อิผิษิณ: 5
1 อโต ยูยํ ปฺริยพาลกา อิเวศฺวรสฺยานุการิโณ ภวต,
Så varer nu Guds efterföljare, såsom älskelige barn.
2 ขฺรีษฺฏ อิว เปฺรมาจารํ กุรุต จ, ยต: โส'สฺมาสุ เปฺรม กฺฤตวานฺ อสฺมากํ วินิมเยน จาตฺมนิเวทนํ กฺฤตฺวา คฺราหฺยสุคนฺธารฺถกมฺ อุปหารํ พลิญฺเจศฺวราจ ทตฺตวานฺฯ
Och vandrer i kärlekenom, såsom ock Christus hafver älskat oss, och utgifvit sig sjelf för oss till gåfvo och offer, Gudi till en söt lukt.
3 กินฺตุ เวศฺยาคมนํ สรฺวฺววิธาเศาจกฺริยา โลภศฺไจเตษามฺ อุจฺจารณมปิ ยุษฺมากํ มเธฺย น ภวตุ, เอตเทว ปวิตฺรโลกานามฺ อุจิตํฯ
Boleri och all slemhet, eller girighet låter ibland eder icke ens nämnda varda, såsom helgon tillhörer;
4 อปรํ กุตฺสิตาลาป: ปฺรลาป: เศฺลโษกฺติศฺจ น ภวตุ ยต เอตานฺยนุจิตานิ กินฺตฺวีศฺวรสฺย ธนฺยวาโท ภวตุฯ
Och slem ord, eller gäckeri, eller skämt som icke höfves; utan heldre tacksägelse.
5 เวศฺยาคามฺยเศาจาจารี เทวปูชก อิว คโณฺย โลภี ไจเตษำ โกษิ ขฺรีษฺฏสฺย ราเชฺย'รฺถต อีศฺวรสฺย ราเชฺย กมปฺยธิการํ น ปฺราปฺสฺยตีติ ยุษฺมาภิ: สมฺยกฺ ชฺญายตำฯ
Ty I skolen veta, att ingen bolare, eller oren, eller giriger, hvilken är en afgudadyrkare, hafver arfvedel uti Christi och Guds rike.
6 อนรฺถกวาเกฺยน โก'ปิ ยุษฺมานฺ น วญฺจยตุ ยตสฺตาทฺฤคาจารเหโตรนาชฺญาคฺราหิษุ โลเกษฺวีศฺวรสฺย โกโป วรฺตฺตเตฯ
Låter eder ingen förföra med fåfäng ord; ty för sådana plägar Guds vrede komma öfver otrones barn.
7 ตสฺมาทฺ ยูยํ ไต: สหภาคิโน น ภวตฯ
Derföre varer icke deras stallbröder.
8 ปูรฺวฺวํ ยูยมฺ อนฺธการสฺวรูปา อาธฺวํ กินฺตฺวิทานีํ ปฺรภุนา ทีปฺติสฺวรูปา ภวถ ตสฺมาทฺ ทีปฺเต: สนฺตานา อิว สมาจรตฯ
Ty I voren fordom mörker, men nu ären I ljus i Herranom; vandrar såsom ljusens barn.
9 ทีปฺเต รฺยตฺ ผลํ ตตฺ สรฺวฺววิธหิไตษิตายำ ธรฺมฺเม สตฺยาลาเป จ ปฺรกาศเตฯ
Ty Andans frukt är uti all godhet, och rättfärdighet, och sanning.
10 ปฺรภเว ยทฺ โรจเต ตตฺ ปรีกฺษธฺวํฯ
Och pröfver hvad Herranom täckt är.
11 ยูยํ ติมิรสฺย วิผลกรฺมฺมณามฺ อํศิโน น ภูตฺวา เตษำ โทษิตฺวํ ปฺรกาศยตฯ
Och hafver ingen delaktighet med de onyttiga mörksens verk; utan straffer dem heldre.
12 ยตเสฺต โลกา รหมิ ยทฺ ยทฺ อาจรนฺติ ตทุจฺจารณมฺ อปิ ลชฺชาชนกํฯ
Ty hvad hemliga af dem sker, det är ock skamligit att säga.
13 ยโต ทีปฺตฺยา ยทฺ ยตฺ ปฺรกาศฺยเต ตตฺ ตยา จกาสฺยเต ยจฺจ จกาสฺติ ตทฺ ทีปฺติสฺวรูปํ ภวติฯ
Men allt detta varder uppenbart, när det af ljuset straffadt varder; ty allt det uppenbart varder, det är ljus.
14 เอตตฺการณาทฺ อุกฺตมฺ อาเสฺต, "เห นิทฺริต ปฺรพุธฺยสฺว มฺฤเตภฺยศฺโจตฺถิตึ กุรุฯ ตตฺกฺฤเต สูรฺยฺยวตฺ ขฺรีษฺฏ: สฺวยํ ตฺวำ โทฺยตยิษฺยติฯ "
Derföre säger han: Vaka upp, du som sofver, och statt upp ifrå de döda, så varder Christus dig upplysandes.
15 อต: สาวธานา ภวต, อชฺญานา อิว มาจรต กินฺตุ ชฺญานิน อิว สตรฺกมฺ อาจรตฯ
Så ser nu till, huru I vandren visliga; icke som de ovise, utan som vise.
16 สมยํ พหุมูลฺยํ คณยธฺวํ ยต: กาลา อภทฺรา: ฯ
Och skicker eder efter tiden; ty tiden är ond.
17 ตสฺมาทฺ ยูยมฺ อชฺญานา น ภวต กินฺตุ ปฺรโภรภิมตํ กึ ตทวคตา ภวตฯ
Derföre, varer icke oförståndige, utan förståndige hvad Herrans vilje är.
18 สรฺวฺวนาศชนเกน สุราปาเนน มตฺตา มา ภวต กินฺตฺวาตฺมนา ปูรฺยฺยธฺวํฯ
Och dricker eder icke druckna af vin, af hvilko ett oskickeligit väsende kommer; utan uppfyllens af den Helga Anda;
19 อปรํ คีไต รฺคาไน: ปารมารฺถิกกีรฺตฺตไนศฺจ ปรสฺปรมฺ อาลปนฺโต มนสา สารฺทฺธํ ปฺรภุมฺ อุทฺทิศฺย คายต วาทยต จฯ
Talande emellan eder i psalmer, och lofsånger, och andeliga visor; sjungandes och spelandes Herranom uti edor hjerta;
20 สรฺวฺวทา สรฺวฺววิษเย'สฺมตฺปฺรโภ ยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ตาตมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทตฯ
Alltid tacksägandes Gudi och Fadrenom för hvar man, uti vårs Herras Jesu Christi Namn;
21 ยูยมฺ อีศฺวราทฺ ภีตา: สนฺต อเนฺย'ปเรษำ วศีภูตา ภวตฯ
Ymsom underdånige, den ene dem andra, i Guds räddhåga.
22 เห โยษิต: , ยูยํ ยถา ปฺรโภสฺตถา สฺวสฺวสฺวามิโน วศงฺคตา ภวตฯ
Hustrurna vare sina män underdåniga, såsom Herranom.
23 ยต: ขฺรีษฺโฏ ยทฺวตฺ สมิเต รฺมูรฺทฺธา ศรีรสฺย ตฺราตา จ ภวติ ตทฺวตฺ สฺวามี โยษิโต มูรฺทฺธาฯ
Ty mannen är hustruns hufvud; såsom ock Christus är församlingenes hufvud; och han är ock sins kropps helsa.
24 อต: สมิติ รฺยทฺวตฺ ขฺรีษฺฏสฺย วศีภูตา ตทฺวทฺ โยษิทฺภิรปิ สฺวสฺวสฺวามิโน วศตา สฺวีกรฺตฺตวฺยาฯ
Såsom nu församlingen är underdånig Christo, så skola ock hustrurna uti all ting vara sina män underdåniga.
25 อปรญฺจ เห ปุรุษา: , ยูยํ ขฺรีษฺฏ อิว สฺวสฺวโยษิตฺสุ ปฺรียธฺวํฯ
I män, älsker edra hustrur, såsom ock Christus älskade församlingen, och hafver utgifvit sig sjelf för henne;
26 ส ขฺรีษฺโฏ'ปิ สมิเตา ปฺรีตวานฺ ตสฺยา: กฺฤเต จ สฺวปฺราณานฺ ตฺยกฺตวานฺ ยต: ส วาเกฺย ชลมชฺชเนน ตำ ปริษฺกฺฤตฺย ปาวยิตุมฺ
På det han henne helga skulle, och hafver gjort henne rena i vattnsens bad, genom ordet;
27 อปรํ ติลกวลฺยาทิวิหีนำ ปวิตฺรำ นิษฺกลงฺกาญฺจ ตำ สมิตึ เตชสฺวินีํ กฺฤตฺวา สฺวหเสฺต สมรฺปยิตุญฺจาภิลษิตวานฺฯ
På det han skulle beställa sig sjelf ena församling, den härlig är, den ingen fläck eller skrynko hafver, eller annat sådant; utan att hon skulle vara helig och ostraffelig.
28 ตสฺมาตฺ สฺวตนุวตฺ สฺวโยษิติ เปฺรมกรณํ ปุรุษโสฺยจิตํ, เยน สฺวโยษิติ เปฺรม กฺริยเต เตนาตฺมเปฺรม กฺริยเตฯ
Så skola ock männerne älska sina hustrur, såsom sina egna kroppar. Den sina hustru älskar, han älskar sig sjelf.
29 โก'ปิ กทาปิ น สฺวกียำ ตนุมฺ ฤตียิตวานฺ กินฺตุ สรฺเวฺว ตำ วิภฺรติ ปุษฺณนฺติ จฯ ขฺรีษฺโฏ'ปิ สมิตึ ปฺรติ ตเทว กโรติ,
Ty ingen hafver någon tid hatat sitt eget kött; utan heldre föder och fordrar det, såsom ock Herren församlingen;
30 ยโต วยํ ตสฺย ศรีรสฺยางฺคานิ มำสาสฺถีนิ จ ภวาม: ฯ
Ty vi äre ledamöter af hans kropp, af hans kött, och af hans benom.
31 เอตทรฺถํ มานว: สฺวมาตาปิตโร ปริตฺยชฺย สฺวภารฺยฺยายามฺ อาสํกฺษฺยติ เตา เทฺวา ชนาเวกางฺเคา ภวิษฺยต: ฯ
Fördenskull skall menniskan öfvergifva sin fader och moder, och blifva vid sin hustru, och af tvåm varder ett kött.
32 เอตนฺนิคูฒวากฺยํ คุรุตรํ มยา จ ขฺรีษฺฏสมิตี อธิ ตทฺ อุจฺยเตฯ
Denna hemlighet är stor; men jag talar om Christo och församlingen.
33 อเตอว ยุษฺมากมฺ เอไกโก ชน อาตฺมวตฺ สฺวโยษิติ ปฺรียตำ ภารฺยฺยาปิ สฺวามินํ สมาทรฺตฺตุํ ยตตำฯ
Dock ock I, hvar i sin stad, älske sina hustru, såsom sig sjelf; men hustrun hafve mannen i vördning.
