โยหน: 14
1 มโนทุ: ขิโน มา ภูต; อีศฺวเร วิศฺวสิต มยิ จ วิศฺวสิตฯ
"Eders Hjerte forfærdes ikke! Tror på Gud, og tror på mig!
2 มม ปิตุ คฺฤเห พหูนิ วาสสฺถานิ สนฺติ โน เจตฺ ปูรฺวฺวํ ยุษฺมานฺ อชฺญาปยิษฺยํ ยุษฺมทรฺถํ สฺถานํ สชฺชยิตุํ คจฺฉามิฯ
I min Faders Hus er der mange Boliger. Dersom det ikke var så, havde jeg sagt eder det; thi jeg går bort for at berede eder Sted.
3 ยทิ คตฺวาหํ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ สฺถานํ สชฺชยามิ ตรฺหิ ปนราคตฺย ยุษฺมานฺ สฺวสมีปํ เนษฺยามิ, ตโต ยตฺราหํ ติษฺฐามิ ตตฺร ยูยมปิ สฺถาสฺยถฯ
Og når jeg er gået bort og har beredt eder Sted, kommer jeg igen og tager eder til mig, for at, hvor jeg er, der skulle også I være.
4 อหํ ยตฺสฺถานํ พฺรชามิ ตตฺสฺถานํ ยูยํ ชานีถ ตสฺย ปนฺถานมปิ ชานีถฯ
Og hvor jeg går hen, derhen vide I Vejen."
5 ตทา โถมา อวทตฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ กุตฺร ยาติ ตทฺวยํ น ชานีม: , ตรฺหิ กถํ ปนฺถานํ ชฺญาตุํ ศกฺนุม: ?
Thomas siger til ham: "Herre! vi vide ikke, hvor du går hen; og hvorledes kunne vi vide Vejen?"
6 ยีศุรกถยทฺ อหเมว สตฺยชีวนรูปปโถ มยา น คนฺตา โกปิ ปิตุ: สมีปํ คนฺตุํ น ศกฺโนติฯ
Jesus siger til ham: "Jeg er Vejen og Sandheden og Livet; der kommer ingen til Faderen uden ved mig.
7 ยทิ มามฺ อชฺญาสฺยต ตรฺหิ มม ปิตรมปฺยชฺญาสฺยต กินฺตฺวธุนาตสฺตํ ชานีถ ปศฺยถ จฯ
Havde I kendt mig, da havde I også kendt min Fader; og fra nu af kende I ham og have set ham."
8 ตทา ผิลิป: กถิตวานฺ, เห ปฺรโภ ปิตรํ ทรฺศย ตสฺมาทสฺมากํ ยเถษฺฏํ ภวิษฺยติฯ
Filip siger til ham: "Herre! vis os Faderen, og det er os nok."
9 ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยาวาทีตฺ, เห ผิลิป ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธมฺ เอตาวทฺทินานิ สฺถิตมปิ มำ กึ น ปฺรตฺยภิชานาสิ? โย ชโน มามฺ อปศฺยตฺ ส ปิตรมปฺยปศฺยตฺ ตรฺหิ ปิตรมฺ อสฺมานฺ ทรฺศเยติ กถำ กถํ กถยสิ?
Jesus siger til ham: "Så lang en Tid har jeg været hos eder, og du kender mig ikke, Filip? Den, som har set mig, har set Faderen; hvorledes kan du da sige: Vis os Faderen?
10 อหํ ปิตริ ติษฺฐามิ ปิตา มยิ ติษฺฐตีติ กึ ตฺวํ น ปฺรตฺยษิ? อหํ ยทฺวากฺยํ วทามิ ตตฺ สฺวโต น วทามิ กินฺตุ ย: ปิตา มยิ วิราชเต ส เอว สรฺวฺวกรฺมฺมาณิ กราติฯ
Tror du ikke, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig? De Ord, som jeg siger til eder, taler jeg ikke af mig selv; men Faderen, som bliver i mig, han gør sine Gerninger.
11 อเตอว ปิตรฺยฺยหํ ติษฺฐามิ ปิตา จ มยิ ติษฺฐติ มมาสฺยำ กถายำ ปฺรตฺยยํ กุรุต, โน เจตฺ กรฺมฺมเหโต: ปฺรตฺยยํ กุรุตฯ
Tror mig, at jeg er i Faderen, og Faderen er i mig; men ville I ikke, så tror mig dog for selve Gerningernes Skyld!
12 อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ, โย ชโน มยิ วิศฺวสิติ โสหมิว กรฺมฺมาณิ กริษฺยติ วรํ ตโตปิ มหากรฺมฺมาณิ กริษฺยติ ยโต เหโตรหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิฯ
Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den, som tror på mig, de Gerninger, som jeg gør, skal også han gøre, og han skal gøre større Gerninger end disse; thi jeg går til Faderen,
13 ยถา ปุเตฺรณ ปิตุ รฺมหิมา ปฺรกาศเต ตทรฺถํ มม นาม โปฺรจฺย ยตฺ ปฺรารฺถยิษฺยเธฺว ตตฺ สผลํ กริษฺยามิฯ
og hvad som helst I bede om i mit Navn, det vil jeg gøre, for at Faderen må herliggøres ved Sønnen.
14 ยทิ มม นามฺนา ยตฺ กิญฺจิทฺ ยาจเธฺว ตรฺหิ ตทหํ สาธยิษฺยามิฯ
Dersom I bede om noget i mit Navn, vil jeg gøre det.
15 ยทิ มยิ ปฺรียเธฺว ตรฺหิ มมาชฺญา: สมาจรตฯ
Dersom I elske mig, da holder mine Befalinger!
16 ตโต มยา ปิตุ: สมีเป ปฺรารฺถิเต ปิตา นิรนฺตรํ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺถาตุมฺ อิตรเมกํ สหายมฺ อรฺถาตฺ สตฺยมยมฺ อาตฺมานํ ยุษฺมากํ นิกฏํ เปฺรษยิษฺยติฯ (aiōn g165)
Og jeg vil bede Faderen, og han skal give eder en anden Talsmand til at være hos eder evindelig, (aiōn g165)
17 เอตชฺชคโต โลกาสฺตํ คฺรหีตุํ น ศกฺนุวนฺติ ยตเสฺต ตํ นาปศฺยนฺ นาชนํศฺจ กินฺตุ ยูยํ ชานีถ ยโต เหโต: ส ยุษฺมากมนฺต รฺนิวสติ ยุษฺมากํ มเธฺย สฺถาสฺยติ จฯ
den Sandhedens Ånd, som Verden ikke kan modtage, thi den ser den ikke og kender den ikke; men I kende den, thi den bliver hos eder og skal være i eder.
18 อหํ ยุษฺมานฺ อนาถานฺ กฺฤตฺวา น ยาสฺยามิ ปุนรปิ ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคมิษฺยามิฯ
Jeg vil ikke efterlade eder faderløse; jeg kommer til eder.
19 กิยตฺกาลรตฺ ปรมฺ อสฺย ชคโต โลกา มำ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยนฺติ กินฺตุ ยูยํ ทฺรกฺษฺยถ; อหํ ชีวิษฺยามิ ตสฺมาตฺ การณาทฺ ยูยมปิ ชีวิษฺยถฯ
Endnu en liden Stund, og Verden ser mig ikke mere, men I se mig; thi jeg lever, og I skulle leve.
20 ปิตรฺยฺยหมสฺมิ มยิ จ ยูยํ สฺถ, ตถาหํ ยุษฺมาสฺวสฺมิ ตทปิ ตทา ชฺญาสฺยถฯ
På den Dag skulle I erkende, at jeg er i min Fader, og I i mig, og jeg i eder.
21 โย ชโน มมาชฺญา คฺฤหีตฺวา ตา อาจรติ เสอว มยิ ปฺรียเต; โย ชนศฺจ มยิ ปฺรียเต เสอว มม ปิตุ: ปฺริยปาตฺรํ ภวิษฺยติ, ตถาหมปิ ตสฺมินฺ ปฺรีตฺวา ตไสฺม สฺวํ ปฺรกาศยิษฺยามิฯ
Den, som har mine Befalinger og holder dem, han er den, som elsker mig; men den, som elsker mig, skal elskes af min Fader; og jeg skal elske ham og åbenbare mig for ham."
22 ตทา อีษฺกริโยตียาทฺ อโนฺย ยิหูทาสฺตมวทตฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ ชคโต โลกานำ สนฺนิเธา ปฺรกาศิโต น ภูตฺวาสฺมากํ สนฺนิเธา กุต: ปฺรกาศิโต ภวิษฺยติ?
Judas (ikke Iskariot) siger til ham: "Herre! hvor kommer det, at du vil åbenbare dig for os og ikke for verden?"
23 ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ, โย ชโน มยิ ปฺรียเต ส มมาชฺญา อปิ คฺฤหฺลาติ, เตน มม ปิตาปิ ตสฺมินฺ เปฺรษฺยเต, อาวาญฺจ ตนฺนิกฏมาคตฺย เตน สห นิวตฺสฺยาว: ฯ
Jesus svarede og sagde til ham: "Om nogen elsker mig, vil han holde mit Ord; og min Fader skal elske ham, og vi skulle komme til ham og tage Bolig hos ham.
24 โย ชโน มยิ น ปฺรียเต ส มม กถา อปิ น คฺฤหฺลาติ ปุนศฺจ ยามิมำ กถำ ยูยํ ศฺฤณุถ สา กถา เกวลสฺย มม น กินฺตุ มม เปฺรรโก ย: ปิตา ตสฺยาปิ กถาฯ
Den, som ikke elsker mig, holder ikke mine Ord; og det Ord, som I høre, er ikke mit, men Faderens, som sendte mig.
25 อิทานีํ ยุษฺมากํ นิกเฏ วิทฺยมาโนหมฺ เอตา: สกลา: กถา: กถยามิฯ
Dette har jeg talt til eder, medens jeg blev hos eder.
26 กินฺตฺวิต: ปรํ ปิตฺรา ย: สหาโย'รฺถาตฺ ปวิตฺร อาตฺมา มม นามฺนิ เปฺรรยิษฺยติ ส สรฺวฺวํ ศิกฺษยิตฺวา มโยกฺตา: สมสฺตา: กถา ยุษฺมานฺ สฺมารยิษฺยติฯ
Men Talsmanden, den Helligånd, som Faderen vil sende i mit Navn, han skal lære eder alle Ting og minde eder om alle Ting, som jeg har sagt eder.
27 อหํ ยุษฺมากํ นิกเฏ ศานฺตึ สฺถาปยิตฺวา ยามิ, นิชำ ศานฺตึ ยุษฺมภฺยํ ททามิ, ชคโต โลกา ยถา ททาติ ตถาหํ น ททามิ; ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ทุ: ขิตานิ ภีตานิ จ น ภวนฺตุฯ
Fred efterlader jeg eder, min Fred giver jeg eder; jeg giver eder ikke, som Verden giver. Eders Hjerte forfærdes ikke og forsage ikke!
28 อหํ คตฺวา ปุนรปิ ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคมิษฺยามิ มโยกฺตํ วากฺยมิทํ ยูยมฺ อเศฺราษฺฏ; ยทิ มยฺยเปฺรษฺยธฺวํ ตรฺหฺยหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิ มมาสฺยำ กถายำ ยูยมฺ อหฺลาทิษฺยธฺวํ ยโต มม ปิตา มตฺโตปิ มหานฺฯ
I have hørt, at jeg sagde til eder: Jeg går bort og kommer til eder igen. Dersom I elskede mig, da glædede I eder over, at jeg går til Faderen; thi Faderen er større end jeg.
29 ตสฺยา ฆฏนายา: สมเย ยถา ยุษฺมากํ ศฺรทฺธา ชายเต ตทรฺถมฺ อหํ ตสฺยา ฆฏนายา: ปูรฺวฺวมฺ อิทานีํ ยุษฺมานฺ เอตำ วารฺตฺตำ วทามิฯ
Og nu har jeg sagt eder det, før det sker, for at I skulle tro, når det er sket.
30 อิต: ปรํ ยุษฺมาภิ: สห มม พหว อาลาปา น ภวิษฺยนฺติ ยต: การณาทฺ เอตสฺย ชคต: ปติราคจฺฉติ กินฺตุ มยา สห ตสฺย โกปิ สมฺพนฺโธ นาสฺติฯ
Jeg skal herefter ikke tale meget med eder; thi denne Verdens Fyrste kommer, og han har slet intet i mig;
31 อหํ ปิตริ เปฺรม กโรมิ ตถา ปิตุ รฺวิธิวตฺ กรฺมฺมาณิ กโรมีติ เยน ชคโต โลกา ชานนฺติ ตทรฺถมฺ อุตฺติษฺฐต วยํ สฺถานาทสฺมาทฺ คจฺฉามฯ
men for at verden skal kende, at jeg elsker Faderen og gør således, som Faderen har befalet mig: så står nu op, lader os gå herfra!"
