โยหน: 16

1 ยุษฺมากํ ยถา วาธา น ชายเต ตทรฺถํ ยุษฺมานฺ เอตานิ สรฺวฺววากฺยานิ วฺยาหรํฯ

Dies habe ich euch gesagt, damit ihr nicht Anstoß nehmt.

2 โลกา ยุษฺมานฺ ภชนคฺฤเหโภฺย ทูรีกริษฺยนฺติ ตถา ยสฺมินฺ สมเย ยุษฺมานฺ หตฺวา อีศฺวรสฺย ตุษฺฏิ ชนกํ กรฺมฺมากุรฺมฺม อิติ มํสฺยนฺเต ส สมย อาคจฺฉนฺติฯ

Man wird euch in den Bann tun; ja, es kommt die Stunde, wo jeder, der euch tötet, Gott eine Opfergabe darzubringen meint.

3 เต ปิตรํ มาญฺจ น ชานนฺติ, ตสฺมาทฺ ยุษฺมานฺ ปฺรตีทฺฤศมฺ อาจริษฺยนฺติฯ

Und so werden sie verfahren, weil sie weder den Vater noch mich erkannt haben.

4 อโต เหตา: สมเย สมุปสฺถิเต ยถา มม กถา ยุษฺมากํ มน: สุ: สมุปติษฺฐติ ตทรฺถํ ยุษฺมาภฺยมฺ เอตำ กถำ กถยามิ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธมฺ อหํ ติษฺฐนฺ ปฺรถมํ ตำ ยุษฺมภฺยํ นากถยํฯ

Aber ich habe euch dies gesagt, damit, wenn die Stunde der Erfüllung kommt, ihr daran gedenkt, daß ich es euch gesagt habe.« »Dies habe ich euch aber nicht gleich anfangs gesagt, weil ich noch bei euch war.

5 สามฺปฺรตํ สฺวสฺย เปฺรรยิตุ: สมีปํ คจฺฉามิ ตถาปิ ตฺวํ กฺก คจฺฉสิ กถาเมตำ ยุษฺมากํ โกปิ มำ น ปฺฤจฺฉติฯ

Jetzt aber gehe ich hin zu dem, der mich gesandt hat, und keiner von euch fragt mich: ›Wohin gehst du?‹,

6 กินฺตุ มโยกฺตาภิราภิ: กถาภิ รฺยูษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ทุ: เขน ปูรฺณานฺยภวนฺฯ

sondern weil ich dies zu euch gesagt habe, hat die Traurigkeit euer Herz erfüllt.

7 ตถาปฺยหํ ยถารฺถํ กถยามิ มม คมนํ ยุษฺมากํ หิตารฺถเมว, ยโต เหโต รฺคมเน น กฺฤเต สหาโย ยุษฺมากํ สมีปํ นาคมิษฺยติ กินฺตุ ยทิ คจฺฉามิ ตรฺหิ ยุษฺมากํ สมีเป ตํ เปฺรษยิษฺยามิฯ

Aber ich sage euch die Wahrheit: Es ist gut für euch, daß ich weggehe. Denn wenn ich nicht weggehe, so wird der Helfer nicht zu euch kommen; wenn ich aber hingegangen bin, werde ich ihn zu euch senden.

8 ตต: ส อาคตฺย ปาปปุณฺยทณฺเฑษุ ชคโต โลกานำ ปฺรโพธํ ชนยิษฺยติฯ

Und wenn er gekommen ist, wird er der Welt die Augen öffnen über Sünde und über Gerechtigkeit und über Gericht:

9 เต มยิ น วิศฺวสนฺติ ตสฺมาทฺเธโต: ปาปปฺรโพธํ ชนยิษฺยติฯ

über Sünde, (die darin besteht) daß sie nicht an mich glauben;

10 ยุษฺมากมฺ อทฺฤศฺย: สนฺนหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิ ตสฺมาทฺ ปุเณฺย ปฺรโพธํ ชนยิษฺยติฯ

über Gerechtigkeit, (die darin besteht) daß ich zum Vater hingehe und ihr mich fortan nicht mehr seht;

11 เอตชฺชคโต'ธิปติ รฺทณฺฑาชฺญำ ปฺราปฺโนติ ตสฺมาทฺ ทณฺเฑ ปฺรโพธํ ชนยิษฺยติฯ

über Gericht, (das darin besteht) daß der Fürst dieser Welt gerichtet ist.

12 ยุษฺมภฺยํ กถยิตุํ มมาเนกา: กถา อาสเต, ตา: กถา อิทานีํ ยูยํ โสฒุํ น ศกฺนุถ;

Noch vieles hätte ich euch zu sagen, doch ihr könnt es jetzt nicht tragen.

13 กินฺตุ สตฺยมย อาตฺมา ยทา สมาคมิษฺยติ ตทา สรฺวฺวํ สตฺยํ ยุษฺมานฺ เนษฺยติ, ส สฺวต: กิมปิ น วทิษฺยติ กินฺตุ ยจฺโฉฺรษฺยติ ตเทว กถยิตฺวา ภาวิการฺยฺยํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิษฺยติฯ

Wenn aber jener gekommen ist, der Geist der Wahrheit, der wird euch in die ganze Wahrheit einführen; denn er wird nicht von sich selbst aus reden, sondern was er hört, das wird er reden und euch das Zukünftige verkündigen.

14 มม มหิมานํ ปฺรกาศยิษฺยติ ยโต มทียำ กถำ คฺฤหีตฺวา ยุษฺมานฺ โพธยิษฺยติฯ

Er wird mich verherrlichen, denn von meinem Eigentum wird er es nehmen und euch verkündigen. Alles, was der Vater hat, ist mein;

15 ปิตุ รฺยทฺยทฺ อาเสฺต ตตฺ สรฺวฺวํ มม ตสฺมาทฺ การณาทฺ อวาทิษํ ส มทียำ กถำ คฺฤหีตฺวา ยุษฺมานฺ โพธยิษฺยติฯ

deshalb habe ich gesagt, daß er es von meinem Eigentum nimmt und es euch verkündigen wird.«

16 กิยตฺกาลาตฺ ปรํ ยูยํ มำ ทฺรษฺฏุํ น ลปฺสฺยเธฺว กินฺตุ กิยตฺกาลาตฺ ปรํ ปุน รฺทฺรษฺฏุํ ลปฺสฺยเธฺว ยโตหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิฯ

»Nur noch eine kurze Zeit, so seht ihr mich nicht mehr; dann wieder eine kurze Zeit, so werdet ihr mich sehen.«

17 ตต: ศิษฺยาณำ กิยนฺโต ชนา: ปรสฺปรํ วทิตุมฺ อารภนฺต, กิยตฺกาลาตฺ ปรํ มำ ทฺรษฺฏุํ น ลปฺสฺยเธฺว กินฺตุ กิยตฺกาลาตฺ ปรํ ปุน รฺทฺรษฺฏุํ ลปฺสฺยเธฺว ยโตหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิ, อิติ ยทฺ วากฺยมฺ อยํ วทติ ตตฺ กึ?

Da sagten einige von seinen Jüngern zueinander: »Was meint er damit, daß er zu uns sagt: ›Nur noch eine kurze Zeit, so seht ihr mich nicht mehr; dann wieder eine kurze Zeit, so werdet ihr mich sehen‹, und weiter: ›Ich gehe hin zum Vater‹?«

18 ตต: กิยตฺกาลาตฺ ปรมฺ อิติ ตสฺย วากฺยํ กึ? ตสฺย วากฺยสฺยาภิปฺรายํ วยํ โพทฺธุํ น ศกฺนุมไสฺตริติ

Sie sagten also: »Was meint er mit dem Ausdruck ›eine kurze Zeit‹? Wir verstehen seine Worte nicht.«

19 นิคทิเต ยีศุเสฺตษำ ปฺรศฺเนจฺฉำ ชฺญาตฺวา เตโภฺย'กถยตฺ กิยตฺกาลาตฺ ปรํ มำ ทฺรษฺฏุํ น ลปฺสฺยเธฺว, กินฺตุ กิยตฺกาลาตฺ ปรํ ปูน รฺทฺรษฺฏุํ ลปฺสฺยเธฺว, ยามิมำ กถามกถยํ ตสฺยา อภิปฺรายํ กึ ยูยํ ปรสฺปรํ มฺฤคยเธฺว?

Jesus merkte, daß sie ihn darüber befragen wollten, und sagte zu ihnen: »Darüber verhandelt ihr miteinander, (was das zu bedeuten habe) daß ich gesagt habe: ›Nur noch eine kurze Zeit, so seht ihr mich nicht mehr, dann wieder eine kurze Zeit, so werdet ihr mich sehen‹?

20 ยุษฺมานหมฺ อติยถารฺถํ วทามิ ยูยํ กฺรนฺทิษฺยถ วิลปิษฺยถ จ, กินฺตุ ชคโต โลกา อานนฺทิษฺยนฺติ; ยูยํ โศกากุลา ภวิษฺยถ กินฺตุ โศกาตฺ ปรํ อานนฺทยุกฺตา ภวิษฺยถฯ

Wahrlich, wahrlich ich sage euch: ihr werdet weinen und wehklagen, die Welt aber wird sich freuen; ihr werdet traurig sein, doch eure Traurigkeit wird zur Freude werden.

21 ปฺรสวกาล อุปสฺถิเต นารี ยถา ปฺรสวเวทนยา วฺยากุลา ภวติ กินฺตุ ปุเตฺร ภูมิษฺเฐ สติ มนุไษฺยโก ชนฺมนา นรโลเก ปฺรวิษฺฏ อิตฺยานนฺทาตฺ ตสฺยาสฺตตฺสรฺวฺวํ ทุ: ขํ มนสิ น ติษฺฐติ,

Wenn eine Frau Mutter werden soll, so ist sie traurig, weil ihre Stunde gekommen ist; wenn sie aber das Kind geboren hat, denkt sie nicht mehr an die Angst um der Freude willen, daß ein Mensch in die Welt geboren ist.

22 ตถา ยูยมปิ สามฺปฺรตํ โศกากุลา ภวถ กินฺตุ ปุนรปิ ยุษฺมภฺยํ ทรฺศนํ ทาสฺยามิ เตน ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ สานนฺทานิ ภวิษฺยนฺติ, ยุษฺมากํ ตมฺ อานนฺทญฺจ โกปิ หรฺตฺตุํ น ศกฺษฺยติฯ

So seid auch ihr jetzt in Traurigkeit; aber ich werde euch wiedersehen: dann wird euer Herz sich freuen, und niemand wird euch eure Freude rauben.

23 ตสฺมินฺ ทิวเส กามปิ กถำ มำ น ปฺรกฺษฺยถฯ ยุษฺมานหมฺ อติยถารฺถํ วทามิ, มม นามฺนา ยตฺ กิญฺจิทฺ ปิตรํ ยาจิษฺยเธฺว ตเทว ส ทาสฺยติฯ

Und an jenem Tage werdet ihr mich um nichts mehr befragen. Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wenn ihr den Vater um etwas bitten werdet, so wird er es euch in meinem Namen geben.

24 ปูรฺเวฺว มม นามฺนา กิมปิ นายาจธฺวํ, ยาจธฺวํ ตต: ปฺราปฺสฺยถ ตสฺมาทฺ ยุษฺมากํ สมฺปูรฺณานนฺโท ชนิษฺยเตฯ

Bisher habt ihr noch nie um etwas in meinem Namen gebeten: bittet, so werdet ihr empfangen, damit eure Freude vollkommen sei.«

25 อุปมากถาภิ: สรฺวฺวาเณฺยตานิ ยุษฺมานฺ ชฺญาปิตวานฺ กินฺตุ ยสฺมินฺ สมเย อุปมยา โนกฺตฺวา ปิตุ: กถำ สฺปษฺฏํ ชฺญาปยิษฺยามิ สมย เอตาทฺฤศ อาคจฺฉติฯ

»Dies habe ich euch in Gleichnissen verkündet; es kommt aber die Stunde, da werde ich nicht mehr in Gleichnissen zu euch reden, sondern euch mit voller Offenheit Kunde über den Vater geben.

26 ตทา มม นามฺนา ปฺรารฺถยิษฺยเธฺว 'หํ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ ปิตรํ วิเนเษฺย กถามิมำ น วทามิ;

An jenem Tage werdet ihr in meinem Namen bitten, und ich sage euch nicht, daß ich den Vater für euch bitten werde;

27 ยโต ยูยํ มยิ เปฺรม กุรุถ, ตถาหมฺ อีศฺวรสฺย สมีปาทฺ อาคตวานฺ อิตฺยปิ ปฺรตีถ, ตสฺมาทฺ การณาตฺ การณาตฺ ปิตา สฺวยํ ยุษฺมาสุ ปฺรียเตฯ

denn er selbst, der Vater, hat euch lieb, weil ihr mich geliebt und den Glauben gewonnen habt, daß ich von Gott ausgegangen bin.

28 ปิตุ: สมีปาชฺชชทฺ อาคโตสฺมิ ชคตฺ ปริตฺยชฺย จ ปุนรปิ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิฯ

Ich bin vom Vater ausgegangen und in die Welt gekommen; hinwiederum verlasse ich die Welt und kehre zum Vater zurück.« –

29 ตทา ศิษฺยา อวทนฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ อุปมยา โนกฺตฺวาธุนา สฺปษฺฏํ วทติฯ

Da sagten seine Jünger: »Siehe, jetzt redest du frei heraus und gebrauchst keine bildliche Rede mehr;

30 ภวานฺ สรฺวฺวชฺญ: เกนจิตฺ ปฺฤษฺโฏ ภวิตุมปิ ภวต: ปฺรโยชนํ นาสฺตีตฺยธุนาสฺมากํ สฺถิรชฺญานํ ชาตํ ตสฺมาทฺ ภวานฺ อีศฺวรสฺย สมีปาทฺ อาคตวานฺ อิตฺยตฺร วยํ วิศฺวสิม: ฯ

jetzt wissen wir, daß du alles weißt und niemand dich erst zu befragen braucht; darum glauben wir, daß du von Gott ausgegangen bist.«

31 ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวาทีทฺ อิทานีํ กึ ยูยํ วิศฺวสิถ?

Jesus antwortete ihnen: »Jetzt glaubt ihr?

32 ปศฺยต สรฺเวฺว ยูยํ วิกีรฺณา: สนฺโต มามฺ เอกากินํ ปีรตฺยชฺย สฺวํ สฺวํ สฺถานํ คมิษฺยถ, เอตาทฺฤศ: สมย อาคจฺฉติ วรํ ปฺราเยโณปสฺถิตวานฺ; ตถาปฺยหํ ไนกากี ภวามิ ยต: ปิตา มยา สารฺทฺธมฺ อาเสฺตฯ

Wisset wohl: es kommt die Stunde, ja sie ist schon da, daß ihr euch zerstreuen werdet, ein jeder in das Seine, und ihr mich allein lassen werdet. Und doch bin ich (alsdann) nicht allein, denn der Vater ist bei mir.

33 ยถา มยา ยุษฺมากํ ศานฺติ รฺชายเต ตทรฺถมฺ เอตา: กถา ยุษฺมภฺยมฺ อจกถํ; อสฺมินฺ ชคติ ยุษฺมากํ เกฺลโศ ฆฏิษฺยเต กินฺตฺวกฺโษภา ภวต ยโต มยา ชคชฺชิตํฯ

Dies habe ich zu euch geredet, damit ihr in mir Frieden habet. In der Welt habt ihr Bedrängnis; doch seid getrost: ich habe die Welt überwunden!«