อิพฺริณ: 7
1 ศาลมสฺย ราชา สรฺโวฺวปริสฺถเสฺยศฺวรสฺย ยาชกศฺจ สนฺ โย นฺฤปตีนำ มารณาตฺ ปฺรตฺยาคตมฺ อิพฺราหีมํ สากฺษาตฺกฺฤตฺยาศิษํ คทิตวานฺ,
Car c'est ce Melchisédec, roi de Salem, et sacrificateur du Dieu souverain, qui alla au-devant d'Abraham, lorsqu'il revenait de la défaite des rois, et qui le bénit;
2 ยไสฺม เจพฺราหีมฺ สรฺวฺวทฺรวฺยาณำ ทศมำศํ ทตฺตวานฺ ส มลฺกีเษทกฺ สฺวนามฺโน'เรฺถน ปฺรถมโต ธรฺมฺมราช: ปศฺจาตฺ ศาลมสฺย ราชารฺถต: ศานฺติราโช ภวติฯ
A qui aussi Abraham donna la dîme de tout le butin. D'abord, Melchisédec signifie roi de justice, de plus, il était roi de Salem, c'est-à-dire, roi de paix;
3 อปรํ ตสฺย ปิตา มาตา วํศสฺย นิรฺณย อายุษ อารมฺโภ ชีวนสฺย เศษศฺไจเตษามฺ อภาโว ภวติ, อิตฺถํ ส อีศฺวรปุตฺรสฺย สทฺฤศีกฺฤต: , ส ตฺวนนฺตกาลํ ยาวทฺ ยาชกสฺติษฺฐติฯ
Il a été sans père, sans mère, sans généalogie, n'ayant ni commencement de jours, ni fin de vie; rendu semblable au Fils de Dieu, il demeure sacrificateur pour toujours.
4 อเตอวาสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ ยไสฺม ลุฐิตทฺรวฺยาณำ ทศมำศํ ทตฺตวานฺ ส กีทฺฤกฺ มหานฺ ตทฺ อาโลจยตฯ
Or considérez combien est grand celui à qui Abraham le patriarche donna la dîme du butin.
5 ยาชกตฺวปฺราปฺตา เลเว: สนฺตานา วฺยวสฺถานุสาเรณ โลเกโภฺย'รฺถต อิพฺราหีโม ชาเตภฺย: สฺวียภฺราตฺฤโภฺย ทศมำศคฺรหณสฺยาเทศํ ลพฺธวนฺต: ฯ
Et tandis que ceux d'entre les fils de Lévi, qui exercent la sacrificature, ont l'ordre, selon la loi, de lever la dîme sur le peuple, c'est-à-dire, sur leurs frères, qui cependant sont issus des reins d'Abraham,
6 กินฺตฺวเสา ยทฺยปิ เตษำ วํศาตฺ โนตฺปนฺนสฺตถาปีพฺราหีโม ทศมำศํ คฺฤหีตวานฺ ปฺรติชฺญานามฺ อธิการิณมฺ อาศิษํ คทิตวำศฺจฯ
Lui, qui n'était pas de la même famille qu'eux, il leva la dîme sur Abraham, et bénit celui qui avait les promesses.
7 อปรํ ย: เศฺรยานฺ ส กฺษุทฺรตรายาศิษํ ททาตีตฺยตฺร โก'ปิ สนฺเทโห นาสฺติฯ
Or, sans contredit, c'est l'inférieur qui est béni par le supérieur.
8 อปรมฺ อิทานีํ เย ทศมำศํ คฺฤหฺลนฺติ เต มฺฤโตฺยรธีนา มานวา: กินฺตุ ตทานีํ โย คฺฤหีตวานฺ ส ชีวตีติปฺรมาณปฺราปฺต: ฯ
Et ici ce sont des hommes mortels qui prélèvent les dîmes; mais là il est attesté que celui qui les reçoit, est vivant.
9 อปรํ ทศมำศคฺราหี เลวิรปีพฺราหีมฺทฺวารา ทศมำศํ ทตฺตวานฺ เอตทปิ กถยิตุํ ศกฺยเตฯ
Et Lévi, qui prélève les dîmes, les a aussi payées, pour ainsi dire, par Abraham;
10 ยโต ยทา มลฺกีเษทกฺ ตสฺย ปิตรํ สากฺษาตฺ กฺฤตวานฺ ตทานีํ ส เลวิ: ปิตุรุรสฺยาสีตฺฯ
Car il était encore dans les reins de son père, lorsque Melchisédec alla au-devant de lui.
11 อปรํ ยสฺย สมฺพนฺเธ โลกา วฺยวสฺถำ ลพฺธวนฺตเสฺตน เลวียยาชกวรฺเคณ ยทิ สิทฺธิ: สมภวิษฺยตฺ ตรฺหิ หาโรณสฺย เศฺรณฺยา มธฺยาทฺ ยาชกํ น นิรูเปฺยศฺวเรณ มลฺกีเษทก: เศฺรณฺยา มธฺยาทฺ อปรไสฺยกสฺย ยาชกโสฺยตฺถาปนํ กุต อาวศฺยกมฺ อภวิษฺยตฺ?
Si donc la perfection s'était trouvée dans le sacerdoce lévitique (car c'est à celui-ci que se rapporte la loi donnée au peuple), qu'était-il encore besoin qu'il s'élevât un autre Sacrificateur, selon l'ordre de Melchisédec, et non selon l'ordre d'Aaron?
12 ยโต ยาชกวรฺคสฺย วินิมเยน สุตรำ วฺยวสฺถายา อปิ วินิมโย ชายเตฯ
Car le sacerdoce étant changé, il est nécessaire qu'il y ait aussi un changement de loi.
13 อปรญฺจ ตทฺ วากฺยํ ยโสฺยทฺเทศฺยํ โส'ปเรณ วํเศน สํยุกฺตา'สฺติ ตสฺย วํศสฺย จ โก'ปิ กทาปิ เวทฺยา: กรฺมฺม น กฺฤตวานฺฯ
En effet, celui de qui ces choses sont dites, appartient à une autre tribu, dont aucun membre n'a servi à l'autel.
14 วสฺตุตสฺตุ ยํ วํศมธิ มูสา ยาชกตฺวไสฺยกำ กถามปิ น กถิตวานฺ ตสฺมินฺ ยิหูทาวํเศ'สฺมากํ ปฺรภุ รฺชนฺม คฺฤหีตวานฺ อิติ สุสฺปษฺฏํฯ
Car il est évident que notre Seigneur est issu de Juda, tribu de laquelle Moïse n'a rien dit concernant le sacerdoce.
15 ตสฺย สฺปษฺฏตรมฺ อปรํ ปฺรมาณมิทํ ยตฺ มลฺกีเษทก: สาทฺฤศฺยวตาปเรณ ตาทฺฤเศน ยาชเกโนเทตวฺยํ,
Et cela devient encore plus manifeste, quand il s'élève un autre Sacrificateur selon la ressemblance de Melchisédec,
16 ยสฺย นิรูปณํ ศรีรสมฺพนฺธียวิธิยุกฺตยา วฺยวสฺถายา น ภวติ กินฺตฺวกฺษยชีวนยุกฺตยา ศกฺตฺยา ภวติฯ
Qui a été institué, non selon la loi d'une ordonnance charnelle, mais selon la puissance d'une vie impérissable,
Car Il rend ce témoignage: Tu es Sacrificateur pour l'éternité, selon l'ordre de Melchisédec. (aiōn g165)
18 อเนนาคฺรวรฺตฺติโน วิเธ ทุรฺพฺพลตายา นิษฺผลตายาศฺจ เหโตรรฺถโต วฺยวสฺถยา กิมปิ สิทฺธํ น ชาตมิติเหโตสฺตสฺย โลโป ภวติฯ
Ainsi, la première ordonnance a été abolie à cause de sa faiblesse et de son inutilité;
19 ยยา จ วยมฺ อีศฺวรสฺย นิกฏวรฺตฺติโน ภวาม เอตาทฺฤศี เศฺรษฺฐปฺรตฺยาศา สํสฺถาปฺยเตฯ
(Car la loi n'a rien amené à la perfection; ) mais une meilleure espérance, par laquelle nous nous approchons de Dieu, a été mise à sa place.
20 อปรํ ยีศุ: ศปถํ วินา น นิยุกฺตสฺตสฺมาทปิ ส เศฺรษฺฐนิยมสฺย มธฺยโสฺถ ชาต: ฯ
Et comme Jésus n'a pas été institué sans serment, (car les autres ont été faits sacrificateurs sans serment;
21 ยตเสฺต ศปถํ วินา ยาชกา ชาตา: กินฺตฺวเสา ศปเถน ชาต: ยต: ส อิทมุกฺต: , ยถา,
Mais celui-ci l'a été avec serment, par celui qui lui a dit: Le Seigneur a juré, et il ne se repentira point; tu es Sacrificateur pour l'éternité, selon l'ordre de Melchisédec, ) (aiōn g165)
22 "ปรเมศ อิทํ เศเป น จ ตสฺมานฺนิวรฺตฺสฺยเตฯ ตฺวํ มลฺกีเษทก: เศฺรณฺยำ ยาชโก'สิ สทาตน: ฯ " (aiōn g165)
Jésus est ainsi devenu garant d'une alliance d'autant plus excellente.
23 เต จ พหโว ยาชกา อภวนฺ ยตเสฺต มฺฤตฺยุนา นิตฺยสฺถายิตฺวาตฺ นิวาริตา: ,
Puis, quant aux sacrificateurs, il y en a eu un grand nombre, parce que la mort les empêchait de subsister toujours.
Mais lui, parce qu'il subsiste pour l'éternité, il possède un sacerdoce qui ne passe point. (aiōn g165)
25 ตโต เหโต เรฺย มานวาเสฺตเนศฺวรสฺย สนฺนิธึ คจฺฉนฺติ ตานฺ ส เศษํ ยาวตฺ ปริตฺราตุํ ศกฺโนติ ยตเสฺตษำ กฺฤเต ปฺรารฺถนำ กรฺตฺตุํ ส สตตํ ชีวติฯ
C'est pourquoi aussi il peut sauver parfaitement ceux qui s'approchent de Dieu par lui, étant toujours vivant pour intercéder en leur faveur.
26 อปรมฺ อสฺมากํ ตาทฺฤศมหายาชกสฺย ปฺรโยชนมาสีทฺ ย: ปวิโตฺร 'หึสโก นิษฺกลงฺก: ปาปิโภฺย ภินฺน: สฺวรฺคาทปฺยุจฺจีกฺฤตศฺจ สฺยาตฺฯ
Or, il nous fallait un tel souverain Sacrificateur, saint, innocent, sans souillure, séparé des pécheurs, et élevé au-dessus des cieux;
27 อปรํ มหายาชกานำ ยถา ตถา ตสฺย ปฺรติทินํ ปฺรถมํ สฺวปาปานำ กฺฤเต ตต: ปรํ โลกานำ ปาปานำ กฺฤเต พลิทานสฺย ปฺรโยชนํ นาสฺติ ยต อาตฺมพลิทานํ กฺฤตฺวา ตทฺ เอกกฺฤตฺวเสฺตน สมฺปาทิตํฯ
Qui n'eût pas besoin, comme les souverains sacrificateurs, d'offrir tous les jours des sacrifices, premièrement pour ses propres péchés, puis pour ceux du peuple; car il a fait cela une fois, en s'offrant lui-même.
28 ยโต วฺยวสฺถยา เย มหายาชกา นิรูปฺยนฺเต เต เทารฺพฺพลฺยยุกฺตา มานวา: กินฺตุ วฺยวสฺถาต: ปรํ ศปถยุกฺเตน วาเกฺยน โย มหายาชโก นิรูปิต: โส 'นนฺตกาลารฺถํ สิทฺธ: ปุตฺร เอวฯ (aiōn g165)
Car la loi institue souverains sacrificateurs des hommes soumis à l'infirmité; mais la parole du serment qui a suivi la loi, institue le Fils, qui a été rendu parfait pour l'éternité. (aiōn g165)
