โยหน: 19
1 ปีลาโต ยีศุมฺ อานีย กศยา ปฺราหารยตฺฯ
Pilate fit donc prendre Jésus, et le fit fouetter.
2 ปศฺจาตฺ เสนาคณ: กณฺฏกนิรฺมฺมิตํ มุกุฏํ ตสฺย มสฺตเก สมรฺปฺย วารฺตฺตากีวรฺณํ ราชปริจฺฉทํ ปริธาปฺย,
Et les soldats ayant tressé une couronne d'épines, la lui mirent sur la tête, et le vêtirent d'un manteau de pourpre.
3 เห ยิหูทียานำ ราชนฺ นมสฺการ อิตฺยุกฺตฺวา ตํ จเปเฏนาหนฺตุมฺ อารภตฯ
Et ils lui disaient: Roi des Juifs, nous te saluons; et ils lui donnaient des soufflets.
4 ตทา ปีลาต: ปุนรปิ พหิรฺคตฺวา โลกานฺ อวทตฺ, อสฺย กมปฺยปราธํ น ลเภ'หํ, ปศฺยต ตทฺ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิตุํ ยุษฺมากํ สนฺนิเธา พหิเรนมฺ อานยามิฯ
Pilate sortit de nouveau et leur dit: Voici, je vous l'amène dehors, afin que vous sachiez que je ne trouve aucun crime en lui.
5 ตต: ปรํ ยีศุ: กณฺฏกมุกุฏวานฺ วารฺตฺตากีวรฺณวสนวำศฺจ พหิราคจฺฉตฺฯ ตต: ปีลาต อุกฺตวานฺ เอนํ มนุษฺยํ ปศฺยตฯ
Jésus sortit donc, portant la couronne d'épines, et le manteau de pourpre. Et il leur dit: Voici l'homme.
6 ตทา ปฺรธานยาชกา: ปทาตยศฺจ ตํ ทฺฤษฺฏฺวา, เอนํ กฺรุเศ วิธ, เอนํ กฺรุเศ วิธ, อิตฺยุกฺตฺวา รวิตุํ อารภนฺตฯ ตต: ปีลาต: กถิตวานฺ ยูยํ สฺวยมฺ เอนํ นีตฺวา กฺรุเศ วิธต, อหมฺ เอตสฺย กมปฺยปราธํ น ปฺราปฺตวานฺฯ
Mais quand les principaux sacrificateurs et les sergents le virent, ils s'écrièrent: Crucifie-le, crucifie-le! Pilate leur dit: Prenez-le vous-mêmes et le crucifiez; car je ne trouve aucun crime en lui.
7 ยิหูทียา: ปฺรตฺยวทนฺ อสฺมากํ ยา วฺยวสฺถาเสฺต ตทนุสาเรณาสฺย ปฺราณหนนมฺ อุจิตํ ยโตยํ สฺวมฺ อีศฺวรสฺย ปุตฺรมวทตฺฯ
Les Juifs lui répondirent: Nous avons une loi, et selon notre loi il doit mourir, parce qu'il s'est fait Fils de Dieu.
8 ปีลาต อิมำ กถำ ศฺรุตฺวา มหาตฺราสยุกฺต:
Pilate entendant cette parole, eut encore plus de crainte.
9 สนฺ ปุนรปิ ราชคฺฤห อาคตฺย ยีศุํ ปฺฤษฺฏวานฺ ตฺวํ กุตฺรโตฺย โลก: ? กินฺตุ ยีศสฺตสฺย กิมปิ ปฺรตฺยุตฺตรํ นาวทตฺฯ
Il rentra donc dans le prétoire, et il dit à Jésus: D'où es-tu? Mais Jésus ne lui fit aucune réponse.
10 ๑ ตต: ปีลาตฺ กถิตวาน ตฺวํ กึ มยา สารฺทฺธํ น สํลปิษฺยสิ? ตฺวำ กฺรุเศ เวธิตุํ วา โมจยิตุํ ศกฺติ รฺมมาเสฺต อิติ กึ ตฺวํ น ชานาสิ? ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยวททฺ อีศฺวเรณาทํ มโมปริ ตว กิมปฺยธิปติตฺวํ น วิทฺยเต, ตถาปิ โย ชโน มำ ตว หเสฺต สมารฺปยตฺ ตสฺย มหาปาตกํ ชาตมฺฯ
Alors Pilate lui dit: Tu ne me dis rien? Ne sais-tu pas que j'ai le pouvoir de te faire crucifier, et le pouvoir de te délivrer?
11 ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยวททฺ อีศฺวเรณาทตฺตํ มโมปริ ตว กิมปฺยธิปติตฺวํ น วิทฺยเต, ตถาปิ โย ชโน มำ ตว หเสฺต สมารฺปยตฺ ตสฺย มหาปาตกํ ชาตมฺฯ
Jésus lui répondit: Tu n'aurais aucun pouvoir sur moi, s'il ne t'avait été donné d'en haut; c'est pourquoi celui qui m'a livré à toi est coupable d'un plus grand péché.
12 ตทารภฺย ปีลาตสฺตํ โมจยิตุํ เจษฺฏิตวานฺ กินฺตุ ยิหูทียา รุวนฺโต วฺยาหรนฺ ยทีมํ มานวํ ตฺยชสิ ตรฺหิ ตฺวํ ไกสรสฺย มิตฺรํ น ภวสิ, โย ชน: สฺวํ ราชานํ วกฺติ เสอว ไกมรสฺย วิรุทฺธำ กถำ กถยติฯ
Dès lors Pilate cherchait à le délivrer; mais les Juifs criaient: Si tu délivres cet homme, tu n'es pas ami de César, car quiconque se fait roi se déclare contre César.
13 เอตำ กถำ ศฺรุตฺวา ปีลาโต ยีศุํ พหิรานีย นิสฺตาโรตฺสวสฺย อาสาทนทินสฺย ทฺวิตียปฺรหราตฺ ปูรฺวฺวํ ปฺรสฺตรพนฺธนนามฺนิ สฺถาเน 'รฺถาตฺ อิพฺรียภาษยา ยทฺ คพฺพิถา กถฺยเต ตสฺมินฺ สฺถาเน วิจาราสน อุปาวิศตฺฯ
Pilate entendant cette parole, mena Jésus dehors, et s'assit sur son tribunal, au lieu appelé le Pavé, en hébreu Gabbatha.
14 อนนฺตรํ ปีลาโต ยิหูทียานฺ อวทตฺ, ยุษฺมากํ ราชานํ ปศฺยตฯ
(Or, c'était la préparation de Pâque, et environ la sixième heure); et il dit aux Juifs: Voilà votre roi.
15 กินฺตุ เอนํ ทูรีกุรุ, เอนํ ทูรีกุรุ, เอนํ กฺรุเศ วิธ, อิติ กถำ กถยิตฺวา เต รวิตุมฺ อารภนฺต; ตทา ปีลาต: กถิตวานฺ ยุษฺมากํ ราชานํ กึ กฺรุเศ เวธิษฺยามิ? ปฺรธานยาชกา อุตฺตรมฺ อวทนฺ ไกสรํ วินา โกปิ ราชาสฺมากํ นาสฺติฯ
Mais ils s'écrièrent: Ote-le, ôte-le, crucifie-le! Pilate leur dit: Crucifierai-je votre roi? Les principaux sacrificateurs répondirent: Nous n'avons point d'autre roi que César.
16 ตต: ปีลาโต ยีศุํ กฺรุเศ เวธิตุํ เตษำ หเสฺตษุ สมารฺปยตฺ, ตตเสฺต ตํ ธฺฤตฺวา นีตวนฺต: ฯ
Alors il le leur livra pour être crucifié. Ils le prirent donc et l'emmenèrent.
17 ตต: ปรํ ยีศุ: กฺรุศํ วหนฺ ศิร: กปาลมฺ อรฺถาทฺ ยทฺ อิพฺรียภาษยา คุลฺคลฺตำ วทนฺติ ตสฺมินฺ สฺถาน อุปสฺถิต: ฯ
Et Jésus, portant sa croix, vint au lieu appelé le Crâne, qui se dit en hébreu Golgotha;
18 ตตเสฺต มธฺยสฺถาเน ตํ ตโสฺยภยปารฺเศฺว ทฺวาวปเรา กฺรุเศ'วิธนฺฯ
Où ils le crucifièrent, et deux autres avec lui, d'un côté, et de l'autre, et Jésus au milieu.
19 อปรมฺ เอษ ยิหูทียานำ ราชา นาสรตียยีศุ: , อิติ วิชฺญาปนํ ลิขิตฺวา ปีลาตสฺตสฺย กฺรุโศปริ สมโยชยตฺฯ
Pilate fit aussi un écriteau et le plaça sur la croix; et on y avait écrit: JÉSUS DE NAZARETH, ROI DES JUIFS.
20 สา ลิปิ: อิพฺรียยูนานียโรมียภาษาภิ รฺลิขิตา; ยีโศ: กฺรุศเวธนสฺถานํ นครสฺย สมีปํ, ตสฺมาทฺ พหโว ยิหูทียาสฺตำ ปฐิตุมฺ อารภนฺตฯ
Plusieurs donc des Juifs lurent cet écriteau, parce que le lieu où Jésus était crucifié, était près de la ville; et qu'il était écrit en hébreu, en grec et en latin.
21 ยิหูทียานำ ปฺรธานยาชกา: ปีลาตมิติ นฺยเวทยนฺ ยิหูทียานำ ราเชติ วากฺยํ น กินฺตุ เอษ สฺวํ ยิหูทียานำ ราชานมฺ อวททฺ อิตฺถํ ลิขตุฯ
Et les principaux sacrificateurs des Juifs dirent à Pilate: N'écris pas: Le roi des Juifs; mais qu'il a dit: Je suis le roi des Juifs.
22 ตต: ปีลาต อุตฺตรํ ทตฺตวานฺ ยเลฺลขนียํ ตลฺลิขิตวานฺฯ
Pilate répondit: Ce que j'ai écrit, je l'ai écrit.
23 อิตฺถํ เสนาคโณ ยีศุํ กฺรุเศ วิธิตฺวา ตสฺย ปริเธยวสฺตฺรํ จตุโร ภาคานฺ กฺฤตฺวา เอไกกเสนา เอไกกภาคมฺ อคฺฤหฺลตฺ ตโสฺยตฺตรียวสฺตฺรญฺจาคฺฤหฺลตฺฯ กินฺตูตฺตรียวสฺตฺรํ สูจิเสวนํ วินา สรฺวฺวมฺ อูตํฯ
Après que les soldats eurent crucifié Jésus, ils prirent ses habits, et ils en firent quatre parts, une part pour chaque soldat; ils prirent aussi la robe; mais la robe était sans couture, d'un seul tissu, depuis le haut.
24 ตสฺมาตฺเต วฺยาหรนฺ เอตตฺ ก: ปฺราปฺสฺยติ? ตนฺน ขณฺฑยิตฺวา ตตฺร คุฏิกาปาตํ กรวามฯ วิภชนฺเต'ธรียํ เม วสนํ เต ปรสฺปรํฯ มโมตฺตรียวสฺตฺรารฺถํ คุฏิกำ ปาตยนฺติ จฯ อิติ ยทฺวากฺยํ ธรฺมฺมปุสฺตเก ลิขิตมาเสฺต ตตฺ เสนาคเณเนตฺถํ วฺยวหรณาตฺ สิทฺธมภวตฺฯ
Ils dirent donc entre eux: Ne la partageons pas, mais tirons au sort à qui l'aura; afin que fût accomplie cette parole de l'Écriture: Ils se sont partagés mes vêtements, et ils ont tiré au sort ma robe. Ainsi firent les soldats.
25 ตทานีํ ยีโศ รฺมาตา มาตุ รฺภคินี จ ยา กฺลิยปา ภารฺยฺยา มริยมฺ มคฺทลีนี มริยมฺ จ เอตาสฺตสฺย กฺรุศสฺย สนฺนิเธา สมติษฺฐนฺฯ
Or, la mère de Jésus, et la sœur de sa mère, Marie, femme de Cléopas, et Marie de Magdala, se tenaient près de la croix de Jésus.
26 ตโต ยีศุ: สฺวมาตรํ ปฺริยตมศิษฺยญฺจ สมีเป ทณฺฑายมาเนา วิโลกฺย มาตรมฺ อวทตฺ, เห โยษิทฺ เอนํ ตว ปุตฺรํ ปศฺย,
Jésus donc, voyant sa mère et près d'elle le disciple qu'il aimait, dit à sa mère: Femme, voilà ton fils.
27 ศิษฺยนฺตฺววทตฺ, เอนำ ตว มาตรํ ปศฺยฯ ตต: ส ศิษฺยสฺตทฺฆฏิกายำ ตำ นิชคฺฤหํ นีตวานฺฯ
Puis il dit au disciple: Voilà ta mère. Et dès cette heure, le disciple la prit chez lui.
28 อนนฺตรํ สรฺวฺวํ กรฺมฺมาธุนา สมฺปนฺนมภูตฺ ยีศุริติ ชฺญาตฺวา ธรฺมฺมปุสฺตกสฺย วจนํ ยถา สิทฺธํ ภวติ ตทรฺถมฺ อกถยตฺ มม ปิปาสา ชาตาฯ
Après cela, Jésus, voyant que tout était accompli, dit, afin que l'Écriture fût accomplie: J'ai soif. Or il y avait là un vase plein de vinaigre.
29 ตตสฺตสฺมินฺ สฺถาเน อมฺลรเสน ปูรฺณปาตฺรสฺถิตฺยา เต สฺปญฺชเมกํ ตทมฺลรเสนารฺทฺรีกฺฤตฺย เอโสพฺนเล ตทฺ โยชยิตฺวา ตสฺย มุขสฺย สนฺนิธาวสฺถาปยนฺฯ
Ils emplirent donc de vinaigre une éponge, et l'ayant mise autour d'une tige d'hysope, ils la lui présentèrent à la bouche.
30 ตทา ยีศุรมฺลรสํ คฺฤหีตฺวา สรฺวฺวํ สิทฺธมฺ อิติ กถำ กถยิตฺวา มสฺตกํ นมยนฺ ปฺราณานฺ ปรฺยฺยตฺยชตฺฯ
Et quand Jésus eut pris le vinaigre, il dit: Tout est accompli. Et ayant baissé la tête, il rendit l'esprit.
31 ตทฺวินมฺ อาสาทนทินํ ตสฺมาตฺ ปเร'หนิ วิศฺรามวาเร เทหา ยถา กฺรุโศปริ น ติษฺฐนฺติ, ยต: ส วิศฺรามวาโร มหาทินมาสีตฺ, ตสฺมาทฺ ยิหูทียา: ปีลาตนิกฏํ คตฺวา เตษำ ปาทภญฺชนสฺย สฺถานานฺตรนยนสฺย จานุมตึ ปฺรารฺถยนฺตฯ
Or, les Juifs, de peur que les corps ne demeurassent sur la croix le jour du sabbat (car c'était la préparation, et ce sabbat était un grand jour), demandèrent à Pilate qu'on rompît les jambes aux crucifiés, et qu'on les enlevât.
32 อต: เสนา อาคตฺย ยีศุนา สห กฺรุเศ หตโย: ปฺรถมทฺวิตียโจรโย: ปาทานฺ อภญฺชนฺ;
Les soldats vinrent donc et rompirent les jambes au premier, puis à l'autre qui était crucifié avec lui.
33 กินฺตุ ยีโศ: สนฺนิธึ คตฺวา ส มฺฤต อิติ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺย ปาเทา นาภญฺชนฺฯ
Mais lorsqu'ils vinrent à Jésus, voyant qu'il était déjà mort, ils ne lui rompirent point les jambes.
34 ปศฺจาทฺ เอโก โยทฺธา ศูลาฆาเตน ตสฺย กุกฺษิมฺ อวิธตฺ ตตฺกฺษณาตฺ ตสฺมาทฺ รกฺตํ ชลญฺจ นิรคจฺฉตฺฯ
Toutefois un des soldats lui perça le côté avec une lance, et aussitôt il en sortit du sang et de l'eau.
35 โย ชโน'สฺย สากฺษฺยํ ททาติ ส สฺวยํ ทฺฤษฺฏวานฺ ตเสฺยทํ สากฺษฺยํ สตฺยํ ตสฺย กถา ยุษฺมากํ วิศฺวาสํ ชนยิตุํ โยคฺยา ตตฺ ส ชานาติฯ
Et celui qui l'a vu en a rendu témoignage (et son témoignage est véritable, et il sait qu'il dit vrai), afin que vous croyiez.
36 ตไสฺยกมฺ อสฺธฺยปิ น ภํกฺษฺยเต,
Or, cela arriva, afin que l'Écriture fût accomplie: Ses os ne seront pas rompus.
37 ตทฺวทฺ อนฺยศาสฺเตฺรปิ ลิขฺยเต, ยถา, "ทฺฤษฺฏิปาตํ กริษฺยนฺติ เต'วิธนฺ ยนฺตุ ตมฺปฺรติฯ "
Et ailleurs l'Écriture dit encore: Ils verront celui qu'ils ont percé.
38 อริมถียนครสฺย ยูษผฺนามา ศิษฺย เอก อาสีตฺ กินฺตุ ยิหูทีเยโภฺย ภยาตฺ ปฺรกาศิโต น ภวติ; ส ยีโศ เรฺทหํ เนตุํ ปีลาตสฺยานุมตึ ปฺรารฺถยต, ตต: ปีลาเตนานุมเต สติ ส คตฺวา ยีโศ เรฺทหมฺ อนยตฺฯ
Après cela, Joseph d'Arimathée, qui était disciple de Jésus, mais en secret par crainte des Juifs, demanda à Pilate de pouvoir ôter le corps de Jésus, et Pilate le lui permit. Il vint donc et ôta le corps de Jésus.
39 อปรํ โย นิกทีโม ราเตฺรา ยีโศ: สมีปมฺ อคจฺฉตฺ โสปิ คนฺธรเสน มิศฺริตํ ปฺราเยณ ปญฺจาศตฺเสฏกมคุรุํ คฺฤหีตฺวาคจฺฉตฺฯ
Nicodème, qui au commencement était allé de nuit vers Jésus, vint aussi, apportant environ cent livres d'un mélange de myrrhe et d'aloès.
40 ตตเสฺต ยิหูทียานำ ศฺมศาเน สฺถาปนรีตฺยนุสาเรณ ตตฺสุคนฺธิทฺรเวฺยณ สหิตํ ตสฺย เทหํ วสฺเตฺรณาเวษฺฏยนฺฯ
Ils prirent donc le corps de Jésus, et l'enveloppèrent de bandes, avec les aromates, comme les Juifs ont coutume d'ensevelir.
41 อปรญฺจ ยตฺร สฺถาเน ตํ กฺรุเศ'วิธนฺ ตสฺย นิกฏโสฺถทฺยาเน ยตฺร กิมปิ มฺฤตเทหํ กทาปิ นาสฺถาปฺยต ตาทฺฤศมฺ เอกํ นูตนํ ศฺมศานมฺ อาสีตฺฯ
Or, il y avait un jardin dans le lieu où il avait été crucifié; et dans le jardin un sépulcre neuf, où personne encore n'avait été mis.
42 ยิหูทียานามฺ อาสาทนทินาคมนาตฺ เต ตสฺมินฺ สมีปสฺถศฺมศาเน ยีศุมฺ อศายยนฺฯ
Ils y mirent donc Jésus, à cause de la préparation des Juifs, et parce que le sépulcre était proche.
