อิพฺริณ: 12
1 อโต เหโตเรตาวตฺสากฺษิเมไฆ เรฺวษฺฏิตา: สนฺโต วยมปิ สรฺวฺวภารมฺ อาศุพาธกํ ปาปญฺจ นิกฺษิปฺยาสฺมากํ คมนาย นิรูปิเต มารฺเค ไธรฺเยฺยณ ธาวามฯ
Donc, nous aussi, puisque nous sommes environnés d’une si grande nuée de témoins, rejetons tout ce qui nous appesantit et le péché qui nous enveloppe, et courons avec persévérance dans la carrière qui nous est ouverte,
2 ยศฺจาสฺมากํ วิศฺวาสสฺยาเคฺรสร: สิทฺธิกรฺตฺตา จาสฺติ ตํ ยีศุํ วีกฺษามไห ยต: ส สฺวสมฺมุขสฺถิตานนฺทสฺย ปฺราปฺตฺยรฺถมฺ อปมานํ ตุจฺฉีกฺฤตฺย กฺรุศสฺย ยาตนำ โสฒวานฺ อีศฺวรียสึหาสนสฺย ทกฺษิณปารฺเศฺว สมุปวิษฺฏวำศฺจฯ
les yeux fixés sur Jésus, l’auteur et le consommateur de la foi, lui qui, au lieu de la joie qu’il avait devant lui, méprisant l’ignominie, a souffert la croix, et « s’est assis à la droite du trône de Dieu ».
3 ย: ปาปิภิ: สฺววิรุทฺธมฺ เอตาทฺฤศํ ไวปรีตฺยํ โสฒวานฺ ตมฺ อาโลจยต เตน ยูยํ สฺวมน: สุ ศฺรานฺตา: กฺลานฺตาศฺจ น ภวิษฺยถฯ
Considérez celui qui a supporté contre sa personne une si grande contradiction de la part des pécheurs, afin de ne pas vous laisser abattre par le découragement.
4 ยูยํ ปาเปน สห ยุธฺยนฺโต'ทฺยาปิ โศณิตวฺยยปรฺยฺยนฺตํ ปฺรติโรธํ นากุรุตฯ
Vous n’avez pas encore résisté jusqu’au sang dans votre lutte contre le péché.
5 ตถา จ ปุตฺรานฺ ปฺรตีว ยุษฺมานฺ ปฺรติ ย อุปเทศ อุกฺตสฺตํ กึ วิสฺมฺฤตวนฺต: ? "ปเรเศน กฺฤตำ ศาสฺตึ เห มตฺปุตฺร น ตุจฺฉยฯ เตน สํภรฺตฺสิตศฺจาปิ ไนว กฺลามฺย กทาจนฯ
Et vous avez oublié l’exhortation de Dieu qui vous dit comme à des fils: « Mon fils, ne méprise pas le châtiment du Seigneur, et ne perds pas courage lorsqu’il te reprend;
6 ปเรศ: ปฺรียเต ยสฺมินฺ ตไสฺม ศาสฺตึ ททาติ ยตฺฯ ยนฺตุ ปุตฺรํ ส คฺฤหฺลาติ ตเมว ปฺรหรตฺยปิฯ "
car le Seigneur châtie celui qu’il aime, et il frappe de la verge tout fils qu’il reconnaît pour sien. »
7 ยทิ ยูยํ ศาสฺตึ สหธฺวํ ตรฺหีศฺวร: ปุไตฺรริว ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ วฺยวหรติ ยต: ปิตา ยไสฺม ศาสฺตึ น ททาติ ตาทฺฤศ: ปุตฺร: ก:?
C’est pour votre instruction que vous êtes éprouvés: Dieu vous traite comme des fils; car quel est le fils que son père ne châtie pas?
8 สรฺเวฺว ยสฺยา: ศาเสฺตรํศิโน ภวนฺติ สา ยทิ ยุษฺมากํ น ภวติ ตรฺหิ ยูยมฺ อาตฺมชา น กินฺตุ ชารชา อาเธฺวฯ
Si vous êtes exempts du châtiment auquel tous ont part, vous êtes donc des enfants illégitimes, et non de vrais fils.
9 อปรมฺ อสฺมากํ ศารีริกชนฺมทาตาโร'สฺมากํ ศาสฺติการิโณ'ภวนฺ เต จาสฺมาภิ: สมฺมานิตาสฺตสฺมาทฺ ย อาตฺมนำ ชนยิตา วยํ กึ ตโต'ธิกํ ตสฺย วศีภูย น ชีวิษฺยาม: ?
D’ailleurs, puisque nos pères selon la chair nous ont châtiés et que nous les avons respectés, combien plus nous devons nous soumettre au Père des esprits, pour avoir la vie?
10 เต ตฺวลฺปทินานิ ยาวตฺ สฺวมโน'มตานุสาเรณ ศาสฺตึ กฺฤตวนฺต: กินฺเตฺวโษ'สฺมากํ หิตาย ตสฺย ปวิตฺรตายา อํศิตฺวาย จาสฺมานฺ ศาสฺติฯ
Quant à ceux-là, c’était pour peu de temps qu’ils nous châtiaient au gré de leur volonté; mais Dieu le fait autant qu’il est utile pour nous rendre capables de participer à sa sainteté.
11 ศาสฺติศฺจ วรฺตฺตมานสมเย เกนาปิ นานนฺทชนิกา กินฺตุ โศกชนิไกว มนฺยเต ตถาปิ เย ตยา วินียนฺเต เตภฺย: สา ปศฺจาตฺ ศานฺติยุกฺตํ ธรฺมฺมผลํ ททาติฯ
Toute correction, il est vrai, paraît sur l’heure un sujet de tristesse, et non de joie; mais elle produit plus tard, pour ceux qui ont été ainsi exercés, un fruit de paix et de justice.
12 อเตอว ยูยํ ศิถิลานฺ หสฺตานฺ ทุรฺพฺพลานิ ชานูนิ จ สพลานิ กุรุธฺวํฯ
« Relevez donc vos mains languissantes et vos genoux défaillants;
13 ยถา จ ทุรฺพฺพลสฺย สนฺธิสฺถานํ น ภเชฺยต สฺวสฺถํ ติษฺเฐตฺ ตถา สฺวจรณารฺถํ สรลํ มารฺคํ นิรฺมฺมาตฯ
dirigez vos pas dans la voie droite », afin que ce qui est boiteux ne dévie pas, mais plutôt se raffermisse.
14 อปรญฺจ สรฺไวฺว: สารฺถมฺ เอกฺยภาวํ ยจฺจ วินา ปรเมศฺวรสฺย ทรฺศนํ เกนาปิ น ลปฺสฺยเต ตตฺ ปวิตฺรตฺวํ เจษฺฏธฺวํฯ
Recherchez la paix avec tous, et la sainteté, sans laquelle personne ne verra le Seigneur.
15 ยถา กศฺจิทฺ อีศฺวรสฺยานุคฺรหาตฺ น ปเตตฺ, ยถา จ ติกฺตตายา มูลํ ปฺรรุหฺย พาธาชนกํ น ภเวตฺ เตน จ พหโว'ปวิตฺรา น ภเวยุ: ,
Veillez à ce que personne ne manque à la grâce de Dieu; à ce qu’aucune racine d’amertume, venant à pousser des rejetons, ne cause du trouble, et que la masse n’en soit infectée.
16 ยถา จ กศฺจิตฺ ลมฺปโฏ วา เอกกฺฤตฺว อาหารารฺถํ สฺวียเชฺยษฺฐาธิการวิเกฺรตา ย เอเษาสฺตทฺวทฺ อธรฺมฺมาจารี น ภเวตฺ ตถา สาวธานา ภวตฯ
Qu’il n’y ait parmi vous ni impudique, ni profanateur comme Esaü, qui pour un seul mets vendit son droit d’aînesse.
17 ยต: ส เอเษา: ปศฺจาทฺ อาศีรฺวฺวาทาธิการี ภวิตุมฺ อิจฺฉนฺนปิ นานุคฺฤหีต อิติ ยูยํ ชานีถ, ส จาศฺรุปาเตน มตฺยนฺตรํ ปฺรารฺถยมาโน'ปิ ตทุปายํ น เลเภฯ
Vous savez que, plus tard, voulant obtenir la bénédiction, il fut repoussé, quoiqu’il la sollicitât avec larmes; car il ne put amener son père à changer de sentiments.
18 อปรญฺจ สฺปฺฤศฺย: ปรฺวฺวต: ปฺรชฺวลิโต วหฺนิ: กฺฤษฺณาวรฺโณ เมโฆ 'นฺธกาโร ฌญฺภฺศ ตูรีวาทฺยํ วากฺยานำ ศพฺทศฺจ ไนเตษำ สนฺนิเธา ยูยมฺ อาคตา: ฯ
Vous ne vous êtes pas approchés d’une montagne que la main puisse toucher, ni d’un feu ardent, ni de la nuée, ni des ténèbres, ni de la tempête,
19 ตํ ศพฺทํ ศฺรุตฺวา โศฺรตารสฺตาทฺฤศํ สมฺภาษณํ ยตฺ ปุน รฺน ชายเต ตตฺ ปฺรารฺถิตวนฺต: ฯ
ni de l’éclat de la trompette, ni d’une voix si retentissante, que ceux qui l’entendirent supplièrent qu’on ne leur parlât pas davantage;
20 ยต: ปศุรปิ ยทิ ธราธรํ สฺปฺฤศติ ตรฺหิ ส ปาษาณาฆาไต รฺหนฺตวฺย อิตฺยาเทศํ โสฒุํ เต นาศกฺนุวนฺฯ
car ils ne pouvaient supporter cette défense: « Si même une bête touche la montagne, elle sera lapidée. »
21 ตจฺจ ทรฺศนมฺ เอวํ ภยานกํ ยตฺ มูสโสกฺตํ ภีตสฺตฺราสยุกฺตศฺจาสฺมีติฯ
Et ce spectacle était si terrible que Moïse dit: « Je suis terrifié et tout tremblant! » —
22 กินฺตุ สีโยนฺปรฺวฺวโต 'มเรศฺวรสฺย นครํ สฺวรฺคสฺถยิรูศาลมมฺ อยุตานิ ทิวฺยทูตา:
Mais vous vous êtes approchés de la montagne de Sion, de la cité du Dieu vivant qui est la Jérusalem céleste, des myriades qui forment le chœur des anges,
23 สฺวรฺเค ลิขิตานำ ปฺรถมชาตานามฺ อุตฺสว: สมิติศฺจ สรฺเวฺวษำ วิจาราธิปติรีศฺวร: สิทฺธีกฺฤตธารฺมฺมิกานามฺ อาตฺมาโน
de l’assemblée des premiers nés inscrits dans les cieux, du juge qui est le Dieu de tous, des esprits des justes parvenus à la perfection,
24 นูตนนิยมสฺย มธฺยโสฺถ ยีศุ: , อปรํ หาพิโล รกฺตาตฺ เศฺรย: ปฺรจารกํ โปฺรกฺษณสฺย รกฺตญฺไจเตษำ สนฺนิเธา ยูยมฺ อาคตา: ฯ
de Jésus, le médiateur de la nouvelle alliance, et du sang de l’aspersion qui parle plus éloquemment que celui d’Abel.
25 สาวธานา ภวต ตํ วกฺตารํ นาวชานีต ยโต เหโต: ปฺฤถิวีสฺถิต: ส วกฺตา ไยรวชฺญาตไสฺต รฺยทิ รกฺษา นาปฺราปิ ตรฺหิ สฺวรฺคียวกฺตุ: ปรางฺมุขีภูยาสฺมาภิ: กถํ รกฺษา ปฺราปฺสฺยเต?
Prenez garde de résister à celui qui parle; car si ceux-là n’ont pas échappé au châtiment, qui ont refusé d’écouter celui qui publiait ses oracles sur la terre, combien moins échapperons-nous, si nous le repoussons, quand il nous parle du haut des cieux:
26 ตทา ตสฺย รวาตฺ ปฺฤถิวี กมฺปิตา กินฺตฺวิทานีํ เตเนทํ ปฺรติชฺญาตํ ยถา, "อหํ ปุนเรกกฺฤตฺว: ปฺฤถิวีํ กมฺปยิษฺยามิ เกวลํ ตนฺนหิ คคนมปิ กมฺปยิษฺยามิฯ "
lui, dont la voix ébranla alors la terre, mais qui maintenant a fait cette promesse: « Une fois encore j’ébranlerai non seulement la terre, mais aussi le ciel. »
27 ส เอกกฺฤตฺว: ศพฺโท นิศฺจลวิษยาณำ สฺถิตเย นิรฺมฺมิตานามิว จญฺจลวสฺตูนำ สฺถานานฺตรีกรณํ ปฺรกาศยติฯ
Ces mots: « Une fois encore », indiquent le changement des choses qui vont être ébranlées comme ayant eu leur accomplissement, afin que celles qui ne doivent pas être ébranlées subsistent à jamais.
28 อเตอว นิศฺจลราชฺยปฺราปฺไตรสฺมาภิ: โส'นุคฺรห อาลมฺพิตโวฺย เยน วยํ สาทรํ สภยญฺจ ตุษฺฏิชนกรูเปเณศฺวรํ เสวิตุํ ศกฺนุยามฯ
Ainsi, puisque nous rentrons en possession d’un royaume qui ne sera pas ébranlé, retenons fermement la grâce; par elle rendons à Dieu un culte qui lui soit agréable, avec piété et avec crainte.
29 ยโต'สฺมากมฺ อีศฺวร: สํหารโก วหฺนิ: ฯ
Car notre Dieu est aussi un feu dévorant.
