อิพฺริณ: 12
1 อโต เหโตเรตาวตฺสากฺษิเมไฆ เรฺวษฺฏิตา: สนฺโต วยมปิ สรฺวฺวภารมฺ อาศุพาธกํ ปาปญฺจ นิกฺษิปฺยาสฺมากํ คมนาย นิรูปิเต มารฺเค ไธรฺเยฺยณ ธาวามฯ
Sentähden myös me, että meillä on näin suuri todistusten joukko meidän ympärillämme, niin pankaamme pois kaikki kuorma ja synti, joka aina meihin tarttuu ja hitaaksi tekee, ja juoskaamme kärsivällisyyden kautta siinä kilvoituksessa, joka meidän eteemme pantu on,
2 ยศฺจาสฺมากํ วิศฺวาสสฺยาเคฺรสร: สิทฺธิกรฺตฺตา จาสฺติ ตํ ยีศุํ วีกฺษามไห ยต: ส สฺวสมฺมุขสฺถิตานนฺทสฺย ปฺราปฺตฺยรฺถมฺ อปมานํ ตุจฺฉีกฺฤตฺย กฺรุศสฺย ยาตนำ โสฒวานฺ อีศฺวรียสึหาสนสฺย ทกฺษิณปารฺเศฺว สมุปวิษฺฏวำศฺจฯ
Ja katsokaamme uskon alkajan ja päättäjän Jesuksen päälle, joka, vaikka hän olis kyllä taitanut iloita, kärsi ristiä, ei totellut pilkkaa, ja nyt istuu oikialla kädellä Jumalan istuimella.
3 ย: ปาปิภิ: สฺววิรุทฺธมฺ เอตาทฺฤศํ ไวปรีตฺยํ โสฒวานฺ ตมฺ อาโลจยต เตน ยูยํ สฺวมน: สุ ศฺรานฺตา: กฺลานฺตาศฺจ น ภวิษฺยถฯ
Niin muistakaat häntä, joka senkaltaisen vastahakoisuuden on syntisiltä itse vastaansa kärsinyt, ettette väsy teidän mielessänne ja lakkaa.
4 ยูยํ ปาเปน สห ยุธฺยนฺโต'ทฺยาปิ โศณิตวฺยยปรฺยฺยนฺตํ ปฺรติโรธํ นากุรุตฯ
Sillä ette ole vielä hamaan vereen asti kilvoitellen syntiä vastaan olleet,
5 ตถา จ ปุตฺรานฺ ปฺรตีว ยุษฺมานฺ ปฺรติ ย อุปเทศ อุกฺตสฺตํ กึ วิสฺมฺฤตวนฺต: ? "ปเรเศน กฺฤตำ ศาสฺตึ เห มตฺปุตฺร น ตุจฺฉยฯ เตน สํภรฺตฺสิตศฺจาปิ ไนว กฺลามฺย กทาจนฯ
Ja te olette jo unohtaneet sen manauksen, joka teille niin. kuin lapsille puhuu: minun poikani, älä katso ylön Herran kuritusta, ja älä näänny, koskas häneltä rangaistaan,
6 ปเรศ: ปฺรียเต ยสฺมินฺ ตไสฺม ศาสฺตึ ททาติ ยตฺฯ ยนฺตุ ปุตฺรํ ส คฺฤหฺลาติ ตเมว ปฺรหรตฺยปิฯ "
Sillä jota Herra rakastaa, sitä hän myös rankaisee; mutta jokaista poikaa hän pieksää, jonka hän korjaa.
7 ยทิ ยูยํ ศาสฺตึ สหธฺวํ ตรฺหีศฺวร: ปุไตฺรริว ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ วฺยวหรติ ยต: ปิตา ยไสฺม ศาสฺตึ น ททาติ ตาทฺฤศ: ปุตฺร: ก:?
Jos te kurituksen kärsitte, niin Jumala taritsee itsensä teille niinkuin lapsillensa; sillä kuka on se poika, jota ei isä kurita?
8 สรฺเวฺว ยสฺยา: ศาเสฺตรํศิโน ภวนฺติ สา ยทิ ยุษฺมากํ น ภวติ ตรฺหิ ยูยมฺ อาตฺมชา น กินฺตุ ชารชา อาเธฺวฯ
Mutta jos te olette ilman kuritusta, josta kaikki ovat osalliset olleet, niin te olette äpärät ja ette lapset.
9 อปรมฺ อสฺมากํ ศารีริกชนฺมทาตาโร'สฺมากํ ศาสฺติการิโณ'ภวนฺ เต จาสฺมาภิ: สมฺมานิตาสฺตสฺมาทฺ ย อาตฺมนำ ชนยิตา วยํ กึ ตโต'ธิกํ ตสฺย วศีภูย น ชีวิษฺยาม: ?
Ja kuin meillä ovat lihalliset isät olleet kurittajana, niin me olemme niitä kavahtaneet: eikö meidän siis paljoa enemmin pidä hengelliselle Isälle alamaiset oleman, että me eläisimme?
10 เต ตฺวลฺปทินานิ ยาวตฺ สฺวมโน'มตานุสาเรณ ศาสฺตึ กฺฤตวนฺต: กินฺเตฺวโษ'สฺมากํ หิตาย ตสฺย ปวิตฺรตายา อํศิตฺวาย จาสฺมานฺ ศาสฺติฯ
Sillä ne tosin ovat meitä kurittaneet harvoina päivinä luulonsa jälkeen; mutta tämä meidän tarpeeksemme, että me hänen pyhyytensä saisimme.
11 ศาสฺติศฺจ วรฺตฺตมานสมเย เกนาปิ นานนฺทชนิกา กินฺตุ โศกชนิไกว มนฺยเต ตถาปิ เย ตยา วินียนฺเต เตภฺย: สา ปศฺจาตฺ ศานฺติยุกฺตํ ธรฺมฺมผลํ ททาติฯ
Mutta koska kaikkinainen rangaistus käsissä on, niin ei se näy meille iloksi, vaan murheeksi; mutta sitte antaa hän rauhallisen vanhurskauden hedelmän niille, jotka siinä harjoitetut ovat.
12 อเตอว ยูยํ ศิถิลานฺ หสฺตานฺ ทุรฺพฺพลานิ ชานูนิ จ สพลานิ กุรุธฺวํฯ
Sentähden ojentakaat vaipuneet kätenne ja väsyneet polvenne,
13 ยถา จ ทุรฺพฺพลสฺย สนฺธิสฺถานํ น ภเชฺยต สฺวสฺถํ ติษฺเฐตฺ ตถา สฺวจรณารฺถํ สรลํ มารฺคํ นิรฺมฺมาตฯ
Ja astukaat vilpittömät askeleet jaloillanne, ettei joku kompastuisi niinkuin ontuva, vaan paljoa enemmin terveeksi tulis.
14 อปรญฺจ สรฺไวฺว: สารฺถมฺ เอกฺยภาวํ ยจฺจ วินา ปรเมศฺวรสฺย ทรฺศนํ เกนาปิ น ลปฺสฺยเต ตตฺ ปวิตฺรตฺวํ เจษฺฏธฺวํฯ
Noudattakaat rauhaa kaikkein kanssa ja pyhyyttä, paitsi jota ei yksikään saa Herraa nähdä,
15 ยถา กศฺจิทฺ อีศฺวรสฺยานุคฺรหาตฺ น ปเตตฺ, ยถา จ ติกฺตตายา มูลํ ปฺรรุหฺย พาธาชนกํ น ภเวตฺ เตน จ พหโว'ปวิตฺรา น ภเวยุ: ,
Ja ottakaat vaari, ettei joku Jumalan armosta tulisi pois, ettei joskus kasvaisi joku karvas juuri jotakuta vastahakoisuutta tekemään ja monta sen kautta tulisi saastutetuksi;
16 ยถา จ กศฺจิตฺ ลมฺปโฏ วา เอกกฺฤตฺว อาหารารฺถํ สฺวียเชฺยษฺฐาธิการวิเกฺรตา ย เอเษาสฺตทฺวทฺ อธรฺมฺมาจารี น ภเวตฺ ตถา สาวธานา ภวตฯ
Ettei joku olisi huorintekiä eli jumalatoin niinkuin Esau, joka yhden atrian tähden myi pois esikoisuutensa oikeuden.
17 ยต: ส เอเษา: ปศฺจาทฺ อาศีรฺวฺวาทาธิการี ภวิตุมฺ อิจฺฉนฺนปิ นานุคฺฤหีต อิติ ยูยํ ชานีถ, ส จาศฺรุปาเตน มตฺยนฺตรํ ปฺรารฺถยมาโน'ปิ ตทุปายํ น เลเภฯ
Sillä te tiedätte, että kuin hän sitte tahtoi periä siunausta, tuli hän hyljätyksi; sillä ei hän löytänyt yhtään parannuksen siaa, vaikka hän sitä kyyneleillä etsi.
18 อปรญฺจ สฺปฺฤศฺย: ปรฺวฺวต: ปฺรชฺวลิโต วหฺนิ: กฺฤษฺณาวรฺโณ เมโฆ 'นฺธกาโร ฌญฺภฺศ ตูรีวาทฺยํ วากฺยานำ ศพฺทศฺจ ไนเตษำ สนฺนิเธา ยูยมฺ อาคตา: ฯ
Sillä ette ole käyneet sen vuoren tykö, johon ei ruveta saa, ja joka tulesta paloi, ette myös käyneet siihen synkeyteen ja pimeyteen, ja sen hirmuisen ilman tykö,
19 ตํ ศพฺทํ ศฺรุตฺวา โศฺรตารสฺตาทฺฤศํ สมฺภาษณํ ยตฺ ปุน รฺน ชายเต ตตฺ ปฺรารฺถิตวนฺต: ฯ
Sen basunan kajauksen ja sanain äänen tykö, josta ne, jotka sen kuulivat, rukoilivat, ettei se sana pitänyt heille sanottaman.
20 ยต: ปศุรปิ ยทิ ธราธรํ สฺปฺฤศติ ตรฺหิ ส ปาษาณาฆาไต รฺหนฺตวฺย อิตฺยาเทศํ โสฒุํ เต นาศกฺนุวนฺฯ
Sillä ei he voineet kärsiä niitä, mitkä siinä sanottiin, ja jos joku peto siihen vuoreen sattui, niin se piti kivitettämän eli nuolella ammuttaman lävitse.
21 ตจฺจ ทรฺศนมฺ เอวํ ภยานกํ ยตฺ มูสโสกฺตํ ภีตสฺตฺราสยุกฺตศฺจาสฺมีติฯ
Niin hirmuinen sen näky oli, että Moseskin sanoi: minä olen hämmästyksissä ja vapisen.
22 กินฺตุ สีโยนฺปรฺวฺวโต 'มเรศฺวรสฺย นครํ สฺวรฺคสฺถยิรูศาลมมฺ อยุตานิ ทิวฺยทูตา:
Vaan te olette käyneet Zionin vuoren tykö, ja elävän Jumalan kaupungin, taivaallisen Jerusalemin, ja monen tuhannen enkelitten joukon tykö,
23 สฺวรฺเค ลิขิตานำ ปฺรถมชาตานามฺ อุตฺสว: สมิติศฺจ สรฺเวฺวษำ วิจาราธิปติรีศฺวร: สิทฺธีกฺฤตธารฺมฺมิกานามฺ อาตฺมาโน
Yhteisen kokouksen ja esikoisten seurakunnan tykö, jotka taivaissa kirjoitetut ovat, ja Jumalan, kaikkein tuomarin tykö ja täydellisten vanhurskasten henkein tykö,
24 นูตนนิยมสฺย มธฺยโสฺถ ยีศุ: , อปรํ หาพิโล รกฺตาตฺ เศฺรย: ปฺรจารกํ โปฺรกฺษณสฺย รกฺตญฺไจเตษำ สนฺนิเธา ยูยมฺ อาคตา: ฯ
Ja uuden Testamentin välimiehen Jesuksen tykö, ja priiskotusveren tykö, joka parempia puhuu kuin Abelin (veri).
25 สาวธานา ภวต ตํ วกฺตารํ นาวชานีต ยโต เหโต: ปฺฤถิวีสฺถิต: ส วกฺตา ไยรวชฺญาตไสฺต รฺยทิ รกฺษา นาปฺราปิ ตรฺหิ สฺวรฺคียวกฺตุ: ปรางฺมุขีภูยาสฺมาภิ: กถํ รกฺษา ปฺราปฺสฺยเต?
Katsokaat, ettette häntä kiellä pois, joka puhuu; sillä jos ei ne paeta saaneet, jotka kielsivät sen, joka maan päällä käskyn antoi, paljoa vähemmin me, jos me sitä pyydämme karttaa, joka taivaasta puhuu,
26 ตทา ตสฺย รวาตฺ ปฺฤถิวี กมฺปิตา กินฺตฺวิทานีํ เตเนทํ ปฺรติชฺญาตํ ยถา, "อหํ ปุนเรกกฺฤตฺว: ปฺฤถิวีํ กมฺปยิษฺยามิ เกวลํ ตนฺนหิ คคนมปิ กมฺปยิษฺยามิฯ "
Jonka ääni silloin maata järisti; mutta nyt hän lupaa ja sanoo: vielä minä nytkin kerran tahdon järistää, en ainoastansa maata, mutta myös taivasta.
27 ส เอกกฺฤตฺว: ศพฺโท นิศฺจลวิษยาณำ สฺถิตเย นิรฺมฺมิตานามิว จญฺจลวสฺตูนำ สฺถานานฺตรีกรณํ ปฺรกาศยติฯ
Mutta kuin hän sanoo: vielä kerran, tahtoo hän osoittaa, että järiseväiset pitää muutettaman niinkuin ne, jotka rakennetut ovat, että järisemättömät pysyisivät.
28 อเตอว นิศฺจลราชฺยปฺราปฺไตรสฺมาภิ: โส'นุคฺรห อาลมฺพิตโวฺย เยน วยํ สาทรํ สภยญฺจ ตุษฺฏิชนกรูเปเณศฺวรํ เสวิตุํ ศกฺนุยามฯ
Sentähden saamme me sen valtakunnan, joka ei järistä taida, meillä on armo, jonka kautta me Jumalaa palvelemme, hänen mielensä nouteeksi, siveydellä ja pelvolla
29 ยโต'สฺมากมฺ อีศฺวร: สํหารโก วหฺนิ: ฯ
Sillä meidän Jumalamme on kuluttavainen tuli.
