อิพฺริณ: 9
1 ส ปฺรถโม นิยม อาราธนายา วิวิธรีติภิไรหิกปวิตฺรสฺถาเนน จ วิศิษฺฏ อาสีตฺฯ
И первый завет имел постановление о Богослужении и святилище земное;
2 ยโต ทูษฺยเมกํ นิรมียต ตสฺย ปฺรถมโกษฺฐสฺย นาม ปวิตฺรสฺถานมิตฺยาสีตฺ ตตฺร ทีปวฺฤกฺโษ โภชนาสนํ ทรฺศนียปูปานำ เศฺรณี จาสีตฺฯ
Ибо устроена была скиния первая, в которой был светильник, и трапеза, и предложение хлебов, которая называется “святое”.
3 ตตฺปศฺจาทฺ ทฺวิตียายาสฺติรษฺกริณฺยา อภฺยนฺตเร 'ติปวิตฺรสฺถานมิตินามกํ โกษฺฐมาสีตฺ,
За второю же завесою была скиния, называемая “святое святых”.
4 ตตฺร จ สุวรฺณมโย ธูปาธาร: ปริต: สุวรฺณมณฺฑิตา นิยมมญฺชูษา จาสีตฺ ตนฺมเธฺย มานฺนายา: สุวรฺณฆโฏ หาโรณสฺย มญฺชริตทณฺฑสฺตกฺษิเตา นิยมปฺรสฺตเรา,
Имевшая золотую кадильницу и обложенный со всех сторон золотом ковчег завета, где были золотой сосуд с манною, жезл Ааронов расцветший и скрижали завета,
5 ตทุปริ จ กรุณาสเน ฉายาการิเณา เตโชมเยา กิรูพาวาสฺตามฺ, เอเตษำ วิเศษวฺฤตฺตานฺตกถนาย นายํ สมย: ฯ
А над ним херувимы славы, осеняющие очистилище; о чем не нужно теперь говорить подробно.
6 เอเตษฺวีทฺฤกฺ นิรฺมฺมิเตษุ ยาชกา อีศฺวรเสวามฺ อนุติษฺฐนโต ทูษฺยสฺย ปฺรถมโกษฺฐํ นิตฺยํ ปฺรวิศนฺติฯ
При таком устройстве, в первую скинию всегда входят священники совершать Богослужение;
7 กินฺตุ ทฺวิตียํ โกษฺฐํ ปฺรติวรฺษมฺ เอกกฺฤตฺว เอกากินา มหายาชเกน ปฺรวิศฺยเต กินฺตฺวาตฺมนิมิตฺตํ โลกานามฺ อชฺญานกฺฤตปาปานาญฺจ นิมิตฺตมฺ อุตฺสรฺชฺชนียํ รุธิรมฺ อนาทาย เตน น ปฺรวิศฺยเตฯ
А во вторую однажды в год один только первосвященник, не без крови, которую приносит за себя и за грехи неведения народа.
8 อิตฺยเนน ปวิตฺร อาตฺมา ยตฺ ชฺญาปยติ ตทิทํ ตตฺ ปฺรถมํ ทูษฺยํ ยาวตฺ ติษฺฐติ ตาวตฺ มหาปวิตฺรสฺถานคามี ปนฺถา อปฺรกาศิตสฺติษฺฐติฯ
Сим Дух Святой показывает, что еще не открыт путь во святилище, доколе стоит прежняя скиния.
9 ตจฺจ ทูษฺยํ วรฺตฺตมานสมยสฺย ทฺฤษฺฏานฺต: , ยโต เหโต: สามฺปฺรตํ สํโศธนกาลํ ยาวทฺ ยนฺนิรูปิตํ ตทนุสาราตฺ เสวาการิโณ มานสิกสิทฺธิกรเณ'สมรฺถาภิ:
Она есть образ настоящего времени, в которое приносятся дары и жертвы, не могущие сделать в совести совершенным приносящего,
10 เกวลํ ขาทฺยเปเยษุ วิวิธมชฺชเนษุ จ ศารีริกรีติภิ รฺยุกฺตานิ ไนเวทฺยานิ พลิทานานิ จ ภวนฺติฯ
И которое с яствами и питиями, и различными омовениями и обрядами, относящимися до плоти, установлены были только до времени исправления.
11 อปรํ ภาวิมงฺคลานำ มหายาชก: ขฺรีษฺฏ อุปสฺถายาหสฺตนิรฺมฺมิเตนารฺถต เอตตฺสฺฤษฺเฏ รฺพหิรฺภูเตน เศฺรษฺเฐน สิทฺเธน จ ทูเษฺยณ คตฺวา
Но Христос, Первосвященник будущих благ, пришел с большею и совершеннейшею скиниею, нерукотворенною, то есть, не такового устроения,
12 ฉาคานำ โควตฺสานำ วา รุธิรมฺ อนาทาย สฺวียรุธิรมฺ อาทาไยกกฺฤตฺว เอว มหาปวิตฺรสฺถานํ ปฺรวิศฺยานนฺตกาลิกำ มุกฺตึ ปฺราปฺตวานฺฯ (aiōnios g166)
И не с кровью козлов и тельцов, но со Своею Кровию, однажды вошел во святилище и приобрел вечное искупление. (aiōnios g166)
13 วฺฤษฉาคานำ รุธิเรณ ควีภสฺมน: ปฺรกฺเษเปณ จ ยทฺยศุจิโลกา: ศารีริศุจิตฺวาย ปูยนฺเต,
Ибо, если кровь тельцов и волов и пепел телицы чрез окропление освящает оскверненных, дабы чисто было тело,
14 ตรฺหิ กึ มนฺยเธฺว ย: สทาตเนนาตฺมนา นิษฺกลงฺกพลิมิว สฺวเมเวศฺวราย ทตฺตวานฺ, ตสฺย ขฺรีษฺฏสฺย รุธิเรณ ยุษฺมากํ มนำสฺยมเรศฺวรสฺย เสวาไย กึ มฺฤตฺยุชนเกภฺย: กรฺมฺมโภฺย น ปวิตฺรีการิษฺยนฺเต? (aiōnios g166)
То кольми паче кровь Христова, Который Духом Святым принес Себя непорочного Богу, очистит совесть нашу от мертвых дел, для служения Богу живому и истинному! (aiōnios g166)
15 ส นูตนนิยมสฺย มธฺยโสฺถ'ภวตฺ ตสฺยาภิปฺราโย'ยํ ยตฺ ปฺรถมนิยมลงฺฆนรูปปาเปโภฺย มฺฤตฺยุนา มุกฺเตา ชาตายามฺ อาหูตโลกา อนนฺตกาลียสมฺปท: ปฺรติชฺญาผลํ ลเภรนฺฯ (aiōnios g166)
И потому Он есть Ходатай нового завета, дабы вследствие смерти Его, бывшей для искупления от преступлений, сделанных в первом завете, призванные к вечному наследию получили обетованное. (aiōnios g166)
16 ยตฺร นิยโม ภวติ ตตฺร นิยมสาธกสฺย พเล รฺมฺฤตฺยุนา ภวิตวฺยํฯ
Ибо, где завещание, там необходимо, чтобы последовала смерть завещателя,
17 ยโต หเตน พลินา นิยม: สฺถิรีภวติ กินฺตุ นิยมสาธโก พลิ รฺยาวตฺ ชีวติ ตาวตฺ นิยโม นิรรฺถกสฺติษฺฐติฯ
потому что завещание действительно после умерших; оно не имеет силы, когда завещатель жив.
18 ตสฺมาตฺ ส ปูรฺวฺวนิยโม'ปิ รุธิรปาตํ วินา น สาธิต: ฯ
Почему и первый завет был утвержден не без крови.
19 ผลต: สรฺวฺวโลกานฺ ปฺรติ วฺยวสฺถานุสาเรณ สรฺวฺวา อาชฺญา: กถยิตฺวา มูสา ชเลน สินฺทูรวรฺณโลมฺนา เอโษวตฺฤเณน จ สารฺทฺธํ โควตฺสานำ ฉาคานาญฺจ รุธิรํ คฺฤหีตฺวา คฺรนฺเถ สรฺวฺวโลเกษุ จ ปฺรกฺษิปฺย พภาเษ,
Ибо Моисей, произнесши все заповеди по закону пред народом, взял кровь козлов и тельцов с водою и шерстью червленою и иссопом и окропил как самую книгу, так и весь народ,
20 ยุษฺมานฺ อธีศฺวโร ยํ นิยมํ นิรูปิตวานฺ ตสฺย รุธิรเมตตฺฯ
Говоря: “это кровь завета, который заповедал вам Бог”.
21 ตทฺวตฺ ส ทูเษฺย'ปิ เสวารฺถเกษุ สรฺวฺวปาเตฺรษุ จ รุธิรํ ปฺรกฺษิปฺตวานฺฯ
Также окропил кровью и скинию и все сосуды Богослужебные.
22 อปรํ วฺยวสฺถานุสาเรณ ปฺรายศ: สรฺวฺวาณิ รุธิเรณ ปริษฺกฺริยนฺเต รุธิรปาตํ วินา ปาปโมจนํ น ภวติ จฯ
Да и все почти по закону очищается кровью, и без пролития крови не бывает прощения.
23 อปรํ ยานิ สฺวรฺคียวสฺตูนำ ทฺฤษฺฏานฺตาเสฺตษามฺ เอไต: ปาวนมฺ อาวศฺยกมฺ อาสีตฺ กินฺตุ สากฺษาตฺ สฺวรฺคียวสฺตูนามฺ เอเตภฺย: เศฺรษฺเฐ รฺพลิทาไน: ปาวนมาวศฺยกํฯ
Итак образы небесного должны были очищаться сими, самое же небесное лучшими сих жертвами.
24 ยต: ขฺรีษฺฏ: สตฺยปวิตฺรสฺถานสฺย ทฺฤษฺฏานฺตรูปํ หสฺตกฺฤตํ ปวิตฺรสฺถานํ น ปฺรวิษฺฏวานฺ กินฺตฺวสฺมนฺนิมิตฺตมฺ อิทานีมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อุปสฺถาตุํ สฺวรฺคเมว ปฺรวิษฺฏ: ฯ
Ибо Христос вошел не в рукотворное святилище, по образу истинного устроенное, но в самое небо, чтобы предстать ныне за нас пред лице Божее,
25 ยถา จ มหายาชก: ปฺรติวรฺษํ ปรโศณิตมาทาย มหาปวิตฺรสฺถานํ ปฺรวิศติ ตถา ขฺรีษฺเฏน ปุน: ปุนราตฺโมตฺสรฺโค น กรฺตฺตวฺย: ,
И не для того, чтобы многократно приносить Себя, как первосвященник входит во святилище каждогодно с чужою кровью;
26 กรฺตฺตเวฺย สติ ชคต: สฺฤษฺฏิกาลมารภฺย พหุวารํ ตสฺย มฺฤตฺยุโภค อาวศฺยโก'ภวตฺ; กินฺตฺวิทานีํ ส อาตฺโมตฺสรฺเคณ ปาปนาศารฺถมฺ เอกกฺฤโตฺว ชคต: เศษกาเล ปฺรจกาเศฯ (aiōn g165)
Иначе надлежало бы Ему многократно страдать от начала мира. Он же однажды, к концу веков, явился для уничтожения греха жертвою Своею. (aiōn g165)
27 อปรํ ยถา มานุษไสฺยกกฺฤโตฺว มรณํ ตตฺ ปศฺจาทฺ วิจาโร นิรูปิโต'สฺติ,
И как человекам положено однажды умереть, а потом суд,
28 ตทฺวตฺ ขฺรีษฺโฏ'ปิ พหูนำ ปาปวหนารฺถํ พลิรูเปไณกกฺฤตฺว อุตฺสสฺฤเช, อปรํ ทฺวิตียวารํ ปาปาทฺ ภินฺน: สนฺ เย ตํ ปฺรตีกฺษนฺเต เตษำ ปริตฺราณารฺถํ ทรฺศนํ ทาสฺยติฯ
Так и Христос, однажды принесши Себя в жертву, чтобы подьять грехи многих, во второй раз явится не для очищения греха, а для ожидающих Его во спасение.
