อิพฺริณ: 13
1 ภฺราตฺฤษุ เปฺรม ติษฺฐตุฯ อติถิเสวา ยุษฺมาภิ รฺน วิสฺมรฺยฺยตำ
Die Bruderliebe bleibe.
2 ยตสฺตยา ปฺรจฺฉนฺนรูเปณ ทิวฺยทูตา: เกษาญฺจิทฺ อติถโย'ภวนฺฯ
Der Gastfreundschaft vergesset nicht, denn durch dieselbe haben etliche ohne ihr Wissen Engel beherbergt.
3 พนฺทิน: สหพนฺทิภิริว ทุ: ขินศฺจ เทหวาสิภิริว ยุษฺมาภิ: สฺมรฺยฺยนฺตำฯ
Gedenket der Gefangenen, als Mitgefangene; derer, die Ungemach leiden, als solche, die auch selbst im Leibe sind.
4 วิวาห: สรฺเวฺวษำ สมีเป สมฺมานิตวฺยสฺตทียศยฺยา จ ศุจิ: กินฺตุ เวศฺยาคามิน: ปารทาริกาศฺเจศฺวเรณ ทณฺฑยิษฺยนฺเตฯ
Die Ehe sei geehrt in allem, und das Bett unbefleckt; Hurer aber und Ehebrecher wird Gott richten.
5 ยูยมฺ อาจาเร นิโรฺลภา ภวต วิทฺยมานวิษเย สนฺตุษฺยต จ ยสฺมาทฺ อีศฺวร เอเวทํ กถิตวานฺ, ยถา, "ตฺวำ น ตฺยกฺษฺยามิ น ตฺวำ หาสฺยามิฯ "
Der Wandel sei ohne Geldliebe; begnüget euch mit dem, was vorhanden ist, denn er hat gesagt: “Ich will dich nicht versäumen, noch dich verlassen”;
6 อเตอว วยมฺ อุตฺสาเหเนทํ กถยิตุํ ศกฺนุม: , "มตฺปกฺเษ ปรเมโศ'สฺติ น เภษฺยามิ กทาจนฯ ยสฺมาตฺ มำ ปฺรติ กึ กรฺตฺตุํ มานว: ปารยิษฺยติ๚ "
so daß wir kühn sagen mögen: “Der Herr ist mein Helfer, und ich will mich nicht fürchten; was wird mir ein Mensch tun?”
7 ยุษฺมากํ เย นายกา ยุษฺมภฺยมฺ อีศฺวรสฺย วากฺยํ กถิตวนฺตเสฺต ยุษฺมาภิ: สฺมรฺยฺยนฺตำ เตษามฺ อาจารสฺย ปริณามมฺ อาโลจฺย ยุษฺมาภิเสฺตษำ วิศฺวาโส'นุกฺริยตำฯ
Gedenket eurer Führer, die das Wort Gottes zu euch geredet haben, und, den Ausgang ihres Wandels anschauend, ahmet ihren Glauben nach.
Jesus Christus ist derselbe gestern und heute und in Ewigkeit. (aiōn g165)
9 ยูยํ นานาวิธนูตนศิกฺษาภิ รฺน ปริวรฺตฺตธฺวํ ยโต'นุคฺรเหณานฺต: กรณสฺย สุสฺถิรีภวนํ เกฺษมํ น จ ขาทฺยทฺรไวฺย: ฯ ยตสฺตทาจาริณไสฺต โรฺนปกฺฤตา: ฯ
Laßt euch nicht fortreißen durch mancherlei und fremde Lehren; denn es ist gut, daß das Herz durch Gnade befestigt werde, nicht durch Speisen, von welchen keinen Nutzen hatten, die darin wandelten.
10 เย ทษฺยสฺย เสวำ กุรฺวฺวนฺติ เต ยสฺยา ทฺรวฺยโภชนสฺยานธิการิณสฺตาทฺฤศี ยชฺญเวทิรสฺมากมฺ อาเสฺตฯ
Wir haben einen Altar, von welchem kein Recht haben zu essen, die der Hütte dienen.
11 ยโต เยษำ ปศูนำ โศณิตํ ปาปนาศาย มหายาชเกน มหาปวิตฺรสฺถานสฺยาภฺยนฺตรํ นียเต เตษำ ศรีราณิ ศิพิราทฺ พหิ รฺทหฺยนฺเตฯ
Denn von den Tieren, deren Blut für die Sünde in das Heiligtum hineingetragen wird durch den Hohenpriester, werden die Leiber außerhalb des Lagers verbrannt.
12 ตสฺมาทฺ ยีศุรปิ ยตฺ สฺวรุธิเรณ ปฺรชา: ปวิตฺรีกุรฺยฺยาตฺ ตทรฺถํ นครทฺวารสฺย พหิ รฺมฺฤตึ ภุกฺตวานฺฯ
Darum hat auch Jesus, auf daß er durch sein eigenes Blut das Volk heiligte, außerhalb des Tores gelitten.
13 อโต เหโตรสฺมาภิรปิ ตสฺยาปมานํ สหมาไน: ศิพิราทฺ พหิสฺตสฺย สมีปํ คนฺตวฺยํฯ
Deshalb laßt uns zu ihm hinausgehen, außerhalb des Lagers, seine Schmach tragend.
14 ยโต 'ตฺราสฺมากํ สฺถายิ นครํ น วิทฺยเต กินฺตุ ภาวิ นครมฺ อสฺมาภิรนฺวิษฺยเตฯ
Denn wir haben hier keine bleibende Stadt, sondern die zukünftige suchen wir.
15 อเตอว ยีศุนาสฺมาภิ รฺนิตฺยํ ปฺรศํสารูโป พลิรรฺถตสฺตสฺย นามางฺคีกุรฺวฺวตามฺ โอษฺฐาธราณำ ผลมฺ อีศฺวราย ทาตวฺยํฯ
Durch ihn nun laßt uns Gott stets ein Opfer des Lobes darbringen, das ist die Frucht der Lippen, die seinen Namen bekennen.
16 อปรญฺจ ปโรปกาโร ทานญฺจ ยุษฺมาภิ รฺน วิสฺมรฺยฺยตำ ยตสฺตาทฺฤศํ พลิทานมฺ อีศฺวราย โรจเตฯ
Des Wohltuns aber und Mitteilens vergesset nicht, denn an solchen Opfern hat Gott Wohlgefallen.
17 ยูยํ สฺวนายกานามฺ อาชฺญาคฺราหิโณ วศฺยาศฺจ ภวต ยโต ไยรุปนิธิ: ปฺรติทาตวฺยสฺตาทฺฤศา โลกา อิว เต ยุษฺมทียาตฺมนำ รกฺษณารฺถํ ชาคฺรติ, อตเสฺต ยถา สานนฺทาสฺตตฺ กุรฺยฺยุ รฺน จ สารฺตฺตสฺวรา อตฺร ยตธฺวํ ยตเสฺตษามฺ อารฺตฺตสฺวโร ยุษฺมากมฺ อิษฺฏชนโก น ภเวตฺฯ
Gehorchet euren Führern und seid unterwürfig; denn sie wachen über eure Seelen (als die da Rechenschaft geben sollen), auf daß sie dies mit Freuden tun und nicht mit Seufzen; denn dies wäre euch nicht nützlich.
18 อปรญฺจ ยูยมฺ อสฺมนฺนิมิตฺตึ ปฺรารฺถนำ กุรุต ยโต วยมฺ อุตฺตมมโนวิศิษฺฏา: สรฺวฺวตฺร สทาจารํ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉุกาศฺจ ภวาม อิติ นิศฺจิตํ ชานีม: ฯ
Betet für uns; denn wir halten dafür, daß wir ein gutes Gewissen haben, da wir in allem ehrbar zu wandeln begehren.
19 วิเศษโต'หํ ยถา ตฺวรยา ยุษฺมภฺยํ ปุน รฺทีเย ตทรฺถํ ปฺรารฺถนาไย ยุษฺมานฺ อธิกํ วินเยฯ
Ich bitte euch aber um so mehr, dies zu tun, auf daß ich euch desto schneller wiedergegeben werde.
20 อนนฺตนิยมสฺย รุธิเรณ วิศิษฺโฏ มหานฺ เมษปาลโก เยน มฺฤตคณมธฺยาตฺ ปุนรานายิ ส ศานฺติทายก อีศฺวโร (aiōnios g166)
Der Gott des Friedens aber, der aus den Toten wiederbrachte unseren Herrn Jesus, den großen Hirten der Schafe, in dem Blute des ewigen Bundes, (aiōnios g166)
21 นิชาภิมตสาธนาย สรฺวฺวสฺมินฺ สตฺกรฺมฺมณิ ยุษฺมานฺ สิทฺธานฺ กโรตุ, ตสฺย ทฺฤษฺเฏา จ ยทฺยตฺ ตุษฺฏิชนกํ ตเทว ยุษฺมากํ มเธฺย ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน สาธยตุฯ ตไสฺม มหิมา สรฺวฺวทา ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
vollende euch in jedem guten Werke, um seinen Willen zu tun, in euch schaffend, was vor ihm wohlgefällig ist, durch Jesum Christum, welchem die Herrlichkeit sei von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
22 เห ภฺราตร: , วินเย'หํ ยูยมฺ อิทมฺ อุปเทศวากฺยํ สหธฺวํ ยโต'หํ สํกฺเษเปณ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ลิขิตวานฺฯ
Ich bitte euch aber, Brüder, ertraget das Wort der Ermahnung; denn ich habe euch auch mit kurzen Worten geschrieben.
23 อสฺมากํ ภฺราตา ตีมถิโย มุกฺโต'ภวทฺ อิติ ชานีต, ส จ ยทิ ตฺวรยา สมาคจฺฉติ ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํมฺ อหํ ยุษฺมานฺ สากฺษาตฺ กริษฺยามิฯ
Wisset, daß unser Bruder Timotheus freigelassen ist, mit welchem, wenn er bald kommt, ich euch sehen werde.
24 ยุษฺมากํ สรฺวฺวานฺ นายกานฺ ปวิตฺรโลกำศฺจ นมสฺกุรุตฯ อปรมฺ อิตาลิยาเทศียานำ นมสฺการํ ชฺญาสฺยถฯ
Grüßet alle eure Führer und alle Heiligen. Es grüßen euch die von Italien.
25 อนุคฺรโห ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สหาโย ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
Die Gnade sei mit euch allen! Amen.
