ลูก: 13
1 อปรญฺจ ปีลาโต เยษำ คาลีลียานำ รกฺตานิ พลีนำ รกฺไต: สหามิศฺรยตฺ เตษำ คาลีลียานำ วฺฤตฺตานฺตํ กติปยชนา อุปสฺถาปฺย ยีศเว กถยามาสุ: ฯ
En ce même temps, quelques-uns vinrent lui annoncer ce qui s’était passé touchant les Galiléens, dont Pilate avait mêlé le sang à leurs sacrifices.
2 ตต: ส ปฺรตฺยุวาจ เตษำ โลกานามฺ เอตาทฺฤศี ทุรฺคติ รฺฆฏิตา ตตฺการณาทฺ ยูยํ กิมเนฺยโภฺย คาลีลีเยโภฺยปฺยธิกปาปินสฺตานฺ โพธเธฺว?
Et Jésus répondant, leur dit: Pensez-vous que ces Galiléens fussent plus pécheurs que tous les autres Galiléens, parce qu’ils ont souffert de telles choses?
3 ยุษฺมานหํ วทามิ ตถา น กินฺตุ มน: สุ น ปราวรฺตฺติเตษุ ยูยมปิ ตถา นํกฺษฺยถฯ
Non, je vous le dis: mais si vous ne faites pénitence, vous périrez tous de la même manière.
4 อปรญฺจ ศีโลหนามฺน อุจฺจคฺฤหสฺย ปตนาทฺ เย'ษฺฏาทศชนา มฺฤตาเสฺต ยิรูศาลมิ นิวาสิสรฺวฺวโลเกโภฺย'ธิกาปราธิน: กึ ยูยมิตฺยํ โพธเธฺว?
Comme ces dix-huit sur qui tomba la tour de Siloé, et qu’elle tua, croyez-vous qu’ils fussent plus redevables que tous les autres habitants de Jérusalem?
5 ยุษฺมานหํ วทามิ ตถา น กินฺตุ มน: สุ น ปริวรฺตฺติเตษุ ยูยมปิ ตถา นํกฺษฺยถฯ
Non, je vous le dis: mais si vous ne faites pénitence, vous périrez tous de la même manière.
6 อนนฺตรํ ส อิมำ ทฺฤษฺฏานฺตกถามกถยทฺ เอโก ชโน ทฺรากฺษากฺเษตฺรมธฺย เอกมุฑุมฺพรวฺฤกฺษํ โรปิตวานฺฯ ปศฺจาตฺ ส อาคตฺย ตสฺมินฺ ผลานิ คเวษยามาส,
Il leur disait encore cette parabole: Un homme avait un figuier planté dans sa vigne, et il vint y chercher du fruit, et n’en trouva point.
7 กินฺตุ ผลาปฺราปฺเต: การณาทฺ อุทฺยานการํ ภฺฤตฺยํ ชคาท, ปศฺย วตฺสรตฺรยํ ยาวทาคตฺย เอตสฺมินฺนุฑุมฺพรตเรา กฺษลานฺยนฺวิจฺฉามิ, กินฺตุ ไนกมปิ ปฺรปฺโนมิ ตรุรยํ กุโต วฺฤถา สฺถานํ วฺยาปฺย ติษฺฐติ? เอนํ ฉินฺธิฯ
Alors il dit au vigneron: Voilà trois ans que je viens chercher du fruit à ce figuier, et je n’en trouve point: coupe-le donc; pourquoi occupe-t-il encore la terre?
8 ตโต ภฺฤตฺย: ปฺรตฺยุวาจ, เห ปฺรโภ ปุนรฺวรฺษเมกํ สฺถาตุมฺ อาทิศ; เอตสฺย มูลสฺย จตุรฺทิกฺษุ ขนิตฺวาหมฺ อาลวาลํ สฺถาปยามิฯ
Mais le vigneron répondant, lui dit: Seigneur, laissez-le encore cette année; jusqu’à ce que je creuse tout autour, et que j’y mette du fumier:
9 ตต: ผลิตุํ ศกฺโนติ ยทิ น ผลติ ตรฺหิ ปศฺจาตฺ เฉตฺสฺยสิฯ
Peut-être qu’il portera ainsi du fruit; sinon vous le couperez.
10 อถ วิศฺรามวาเร ภชนเคเห ยีศุรุปทิศติ
Or Jésus enseignait dans leur synagogue les jours du sabbat.
11 ตสฺมิตฺ สมเย ภูตคฺรสฺตตฺวาตฺ กุพฺชีภูยาษฺฏาทศวรฺษาณิ ยาวตฺ เกนาปฺยุปาเยน ฤชุ รฺภวิตุํ น ศกฺโนติ ยา ทุรฺพฺพลา สฺตฺรี,
Et voici venir une femme qui avait un esprit d’infirmité depuis dix-huit ans; et elle était courbée et ne pouvait aucunement regarder en haut.
12 ตำ ตโตฺรปสฺถิตำ วิโลกฺย ยีศุสฺตามาหูย กถิตวานฺ เห นาริ ตว เทารฺพฺพลฺยาตฺ ตฺวํ มุกฺตา ภวฯ
Jésus, la voyant, l’appela et lui dit: Femme, vous êtes délivrée de votre infirmité.
13 ตต: ปรํ ตสฺยา คาเตฺร หสฺตารฺปณมาตฺราตฺ สา ฤชุรฺภูเตฺวศฺวรสฺย ธนฺยวาทํ กรฺตฺตุมาเรเภฯ
Et il lui imposa les mains, et aussitôt elle se redressa, et elle glorifiait Dieu.
14 กินฺตุ วิศฺรามวาเร ยีศุนา ตสฺยา: สฺวาสฺถฺยกรณาทฺ ภชนเคหสฺยาธิปติ: ปฺรกุปฺย โลกานฺ อุวาจ, ษฏฺสุ ทิเนษุ โลไก: กรฺมฺม กรฺตฺตวฺยํ ตสฺมาทฺเธโต: สฺวาสฺถฺยารฺถํ เตษุ ทิเนษุ อาคจฺฉต, วิศฺรามวาเร มาคจฺฉตฯ
Or le chef de la synagogue prit la parole, s’indignant de ce que Jésus l’eût guérie pendant le sabbat; et il dit au peuple: Il y a six jours pendant lesquels on doit travailler; venez donc ces jours-là vous faire guérir, et non pas le jour du sabbat.
15 ตทา ปภุ: ปฺรตฺยุวาจ เร กปฏิโน ยุษฺมากมฺ เอไกโก ชโน วิศฺรามวาเร สฺวียํ สฺวียํ วฺฤษภํ ครฺทภํ วา พนฺธนานฺโมจยิตฺวา ชลํ ปายยิตุํ กึ น นยติ?
Mais le Seigneur, lui répondant, dit: Hypocrites, chacun de vous ne délie-t-il pas son bœuf ou son âne de la crèche le jour du sabbat, pour les mener boire?
16 ตรฺหฺยาษฺฏาทศวตฺสรานฺ ยาวตฺ ไศตานา พทฺธา อิพฺราหีม: สนฺตติริยํ นารี กึ วิศฺรามวาเร น โมจยิตวฺยา?
Et cette fille d’Abraham que Satan a liée, voici dix-huit ans, ne fallait-il pas qu’elle fût délivrée de ses liens le jour du sabbat?
17 เอษุ วาเกฺยษุ กถิเตษุ ตสฺย วิปกฺษา: สลชฺชา ชาตา: กินฺตุ เตน กฺฤตสรฺวฺวมหากรฺมฺมการณาตฺ โลกนิวห: สานนฺโท'ภวตฺฯ
Lorsqu’il parlait ainsi, tous ses adversaires étaient couverts de confusion, et tout le peuple se réjouissait de toutes les choses qu’il faisait avec tant d’éclat.
18 อนนฺตรํ โสวททฺ อีศฺวรสฺย ราชฺยํ กสฺย สทฺฤศํ? เกน ตทุปมาสฺยามิ?
Il disait donc: À quoi est semblable le royaume de Dieu, et à quoi le comparerai-je?
19 ยตฺ สรฺษปพีชํ คฺฤหีตฺวา กศฺจิชฺชน อุทฺยาน อุปฺตวานฺ ตทฺ พีชมงฺกุริตํ สตฺ มหาวฺฤกฺโษ'ชายต, ตตสฺตสฺย ศาขาสุ วิหายสียวิหคา อาคตฺย นฺยูษุ: , ตทฺราชฺยํ ตาทฺฤเศน สรฺษปพีเชน ตุลฺยํฯ
Il est semblable à un grain de sénevé qu’un homme prit et jeta dans son jardin; il crût, devint un grand arbre, et les oiseaux du ciel se reposèrent sur ses branches.
20 ปุน: กถยามาส, อีศฺวรสฺย ราชฺยํ กสฺย สทฺฤศํ วทิษฺยามิ? ยตฺ กิณฺวํ กาจิตฺ สฺตฺรี คฺฤหีตฺวา โทฺรณตฺรยปริมิตโคธูมจูรฺเณษุ สฺถาปยามาส,
Et il dit encore: À quoi comparerai-je le royaume de Dieu?
21 ตต: กฺรเมณ ตตฺ สรฺวฺวโคธูมจูรฺณํ วฺยาปฺโนติ, ตสฺย กิณฺวสฺย ตุลฺยมฺ อีศฺวรสฺย ราชฺยํฯ
Il est semblable à du levain qu’une femme prend et mêle dans trois mesures de farine, jusqu’à ce que tout soit fermenté.
22 ตต: ส ยิรูศาลมฺนครํ ปฺรติ ยาตฺรำ กฺฤตฺวา นคเร นคเร คฺราเม คฺราเม สมุปทิศนฺ ชคามฯ
Et il allait par les villes et par les villages, enseignant, et faisant son chemin vers Jérusalem.
23 ตทา กศฺจิชฺชนสฺตํ ปปฺรจฺฉ, เห ปฺรโภ กึ เกวลมฺ อลฺเป โลกา: ปริตฺราสฺยนฺเต?
Or quelqu’un lui demanda: Seigneur, y en a-t-il peu qui soient sauvés? Il leur répondit:
24 ตต: ส โลกานฺ อุวาจ, สํกีรฺณทฺวาเรณ ปฺรเวษฺฏุํ ยตฆฺวํ, ยโตหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, พหว: ปฺรเวษฺฏุํ เจษฺฏิษฺยนฺเต กินฺตุ น ศกฺษฺยนฺติฯ
Efforcez-vous d’entrer par la porte étroite; car beaucoup, je vous le dis, chercheront à entrer, et ne le pourront pas.
25 คฺฤหปติโนตฺถาย ทฺวาเร รุทฺเธ สติ ยทิ ยูยํ พหิ: สฺถิตฺวา ทฺวารมาหตฺย วทถ, เห ปฺรโภ เห ปฺรโภ อสฺมตฺการณาทฺ ทฺวารํ โมจยตุ, ตต: ส อิติ ปฺรติวกฺษฺยติ, ยูยํ กุตฺรตฺยา โลกา อิตฺยหํ น ชานามิฯ
Lorsque le père de famille sera entré et aura fermé la porte, vous commencerez par vous tenir dehors et par frapper à la porte, disant: Seigneur, ouvrez-nous; et vous répondant, il vous dira: Je ne sais d’où vous êtes.
26 ตทา ยูยํ วทิษฺยถ, ตว สากฺษาทฺ วยํ เภชนํ ปานญฺจ กฺฤตวนฺต: , ตฺวญฺจาสฺมากํ นครสฺย ปถิ สมุปทิษฺฏวานฺฯ
Alors vous commencerez à dire: Nous avons mangé et bu devant vous, et vous avez enseigné dans nos places publiques.
27 กินฺตุ ส วกฺษฺยติ, ยุษฺมานหํ วทามิ, ยูยํ กุตฺรตฺยา โลกา อิตฺยหํ น ชานามิ; เห ทุราจาริโณ ยูยํ มตฺโต ทูรีภวตฯ
Et il vous dira: Je ne sais d’où vous êtes; retirez-vous de moi, vous tous, ouvriers d’iniquité.
28 ตทา อิพฺราหีมํ อิสฺหากํ ยากูพญฺจ สรฺวฺวภวิษฺยทฺวาทินศฺจ อีศฺวรสฺย ราชฺยํ ปฺราปฺตานฺ สฺวำศฺจ พหิษฺกฺฤตานฺ ทฺฤษฺฏฺวา ยูยํ โรทนํ ทนฺไตรฺทนฺตฆรฺษณญฺจ กริษฺยถฯ
Là sera le pleur et le grincement de dents, quand vous verrez Abraham, Isaac, Jacob, et tous les prophètes dans le royaume de Dieu, et vous, chassés dehors.
29 อปรญฺจ ปูรฺวฺวปศฺจิมทกฺษิโณตฺตรทิคฺโภฺย โลกา อาคตฺย อีศฺวรสฺย ราเชฺย นิวตฺสฺยนฺติฯ
Il en viendra de l’orient, et de l’occident, et de l’aquilon, et du midi, et ils auront place au festin dans le royaume de Dieu.
30 ปศฺยเตตฺถํ เศษียา โลกา อคฺรา ภวิษฺยนฺติ, อคฺรียา โลกาศฺจ เศษา ภวิษฺยนฺติฯ
Et ce sont les derniers qui seront les premiers, et ce sont les premiers qui seront les derniers.
31 อปรญฺจ ตสฺมินฺ ทิเน กิยนฺต: ผิรูศิน อาคตฺย ยีศุํ โปฺรจุ: , พหิรฺคจฺฉ, สฺถานาทสฺมาตฺ ปฺรสฺถานํ กุรุ, เหโรทฺ ตฺวำ ชิฆำสติฯ
Ce même jour, quelques-uns des pharisiens s’approchèrent, disant: Allez-vous-en, retirez-vous d’ici; car Hérode veut vous faire mourir.
32 ตต: ส ปฺรตฺยโวจตฺ ปศฺยตาทฺย ศฺวศฺจ ภูตานฺ วิหาปฺย โรคิโณ'โรคิณ: กฺฤตฺวา ตฺฤตีเยหฺนิ เสตฺสฺยามิ, กถาเมตำ ยูยมิตฺวา ตํ ภูริมายํ วทตฯ
Et il leur dit: Allez, et dites à ce renard: Voilà que je chasse les démons et guéris les malades aujourd’hui et demain, et c’est le troisième jour que je dois être consommé.
33 ตตฺราปฺยทฺย ศฺว: ปรศฺวศฺจ มยา คมนาคมเน กรฺตฺตเวฺย, ยโต เหโต รฺยิรูศาลโม พหิ: กุตฺราปิ โกปิ ภวิษฺยทฺวาที น ฆานิษฺยเตฯ
Cependant il faut que je marche aujourd’hui et demain, et le jour suivant; parce qu’il ne peut se faire qu’un prophète périsse hors de Jérusalem.
34 เห ยิรูศาลมฺ เห ยิรูศาลมฺ ตฺวํ ภวิษฺยทฺวาทิโน หํสิ ตวานฺติเก เปฺรริตานฺ ปฺรสฺตไรรฺมารยสิ จ, ยถา กุกฺกุฏี นิชปกฺษาธ: สฺวศาวกานฺ สํคฺฤหฺลาติ, ตถาหมปิ ตว ศิศูนฺ สํคฺรหีตุํ กติวารานฺ ไอจฺฉํ กินฺตุ ตฺวํ ไนจฺฉ: ฯ
Jérusalem, Jérusalem, qui tues les prophètes, et qui lapides ceux qui te sont envoyés, combien de fois ai-je voulu rassembler tes enfants, comme un oiseau rassemble sa couvée sous ses ailes, et tu ne l’as point voulu?
35 ปศฺยต ยุษฺมากํ วาสสฺถานานิ โปฺรจฺฉิทฺยมานานิ ปริตฺยกฺตานิ จ ภวิษฺยนฺติ; ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, ย: ปฺรโภ รฺนามฺนาคจฺฉติ ส ธนฺย อิติ วาจํ ยาวตฺกาลํ น วทิษฺยถ, ตาวตฺกาลํ ยูยํ มำ น ทฺรกฺษฺยถฯ
Voici que votre maison vous sera laissée déserte. Je vous le dis, vous ne me verrez plus, jusqu’à ce qu’il arrive que vous disiez: Béni celui qui vient au nom du Seigneur!
