสฺย ปฺรมาณทานาย มูสาชฺญานุสาเรณ ทฺรวฺยมุตฺมฺฤชสฺว จฯ
Then Jesus told him, “Make sure that you do not report [your healing immediately. First, go to a priest in Jerusalem] and show yourself to him [so that he can examine you and verify that you no longer have leprosy]. After the priest tells [the local people], they will know that [you have been healed, and you will be able to associate with them again]. Also take to the priest [the offering] that Moses commanded [that people who have been healed from leprosy should offer].”
15 ตถาปิ ยีโศ: สุขฺยาติ รฺพหุ วฺยาปฺตุมาเรเภ กิญฺจ ตสฺย กถำ โศฺรตุํ สฺวียโรเคโภฺย โมกฺตุญฺจ โลกา อาชคฺมุ: ฯ
But many people heard the man’s report of what [Jesus had done]. The result was that large crowds came to Jesus to hear his [message] and to be healed of their sicknesses {so that he would heal their sicknesses}.
16 อถ ส ปฺรานฺตรํ คตฺวา ปฺรารฺถยาญฺจเกฺรฯ
But he often would go away from them to the desolate area and pray.
17 อปรญฺจ เอกทา ยีศุรุปทิศติ, เอตรฺหิ คาลีลฺยิหูทาปฺรเทศโย: สรฺวฺวนคเรโภฺย ยิรูศาลมศฺจ กิยนฺต: ผิรูศิโลกา วฺยวสฺถาปกาศฺจ สมาคตฺย ตทนฺติเก สมุปวิวิศุ: , ตสฺมินฺ กาเล โลกานามาโรคฺยการณาตฺ ปฺรโภ: ปฺรภาว: ปฺรจกาเศฯ
One day when [Jesus] was teaching, some men from the Pharisee [sect] were sitting there. Some of them were men who taught the [Jewish] laws. They had come from many [HYP] villages in Galilee [district] and also from Jerusalem and from [other] villages in Judea [district]. [At that time while] God was giving Jesus power to heal people,
18 ปศฺจาตฺ กิยนฺโต โลกา เอกํ ปกฺษาฆาตินํ ขฏฺวายำ นิธาย ยีโศ: สมีปมาเนตุํ สมฺมุเข สฺถาปยิตุญฺจ วฺยาปฺริยนฺตฯ
several men brought on a sleeping pad a man who was paralyzed. They wanted to bring him into [the house] and lay him in front of Jesus.
19 กินฺตุ พหุชนนิวหสมฺวาธาตฺ น ศกฺนุวนฺโต คฺฤโหปริ คตฺวา คฺฤหปฺฤษฺฐํ ขนิตฺวา ตํ ปกฺษาฆาตินํ สขฏฺวํ คฺฤหมเธฺย ยีโศ: สมฺมุเข 'วโรหยามาสุ: ฯ
But there was no way to do that because of the large crowd of people, so they went up [the steps] onto the roof. They tied ropes onto the sleeping pad and, after [removing some of] the tiles on the roof, they lowered the man [on] the sleeping pad. They lowered him through the opening into the midst of the crowd in front of Jesus.
20 ตทา ยีศุเสฺตษามฺ อีทฺฤศํ วิศฺวาสํ วิโลกฺย ตํ ปกฺษาฆาตินํ วฺยาชหาร, เห มานว ตว ปาปมกฺษมฺยตฯ
When Jesus perceived that they believed that [he could heal the man], he said to him, “My friend, [I] forgive your sins!”
21 ตสฺมาทฺ อธฺยาปกา: ผิรูศินศฺจ จิตฺไตริตฺถํ ปฺรจินฺติตวนฺต: , เอษ ชน อีศฺวรํ นินฺทติ โกยํ? เกวลมีศฺวรํ วินา ปาปํ กฺษนฺตุํ ก: ศกฺโนติ?
The men who taught the [Jewish] laws and the rest of the Pharisees began to think within themselves, “Who does this man [think he is, saying] that? He is insulting God! (Nobody can forgive sins!/What person can forgive sins?) [RHQ] Only God can do that!”
22 ตทา ยีศุเสฺตษามฺ อิตฺถํ จินฺตนํ วิทิตฺวา เตโภฺยกถยทฺ ยูยํ มโนภิ: กุโต วิตรฺกยถ?
Jesus perceived what they were thinking. So he said to them, “(You should not think that way [about what I said]!/Why do you question within yourselves [about what I said]?) [RHQ] [Consider this]:
23 ตว ปาปกฺษมา ชาตา ยทฺวา ตฺวมุตฺถาย วฺรช เอตโย รฺมเธฺย กา กถา สุกถฺยา?
It would [not] be risky [for someone] to say [to this man], ‘[I] forgive your sins,’ [because no one could see whether or not his sins were really forgiven. But no one] [RHQ], [without having the power to heal], would say to [him], ‘Get up and walk!’ [because people could easily see whether he was healed or not].
24 กินฺตุ ปฺฤถิวฺยำ ปาปํ กฺษนฺตุํ มานวสุตสฺย สามรฺถฺยมสฺตีติ ยถา ยูยํ ชฺญาตุํ ศกฺนุถ ตทรฺถํ (ส ตํ ปกฺษาฆาตินํ ชคาท) อุตฺติษฺฐ สฺวศยฺยำ คฺฤหีตฺวา คฺฤหํ ยาหีติ ตฺวามาทิศามิฯ
But [as a result of my healing this man] you [(pl)] will know that [God] has authorized [me], the one who came from heaven, to forgive the sins [of people while I am on] the earth, [as well as to heal people].” Then he said to the man who was paralyzed, “To you I say, ‘Get up, pick up your sleeping pad, and go home!’”
25 ตสฺมาตฺ ส ตตฺกฺษณมฺ อุตฺถาย สรฺเวฺวษำ สากฺษาตฺ นิชศยนียํ คฺฤหีตฺวา อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ นิชนิเวศนํ ยเยาฯ
Immediately the man [was healed]. He stood up in front of them. He picked up the [sleeping pad] on which he had been lying, and went home, praising God.
26 ตสฺมาตฺ สรฺเวฺว วิสฺมย ปฺราปฺตา มน: สุ ภีตาศฺจ วยมทฺยาสมฺภวการฺยฺยาณฺยทรฺศาม อิตฺยุกฺตฺวา ปรเมศฺวรํ ธนฺยํ โปฺรทิตา: ฯ
All the people [there] were amazed! They praised God and were completely awestruck. They kept saying, “We [(inc)] have seen wonderful things today!”
27 ตต: ปรํ พหิรฺคจฺฉนฺ กรสญฺจยสฺถาเน เลวินามานํ กรสญฺจายกํ ทฺฤษฺฏฺวา ยีศุสฺตมภิทเธ มม ปศฺจาเทหิฯ
Then [Jesus] left [the town] and saw a man who collected taxes [for the Roman government]. His name was Levi. He was sitting in the booth where he collected the taxes. Jesus said to him, “Come with me [and become my disciple]!”
28 ตสฺมาตฺ ส ตตฺกฺษณาตฺ สรฺวฺวํ ปริตฺยชฺย ตสฺย ปศฺจาทิยายฯ
So Levi left his work [HYP] and went with Jesus.
29 อนนฺตรํ เลวิ รฺนิชคฺฤเห ตทรฺถํ มหาโภชฺยํ จการ, ตทา ไต: สหาเนเก กรสญฺจายินสฺตทนฺยโลกาศฺจ โภกฺตุมุปวิวิศุ: ฯ
Afterwards, Levi prepared a big feast in his own house [for Jesus and his disciples]. There was a large group of tax collectors and others eating together with them.
30 ตสฺมาตฺ การณาตฺ จณฺฑาลานำ ปาปิโลกานาญฺจ สงฺเค ยูยํ กุโต ภํคฺเธฺว ปิวถ เจติ กถำ กถยิตฺวา ผิรูศิโน'ธฺยาปกาศฺจ ตสฺย ศิไษฺย: สห วาคฺยุทฺธํ กรฺตฺตุมาเรภิเรฯ
The men who were there who taught the [Jewish] laws, ones who belonged to the Pharisee [sect], complained to Jesus’ disciples, saying, “([It is disgusting that] you are eating with tax collectors and [others who we(exc) consider to be] sinners!/Why are you eating with tax collectors [and others who we(exc) consider to be] sinners?)” [RHQ]
31 ตสฺมาทฺ ยีศุสฺตานฺ ปฺรตฺยโวจทฺ อโรคโลกานำ จิกิตฺสเกน ปฺรโยชนํ นาสฺติ กินฺตุ สโรคาณาเมวฯ
Then, [to indicate that it was those who knew that they had sinned who were coming to him for help], Jesus said to them, “[It is] people who are sick who need a doctor, not those who are well [MET].
32 อหํ ธารฺมฺมิกานฺ อาหฺวาตุํ นาคโตสฺมิ กินฺตุ มน: ปราวรฺตฺตยิตุํ ปาปิน เอวฯ
[Similarly], I did not come [from heaven] to invite [those who think they are] righteous [to come to me]. On the contrary, [I came to invite those who know that they are] sinners to turn from their sinful behavior [and come to me].”
33 ตตเสฺต โปฺรจุ: , โยหน: ผิรูศินาญฺจ ศิษฺยา วารํวารมฺ อุปวสนฺติ ปฺรารฺถยนฺเต จ กินฺตุ ตว ศิษฺยา: กุโต ภุญฺชเต ปิวนฺติ จ?
[Those Jewish leaders] said to Jesus, “The disciples of John [the Baptizer] often abstain from food [to show that they want to please God], and the disciples of the Pharisees do that, too. But your disciples keep on eating and drinking! [Why do not they fast like the others]?”
34 ตทา ส ตานาจเขฺยา วเร สงฺเค ติษฺฐติ วรสฺย สขิคณํ กิมุปวาสยิตุํ ศกฺนุถ?
[To show them that it was not appropriate for his disciples to be sad and abstain from food while he was still with them] [MET], Jesus said to them, “When (the bridegroom/man who is getting married) is with [his friends at the time of the wedding], you certainly do not make his friends abstain from food, do you [RHQ]? [No, you do not do that].
35 กินฺตุ ยทา เตษำ นิกฏาทฺ วโร เนษฺยเต ตทา เต สมุปวตฺสฺยนฺติฯ
[But] some day he will be taken away {[his enemies] will take him away} from them. Then, at that time, his friends will abstain from food, [because they will be sad].”
36 โสปรมปิ ทฺฤษฺฏานฺตํ กถยามฺพภูว ปุราตนวสฺเตฺร โกปิ นุตนวสฺตฺรํ น สีวฺยติ ยตเสฺตน เสวเนน ชีรฺณวสฺตฺรํ ฉิทฺยเต, นูตนปุราตนวสฺตฺรโย เรฺมลญฺจ น ภวติฯ
Then Jesus told them two parables [to show them that those who desire to live according to God’s new message should not be forced to obey the old religious traditions like] ([fasting/abstaining from food]), [and that those who know only the old traditions are not eager to accept new ones] [MET]. He said, “People never tear a piece of cloth from a new garment and attach it to an old garment [to mend it]. If they did that, not only would they be ruining the new garment by tearing it, but the new piece of cloth would not match the old garment.
37 ปุราตนฺยำ กุตฺวำ โกปิ นุตนํ ทฺรากฺษารสํ น นิทธาติ, ยโต นวีนทฺรากฺษารสสฺย เตชสา ปุราตนี กุตู รฺวิทีรฺยฺยเต ตโต ทฺรากฺษารส: ปตติ กุตูศฺจ นศฺยติฯ
Neither does anyone put freshly-[squeezed] grape juice into old skin bags [to store it]. If anyone did that, the grape juice would burst the skin bags [because they would not stretch when the] new [wine ferments and expands. Then] the skin bags would be ruined, and [the wine] would [also] be spilled.
38 ตโต เหโต รฺนูตนฺยำ กุตฺวำ นวีนทฺรากฺษารส: นิธาตวฺยเสฺตโนภยสฺย รกฺษา ภวติฯ
On the contrary, new wine must be put into new wineskins.
39 อปรญฺจ ปุราตนํ ทฺรากฺษารสํ ปีตฺวา โกปิ นูตนํ น วาญฺฉติ, ยต: ส วกฺติ นูตนาตฺ ปุราตนมฺ ปฺรศสฺตมฺฯ
Furthermore, those who have drunk [only] old wine [are content with that]. They do not want to drink the new wine, because they say, ‘The old wine is [MET] fine!’”
