โยหน: 15
1 อหํ สตฺยทฺรากฺษาลตาสฺวรูโป มม ปิตา ตูทฺยานปริจารกสฺวรูปญฺจฯ
Ego sum vitis vera, et Pater meus agricola est.
2 มม ยาสุ ศาขาสุ ผลานิ น ภวนฺติ ตา: ส ฉินตฺติ ตถา ผลวตฺย: ศาขา ยถาธิกผลานิ ผลนฺติ ตทรฺถํ ตา: ปริษฺกโรติฯ
Omnem palmitem in me non ferentem fructum, tollet eum, et omnem qui fert fructum, purgabit eum, ut fructum plus afferat.
3 อิทานีํ มโยกฺโตปเทเศน ยูยํ ปริษฺกฺฤตา: ฯ
Jam vos mundi estis propter sermonem quem locutus sum vobis.
4 อต: การณาตฺ มยิ ติษฺฐต เตนาหมปิ ยุษฺมาสุ ติษฺฐามิ, ยโต เหโต รฺทฺรากฺษาลตายามฺ อสํลคฺนา ศาขา ยถา ผลวตี ภวิตุํ น ศกฺโนติ ตถา ยูยมปิ มยฺยติษฺฐนฺต: ผลวนฺโต ภวิตุํ น ศกฺนุถฯ
Manete in me, et ego in vobis. Sicut palmes non potest ferre fructum a semetipso, nisi manserit in vite, sic nec vos, nisi in me manseritis.
5 อหํ ทฺรากฺษาลตาสฺวรูโป ยูยญฺจ ศาขาสฺวรูโป: ; โย ชโน มยิ ติษฺฐติ ยตฺร จาหํ ติษฺฐามิ, ส ปฺรจูรผไล: ผลวานฺ ภวติ, กินฺตุ มำ วินา ยูยํ กิมปิ กรฺตฺตุํ น ศกฺนุถฯ
Ego sum vitis, vos palmites: qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, quia sine me nihil potestis facere.
6 ย: กศฺจินฺ มยิ น ติษฺฐติ ส ศุษฺกศาเขว พหิ รฺนิกฺษิปฺยเต โลกาศฺจ ตา อาหฺฤตฺย วเหฺนา นิกฺษิปฺย ทาหยนฺติฯ
Si quis in me non manserit, mittetur foras sicut palmes, et arescet, et colligent eum, et in ignem mittent, et ardet.
7 ยทิ ยูยํ มยิ ติษฺฐถ มม กถา จ ยุษฺมาสุ ติษฺฐติ ตรฺหิ ยทฺ วาญฺฉิตฺวา ยาจิษฺยเธฺว ยุษฺมากํ ตเทว สผลํ ภวิษฺยติฯ
Si manseritis in me, et verba mea in vobis manserint, quodcumque volueritis petetis, et fiet vobis.
8 ยทิ ยูยํ ปฺรจูรผลวนฺโต ภวถ ตรฺหิ ตทฺวารา มม ปิตุ รฺมหิมา ปฺรกาศิษฺยเต ตถา ยูยํ มม ศิษฺยา อิติ ปริกฺษายิษฺยเธฺวฯ
In hoc clarificatus est Pater meus, ut fructum plurimum afferatis, et efficiamini mei discipuli.
9 ปิตา ยถา มยิ ปฺรีตวานฺ อหมปิ ยุษฺมาสุ ตถา ปฺรีตวานฺ อโต เหโต รฺยูยํ นิรนฺตรํ มม เปฺรมปาตฺราณิ ภูตฺวา ติษฺฐตฯ
Sicut dilexit me Pater, et ego dilexi vos. Manete in dilectione mea.
10 อหํ ยถา ปิตุราชฺญา คฺฤหีตฺวา ตสฺย เปฺรมภาชนํ ติษฺฐามิ ตไถว ยูยมปิ ยทิ มมาชฺญา คุหฺลีถ ตรฺหิ มม เปฺรมภาชนานิ สฺถาสฺยถฯ
Si præcepta mea servaveritis, manebitis in dilectione mea, sicut et ego Patris mei præcepta servavi, et maneo in ejus dilectione.
11 ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ มม ย อาหฺลาท: ส ยถา จิรํ ติษฺฐติ ยุษฺมากมฺ อานนฺทศฺจ ยถา ปูรฺยฺยเต ตทรฺถํ ยุษฺมภฺยมฺ เอตา: กถา อตฺรกถมฺฯ
Hæc locutus sum vobis: ut gaudium meum in vobis sit, et gaudium vestrum impleatur.
12 อหํ ยุษฺมาสุ ยถา ปฺรีเย ยูยมปิ ปรสฺปรํ ตถา ปฺรียธฺวมฺ เอษา มมาชฺญาฯ
Hoc est præceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos.
13 มิตฺราณำ การณาตฺ สฺวปฺราณทานปรฺยฺยนฺตํ ยตฺ เปฺรม ตสฺมานฺ มหาเปฺรม กสฺยาปิ นาสฺติฯ
Majorem hac dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis suis.
14 อหํ ยทฺยทฺ อาทิศามิ ตตฺตเทว ยทิ ยูยมฺ อาจรต ตรฺหิ ยูยเมว มม มิตฺราณิฯ
Vos amici mei estis, si feceritis quæ ego præcipio vobis.
15 อทฺยารภฺย ยุษฺมานฺ ทาสานฺ น วทิษฺยามิ ยตฺ ปฺรภุ รฺยตฺ กโรติ ทาสสฺตทฺ น ชานาติ; กินฺตุ ปิตุ: สมีเป ยทฺยทฺ อศฺฤณวํ ตตฺ สรฺวฺวํ ยูษฺมานฺ อชฺญาปยมฺ ตตฺการณาทฺ ยุษฺมานฺ มิตฺราณิ โปฺรกฺตวานฺฯ
Jam non dicam vos servos: quia servus nescit quid faciat dominus ejus. Vos autem dixi amicos: quia omnia quæcumque audivi a Patre meo, nota feci vobis.
16 ยูยํ มำ โรจิตวนฺต อิติ น, กินฺตฺวหเมว ยุษฺมานฺ โรจิตวานฺ ยูยํ คตฺวา ยถา ผลานฺยุตฺปาทยถ ตานิ ผลานิ จากฺษยาณิ ภวนฺติ, ตทรฺถํ ยุษฺมานฺ นฺยชุนชํ ตสฺมานฺ มม นาม โปฺรจฺย ปิตรํ ยตฺ กิญฺจิทฺ ยาจิษฺยเธฺว ตเทว ส ยุษฺมภฺยํ ทาสฺยติฯ
Non vos me elegistis, sed ego elegi vos, et posui vos ut eatis, et fructum afferatis, et fructus vester maneat: ut quodcumque petieritis Patrem in nomine meo, det vobis.
17 ยูยํ ปรสฺปรํ ปฺรียธฺวมฺ อหมฺ อิตฺยาชฺญาปยามิฯ
Hæc mando vobis: ut diligatis invicem.
18 ชคโต โลไก รฺยุษฺมาสุ ฤตียิเตษุ เต ปูรฺวฺวํ มาเมวารฺตฺตียนฺต อิติ ยูยํ ชานีถฯ
Si mundus vos odit, scitote quia me priorem vobis odio habuit.
19 ยทิ ยูยํ ชคโต โลกา อภวิษฺยต ตรฺหิ ชคโต โลกา ยุษฺมานฺ อาตฺมียานฺ พุทฺธฺวาเปฺรษฺยนฺต; กินฺตุ ยูยํ ชคโต โลกา น ภวถ, อหํ ยุษฺมานฺ อสฺมาชฺชคโต'โรจยมฺ เอตสฺมาตฺ การณาชฺชคโต โลกา ยุษฺมานฺ ฤตียนฺเตฯ
Si de mundo fuissetis, mundus quod suum erat diligeret: quia vero de mundo non estis, sed ego elegi vos de mundo, propterea odit vos mundus.
20 ทาส: ปฺรโภ รฺมหานฺ น ภวติ มไมตตฺ ปูรฺวฺวียํ วากฺยํ สฺมรต; เต ยทิ มาเมวาตาฑยนฺ ตรฺหิ ยุษฺมานปิ ตาฑยิษฺยนฺติ, ยทิ มม วากฺยํ คฺฤหฺลนฺติ ตรฺหิ ยุษฺมากมปิ วากฺยํ คฺรหีษฺยนฺติฯ
Mementote sermonis mei, quem ego dixi vobis: non est servus major domino suo. Si me persecuti sunt, et vos persequentur; si sermonem meum servaverunt, et vestrum servabunt.
21 กินฺตุ เต มม นามการณาทฺ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ตาทฺฤศํ วฺยวหริษฺยนฺติ ยโต โย มำ เปฺรริตวานฺ ตํ เต น ชานนฺติฯ
Sed hæc omnia facient vobis propter nomen meum: quia nesciunt eum qui misit me.
22 เตษำ สนฺนิธิมฺ อาคตฺย ยทฺยหํ นากถยิษฺยํ ตรฺหิ เตษำ ปาปํ นาภวิษฺยตฺ กินฺตฺวธุนา เตษำ ปาปมาจฺฉาทยิตุมฺ อุปาโย นาสฺติฯ
Si non venissem, et locutus fuissem eis, peccatum non haberent: nunc autem excusationem non habent de peccato suo.
23 โย ชโน มามฺ ฤตียเต ส มม ปิตรมปิ ฤตียเตฯ
Qui me odit, et Patrem meum odit.
24 ยาทฺฤศานิ กรฺมฺมาณิ เกนาปิ กทาปิ นากฺริยนฺต ตาทฺฤศานิ กรฺมฺมาณิ ยทิ เตษำ สากฺษาทฺ อหํ นากริษฺยํ ตรฺหิ เตษำ ปาปํ นาภวิษฺยตฺ กินฺตฺวธุนา เต ทฺฤษฺฏฺวาปิ มำ มม ปิตรญฺจารฺตฺตียนฺตฯ
Si opera non fecissem in eis quæ nemo alius fecit, peccatum non haberent: nunc autem et viderunt, et oderunt et me, et Patrem meum.
25 ตสฺมาตฺ เต'การณํ มามฺ ฤตียนฺเต ยเทตทฺ วจนํ เตษำ ศาสฺเตฺร ลิขิตมาเสฺต ตตฺ สผลมฺ อภวตฺฯ
Sed ut adimpleatur sermo, qui in lege eorum scriptus est: Quia odio habuerunt me gratis.
26 กินฺตุ ปิตุ รฺนิรฺคตํ ยํ สหายมรฺถาตฺ สตฺยมยมฺ อาตฺมานํ ปิตุ: สมีปาทฺ ยุษฺมากํ สมีเป เปฺรษยิษฺยามิ ส อาคตฺย มยิ ปฺรมาณํ ทาสฺยติฯ
Cum autem venerit Paraclitus, quem ego mittam vobis a Patre, Spiritum veritatis, qui a Patre procedit, ille testimonium perhibebit de me;
27 ยูยํ ปฺรถมมารภฺย มยา สารฺทฺธํ ติษฺฐถ ตสฺมาทฺเธโต รฺยูยมปิ ปฺรมาณํ ทาสฺยถฯ
et vos testimonium perhibebitis, quia ab initio mecum estis.
