อิพฺริณ: 6
1 วยํ มฺฤติชนกกรฺมฺมโภฺย มน: ปราวรฺตฺตนมฺ อีศฺวเร วิศฺวาโส มชฺชนศิกฺษณํ หสฺตารฺปณํ มฺฤตโลกานามฺ อุตฺถานมฺ
Sentähden antakaamme Kristuksen opin alun sillänsä olla, ja ruvetkaamme niihin, jotka täydellisyyteen saattavat: ei vasta-uudesta perustusta laskein parannukseen kuolevaisista töistä ja uskoon Jumalan päälle,
2 อนนฺตกาลสฺถายิวิจาราชฺญา ไจไต: ปุนรฺภิตฺติมูลํ น สฺถาปยนฺต: ขฺรีษฺฏวิษยกํ ปฺรถโมปเทศํ ปศฺจาตฺกฺฤตฺย สิทฺธึ ยาวทฺ อคฺรสรา ภวามฯ (aiōnios g166)
Kasteen oppiin, kätten päällepanemiseen, kuolleitten ylösnousemiseen ja ijankaikkiseen tuomioon. (aiōnios g166)
3 อีศฺวรสฺยานุมตฺยา จ ตทฺ อสฺมาภิ: การิษฺยเตฯ
Ja sen me tahdomme tehdä, jos Jumala muutoin sallii.
4 ย เอกกฺฤโตฺว ทีปฺติมยา ภูตฺวา สฺวรฺคียวรรสมฺ อาสฺวทิตวนฺต: ปวิตฺรสฺยาตฺมโน'ํศิโน ชาตา
Sillä se on mahdotoin, että ne, jotka kerran valaistus ovat, ja sitä taivaallista lahjaa maistaneet, ja ovat Pyhästä Hengestä osallisiksi tulleet,
Ja maistaneet Jumalan hyvää sanaa, ja tulevaisen maailman voimaa, (aiōn g165)
6 สฺวมโนภิรีศฺวรสฺย ปุตฺรํ ปุน: กฺรุเศ ฆฺนนฺติ ลชฺชาสฺปทํ กุรฺวฺวเต จ ตรฺหิ มน: ปราวรฺตฺตนาย ปุนสฺตานฺ นวีนีกรฺตฺตุํ โก'ปิ น ศกฺโนติฯ
Jos he lankeevat pois, että he vasta-uudesta parannukseen uudistettaisiin, jotka toistamiseen itsellensä Jumalan Pojan ristiinnaulitsevat ja pilkkana pitävät.
7 ยโต ยา ภูมิ: โสฺวปริ ภูย: ปติตํ วฺฤษฺฏึ ปิวตี ตตฺผลาธิการิณำ นิมิตฺตมฺ อิษฺฏานิ ศากาทีนฺยุตฺปาทยติ สา อีศฺวราทฺ อาศิษํ ปฺราปฺตาฯ
Sillä maa, joka sateen sisällensä särpää, joka usein sen päälle tulee, ja kasvaa tarpeellisia ruohoja niille, jotka sitä viljelevät, se saa siunauksen Jumalalta.
8 กินฺตุ ยา ภูมิ โรฺคกฺษุรกณฺฏกวฺฤกฺษานฺ อุตฺปาทยติ สา น คฺราหฺยา ศาปารฺหา จ เศเษ ตสฺยา ทาโห ภวิษฺยติฯ
Mutta joka orjantappuroita ja ohdakkeita kasvaa, se on kelvotoin ja lähin kirousta, jonka loppu on, että se poltetaan.
9 เห ปฺริยตมา: , ยทฺยปิ วยมฺ เอตาทฺฤศํ วากฺยํ ภาษามเห ตถาปิ ยูยํ ตต อุตฺกฺฤษฺฏา: ปริตฺราณปถสฺย ปถิกาศฺจาธฺว อิติ วิศฺวสาม: ฯ
Mutta me toivomme teiltä rakkahimmat, parempaa ja sitä, mikä autuuteen sopii, ehkä me näin puhumme.
10 ยโต ยุษฺมาภิ: ปวิตฺรโลกานำ ย อุปกาโร 'การิ กฺริยเต จ เตเนศฺวรสฺย นามฺเน ปฺรกาศิตํ เปฺรม ศฺรมญฺจ วิสฺมรฺตฺตุมฺ อีศฺวโร'นฺยายการี น ภวติฯ
Sillä ei Jumala ole väärä, että hän unohtais teidän tekonne ja työnne rakkaudessa, jonka te hänen nimellensä osoititte, koska te pyhiä palvelitte ja vielä palvelette.
11 อปรํ ยุษฺมากมฺ เอไกโก ชโน ยตฺ ปฺรตฺยาศาปูรณารฺถํ เศษํ ยาวตฺ ตเมว ยตฺนํ ปฺรกาศเยทิตฺยหมฺ อิจฺฉามิฯ
Mutta me halajamme, että jokainen teistä sen ahkeruuden osoittais, pitäin toivon vahvuuden hamaan loppuun asti,
12 อต: ศิถิลา น ภวต กินฺตุ เย วิศฺวาเสน สหิษฺณุตยา จ ปฺรติชฺญานำ ผลาธิการิโณ ชาตาเสฺตษามฺ อนุคามิโน ภวตฯ
Ettette hitaiksi tulisi, vaan olisitte niiden seuraajat, jotka uskon ja pitkämielisyyden kautta luvatun perimisen saavat.
13 อีศฺวโร ยทา อิพฺราหีเม ปฺรตฺยชานาตฺ ตทา เศฺรษฺฐสฺย กสฺยาปฺยปรสฺย นามฺนา ศปถํ กรฺตฺตุํ นาศกฺโนตฺ, อโต เหโต: สฺวนามฺนา ศปถํ กฺฤตฺวา เตโนกฺตํ ยถา,
Sillä Jumala, joka Abrahamille lupauksen antoi, koska ei hän taitanut yhdenkään suuremman kautta vannoa, niin hän vannoi itse kauttansa,
14 "สตฺยมฺ อหํ ตฺวามฺ อาศิษํ คทิษฺยามิ ตวานฺวยํ วรฺทฺธยิษฺยามิ จฯ "
Sanoen: totisesti tahdon minä siunaten siunata sinua ja enentäen enentää sinua.
15 อเนน ปฺรกาเรณ ส สหิษฺณุตำ วิธาย ตสฺยา: ปฺรตฺยาศายา: ผลํ ลพฺธวานฺฯ
Ja että hän kärsivällisesti odotti, niin hän sai lupauksen.
16 อถ มานวา: เศฺรษฺฐสฺย กสฺยจิตฺ นามฺนา ศปนฺเต, ศปถศฺจ ปฺรมาณารฺถํ เตษำ สรฺวฺววิวาทานฺตโก ภวติฯ
Sillä ihmiset tosin vannovat sen kautta, joka suurempi on kuin he, ja se on kaiken heidän riitansa loppu, jos se valalla vahvistetaan.
17 อิตฺยสฺมินฺ อีศฺวร: ปฺรติชฺญายา: ผลาธิการิณ: สฺวียมนฺตฺรณายา อโมฆตำ พาหุลฺยโต ทรฺศยิตุมิจฺฉนฺ ศปเถน สฺวปฺรติชฺญำ สฺถิรีกฺฤตวานฺฯ
Jossa Jumala tahtoi lupauksen perillisille neuvonsa vahvuuden yltäkylläisesti osoittaa, vannoi hän valan:
18 อเตอว ยสฺมินฺ อนฺฤตกถนมฺ อีศฺวรสฺย น สาธฺยํ ตาทฺฤเศนาจเลน วิษยทฺวเยน สมฺมุขสฺถรกฺษาสฺถลสฺย ปฺราปฺตเย ปลายิตานามฺ อสฺมากํ สุทฺฤฒา สานฺตฺวนา ชายเตฯ
Että me kahden liikkumattoman kappaleen kautta, joissa mahdotoin on Jumalan valehdella, juuri vahvan uskalluksen pitäisimme, me jotka siihen turvaamme, että me taritun toivon saisimme,
19 สา ปฺรตฺยาศาสฺมากํ มโนเนากายา อจโล ลงฺคโร ภูตฺวา วิจฺเฉทกวสฺตฺรสฺยาภฺยนฺตรํ ปฺรวิษฺฏาฯ
Jonka me pidämme vahvana ja lujana meidän sielumme ankkurina, joka ulottuu sisälle hamaan niihinkin asti, jotka esiripun sisälmäisellä puolella ovat,
