< อิผิษิณ: 4 >

1 อโต พนฺทิรหํ ปฺรโภ รฺนามฺนา ยุษฺมานฺ วินเย ยูยํ เยนาหฺวาเนนาหูตาสฺตทุปยุกฺตรูเปณ
فَأَطْلُبُ إِلَيْكُمْ، أَنَا ٱلْأَسِيرَ فِي ٱلرَّبِّ: أَنْ تَسْلُكُوا كَمَا يَحِقُّ لِلدَّعْوَةِ ٱلَّتِي دُعِيتُمْ بِهَا.١
2 สรฺวฺวถา นมฺรตำ มฺฤทุตำ ติติกฺษำ ปรสฺปรํ ปฺรมฺนา สหิษฺณุตาญฺจาจรตฯ
بِكُلِّ تَوَاضُعٍ وَوَدَاعَةٍ وَبِطُولِ أَنَاةٍ، مُحْتَمِلِينَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا فِي ٱلْمَحَبَّةِ.٢
3 ปฺรณยพนฺธเนน จาตฺมน เอกฺยํ รกฺษิตุํ ยตธฺวํฯ
مُجْتَهِدِينَ أَنْ تَحْفَظُوا وَحْدَانِيَّةَ ٱلرُّوحِ بِرِبَاطِ ٱلسَّلَامِ.٣
4 ยูยมฺ เอกศรีรา เอกาตฺมานศฺจ ตทฺวทฺ อาหฺวาเนน ยูยมฺ เอกปฺรตฺยาศาปฺราปฺตเย สมาหูตา: ฯ
جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَرُوحٌ وَاحِدٌ، كَمَا دُعِيتُمْ أَيْضًا فِي رَجَاءِ دَعْوَتِكُمُ ٱلْوَاحِدِ.٤
5 ยุษฺมากมฺ เอก: ปฺรภุเรโก วิศฺวาส เอกํ มชฺชนํ, สรฺเวฺวษำ ตาต:
رَبٌّ وَاحِدٌ، إِيمَانٌ وَاحِدٌ، مَعْمُودِيَّةٌ وَاحِدَةٌ،٥
6 สรฺโวฺวปริสฺถ: สรฺวฺววฺยาปี สรฺเวฺวษำ ยุษฺมากํ มธฺยวรฺตฺตี ไจก อีศฺวร อาเสฺตฯ
إِلَهٌ وَآبٌ وَاحِدٌ لِلْكُلِّ، ٱلَّذِي عَلَى ٱلْكُلِّ وَبِٱلْكُلِّ وَفِي كُلِّكُمْ.٦
7 กินฺตุ ขฺรีษฺฏสฺย ทานปริมาณานุสาราทฺ อสฺมากมฺ เอไกกไสฺม วิเศโษ วโร'ทายิฯ
وَلَكِنْ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَّا أُعْطِيَتِ ٱلنِّعْمَةُ حَسَبَ قِيَاسِ هِبَةِ ٱلْمَسِيحِ.٧
8 ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, "อูรฺทฺธฺวมฺ อารุหฺย เชตฺฤนฺ ส วิชิตฺย พนฺทิโน'กโรตฺฯ ตต: ส มนุเชโภฺย'ปิ สฺวียานฺ วฺยศฺราณยทฺ วรานฺ๚ "
لِذَلِكَ يَقُولُ: «إِذْ صَعِدَ إِلَى ٱلْعَلَاءِ سَبَى سَبْيًا وَأَعْطَى ٱلنَّاسَ عَطَايَا».٨
9 อูรฺทฺธฺวมฺ อารุเหฺยติวากฺยสฺยายมรฺถ: ส ปูรฺวฺวํ ปฺฤถิวีรูปํ สรฺวฺวาธ: สฺถิตํ สฺถานมฺ อวตีรฺณวานฺ;
وَأَمَّا أَنَّهُ «صَعِدَ»، فَمَا هُوَ إِلَّا إِنَّهُ نَزَلَ أَيْضًا أَوَّلًا إِلَى أَقْسَامِ ٱلْأَرْضِ ٱلسُّفْلَى.٩
10 ยศฺจาวตีรฺณวานฺ ส เอว สฺวรฺคาณามฺ อุปรฺยฺยุปรฺยฺยารูฒวานฺ ยต: สรฺวฺวาณิ เตน ปูรยิตวฺยานิฯ
اَلَّذِي نَزَلَ هُوَ ٱلَّذِي صَعِدَ أَيْضًا فَوْقَ جَمِيعِ ٱلسَّمَاوَاتِ، لِكَيْ يَمْلَأَ ٱلْكُلَّ.١٠
11 ส เอว จ กำศฺจน เปฺรริตานฺ อปรานฺ ภวิษฺยทฺวาทิโน'ปรานฺ สุสํวาทปฺรจารกานฺ อปรานฺ ปาลกานฺ อุปเทศกำศฺจ นิยุกฺตวานฺฯ
وَهُوَ أَعْطَى ٱلْبَعْضَ أَنْ يَكُونُوا رُسُلًا، وَٱلْبَعْضَ أَنْبِيَاءَ، وَٱلْبَعْضَ مُبَشِّرِينَ، وَٱلْبَعْضَ رُعَاةً وَمُعَلِّمِينَ،١١
12 ยาวทฺ วยํ สรฺเวฺว วิศฺวาสเสฺยศฺวรปุตฺรวิษยกสฺย ตตฺตฺวชฺญานสฺย ไจกฺยํ สมฺปูรฺณํ ปุรุษรฺถญฺจารฺถต: ขฺรีษฺฏสฺย สมฺปูรฺณปริมาณสฺย สมํ ปริมาณํ น ปฺราปฺนุมสฺตาวตฺ
لِأَجْلِ تَكْمِيلِ ٱلْقِدِّيسِينَ لِعَمَلِ ٱلْخِدْمَةِ، لِبُنْيَانِ جَسَدِ ٱلْمَسِيحِ،١٢
13 ส ปริจรฺยฺยากรฺมฺมสาธนาย ขฺรีษฺฏสฺย ศรีรสฺย นิษฺฐาไย จ ปวิตฺรโลกานำ สิทฺธตายาสฺตาทฺฤศมฺ อุปายํ นิศฺจิตวานฺฯ
إِلَى أَنْ نَنْتَهِيَ جَمِيعُنَا إِلَى وَحْدَانِيَّةِ ٱلْإِيمَانِ وَمَعْرِفَةِ ٱبْنِ ٱللهِ. إِلَى إِنْسَانٍ كَامِلٍ. إِلَى قِيَاسِ قَامَةِ مِلْءِ ٱلْمَسِيحِ.١٣
14 อเตอว มานุษาณำ จาตุรีโต ภฺรมกธูรฺตฺตตายาศฺฉลาจฺจ ชาเตน สรฺเวฺวณ ศิกฺษาวายุนา วยํ ยทฺ พาลกา อิว โทลายมานา น ภฺรามฺยาม อิตฺยสฺมาภิ รฺยติตวฺยํ,
كَيْ لَا نَكُونَ فِي مَا بَعْدُ أَطْفَالًا مُضْطَرِبِينَ وَمَحْمُولِينَ بِكُلِّ رِيحِ تَعْلِيمٍ، بِحِيلَةِ ٱلنَّاسِ، بِمَكْرٍ إِلَى مَكِيدَةِ ٱلضَّلَالِ.١٤
15 เปฺรมฺนา สตฺยตามฺ อาจรทฺภิ: สรฺวฺววิษเย ขฺรีษฺฏมฺ อุทฺทิศฺย วรฺทฺธิตวฺยญฺจ, ยต: ส มูรฺทฺธา,
بَلْ صَادِقِينَ فِي ٱلْمَحَبَّةِ، نَنْمُو فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَى ذَاكَ ٱلَّذِي هُوَ ٱلرَّأْسُ: ٱلْمَسِيحُ،١٥
16 ตสฺมาจฺไจไกกสฺยางฺคสฺย สฺวสฺวปริมาณานุสาเรณ สาหายฺยกรณาทฺ อุปการไก: สรฺไวฺว: สนฺธิภิ: กฺฤตฺสฺนสฺย ศรีรสฺย สํโยเค สมฺมิลเน จ ชาเต เปฺรมฺนา นิษฺฐำ ลภมานํ กฺฤตฺสฺนํ ศรีรํ วฺฤทฺธึ ปฺราปฺโนติฯ
ٱلَّذِي مِنْهُ كُلُّ ٱلْجَسَدِ مُرَكَّبًا مَعًا، وَمُقْتَرِنًا بِمُؤَازَرَةِ كُلِّ مَفْصِلٍ، حَسَبَ عَمَلٍ، عَلَى قِيَاسِ كُلِّ جُزْءٍ، يُحَصِّلُ نُمُوَّ ٱلْجَسَدِ لِبُنْيَانِهِ فِي ٱلْمَحَبَّةِ.١٦
17 ยุษฺมานฺ อหํ ปฺรภุเนทํ พฺรวีมฺยาทิศามิ จ, อเนฺย ภินฺนชาตียา อิว ยูยํ ปูน รฺมาจรตฯ
فَأَقُولُ هَذَا وَأَشْهَدُ فِي ٱلرَّبِّ: أَنْ لَا تَسْلُكُوا فِي مَا بَعْدُ كَمَا يَسْلُكُ سَائِرُ ٱلْأُمَمِ أَيْضًا بِبُطْلِ ذِهْنِهِمْ،١٧
18 ยตเสฺต สฺวมโนมายามฺ อาจรนฺตฺยานฺตริกาชฺญานาตฺ มานสิกกาฐินฺยาจฺจ ติมิราวฺฤตพุทฺธย อีศฺวรียชีวนสฺย พคีรฺภูตาศฺจ ภวนฺติ,
إِذْ هُمْ مُظْلِمُو ٱلْفِكْرِ، وَمُتَجَنِّبُونَ عَنْ حَيَاةِ ٱللهِ لِسَبَبِ ٱلْجَهْلِ ٱلَّذِي فِيهِمْ بِسَبَبِ غِلَاظَةِ قُلُوبِهِمْ.١٨
19 สฺวานฺ ไจตนฺยศูนฺยานฺ กฺฤตฺวา จ โลเภน สรฺวฺววิธาเศาจาจรณาย ลมฺปฏตายำ สฺวานฺ สมรฺปิตวนฺต: ฯ
اَلَّذِينَ -إِذْ هُمْ قَدْ فَقَدُوا ٱلْحِسَّ- أَسْلَمُوا نُفُوسَهُمْ لِلدَّعَارَةِ لِيَعْمَلُوا كُلَّ نَجَاسَةٍ فِي ٱلطَّمَعِ.١٩
20 กินฺตุ ยูยํ ขฺรีษฺฏํ น ตาทฺฤศํ ปริจิตวนฺต: ,
وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَمْ تَتَعَلَّمُوا ٱلْمَسِيحَ هَكَذَا،٢٠
21 ยโต ยูยํ ตํ ศฺรุตวนฺโต ยา สตฺยา ศิกฺษา ยีศุโต ลภฺยา ตทนุสาราตฺ ตทีโยปเทศํ ปฺราปฺตวนฺตศฺเจติ มเนฺยฯ
إِنْ كُنْتُمْ قَدْ سَمِعْتُمُوهُ وَعُلِّمْتُمْ فِيهِ كَمَا هُوَ حَقٌّ فِي يَسُوعَ،٢١
22 ตสฺมาตฺ ปูรฺวฺวกาลิกาจารการี ย: ปุราตนปุรุโษ มายาภิลาไษ รฺนศฺยติ ตํ ตฺยกฺตฺวา ยุษฺมาภิ รฺมานสิกภาโว นูตนีกรฺตฺตวฺย: ,
أَنْ تَخْلَعُوا مِنْ جِهَةِ ٱلتَّصَرُّفِ ٱلسَّابِقِ ٱلْإِنْسَانَ ٱلْعَتِيقَ ٱلْفَاسِدَ بِحَسَبِ شَهَوَاتِ ٱلْغُرُورِ،٢٢
23 โย นวปุรุษ อีศฺวรานุรูเปณ ปุเณฺยน สตฺยตาสหิเตน
وَتَتَجَدَّدُوا بِرُوحِ ذِهْنِكُمْ،٢٣
24 ธารฺมฺมิกเตฺวน จ สฺฤษฺฏ: ส เอว ปริธาตวฺยศฺจฯ
وَتَلْبَسُوا ٱلْإِنْسَانَ ٱلْجَدِيدَ ٱلْمَخْلُوقَ بِحَسَبِ ٱللهِ فِي ٱلْبِرِّ وَقَدَاسَةِ ٱلْحَقِّ.٢٤
25 อโต ยูยํ สรฺเวฺว มิถฺยากถนํ ปริตฺยชฺย สมีปวาสิภิ: สห สตฺยาลาปํ กุรุต ยโต วยํ ปรสฺปรมฺ องฺคปฺรตฺยงฺคา ภวาม: ฯ
لِذَلِكَ ٱطْرَحُوا عَنْكُمُ ٱلْكَذِبَ، وَتَكَلَّمُوا بِٱلصِّدْقِ كُلُّ وَاحِدٍ مَعَ قَرِيبِهِ، لِأَنَّنَا بَعْضَنَا أَعْضَاءُ ٱلْبَعْضِ.٢٥
26 อปรํ โกฺรเธ ชาเต ปาปํ มา กุรุธฺวมฺ, อศานฺเต ยุษฺมากํ โรเษสูรฺโยฺย'สฺตํ น คจฺฉตุฯ
اِغْضَبُوا وَلَا تُخْطِئُوا. لَا تَغْرُبِ ٱلشَّمْسُ عَلَى غَيْظِكُمْ،٢٦
27 อปรํ ศยตาเน สฺถานํ มา ทตฺตฯ
وَلَا تُعْطُوا إِبْلِيسَ مَكَانًا.٢٧
28 โจร: ปุนศฺไจรฺยฺยํ น กโรตุ กินฺตุ ทีนาย ทาเน สามรฺถฺยํ ยชฺชายเต ตทรฺถํ สฺวกราภฺยำ สทฺวฺฤตฺตฺยา ปริศฺรมํ กโรตุฯ
لَا يَسْرِقِ ٱلسَّارِقُ فِي مَا بَعْدُ، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَتْعَبُ عَامِلًا ٱلصَّالِحَ بِيَدَيْهِ، لِيَكُونَ لَهُ أَنْ يُعْطِيَ مَنْ لَهُ ٱحْتِيَاجٌ.٢٨
29 อปรํ ยุษฺมากํ วทเนภฺย: โก'ปิ กทาลาโป น นิรฺคจฺฉตุ, กินฺตุ เยน โศฺรตุรุปกาโร ชายเต ตาทฺฤศ: ปฺรโยชนียนิษฺฐาไย ผลทายก อาลาโป ยุษฺมากํ ภวตุฯ
لَا تَخْرُجْ كَلِمَةٌ رَدِيَّةٌ مِنْ أَفْوَاهِكُمْ، بَلْ كُلُّ مَا كَانَ صَالِحًا لِلْبُنْيَانِ حَسَبَ ٱلْحَاجَةِ، كَيْ يُعْطِيَ نِعْمَةً لِلسَّامِعِينَ.٢٩
30 อปรญฺจ ยูยํ มุกฺติทินปรฺยฺยนฺตมฺ อีศฺวรสฺย เยน ปวิเตฺรณาตฺมนา มุทฺรยางฺกิตา อภวต ตํ โศกานฺวิตํ มา กุรุตฯ
وَلَا تُحْزِنُوا رُوحَ ٱللهِ ٱلْقُدُّوسَ ٱلَّذِي بِهِ خُتِمْتُمْ لِيَوْمِ ٱلْفِدَاءِ.٣٠
31 อปรํ กฏุวากฺยํ โรษ: โกษ: กลโห นินฺทา สรฺวฺววิธเทฺวษศฺไจตานิ ยุษฺมากํ มธฺยาทฺ ทูรีภวนฺตุฯ
لِيُرْفَعْ مِنْ بَيْنِكُمْ كُلُّ مَرَارَةٍ وَسَخَطٍ وَغَضَبٍ وَصِيَاحٍ وَتَجْدِيفٍ مَعَ كُلِّ خُبْثٍ.٣١
32 ยูยํ ปรสฺปรํ หิไตษิณ: โกมลานฺต: กรณาศฺจ ภวตฯ อปรมฺ อีศฺวร: ขฺรีษฺเฏน ยทฺวทฺ ยุษฺมากํ โทษานฺ กฺษมิตวานฺ ตทฺวทฺ ยูยมปิ ปรสฺปรํ กฺษมธฺวํฯ
وَكُونُوا لُطَفَاءَ بَعْضُكُمْ نَحْوَ بَعْضٍ، شَفُوقِينَ، مُتَسَامِحِينَ كَمَا سَامَحَكُمُ ٱللهُ أَيْضًا فِي ٱلْمَسِيحِ.٣٢

< อิผิษิณ: 4 >