< โยหน: 18 >
1 ตา: กถา: กถยิตฺวา ยีศุ: ศิษฺยานาทาย กิโทฺรนฺนามกํ โสฺรต อุตฺตีรฺยฺย ศิไษฺย: สห ตตฺรโตฺยทฺยานํ ปฺราวิศตฺฯ
Da Jesus havde sagt dette, gik han ud med sine Disciple over Kedrons Bæk, hvor der var en Have, i hvilken han gik ind med sine Disciple.
2 กินฺตุ วิศฺวาสฆาติยิหูทาสฺตตฺ สฺถานํ ปริจียเต ยโต ยีศุ: ศิไษฺย: สารฺทฺธํ กทาจิตฺ ตตฺ สฺถานมฺ อคจฺฉตฺฯ
Men ogsaa Judas, som forraadte ham, kendte Stedet; thi Jesus samledes ofte der med sine Disciple.
3 ตทา ส ยิหูทา: ไสนฺยคณํ ปฺรธานยาชกานำ ผิรูศินาญฺจ ปทาติคณญฺจ คฺฤหีตฺวา ปฺรทีปานฺ อุลฺกานฺ อสฺตฺราณิ จาทาย ตสฺมินฺ สฺถาน อุปสฺถิตวานฺฯ
Saa tager Judas Vagtafdelingen og Svende fra Ypperstepræsterne og Farisæerne og kommer derhen med Fakler og Lamper og Vaaben.
4 สฺวํ ปฺรติ ยทฺ ฆฏิษฺยเต ตชฺ ชฺญาตฺวา ยีศุรเคฺรสร: สนฺ ตานปฺฤจฺฉตฺ กํ คเวษยถ?
Da nu Jesus vidste alt, hvad der skulde komme over ham, gik han frem og sagde til dem: „Hvem lede I efter?‟
5 เต ปฺรตฺยวทนฺ, นาสรตียํ ยีศุํ; ตโต ยีศุรวาทีทฺ อหเมว ส: ; ไต: สห วิศฺวาสฆาตี ยิหูทาศฺจาติษฺฐตฺฯ
De svarede ham: „Jesus af Nazareth.‟ Jesus siger til dem: „Det er mig.‟ Men ogsaa Judas, som forraadte ham, stod hos dem.
6 ตทาหเมว ส ตไสฺยตำ กถำ ศฺรุไตฺวว เต ปศฺจาเทตฺย ภูเมา ปติตา: ฯ
Som han da sagde til dem: „Det er mig, ‟ vege de tilbage og faldt til Jorden.
7 ตโต ยีศุ: ปุนรปิ ปฺฤษฺฐวานฺ กํ คเวษยถ? ตตเสฺต ปฺรตฺยวทนฺ นาสรตียํ ยีศุํฯ
Han spurgte dem nu atter: „Hvem lede I efter?‟ Men de sagde: „Jesus af Nazareth.‟
8 ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ อหเมว ส อิมำ กถามจกถมฺ; ยทิ มามนฺวิจฺฉถ ตรฺหีมานฺ คนฺตุํ มา วารยตฯ
Jesus svarede: „Jeg har sagt eder, at det er mig; dersom I da lede efter mig, saa lader disse gaa!‟
9 อิตฺถํ ภูเต มหฺยํ ยาโลฺลกานฺ อททาเสฺตษามฺ เอกมปิ นาหารยมฺ อิมำ ยำ กถำ ส สฺวยมกถยตฺ สา กถา สผลา ชาตาฯ
for at det Ord skulde opfyldes, som han havde sagt: „Jeg mistede ingen af dem, som du har givet mig.‟
10 ตทา ศิโมนฺปิตรสฺย นิกเฏ ขงฺคลฺสฺถิเต: ส ตํ นิษฺโกษํ กฺฤตฺวา มหายาชกสฺย มาลฺขนามานํ ทาสมฺ อาหตฺย ตสฺย ทกฺษิณกรฺณํ ฉินฺนวานฺฯ
Simon Peter, som havde et Sværd, drog det nu og slog Ypperstepræstens Tjener og afhuggede hans højre Øre. Men Tjeneren hed Malkus.
11 ตโต ยีศุ: ปิตรมฺ อวทตฺ, ขงฺคํ โกเษ สฺถาปย มม ปิตา มหฺยํ ปาตุํ ยํ กํสมฺ อททาตฺ เตนาหํ กึ น ปาสฺยามิ?
Da sagde Jesus til Peter: „Stik dit Sværd i Skeden! Skal jeg ikke drikke den Kalk, som min Fader har givet mig?‟
12 ตทา ไสนฺยคณ: เสนาปติ รฺยิหูทียานำ ปทาตยศฺจ ยีศุํ ฆฺฤตฺวา พทฺธฺวา หานนฺนามฺน: กิยผา: ศฺวศุรสฺย สมีปํ ปฺรถมมฺ อนยนฺฯ
Vagtafdelingen og Krigsøversten og Jødernes Svende grebe da Jesus og bandt ham.
13 ส กิยผาสฺตสฺมินฺ วตฺสเร มหายาชตฺวปเท นิยุกฺต:
Og de førte ham først til Annas; thi han var Svigerfader til Kajfas, som var Ypperstepræst i det Aar.
14 สนฺ สาธารณโลกานำ มงฺคลารฺถมฺ เอกชนสฺย มรณมุจิตมฺ อิติ ยิหูทีไย: สารฺทฺธมฺ อมนฺตฺรยตฺฯ
Men det var Kajfas, som havde givet Jøderne det Raad, at det var gavnligt, at eet Menneske døde for Folket.
15 ตทา ศิโมนฺปิตโร'ไนฺยกศิษฺยศฺจ ยีโศ: ปศฺจาทฺ อคจฺฉตำ ตสฺยานฺยศิษฺยสฺย มหายาชเกน ปริจิตตฺวาตฺ ส ยีศุนา สห มหายาชกสฺยาฏฺฏาลิกำ ปฺราวิศตฺฯ
Men Simon Peter og en anden Discipel fulgte Jesus, og den Discipel var kendt med Ypperstepræsten, og han gik ind med Jesus i Ypperstepræstens Gaard.
16 กินฺตุ ปิตโร พหิรฺทฺวารสฺย สมีเป'ติษฺฐทฺ อเตอว มหายาชเกน ปริจิต: ส ศิษฺย: ปุนรฺพหิรฺคตฺวา เทาวายิกาไย กถยิตฺวา ปิตรมฺ อภฺยนฺตรมฺ อานยตฺฯ
Men Peter stod udenfor ved Døren. Da gik den anden Discipel, som var kendt med Ypperstepræsten, ud og sagde det til Dørvogtersken og førte Peter ind.
17 ตทา ส ทฺวารรกฺษิกา ปิตรมฺ อวทตฺ ตฺวํ กึ น ตสฺย มานวสฺย ศิษฺย: ? ตต: โสวททฺ อหํ น ภวามิฯ
Pigen, som var Dørvogterske, siger da til Peter: „Er ogsaa du af dette Menneskes Disciple?‟ Han siger: „Nej, jeg er ikke.‟
18 ตต: ปรํ ยตฺสฺถาเน ทาสา: ปทาตยศฺจ ศีตเหโตรงฺคาไร รฺวหฺนึ ปฺรชฺวาลฺย ตาปํ เสวิตวนฺตสฺตตฺสฺถาเน ปิตรสฺติษฺฐนฺ ไต: สห วหฺนิตาปํ เสวิตุมฺ อารภตฯ
Men Tjenerne og Svendene stode og havde gjort en Kulild (thi det var koldt) og varmede sig; men ogsaa Peter stod hos dem og varmede sig.
19 ตทา ศิเษฺยษูปเทเศ จ มหายาชเกน ยีศุ: ปฺฤษฺฏ:
Ypperstepræsten spurgte nu Jesus om hans Disciple og om hans Lære.
20 สนฺ ปฺรตฺยุกฺตวานฺ สรฺวฺวโลกานำ สมกฺษํ กถามกถยํ คุปฺตํ กามปิ กถำ น กถยิตฺวา ยตฺ สฺถานํ ยิหูทียา: สตตํ คจฺฉนฺติ ตตฺร ภชนเคเห มนฺทิเร จาศิกฺษยํฯ
Jesus svarede ham: „Jeg har talt frit ud til Verden; jeg har altid lært i Synagoger og i Helligdommen, der, hvor alle Jøderne komme sammen, og i Løndom har jeg intet talt.
21 มตฺต: กุต: ปฺฤจฺฉสิ? เย ชนา มทุปเทศมฺ อศฺฤณฺวนฺ ตาเนว ปฺฤจฺฉ ยทฺยทฺ อวทํ เต ตตฺ ชานินฺตฯ
Hvorfor spørger du mig? Spørg dem, som have hørt, hvad jeg talte til dem; se, de vide, hvad jeg har sagt.‟
22 ตเทตฺถํ ปฺรตฺยุทิตตฺวาตฺ นิกฏสฺถปทาติ รฺยีศุํ จเปเฏนาหตฺย วฺยาหรตฺ มหายาชกมฺ เอวํ ปฺรติวทสิ?
Men som han sagde dette, gav en af Svendene, som stod hos, Jesus et Slag i Ansigtet og sagde: „Svarer du Ypperstepræsten saaledes?‟
23 ตโต ยีศุ: ปฺรติคทิตวานฺ ยทฺยยถารฺถมฺ อจกถํ ตรฺหิ ตสฺยายถารฺถสฺย ปฺรมาณํ เทหิ, กินฺตุ ยทิ ยถารฺถํ ตรฺหิ กุโต เหโต รฺมามฺ อตาฑย: ?
Jesus svarede ham: „Har jeg talt ilde, da bevis, at det er ondt; men har jeg talt ret, hvorfor slaar du mig da?‟
24 ปูรฺวฺวํ หานนฺ สพนฺธนํ ตํ กิยผามหายาชกสฺย สมีปํ ไปฺรษยตฺฯ
Annas sendte ham nu bunden til Ypperstepræsten Kajfas.
25 ศิโมนฺปิตรสฺติษฺฐนฺ วหฺนิตาปํ เสวเต, เอตสฺมินฺ สมเย กิยนฺตสฺตมฺ อปฺฤจฺฉนฺ ตฺวํ กิมฺ เอตสฺย ชนสฺย ศิโษฺย น? ตต: โสปหฺนุตฺยาพฺรวีทฺ อหํ น ภวามิฯ
Men Simon Peter stod og varmede sig. Da sagde de til ham: „Er ogsaa du af hans Disciple?‟ Han nægtede det og sagde: „Nej, jeg er ikke.‟
26 ตทา มหายาชกสฺย ยสฺย ทาสสฺย ปิตร: กรฺณมจฺฉินตฺ ตสฺย กุฏุมฺพ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ อุทฺยาเน เตน สห ติษฺฐนฺตํ ตฺวำ กึ นาปศฺยํ?
En af Ypperstepræstens Tjenere, som var en Frænde af ham, hvis Øre Peter havde afhugget, siger: „Saa jeg dig ikke i Haven med ham?‟
27 กินฺตุ ปิตร: ปุนรปหฺนุตฺย กถิตวานฺ; ตทานีํ กุกฺกุโฏ'เราตฺฯ
Da nægtede Peter det atter, og straks galede Hanen.
28 ตทนนฺตรํ ปฺรตฺยูเษ เต กิยผาคฺฤหาทฺ อธิปเต รฺคฺฤหํ ยีศุมฺ อนยนฺ กินฺตุ ยสฺมินฺ อศุจิเตฺว ชาเต ไต รฺนิสฺตาโรตฺสเว น โภกฺตวฺยํ, ตสฺย ภยาทฺ ยิหูทียาสฺตทฺคฺฤหํ นาวิศนฺฯ
De føre nu Jesus fra Kajfas til Landshøvdingens Borg; men det var aarle. Og de gik ikke ind i Borgen, for at de ikke skulde besmittes, men kunde spise Paaske.
29 อปรํ ปีลาโต พหิราคตฺย ตานฺ ปฺฤษฺฐวานฺ เอตสฺย มนุษฺยสฺย กํ โทษํ วทถ?
Pilatus gik da ud til dem, og han siger: „Hvad Klagemaal føre I mod dette Menneske?‟
30 ตทา เต เปตฺยวทนฺ ทุษฺกรฺมฺมการิณิ น สติ ภวต: สมีเป ไนนํ สมารฺปยิษฺยาม: ฯ
De svarede og sagde til ham: „Var han ikke en Ugerningsmand, da havde vi ikke overgivet ham til dig.‟
31 ตต: ปีลาโต'วททฺ ยูยเมนํ คฺฤหีตฺวา เสฺวษำ วฺยวสฺถยา วิจารยตฯ ตทา ยิหูทียา: ปฺรตฺยวทนฺ กสฺยาปิ มนุษฺยสฺย ปฺราณทณฺฑํ กรฺตฺตุํ นาสฺมากมฺ อธิกาโร'สฺติฯ
Da sagde Pilatus til dem: „Tager I ham og dømmer ham efter eders Lov!‟ Da sagde Jøderne til ham: „Det er os ikke tilladt at aflive nogen; ‟
32 เอวํ สติ ยีศุ: สฺวสฺย มฺฤเตฺยา ยำ กถำ กถิตวานฺ สา สผลาภวตฺฯ
for at Jesu Ord skulde opfyldes, det, som han sagde, da han gav til Kende, hvilken Død han skulde dø.
33 ตทนนฺตรํ ปีลาต: ปุนรปิ ตทฺ ราชคฺฤหํ คตฺวา ยีศุมาหูย ปฺฤษฺฏวานฺ ตฺวํ กึ ยิหูทียานำ ราชา?
Da gik Pilatus igen ind i Borgen og kaldte paa Jesus og sagde til ham: „Er du Jødernes Konge?‟
34 ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ ตฺวมฺ เอตำ กถำ สฺวต: กถยสิ กิมนฺย: กศฺจินฺ มยิ กถิตวานฺ?
Jesus svarede: „Siger du dette af dig selv, eller have andre sagt dig det om mig?‟
35 ปีลาโต'วททฺ อหํ กึ ยิหูทีย: ? ตว สฺวเทศียา วิเศษต: ปฺรธานยาชกา มม นิกเฏ ตฺวำ สมารฺปยน, ตฺวํ กึ กฺฤตวานฺ?
Pilatus svarede: „Mon jeg er en Jøde? dit Folk og Ypperstepræsterne have overgivet dig til mig; hvad har du gjort?‟
36 ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ มม ราชฺยมฺ เอตชฺชคตฺสมฺพนฺธียํ น ภวติ ยทิ มม ราชฺยํ ชคตฺสมฺพนฺธียมฺ อภวิษฺยตฺ ตรฺหิ ยิหูทียานำ หเสฺตษุ ยถา สมรฺปิโต นาภวํ ตทรฺถํ มม เสวกา อโยตฺสฺยนฺ กินฺตุ มม ราชฺยมฺ ไอหิกํ นฯ
Jesus svarede: „Mit Rige er ikke af denne Verden. Var mit Rige af denne Verden, havde mine Tjenere stridt for, at jeg ikke var bleven overgiven til Jøderne; men nu er mit Rige ikke deraf.‟
37 ตทา ปีลาต: กถิตวานฺ, ตรฺหิ ตฺวํ ราชา ภวสิ? ยีศุ: ปฺรตฺยุกฺตวานฺ ตฺวํ สตฺยํ กถยสิ, ราชาหํ ภวามิ; สตฺยตายำ สากฺษฺยํ ทาตุํ ชนึ คฺฤหีตฺวา ชคตฺยสฺมินฺ อวตีรฺณวานฺ, ตสฺมาตฺ สตฺยธรฺมฺมปกฺษปาติโน มม กถำ ศฺฤณฺวนฺติฯ
Da sagde Pilatus til ham: „Du er altsaa dog en Konge?‟ Jesus svarede: „Du siger det, jeg er en Konge. Jeg er dertil født og dertil kommen til Verden, at jeg skal vidne om Sandheden. Hver den, som er af Sandheden, hører min Røst.‟
38 ตทา สตฺยํ กึ? เอตำ กถำ ปษฺฏฺวา ปีลาต: ปุนรปิ พหิรฺคตฺวา ยิหูทียานฺ อภาษต, อหํ ตสฺย กมปฺยปราธํ น ปฺราปฺโนมิฯ
Pilatus siger til ham: „Hvad er Sandhed?‟ Og da han havde sagt dette, gik han igen ud til Jøderne, og han siger til dem: „Jeg finder ingen Skyld hos ham.
39 นิสฺตาโรตฺสวสมเย ยุษฺมาภิรภิรุจิต เอโก ชโน มยา โมจยิตวฺย เอษา ยุษฺมากํ รีติรสฺติ, อเตอว ยุษฺมากํ นิกเฏ ยิหูทียานำ ราชานํ กึ โมจยามิ, ยุษฺมากมฺ อิจฺฉา กา?
Men I have den Skik, at jeg løslader eder en om Paasken; ville I da, at jeg skal løslade eder Jødernes Konge?‟
40 ตทา เต สรฺเวฺว รุวนฺโต วฺยาหรนฺ เอนํ มานุษํ นหิ พรพฺพำ โมจยฯ กินฺตุ ส พรพฺพา ทสฺยุราสีตฺฯ
Da raabte de alle igen og sagde: „Ikke ham, men Barabbas; ‟ og Barabbas var en Røver.