โยหน: 7
1 ตต: ปรํ ยิหูทียโลกาสฺตํ หนฺตุํ สไมหนฺต ตสฺมาทฺ ยีศุ รฺยิหูทาปฺรเทเศ ปรฺยฺยฏิตุํ เนจฺฉนฺ คาลีลฺ ปฺรเทเศ ปรฺยฺยฏิตุํ ปฺรารภตฯ
Po tych wydarzeniach Jezus wędrował po Galilei. Nie chciał iść do Judei, ponieważ tamtejsi przywódcy chcieli Go zabić.
2 กินฺตุ ตสฺมินฺ สมเย ยิหูทียานำ ทูษฺยวาสนาโมตฺสว อุปสฺถิเต
A zbliżało się kolejne żydowskie święto—Święto Namiotów.
3 ตสฺย ภฺราตรสฺตมฺ อวทนฺ ยานิ กรฺมฺมาณิ ตฺวยา กฺริยนฺเต ตานิ ยถา ตว ศิษฺยา: ปศฺยนฺติ ตทรฺถํ ตฺวมิต: สฺถานาทฺ ยิหูทียเทศํ วฺรชฯ
Bracia Jezusa namawiali Go: —Rusz się stąd i idź do Judei! Niech i Twoi uczniowie zobaczą cuda.
4 ย: กศฺจิตฺ สฺวยํ ปฺรจิกาศิษติ ส กทาปิ คุปฺตํ กรฺมฺม น กโรติ ยทีทฺฤศํ กรฺมฺม กโรษิ ตรฺหิ ชคติ นิชํ ปริจายยฯ
Jeśli ktoś chce być sławny, nie może się kryć po kątach. Skoro naprawdę robisz takie rzeczy, niech Cię zobaczy cały świat.
5 ยตสฺตสฺย ภฺราตโรปิ ตํ น วิศฺวสนฺติฯ
Mówili tak, bo nie wierzyli Mu. Jezus odpowiedział im jednak:
6 ตทา ยีศุสฺตานฺ อโวจตฺ มม สมย อิทานีํ โนปติษฺฐติ กินฺตุ ยุษฺมากํ สมย: สตตมฺ อุปติษฺฐติฯ
—Mój czas jeszcze nie nadszedł, ale dla was każdy dzień jest dobry.
7 ชคโต โลกา ยุษฺมานฺ ฤตียิตุํ น ศกฺรุวนฺติ กินฺตุ มาเมว ฤตียนฺเต ยตเสฺตษำ กรฺมาณิ ทุษฺฏานิ ตตฺร สากฺษฺยมิทมฺ อหํ ททามิฯ
Świat nie ma powodu, aby was nienawidzić. Mnie nienawidzi, bo ujawniam jego złe czyny.
8 อเตอว ยูยมฺ อุตฺสเว'สฺมินฺ ยาต นาหมฺ อิทานีมฺ อสฺมินฺนุตฺสเว ยามิ ยโต มม สมย อิทานีํ น สมฺปูรฺณ: ฯ
Idźcie więc na uroczystości. Ja na razie nie pójdę, bo jeszcze nie przyszła na Mnie pora.
9 อิติ วากฺยมฺ อุกฺตฺตฺวา ส คาลีลิ สฺถิตวานฺ
Tak im odpowiedział i sam został w Galilei.
10 กินฺตุ ตสฺย ภฺราตฺฤษุ ตตฺร ปฺรสฺถิเตษุ สตฺสุ โส'ปฺรกฏ อุตฺสวมฺ อคจฺฉตฺฯ
Gdy bracia udali się na święto, Jezus też tam przyszedł, ale nie jawnie.
11 อนนฺตรมฺ อุตฺสวมฺ อุปสฺถิตา ยิหูทียาสฺตํ มฺฤคยิตฺวาปฺฤจฺฉนฺ ส กุตฺร?
Tymczasem przywódcy szukali Go w czasie uroczystości i wypytywali o Niego.
12 ตโต โลกานำ มเธฺย ตสฺมินฺ นานาวิธา วิวาทา ภวิตุมฺ อารพฺธวนฺต: ฯ เกจิทฺ อโวจนฺ ส อุตฺตม: ปุรุษ: เกจิทฺ อโวจนฺ น ตถา วรํ โลกานำ ภฺรมํ ชนยติฯ
A wśród tłumów krążyły na Jego temat różne wieści. —To wspaniały człowiek!—twierdzili jedni. —Nieprawda! Manipuluje tłumem—mówili inni.
13 กินฺตุ ยิหูทียานำ ภยาตฺ โกปิ ตสฺย ปกฺเษ สฺปษฺฏํ นากถยตฺฯ
Jednak ze strachu przed przywódcami nikt nie mówił o Nim publicznie.
14 ตต: ปรมฺ อุตฺสวสฺย มธฺยสมเย ยีศุ รฺมนฺทิรํ คตฺวา สมุปทิศติ สฺมฯ
Mniej więcej w połowie wszystkich uroczystości Jezus wszedł do świątyni i zaczął otwarcie nauczać.
15 ตโต ยิหูทียา โลกา อาศฺจรฺยฺยํ ชฺญาตฺวากถยนฺ เอษา มานุโษ นาธีตฺยา กถมฺ เอตาทฺฤโศ วิทฺวานภูตฺ?
—Skąd on tak dobrze zna Pisma?—nie mogli wyjść z podziwu przywódcy. —Przecież nie ma wykształcenia!
16 ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยโวจทฺ อุปเทโศยํ น มม กินฺตุ โย มำ เปฺรษิตวานฺ ตสฺยฯ
—Ja nie głoszę własnej nauki, lecz słowo Boga, który Mnie posłał—odparł Jezus.
17 โย ชโน นิเทศํ ตสฺย คฺรหีษฺยติ มโมปเทโศ มตฺโต ภวติ กิมฺ อีศฺวราทฺ ภวติ ส คนสฺตชฺชฺญาตุํ ศกฺษฺยติฯ
—Ten, kto jest gotów wypełniać Jego wolę, rozpozna, czy to, co mówię, pochodzi od Boga, czy sam to wymyśliłem.
18 โย ชน: สฺวต: กถยติ ส สฺวียํ เคารวมฺ อีหเต กินฺตุ ย: เปฺรรยิตุ เรฺคารวมฺ อีหเต ส สตฺยวาที ตสฺมินฺ โกปฺยธรฺมฺโม นาสฺติฯ
Kto głosi własne poglądy, zabiega o uznanie dla siebie. Ale kto zabiega o uznanie dla tego, który go posłał, mówi prawdę i jest bez zarzutu.
19 มูสา ยุษฺมภฺยํ วฺยวสฺถาคฺรนฺถํ กึ นาททาตฺ? กินฺตุ ยุษฺมากํ โกปิ ตำ วฺยวสฺถำ น สมาจรติฯ มำ หนฺตุํ กุโต ยตเธฺว?
Czy Mojżesz nie zostawił wam przykazań? Jednak nikt z was ich nie przestrzega. Chcecie Mnie zabić?
20 ตทา โลกา อวทนฺ ตฺวํ ภูตคฺรสฺตสฺตฺวำ หนฺตุํ โก ยตเต?
—Chyba oszalałeś! Kto chce cię zabić?—rozległy się głosy z tłumu.
21 ตโต ยีศุรโวจทฺ เอกํ กรฺมฺม มยาการิ ตสฺมาทฺ ยูยํ สรฺวฺว มหาศฺจรฺยฺยํ มนฺยเธฺวฯ
—Oburzacie się, że dokonałem jednego cudu w szabat—mówił dalej Jezus.
22 มูสา ยุษฺมภฺยํ ตฺวกฺเฉทวิธึ ปฺรทเทา ส มูสาโต น ชาต: กินฺตุ ปิตฺฤปุรุเษโภฺย ชาต: เตน วิศฺรามวาเร'ปิ มานุษาณำ ตฺวกฺเฉทํ กุรุถฯ
—Mojżesz dał wam nakaz, aby dokonywać obrzezania, i już wasi przodkowie robili to nawet w szabat.
23 อเตอว วิศฺรามวาเร มนุษฺยาณำ ตฺวกฺเฉเท กฺฤเต ยทิ มูสาวฺยวสฺถามงฺคนํ น ภวติ ตรฺหิ มยา วิศฺรามวาเร มานุษ: สมฺปูรฺณรูเปณ สฺวโสฺถ'การิ ตตฺการณาทฺ ยูยํ กึ มหฺยํ กุปฺยถ?
Skoro więc w tym świętym dniu dokonuje się tej małej czynności, żeby przestrzegać Prawa Mojżesza, to dlaczego oburzacie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?
24 สปกฺษปาตํ วิจารมกฺฤตฺวา นฺยายฺยํ วิจารํ กุรุตฯ
Nie oceniajcie po pozorach, ale bądźcie rzetelni w swoim osądzie.
25 ตทา ยิรูศาลมฺ นิวาสิน: กติปยชนา อกถยนฺ อิเม ยํ หนฺตุํ เจษฺฏนฺเต ส เอวายํ กึ น?
Niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili wtedy między sobą: —To chyba ten, którego planują zabić?
26 กินฺตุ ปศฺยต นิรฺภย: สนฺ กถำ กถยติ ตถาปิ กิมปิ อ วทนฺเตฺยเต อยเมวาภิษิกฺตฺโต ภวตีติ นิศฺจิตํ กิมธิปตโย ชานนฺติ?
Dziwne, że teraz publicznie naucza i nie sprzeciwiają mu się. Może i nasi przywódcy doszli do wniosku, że on jest Mesjaszem?
27 มนุโชยํ กสฺมาทาคมทฺ อิติ วยํ ชาโนม: กินฺตฺวภิษิกฺตฺต อาคเต ส กสฺมาทาคตวานฺ อิติ โกปิ ชฺญาตุํ น ศกฺษฺยติฯ
Ale przecież wiemy, skąd on pochodzi. Gdy zaś przyjdzie Mesjasz, nikt nie będzie tego wiedział.
28 ตทา ยีศุ รฺมเธฺยมนฺทิรมฺ อุปทิศนฺ อุจฺไจ: การมฺ อุกฺตฺตวานฺ ยูยํ กึ มำ ชานีถ? กสฺมาจฺจาคโตสฺมิ ตทปิ กึ ชานีถ? นาหํ สฺวต อาคโตสฺมิ กินฺตุ ย: สตฺยวาที เสอว มำ เปฺรษิตวานฺ ยูยํ ตํ น ชานีถฯ
—Tak, znacie Mnie i wiecie, skąd jestem—zawołał podczas nauczania w świątyni Jezus. —Nie przyszedłem tu jednak z własnej inicjatywy. Posłał Mnie Ten, który jest prawdziwy, a którego wy nie znacie.
29 ตมหํ ชาเน เตนาหํ เปฺรริต อคโตสฺมิฯ
Ja Go znam, ponieważ byłem z Nim i to On Mnie posłał.
30 ตสฺมาทฺ ยิหูทียาสฺตํ ธรฺตฺตุมฺ อุทฺยตาสฺตถาปิ โกปิ ตสฺย คาเตฺร หสฺตํ นารฺปยทฺ ยโต เหโตสฺตทา ตสฺย สมโย โนปติษฺฐติฯ
Wówczas przywódcy próbowali Go aresztować. Nikt jednak nie ośmielił się podnieść na Niego ręki, bo nie nadszedł jeszcze Jego czas.
31 กินฺตุ พหโว โลกาสฺตสฺมินฺ วิศฺวสฺย กถิตวานฺโต'ภิษิกฺตฺตปุรุษ อาคตฺย มานุษสฺยาสฺย กฺริยาภฺย: กิมฺ อธิกา อาศฺจรฺยฺยา: กฺริยา: กริษฺยติ?
Wtedy wielu spośród zgromadzonych uwierzyło Mu. —Czy można się spodziewać, że Mesjasz miałby uczynić więcej cudów niż On?—argumentowali.
32 ตต: ปรํ โลกาสฺตสฺมินฺ อิตฺถํ วิวทนฺเต ผิรูศิน: ปฺรธานยาชกาญฺเจติ ศฺรุตวนฺตสฺตํ ธฺฤตฺวา เนตุํ ปทาติคณํ เปฺรษยามาสุ: ฯ
Faryzeusze dowiedzieli się, jakie nastroje panują wśród tłumów, i wspólnie z najwyższymi kapłanami wysłali strażników, aby aresztowali Jezusa.
33 ตโต ยีศุรวททฺ อหมฺ อลฺปทินานิ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺถิตฺวา มตฺเปฺรรยิตุ: สมีปํ ยาสฺยามิฯ
On jednak powiedział im: —Jeszcze przez krótki czas będę z wami, a później wrócę do Tego, który Mnie do was posłał.
34 มำ มฺฤคยิษฺยเธฺว กินฺตูทฺเทศํ น ลปฺสฺยเธฺว รตฺร สฺถาสฺยามิ ตตฺร ยูยํ คนฺตุํ น ศกฺษฺยถฯ
Będziecie Mnie szukać, ale nie znajdziecie. Tam, dokąd idę, wy nie możecie pójść.
35 ตทา ยิหูทียา: ปรสฺปรํ วกฺตฺตุมาเรภิเร อโสฺยทฺเทศํ น ปฺราปฺสฺยาม เอตาทฺฤศํ กึ สฺถานํ ยาสฺยติ? ภินฺนเทเศ วิกีรฺณานำ ยิหูทียานำ สนฺนิธิมฺ เอษ คตฺวา ตานฺ อุปเทกฺษฺยติ กึ?
—Dokąd on zamierza odejść, skoro mamy go nie znaleźć?—zastanawiali się między sobą. —Czyżby zamierzał udać się za granicę i nauczać pogan oraz naszych rodaków żyjących na emigracji?
36 โน เจตฺ มำ คเวษยิษฺยถ กินฺตูทฺเทศํ น ปฺราปฺสฺยถ เอษ โกทฺฤศํ วากฺยมิทํ วทติ?
Co ma na myśli, mówiąc: „Będziecie Mnie szukać, ale nie znajdziecie” i „Tam, gdzie się udaję, wy nie możecie pójść”?
37 อนนฺตรมฺ อุตฺสวสฺย จรเม'หนิ อรฺถาตฺ ปฺรธานทิเน ยีศุรุตฺติษฺฐนฺ อุจฺไจ: การมฺ อาหฺวยนฺ อุทิตวานฺ ยทิ กศฺจิตฺ ตฺฤษารฺตฺโต ภวติ ตรฺหิ มมานฺติกมฺ อาคตฺย ปิวตุฯ
W ostatnim, najważniejszym dniu święta Jezus zawołał do tłumów: —Jeśli ktoś jest spragniony, niech przyjdzie do Mnie i pije.
38 ย: กศฺจินฺมยิ วิศฺวสิติ ธรฺมฺมคฺรนฺถสฺย วจนานุสาเรณ ตสฺยาภฺยนฺตรโต'มฺฤตโตยสฺย โสฺรตำสิ นิรฺคมิษฺยนฺติฯ
Jak mówi Pismo, jeśli ktoś uwierzy Mi, to z jego wnętrza wypłyną rzeki żywej wody.
39 เย ตสฺมินฺ วิศฺวสนฺติ ต อาตฺมานํ ปฺราปฺสฺยนฺตีตฺยรฺเถ ส อิทํ วากฺยํ วฺยาหฺฤตวานฺ เอตตฺกาลํ ยาวทฺ ยีศุ รฺวิภวํ น ปฺราปฺตสฺตสฺมาตฺ ปวิตฺร อาตฺมา นาทียตฯ
Mówił tak o Duchu Świętym, którego mieli otrzymać wierzący Mu. Duch bowiem nie był jeszcze zesłany, ponieważ Jezus nie został jeszcze otoczony chwałą.
40 เอตำ วาณีํ ศฺรุตฺวา พหโว โลกา อวทนฺ อยเมว นิศฺจิตํ ส ภวิษฺยทฺวาทีฯ
Słysząc te słowa, niektórzy z tłumu mówili: —To na pewno prorok.
41 เกจิทฺ อกถยนฺ เอเษอว โสภิษิกฺตฺต: กินฺตุ เกจิทฺ อวทนฺ โสภิษิกฺตฺต: กึ คาลีลฺ ปฺรเทเศ ชนิษฺยเต?
—To jest Mesjasz!—twierdzili inni. —Jak to? Mesjasz z Galilei?—mówili jeszcze inni.
42 โสภิษิกฺตฺโต ทายูโท วํเศ ทายูโท ชนฺมสฺถาเน ไพเตฺลหมิ ปตฺตเน ชนิษฺยเต ธรฺมฺมคฺรนฺเถ กิมิตฺถํ ลิขิตํ นาสฺติ?
—Przecież Pismo mówi, że Mesjasz będzie potomkiem króla Dawida i będzie pochodził z Betlejem, jego rodzinnej miejscowości.
43 อิตฺถํ ตสฺมินฺ โลกานำ ภินฺนวากฺยตา ชาตาฯ
Tak więc zdania ludzi były podzielone.
44 กติปยโลกาสฺตํ ธรฺตฺตุมฺ ไอจฺฉนฺ ตถาปิ ตทฺวปุษิ โกปิ หสฺตํ นารฺปยตฺฯ
Niektórzy chcieli Go nawet aresztować, ale nikt nie ośmielił się Go dotknąć.
45 อนนฺตรํ ปาทาติคเณ ปฺรธานยาชกานำ ผิรูศินาญฺจ สมีปมาคตวติ เต ตานฺ อปฺฤจฺฉนฺ กุโต เหโตสฺตํ นานยต?
Strażnicy, którzy mieli zatrzymać Jezusa, wrócili więc do najwyższych kapłanów i faryzeuszy z pustymi rękami. —Dlaczego nie przyprowadziliście go?—wołali przełożeni.
46 ตทา ปทาตย: ปฺรตฺยวทนฺ ส มานว อิว โกปิ กทาปิ โนปาทิศตฺฯ
—Nigdy jeszcze nie słyszeliśmy, żeby jakiś człowiek przemawiał tak jak On!—odpowiedzieli strażnicy.
47 ตต: ผิรูศิน: ปฺราโวจนฺ ยูยมปิ กิมภฺรามิษฺฏ?
—Więc i was oszukał?—krzyczeli faryzeusze.
48 อธิปตีนำ ผิรูศินาญฺจ โกปิ กึ ตสฺมินฺ วฺยศฺวสีตฺ?
—Czy słyszeliście, żeby ktoś z przełożonych lub faryzeuszy uwierzył Mu?
49 เย ศาสฺตฺรํ น ชานนฺติ ต อิเม'ธมโลกาเอว ศาปคฺรสฺตา: ฯ
A ten motłoch, który w ogóle nie zna Prawa Mojżesza, niech będzie przeklęty!
50 ตทา นิกทีมนามา เตษาเมโก ย: กฺษณทายำ ยีโศ: สนฺนิธิมฺ อคาตฺ ส อุกฺตฺตวานฺ
Wtedy zabrał głos Nikodem, jeden z przywódców, który kiedyś odwiedził Jezusa.
51 ตสฺย วาเกฺย น ศฺรุเต กรฺมฺมณิ จ น วิทิเต 'สฺมากํ วฺยวสฺถา กึ กญฺจน มนุชํ โทษีกโรติ?
—Czy nasze Prawo zezwala na skazanie kogoś bez dokładnego przyjrzenia się jego czynom i zapewnienia oskarżonemu możliwości obrony?
52 ตตเสฺต วฺยาหรนฺ ตฺวมปิ กึ คาลีลียโลก: ? วิวิจฺย ปศฺย คลีลิ โกปิ ภวิษฺยทฺวาที โนตฺปทฺยเตฯ
—A może i ty jesteś z Galilei?—odparli. —Sam sprawdź Pismo i przekonaj się, że stamtąd nie pochodził żaden prorok.
53 ตต: ปรํ สรฺเวฺว สฺวํ สฺวํ คฺฤหํ คตา: กินฺตุ ยีศุ ไรฺชตุนนามานํ ศิโลจฺจยํ คตวานฺฯ
Po tych słowach rozeszli się do domów.
