< ยิหูทา: 1 >

1 ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทาโส ยากูโพ ภฺราตา ยิหูทาสฺตาเตเนศฺวเรณ ปวิตฺรีกฺฤตานฺ ยีศุขฺรีษฺเฏน รกฺษิตำศฺจาหูตานฺ โลกานฺ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขติฯ
Judas, Jesu Kristi Tjener og Broder til Jakob, til de kaldede, som ere elskede i Gud Fader og bevarede for Jesus Kristus:
2 กฺฤปา ศานฺติ: เปฺรม จ พาหุลฺยรูเปณ ยุษฺมาสฺวธิติษฺฐตุฯ
Barmhjertighed og Fred og Kærlighed vorde eder mangfoldig til Del!
3 เห ปฺริยา: , สาธารณปริตฺราณมธิ ยุษฺมานฺ ปฺรติ เลขิตุํ มม พหุยตฺเน ชาเต ปูรฺวฺวกาเล ปวิตฺรโลเกษุ สมรฺปิโต โย ธรฺมฺมสฺตทรฺถํ ยูยํ ปฺราณวฺยเยนาปิ สเจษฺฏา ภวเตติ วินยารฺถํ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ปตฺรเลขนมาวศฺยกมฺ อมเนฺยฯ
I elskede! da det laa mig alvorligt paa Sinde at skrive til eder om vor fælles Frelse, fandt jeg det nødvendigt at skrive til eder med Formaning om at stride for den Tro, som een Gang er bleven overgiven de hellige.
4 ยสฺมาทฺ เอตทฺรูปทณฺฑปฺราปฺตเย ปูรฺวฺวํ ลิขิตา: เกจิชฺชนา อสฺมานฺ อุปสฺฤปฺตวนฺต: , เต 'ธารฺมฺมิกโลกา อสฺมากมฺ อีศฺวรสฺยานุคฺรหํ ธฺวชีกฺฤตฺย ลมฺปฏตามฺ อาจรนฺติ, อทฺวิตีโย 'ธิปติ โรฺย 'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺตํ นางฺคีกุรฺวฺวนฺติฯ
Thi der har indsneget sig nogle Mennesker, om hvem det for længe siden er forud skrevet, at de vilde falde under denne Dom: Ugudelige, som misbruge vor Guds Naade til Uterlighed og fornægte vor eneste Hersker og Herre Jesus Kristus.
5 ตสฺมาทฺ ยูยํ ปุรา ยทฺ อวคตาสฺตตฺ ปุน รฺยุษฺมานฺ สฺมารยิตุมฺ อิจฺฉามิ, ผลต: ปฺรภุเรกกฺฤตฺว: สฺวปฺรชา มิสรเทศาทฺ อุทธาร ยตฺ ตต: ปรมฺ อวิศฺวาสิโน วฺยนาศยตฺฯ
Men skønt I een Gang for alle vide det alt sammen, vil jeg minde eder om, at da Herren havde frelst Folket ud af Ægyptens Land, ødelagde han næste Gang dem, som ikke troede,
6 เย จ สฺวรฺคทูตา: สฺวียกรฺตฺฤตฺวปเท น สฺถิตฺวา สฺววาสสฺถานํ ปริตฺยกฺตวนฺตสฺตานฺ ส มหาทินสฺย วิจารารฺถมฺ อนฺธการมเย 'ธ: สฺถาเน สทาสฺถายิภิ รฺพนฺธไนรพธฺนาตฺฯ (aïdios g126)
og de Engle, som ikke bevarede deres Højhed, men forlode deres egen Bolig, har han holdt forvarede i evige Lænker under Mørke til den store Dags Dom; (aïdios g126)
7 อปรํ สิโทมมฺ อโมรา ตนฺนิกฏสฺถนคราณิ ไจเตษำ นิวาสินสฺตตฺสมรูปํ วฺยภิจารํ กฺฤตวนฺโต วิษมไมถุนสฺย เจษฺฏยา วิปถํ คตวนฺตศฺจ ตสฺมาตฺ ตานฺยปิ ทฺฤษฺฏานฺตสฺวรูปาณิ ภูตฺวา สทาตนวหฺนินา ทณฺฑํ ภุญฺชเตฯ (aiōnios g166)
ligesom Sodoma og Gomorra og de omliggende Stæder, der paa samme Maade som disse vare henfaldne til Utugt og gik efter fremmed Kød, ere satte til et Eksempel, idet de bære en evig Ilds Straf. (aiōnios g166)
8 ตไถเวเม สฺวปฺนาจาริโณ'ปิ สฺวศรีราณิ กลงฺกยนฺติ ราชาธีนตำ น สฺวีกุรฺวฺวนฺตฺยุจฺจปทสฺถานฺ นินฺทนฺติ จฯ
Alligevel gaa ogsaa disse ligedan i Drømme og besmitte Kød, foragte Herskab og bespotte Herligheder.
9 กินฺตุ ปฺรธานทิวฺยทูโต มีขาเยโล ยทา มูสโส เทเห ศยตาเนน วิวทมาน: สมภาษต ตทา ติสฺมนฺ นินฺทารูปํ ทณฺฑํ สมรฺปยิตุํ สาหสํ น กฺฤตฺวากถยตฺ ปฺรภุสฺตฺวำ ภรฺตฺสยตำฯ
Men Overengelen Mikael turde, da han tvistedes med Djævelen og talte om Mose Legeme, ikke fremføre en Bespottelsesdom, men sagde: „Herren straffe dig!‟
10 กินฺตฺวิเม ยนฺน พุธฺยนฺเต ตนฺนินฺทนฺติ ยจฺจ นิรฺพฺโพธปศว อิเวนฺทฺริไยรวคจฺฉนฺติ เตน นศฺยนฺติฯ
Disse derimod bespotte, hvad de ikke kende; og hvad de som de ufornuftige Dyr vide Besked om af Naturen, dermed ødelægge de sig selv.
11 ตานฺ ธิกฺ, เต กาพิโล มารฺเค จรนฺติ ปาริโตษิกสฺยาศาโต พิลิยโม ภฺรานฺติมนุธาวนฺติ โกรหสฺย ทุรฺมฺมุขเตฺวน วินศฺยนฺติ จฯ
Ve dem! thi de ere gaaede paa Kains Vej og have styrtet sig i Bileams Vildfarelse for Vindings Skyld og ere gaaede til Grunde i Koras Genstridighed.
12 ยุษฺมากํ เปฺรมโภเชฺยษุ เต วิฆฺนชนกา ภวนฺติ, อาตฺมมฺภรยศฺจ ภูตฺวา นิรฺลชฺชยา ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ ภุญฺชเตฯ เต วายุภิศฺจาลิตา นิโสฺตยเมฆา เหมนฺตกาลิกา นิษฺผลา ทฺวิ รฺมฺฤตา อุนฺมูลิตา วฺฤกฺษา: ,
Disse ere Skærene ved eders Kærlighedsmaaltider, fordi de uden Undseelse fraadse med og pleje sig selv; de ere vandløse Skyer, som drives forbi af Vinden; bladløse Træer uden Frugt, to Gange døde, oprykkede med Rode;
13 สฺวกียลชฺชาเผโณทฺวมกา: ปฺรจณฺฑา: สามุทฺรตรงฺคา: สทากาลํ ยาวตฺ โฆรติมิรภาคีนิ ภฺรมณการีณิ นกฺษตฺราณิ จ ภวนฺติฯ (aiōn g165)
vilde Bølger paa Hav, som udskumme deres egen Skam; vildfarende Stjerner; for dem er Mørke og Mulm bevaret til evig Tid. (aiōn g165)
14 อาทมต: สปฺตม: ปุรุโษ โย หโนก: ส ตานุทฺทิศฺย ภวิษฺยทฺวากฺยมิทํ กถิตวานฺ, ยถา, ปศฺย สฺวกียปุณฺยานามฺ อยุไต เรฺวษฺฏิต: ปฺรภุ: ฯ
Men om disse har ogsaa Enok, den syvende fra Adam, profeteret, da han sagde: „Se, Herren kom med sine hellige Titusinder
15 สรฺวฺวานฺ ปฺรติ วิจาราชฺญาสาธนายาคมิษฺยติฯ ตทา จาธารฺมฺมิกา: สรฺเวฺว ชาตา ไยรปราธิน: ฯ วิธรฺมฺมกรฺมฺมณำ เตษำ สรฺเวฺวษาเมว การณาตฺฯ ตถา ตไทฺวปรีเตฺยนาปฺยธรฺมฺมาจาริปาปินำฯ อุกฺตกโฐรวากฺยานำ สรฺเวฺวษามปิ การณาตฺฯ ปรเมเศน โทษิตฺวํ เตษำ ปฺรกาศยิษฺยเต๚
for at holde Dom over alle og straffe alle de ugudelige for alle deres Ugudeligheds Gerninger, som de have bedrevet, og for alle de formastelige Ord, som de have talt imod ham, de ugudelige Syndere!‟
16 เต วากฺกลหการิณ: สฺวภาคฺยนินฺทกา: เสฺวจฺฉาจาริโณ ทรฺปวาทิมุขวิศิษฺฏา ลาภารฺถํ มนุษฺยสฺตาวกาศฺจ สนฺติฯ
Disse ere de, som knurre, som klage over deres Skæbne, medens de vandre efter deres Begæringer, og deres Mund taler overmodige Ord, medens de for Fordels Skyld vise Beundring for Personer.
17 กินฺตุ เห ปฺริยตมา: , อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริไต รฺยทฺ วากฺยํ ปูรฺวฺวํ ยุษฺมภฺยํ กถิตํ ตตฺ สฺมรต,
I derimod, I elskede! kommer de Ord i Hu, som forud ere talte af vor Herres Jesu Kristi Apostle;
18 ผลต: เศษสมเย เสฺวจฺฉาโต 'ธรฺมฺมาจาริโณ นินฺทกา อุปสฺถาสฺยนฺตีติฯ
thi de sagde eder: I den sidste Tid skal der være Spottere, som vandre efter deres Ugudeligheders Begæringer.
19 เอเต โลกา: สฺวานฺ ปฺฤถกฺ กุรฺวฺวนฺต: สำสาริกา อาตฺมหีนาศฺจ สนฺติฯ
Disse ere de, som volde Splittelser, sjælelige, som ikke have Aand.
20 กินฺตุ เห ปฺริยตมา: , ยูยํ เสฺวษามฺ อติปวิตฺรวิศฺวาเส นิจียมานา: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวนฺต
I derimod, I elskede! opbygger eder selv paa eders helligste Tro; beder i den Helligaand;
21 อีศฺวรสฺย เปฺรมฺนา สฺวานฺ รกฺษต, อนนฺตชีวนาย จาสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย กฺฤปำ ปฺรตีกฺษธฺวํฯ (aiōnios g166)
bevarer saaledes eder selv i Guds Kærlighed, forventende vor Herres Jesu Kristi Barmhjertighed til evigt Liv. (aiōnios g166)
22 อปรํ ยูยํ วิวิจฺย กำศฺจิทฺ อนุกมฺปธฺวํ
Og revser nogle, naar de tvivle,
23 กำศฺจิทฺ อคฺนิต อุทฺธฺฤตฺย ภยํ ปฺรทรฺศฺย รกฺษต, ศารีริกภาเวน กลงฺกิตํ วสฺตฺรมปิ ฤตียธฺวํฯ
frelser andre ved at udrive dem af Ilden, forbarmer eder over andre med Frygt, saa I hade endog den af Kødet besmittede Kjortel.
24 อปรญฺจ ยุษฺมานฺ สฺขลนาทฺ รกฺษิตุมฺ อุลฺลาเสน สฺวียเตชส: สากฺษาตฺ นิรฺทฺโทษานฺ สฺถาปยิตุญฺจ สมรฺโถ
Men ham, som er mægtig til at bevare eder fra Fald og fremstille eder for sin Herlighed ulastelige i Fryd,
25 โย 'สฺมากมฺ อทฺวิตียสฺตฺราณกรฺตฺตา สรฺวฺวชฺญ อีศฺวรสฺตสฺย เคารวํ มหิมา ปรากฺรม: กรฺตฺฤตฺวญฺเจทานีมฺ อนนฺตกาลํ ยาวทฺ ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
den eneste Gud, vor Frelser ved vor Herre Jesus Kristus, tilkommer Ære og Majestæt, Vælde og Magt, forud for al Tid og nu og i alle Evigheder! Amen. (aiōn g165)

< ยิหูทา: 1 >